Opdringerige schoonmoeder?

Hoi meis, ik herken mij hier een heel klein beetje in. Bij mij is de situatie niet zo ernstig behalve dan dat mijn schoonmoeder alles beter denkt te weten en vind dat wij onze hond (die poeslief is alleen een beetje groot -engelse bulldog- ) weg moeten doen voordat de baby er straks is. Mijn vriend zag het in het begin ook niet en vond het allemaal goed bedoeld. Ik vond het toch belangrijk dat hij achter me stond dus heb het gewoon niet opgegeven. Nu ziet hij het zelf ook en spreekt hij haar regelmatig aan op haar gedrag.

Wat ik zou doen als ik jou was is in ieder geval zorgen dat ze geen sleutel krijgt van jullie huis. Ook is er niets mis mee om op een nette manier aan je schoonmoeder duidelijk te maken dat je erg op je privacy gesteld bent en niet houdt van onverwachts bezoek. Mits er iets ernstigs is.

Als ze daar boos om wordt is dat haar probleem. Jij moet je er goed bij voelen en je niet druk hoeven te maken om een schoonmoeder die ieder moment in de kamer kan staan en bij je komt inwonen .

Wellicht ook belangrijk je vriend in te laten zien hoe erg jij ermee zit.

Nou ben benieuwd hoe alles gaat lopen. succes. hopelijk heb je wat aan de tips.

 

Ik denk dat het enige is wat jij cq jullie kunnen doen op dit moment is haar ff goed duidelijk maken hoe je erover denkt. Kan best op een nette manier. Misschien heeft ze het zelf wel niet in de gaten dat ze een beetje te bezig is.
Mocht het op een nette manier niet gaan baten dan maar een keer op een minder nette manier.
En ik zou ook je vriend vragen om voordat hij iets regelt ff overlegt met jou, kan best ff bellen naar jou of als hij terug is bij jou met zijn moeder.

 

Herken je verhaal wel ja. Al denk ik dat het hier wel minder erg is.
Mijn schoonmoeder woont een uur reizen hier vandaan en heeft geen auto. Dus dat verhindert haar wel om heel vaak te komen.

Een paar weken geleden zei ze dat ze een bed voor ons gekocht had. Niet voor ons, maar voor haar. Dan zou ze die bij ons neerzetten en kan ze mooi elk weekend komen logeren .
En vooral na de bevalling kon ze dan mooi een paar weken blijven.

Nou, dacht het niet! Gelukkig zei mijn vriend ook meteen dat we helemaal geen bed nodig hebben, want als we eenmaal een baby hebben zitten we helemaal niet op logees te wachten.
Ben erg blij dat hij daar ook zo over denkt.

Zo zijn er nog wel meer voorbeelden te noemen waarbij ze zich enorm opdringt. Probeer er wel duidelijk in te zijn, maar vind dat niet altijd even makkelijk.
Doe het nu gewoon beetje bij beetje. Vorige week gezegd dat we na de bevalling rusttijden willen op een dag dus dat ze dan niet de hele dag kan blijven hangen. Normaal komt ze rond 11u 's ochtends en gaat pas 's avonds laat weer weg. Dus nu vast duidelijk gemaakt dat dit niet meer kan. Hoop dat de boodschap overkomt.

Zou als ik jou was hier eens goed met je vriend over hebben. Vind dat als je je schoonmoeder ergens op aanspreekt je vriend hierover moet beginnen. Het is zijn moeder. En vind het ook wel belangrijk om hier als 1 in te staan. Dus als jij iets tegen haar zegt moet hij je niet gaan tegen spreken.

Wens je veel succes. Weet hoe moeilijk het kan zijn.

xxx Suzie

 

gewoon zeggen wat je dwars zit. mijn eigen ma is ook wel redelijk zo. en mijn vriend irriteert zich ook mateloos aan haar. als je niet duidelijk rechttoe rechtaan bent, dan zullen dit soort mensen het nooit begrijpen! geef desnoods je hormonen de schuld als je je achteraf schuldig voelt maar mijn tip: gewoon zeggen! wat heb je te verliezen?

 

Ik herken je verhaal gelukkig helemaal niet maar zit het met afschuw te lezen.

Persoonlijk vind ik dat je eerst je vriend er op moet aanspreken want hij plant gezelig de afspraken voor jou agenda mee met zijn moeder.
Wees eerlijk en duidelijk tegen hem ook al komen daar even strubbels van.

