Bevalling van Isabelle

Het verhaal is ook te lezen op onze eigen website, maar ik plaats hem hier ook maar even..

Vanaf 's middags een uur of 4 had ik om de zes a zeven minuten last van 'voorweeën'..Althans, dat dacht ik dus, dat dit voorweeën waren, ik kon ze immers best hebben. Ik was nog lekker aan het shoppen met de buuf, we hadden nog een terrasje gepakt, maar af en toe moest ik even stilhouden om een 'voorwee' op te vangen.. Stond ik daar midden in een winkel hevig geinteresseerd naar een schap met stof te kijken.. Tsja, vooroverhangen was best prettig..Inmiddels had ik Eric wel ingelicht dat ik aardig wat 'voorweeën' had.. Eric had een storing, en ach, voorlopig zat er geen schot in, dus waarom zou hij naar huis komen?
Goed, om half 2 's nachts kwam Eric dan eindelijk thuis.. Sinds 4 uur had ik dus om de zes/zeven minuten een 'voorwee', en toen nog steeds. Ik was inmiddels al in bad geweest, ik had gelezen dat voorweeën verdwenen met een warm bad, dus ik wilde het wel even proberen.. Het bad was zalig.. de weeën werden even minder.. maar zodra ik weer uit bad kwam begon de ellende weer.. Nu wist ik nog niets.
Goed, Eric was inmiddels thuis.. we zijn maar naar bed gegaan.. Ik was er al vrij snel weer uit.. niet echt een makkelijke houding... Tot een uur of kwart voor vier was het best te doen.. maar ineens kwamen de weeën om de 2 a 3 minuten in volle hevigheid, ik kon ze niet meer wegpuffen, lag af en toe flink te gillen van de pijn, ik wist even niet meer wat me overkwam.. Ik en gillen.. nou, ik heb altijd geroepen dat dat wel een beetje overdreven was.. Goed, daar ben ik dus ook van teruggekomen.. De buren wisten achteraf dus ook dat ik aan het bevallen was.. *oeps*
Omdat het zo snel ging heb ik Eric erbij geroepen, en gezegd dat hij de verloskundige maar moest bellen. Officieel moest ik 2 uur wachten met deze weeën voor er gebeld mocht worden, maar ik had het gevoel dat het toch iets sneller ging dan 'normaal'.. De verloskundige was er volgens mij binnen 10 minuten, ze had net een andere bevalling achter de rug. Gauw naar boven, tussen de weeën door, en op bed gaan liggen. Ik sprak mijn zorgen nog uit omdat mijn bed niet op klossen stond, lekker belangrijk.. Goed, ik werd getoucheerd en bleek al 5 cm ontsluiting te hebben.. Omdat het welbekende 'randje' al heel erg zacht was besloot de vk om mijn vliezen te breken. Zo gezegd, zo gedaan, Eric werd naar beneden gestuurd om een emmer en een vuilniszak op te halen.. Toen bedacht ik dat ik toch maar eens moest vragen wanneer we naar het ziekenhuis zouden gaan.. hihi.. De vk had zich even niet gerealiseerd dat dat de bedoeling was, vandaar dat de vliezen al doorgeprikt waren..Anders was dit in het ziekenhuis gebeurd. Ineens ging alles heel snel, Eric was nog niet boven met zijn emmertje, en ik stond al naast het bed met hevige weeën waar geen begin en geen eind meer aan leek te komen en we zijn heel vlot de auto ingegaan, met een beduusde Eric die halsoverkop instructies kreeg over wat mee mocht. Ik bij de verloskundige, Eric er achteraan. We waren de straat nog niet uit, en ik kreeg persdrang.. Niet bepaald prettig als je in de auto zit.. Gelukkig kreeg ik de weeën redelijk goed weggepuft, met behulp van een puffende verloskundige naast me.. Anders had ik het geloof ik niet gered, ik wist thuis al niet meer hoe ik ze weg moest krijgen.
Met een rotvaart zijn we toen naar het ziekenhuis gereden.. Toen ik de auto uitstapte, kreeg ik weer zo'n afschuwelijke perswee, het voelde alsof het hoofdje al naar buiten kwam. Snel de gangen door naar de verlosafdeling. Aangekomen op de kamer kon ik nog net een perswee opvangen voor ik het bed opklom. Ik lag nog niet op het bed, en daar was de volgende perswee.. De zeiltjes lagen nog niet eens onder me, daar moest echt haast mee gemaakt worden. Na 2 happen adem en flink persen dacht ik dat de wee weg was.. Maar er was nog een heel klein beetje van de wee over.. Één hap lucht, flink persen en een 2840 gram wegende Isabelle werd in één keer de wereld op gelanceerd om 4.58.. dit was ongeveer een kwartier nadat de vliezen gebroken waren. De placenta kwam er al vlot achteraan, gelukkig had ik hier geen moeite voor hoeven doen. Doordat er geen tijd meer was geweest om in te knippen was ik een aardig stukje ingescheurd, ik kreeg 4 of 5 hechtingen (lekker, die verdovingsspuiten..) en daar lag ik ineens met een heel mooi meisje op mijn lijf...
Wat je noemt een stortbevalling dus. Waarschijnlijk dat Isabelle daarom wat startproblemen had, ons meisje had een aardige opdonder gehad van de bevalling..De rest is te lezen op haar eigen stukje van onze website, www.mirjanne.nl