Hallo allemaal, ben er net achter gekomen dat ik zwanger ben van de 3e. Hoera zou je zeggen, maar heb nog al wat slechte ervaringen. De 1e is te vroeg en te klein geboren, maar was een vlotte bevalling, alleen wel 9 maanden gespuugd en totaal niet serieus genomen door de verloskundigen. Hierdoor werd ik pas met 36 weken doorgestuurd naar de gyneacoloog en toen kwamen we erachter dat het kind te klein was, na geboorte was ze 42cm. Oh ja binnen 5 uur na begin ontsluiting geboren. De 2e zwangerschap verliep weer rampzalig met een ziekenhuisopname als gevolg van uitdroging. Ja zelfs de gyneacoloog doet niks tegen extreme zwangerschapsmisselijkheid. Tja zie dat maar te combineren met de zorg voor een kind en je werk. De bevalling was rampzalig. Moest een nachtje in het ziekenhuis blijven om te slapen, dat had ik al 3 weken niet gedaan. Kreeg een morfine-achtig middel en ging daarvan hallucineren. De vliezen braken vrijwel meteen en het kind was er binnen 3 uur, heb snelle ontsluiting. De begeleiding was er niet en ik was tijdens de bevalling gesprekken aan het voeren met mensen die er helemaal niet waren. Zwaar ...piep... dus. na de bevalling heb ik rui 1,5 uur met kind en man op de verloskamer gelegen tot ik naar de kamer terug kon. Dat dus nooit meer. Ik ga nu sowiezo naar een ander ziekenhuis en ga alles wat ik op internet kan vinden over medicatie bij extrem zwangerschapsmisselijkheid uitprinten, en meenemen naar de gyneacoloog. Nu laat ik niet meer over me heen lopen. Ook wil ik een keizersnede vragen, want ik moet nu 220 km rijden naar het ziekenhuis en zoals het ging tot nu toe, lijkt het me dat ik binnen het uur beval ofzo. En ik ga echt geen kind in de auto krijgen. Zouden artsen daar moeilijk over doen? Wat is jullie ervaring daarmee? Groetjes Miks
he bah, wat een nare ervaringen. hoezo moet je 220km rijden naar t ziekenhuis, is er geen dichterbij? idd met je vuist op tafel wat die misselijkheid betreft. je moet alleen niet te licht denken over een ks, dat is echt geen pretje en 'lekker makkelijk'.