En dan je schoonmoeder..... poeh wat een geclaim aan je lijf zeg.
Als ze nou weer zo'n afspraak maakt met of zonder jou weten aangeven dat je er geen behoefte aan heb en haar niet elke week 3 keer op bezoek wil hebben.
Ook tegen haar duidelijk en eerlijk zijn want jij en je kleine zijn nummer 1.
Als ze dan ineens voor de deur staat vragen wat ze komt doen en dat jij al andere plannen heb omdat ze niet van te voren heeft gebeld.

Suces meid

 

Ik zou eerst ff gesprek met je vriend aangaan, en hem (nogmaals?) duidelijk maken hoe jij er over denkt. Dat jij dit soort dingen niet op prijs stelt, en ook verwacht dat hij jou steunt daarin.
Ik kan me voorstellen dat hij zijn moeder ook 'wat gunt' (beetje moeilijk uitleggen wat ik bedoel, bedoel dat hij misschien ook zn moeder wel snapt en haar ook aandacht wil geven en betrekken bij de kleine) maar dat het jullie beebje is, en dat jij zelf wel bepaald wie je wanneer ziet en er dus niet op zit te wachten dat je vriend dan wel afspraken maakt zonder met jou te overleggen!!
Richting je schoonmoeder zou ik ook recht voor zn raap zijn, anders dringt het niet door denk ik. Dan maar bot reageren, vind zoals zij zich gedraagt ook niet getuigen van fatsoen. En anders gooi je t idd maar op hormonen als je (achteraf) vind dat je toch te heftig gereageerd hebt (joehoe, lang leve de hormonen )
Succes!

 

Hoi,

Ik zit het ook met afschuw te lezen.
Zo erg is het bij ons niet, maar nu Milan er eenmaal is, heeft ze van die ''goedbedoelde adviezen'', zoals : Als Milan huilt, en ik hem uit bedje haal, zegt ze: Zou je hem niet even laten huilen, das goed voor de longen . Euh, pardon? Het is toch zeker mijn kind?? Ja maar das echt waar, daar worden de longen sterk van! Mens, dat is allang achterhaald 8) , bemoei je er niet mee :x . Ik bepaal zelf wat ik doe.

En zo zijn er wel meer dingen, zul jij straks ook wel krijgen (hoop het niet voor je).
Ben alleen bang als ze straks gaat oppassen, dat ze Milan ook laat huilen. Laat ik er maar niet achter komen, want dan is het gelijk de laatste keer geweest

 

Jemig zeg, afgrijselijk dat gebemoei. Heb zelf ook wat opdringerige dominantjes in mijn omgeving, maar zo erg als dit toch gelukkig niet. En ik plof om minder al uit mijn vel, kun je nagaan. Als schoonmoeders een shirtje en broekje geeft voor onze Spruit en daaraan toevoegt dat hij dat wel aankan als hij na zijn geboorte uit het ziekenhuis komt bijvoorbeeld. Hallo?! Hij heeft een paar ouders hoor, die heel goed weten wat ze willen en zelf wel bepalen wat meneer aankrijgt na zijn geboorte. En daarbij: ík lever de inspanning van een bevalling, lijkt me dat ik de eerste rechten daartoe heb.
Of mijn moeder die me betutteld en zegt wat ik wel of vooral niet meer 'moet' doen nu ik zwanger ben. Alsof ik van een redelijk intelligent en weldenkend persoon ineens verworden ben tot een fruitvlieg met het IQ van een amoebe. Maar ik zeg het ze gewoon dat ik zelf wel bepaal of ik iets doe of nalaat. Dan vinden ze me maar een kat. Lekker Belangrijk! Not!! Of ik vraag ze overdreven vriendelijk of hun eigen moeder ze ook vertelde dat zij 'het altijd zus of zo deed' en of dat voor hen dan aanleiding was om dat advies blind te volgen of zelf hun weg daarin te vinden. Bovendien: nogal arrogant om te veronderstellen dat jouw manier de enige juiste is, of niet? Laat mensen lekker zelf hun ding doen en in hun waarde!
Vraag me nu al af hoe dat allemaal gaat als ons Spruitje eenmaal geboren is. Maar onaangekondigde logé's en dergelijke verwacht ik toch niet. Overleggen en rekening houden met elkaar en vooral je ook kunnen verplaatsen in een ander lijkt toch wel erg moeilijk te zijn voor veel mensen. En met name met types die dat niet kunnen en een enorm blok beton voor hun hoofd hebben ben ik tegenwoordig heel snel klaar. Die krijgen het ongezouten op hun bord. Leve de hormoontjes! =D>

 

Ook ik zit dit vol afgrijzen te lezen bleeegh..die schoonmoeders hebben volgens mij zelf geen leven.
Maar wat ik zelf dus niet snap is dat je dit toelaat!! Sorry maar als iemand bij mij voor de deur staat waar ik geen zin in heb doe ik mooi niet open of ze nou weten of ik er ben of niet. En op je badkamerdeur bonzen en je naam roepen ik had serieus waar (zeker nu met de hormonen) geroepen dat ze op moest rotten en mij met rust zou moeten laten.
Ook je vriend snap ik hierin in niet. Ben je wel duidelijk tegen hem geweest over dit alles en heb je hem duidelijk laten merken dat je geen zin in hebt elke dag bezoek van haar te krijgen?
Ik zou met beide een stevig gesprek aangaan wel netjes blijven, als zij niet luisteren wil gewoon steeds bozer worden en niet over je heen laten lopen.

