al jaren is mijn Pa negatief tegen mij , en over de dingen die ik/wij doen Toen ik aankondigde dat we gingen trouwen ...zei hij tegen mijn broer ...ik heb slecht nieuws ...je zus gaat trouwen toen we vertelden dat ik zwanger was en hij opa werd ...was zijn reactie tegen mijn man ...je slaat zo met je pik het spek van de tafel toen we vertelde , we hebben een huis gekocht ..zei hij ..waar begin je aan en nu we een andere auto hebben gekocht en ik het hem net vertelde ..zei hij alleen ...Ford ..nou dat is niet mijn ding Toen zei ik hem ..natuurlijk al met de tranen in mijn ogen ...goh Pa jij kan nou nooit eens gewoon blij voor mij/ons zijn en zeggen dat je trots op me bent ...hij was erg beduusd en stil ...en ik ...ik heb opgehangen met de wetenheid ...dat het probleem nu bij hem ligt en ik het kwijt ben ... ik ben trots op me zelf
Hey Ajuh! Nahjaaaaaaaa wat een opmerkingen! word je niet vrolijk van Hardstikek goed van je dat je het nu kwijt bent! Ben ook trots op je!
Zo meis!...Heel goed gedaan! En nu hoop ik dat je vader eens heel goed na gaat denken. Dit is natuurlijk waardeloos...alles afkatten is niet leuk. Je mag trots op jezelf zijn en ik hoop dat je vader zich bedenkt en je zo terug belt met z'n verontschuldigen...en dat ie er iets van geleerd heeft! Want hij mag zeker wel trots zijn op iemand zoals jou As! Dikke knuf, Nies
thx ...ik weet dat hij niet gaat bellen met een sorry ...dat heeft hij nog nooit gezegt ...ik kan me herinneren dat ik een klap kreeg toen ik 9 was omdat ik plaatjes uit een boek haalde wat zo hoorde ...hij wist dat hij fout zat ...en ik kreeg een dubbeltje (ik zweer het je) om een ijsje te gaan halen maar nope geen sorry
Wat vreselijk herkenbaar! Ik vind het ontzettend knap dat je het gezegd hebt! Ik wilde dat ik het zelf ook eerder had gedaan (alleen dan mij mijn moeder) En ik hoop voor je dat ie een keer wel sorry kan zeggen (zou wel op zijn polaats zijn !) Succes!
veel mensen vinden het erg moeilijk om sorry te zeggen, en dat is voor de personen om diegene heen erg vervelend, maar ja pa is niet de enige. dat dubbeltje is voor hem een manier geweest om sorry te zeggen. je heb er nu goed aangedaan om hem dit is een keer wijs te maken! Knap hoor van jou! Zal niet mee hebben gevallen! Waarschijnlijk komt ie weer met iets aanzetten dat voor hem ook sorry betekend.
ach ..weet je ..ik zit ook niet echt te wachten op een sorry ...maar wel dat hij eens een keer beseft waar hij mee bezig is ...toen mijn ma nog leefde was hij al zo ...maar nu pffffff... ik kom er ook bijna niet meer ...en dat vind ik erg jammer ..
ja dat geloof ik het blijft toch je vader. maja zolang er maar geen ruzie is, al zou hij die op deze manier natuurlijk wel kunnen creeren.
Goed gedaan van je hoor! Ik heb zoiets ook eens gezegd bij mijn vader en ik was ook opgelucht dat ik het kwijt was! Heerlijk!
goed hoor vind dat je het netjes gedaan hebt hoor...je had ook helemaal uit je dak kunnen gaan aangezien dit niet de eerste keer was dus goed gedaan
Ik las je verhaaltje met een brok in me keel... waarom? Ik vind het heel erg sneu voor jou/jullie. Ik zou niet weten wat ik in jouw geval had gedaan.... Heel erg goed van je! Ben trots op je Knuf Toys
Goed gedaan meid!Ookal belt hij niet om sorry te zeggen,jij bent het kwijt en dat lucht op! Groetjes Claudia :
Goed gedaan meid! Echt heel erg vervelend als je eigen vader je gewoon steeds zo de grond in drukt. Ik hoop voor hem dat die eens gaat nadenken!
Je bent in ieder geval even je ei kwijt Mijn moeder doet ook zoiets. Alleen dan is het dat ik altijd te weinig langs kom en te kort blijf.... Op zich lief.. maar dat continu aanhoren als je er bent komt niet ten goede van de gezelligheid. en dan ook nog voordat we er heen gaan per mail.. en nadat we geweest zijn per mail.. dus tja Laatste keer dat ik daar was kregen we eerst subtiel te horen dat ze eigenlijk geen eten in huis had en daarna dat ze anderhalf uur later iemand van het vliegtuig wilde halen Nouja ok.. dan blijven we niet eten. dus ik zei nog "nou dan eh.. moeten we onderweg naar huis maar ergens gaan eten ofzo" Nouja.. toen heb ik de rest van de middag mogen horen dat het zo flauw was dat we niet bleven eten. In de auto was ik echt helemaal sip, vriendlief boos/chagerijnig.. Eigenlijk te gek voor woorden dus. Volgende dag toch maar even gebeld heel gesprek.. en ze snapte het wel allemaal.. zo was het niet bedoeld En toen ze ophing nog ff snel "maar volgende keer blijf je WEL eten hoor!" (oftewel.. het was toch niet helemaal doorgedrongen vrees ik ) Nu komt ze zaterdag.. en dan een mailtje "hoe laat mag ik komen? want ik weet niet tot hoe laat jullie uitslapen" (ergernispuntje 2 is dat ze het liefst 10 u ur op de stoep staat.. maar dat ik dat niet wil omdat ik ook wil uitslapen en even opruimen voordat ze komt.. 12 uur is dus de limit) dus maar weer eens teruggemaild dat het niet tof is zo.. krijg je terug "tja zo bedoelde ik het niet" *zucht* ik ben blij te horen dat ik niet de enige ben die af en toe echt ouders wel kan schieten. Ouders horen blij te zijn, mee te leven.. en niet continu te zaniken en te mopperen. Zouden ze ooit ECHT leren?