 

idd ik heb dat ook gehad met mijn schoonvader en zijn vrouw walgelijke mensen zijn dat. die konden niet begrijpen dat ik hun zoontje (12 jr erg vervelend omdat ie thuis geen aandacht krijgt) niet op mn verjaardag wilde hebben terwijl ik het netjes heb gevraagd hem 1x thuis te laten..Ik rukte een gezin uitelkaar met deze vraag en daarna heb ik lekker mijn hormonen hun gang laten gaan en gewoon gezegd wat ik vond opzouten met dat soort types.

 

haha, ik moest hier erg om lachen!
Maar inderdaad goed dat jullie zo van je af praten. Ik heb daar wel moeite mee.
Morgen heb ik (omdat ik zondag jarig ben) een ontbijtje georganiseerd voor de hele familie omdat ik geen zin heb in aanloop het hele weekend. Ben nog aan het herstellen van flinke misselijkheid etc. Nou, ik dat georganiseerd. Willen ze NOG allemaal op zondag op mijn eigen verjaardag komen. Nou toedels!! kan ik weer boodschappen gaan doen voor die uitvreters. Ik heb gewoon gezegd dat we een dagje weggaan. Allemaal zwaar gepikeerd. Maar dan ben ik ervan af!

 

Goed zo! De hele opzet van je ontbijtje gaat teniet als je ze zondags nog zou laten langskomen. Dat was natuurlijk net níet de bedoeling. Ze hebben overigens helemaal geen reden om gepikeerd te zijn, ze krijgen een heerlijk ontbijt voorgeschoteld! Het is nou bepaald niet zo dat je aan ze voorbij gaat...nee hoor, voel je niet schuldig en laat je niets aanpraten.

Enne...alvast gefeliciteerd!

 

Ik zou dan zeggen idd doe dat maar niet meer!! Mijn vriend en ik hebben duidelijke afspraken en gelukkig is mijn schoonmoeder niet zo opdringerig,maar zij werkt 7 nachten en dan nog 2 dagdiensten dus die heeft haar eigen leven.
Het is moeilijk maar als jouw vriend niet accepteerd dat jij geen zin hebt om je schoonmoeder en schoonzusje om je heen te hebben,moet je gewoon heel vaak jouw eigen moeder uitnodigen en afspraken voor hem maken met je vader ofzo. Kijken hoe hij dan reageert!
Ik denk ook dat het wel aan ligt hoe je er zelf mee omgaat. Ik zou nooit zo mijn leven laten bepalen door anderen, het is mijn leven,mijn lichaam en mijn huis. Als ik ergens geen zin in heb dan doe ik dat ook niet.

 

Balen dat je daar moeite mee hebt, het is wel belangrijk voor jezelf op te komen. Ik snap niet dat fam zo moelijk kan doen om een verjaardag. Het is toch niet hun verjaardag

 

pfff..Ik denk dat zo'n mensen heel moeilijk te veranderen zijn..
Met mijn schoonmoeder zijn er vervelende dingen gezegd tijdens de zwangerschap.(en dat is nog heel zacht uitgedrukt, een vriendin zei toen nog tegen mij; ik had haar meteen uit mijn huis geschopt..)dus ik kan heel weinig van haar hebben voortaan.

Mevrouw heeft een huissleutel van ons gekregen voor een noodgeval ofzo, maar die wordt op zijn zachtst gezegd voortaan voor de verkeerde dingen gebruikt.Het is zo erg dat ik voortaan aan de binnenkant van de deur een sleutel laat zitten zodat ze niet in één keer voor mijn neus staat..En zij maar raar vinden dat die sleutel niet werkt...

 

@Kbloem kan je die sleutel niet terug vragen dan en iemand anders die sleutel geven.
Mijn schoonvader heeft onze sleutel nog maar die willen wij terug en geven hem dan aan iemand anders weten nog niet wie.
Zou echt kapot gaan flippen als mn schoonma zomaar die sleutel zou gebruiken.... maar gelukkig is mijn schoonmoeder niet zo...