Ik zou ook wachten als ik jou was. Ik zou deze wens aangrijpen als een motivator (wat jij ook doet) om rete-hard aan de slag te gaan! En over hoeveel tijd hebben we het nu eigenlijk?! Normaliter - als er geen zwangerschap "tussendoor" komt - zou een thesis in ongeveer een half jaar wel geschreven moeten kunnen worden. Zeker als de hoofdlijnen al op papier staan. Kun je een beetje inschatten hoe lang het zal duren voor je thesis af is? Ik vind trouwens dat beide ouders er 100% achter moeten staan als ze gaan proberen zwanger te worden. Er zijn hier op het forum genoeg dames die al willen, maar die wachten tot hun partner er klaar voor is. In jouw geval is het gewoon andersom. Jij bent er emotioneel misschien wel klaar voor, maar praktisch even niet. En dat vind ik heel legitiem en dus zal je partner moeten wachten. Wij hebben voor onze dochter ook een tijd gewacht vanwege praktische bezwaren. Wij konden geen huis vinden en woonden anti-kraak. Het was echt een bouwval. We vonden het onverantwoord om daar een kindje in te brengen. (Tocht, kieren, barsten in ramen, rot hout rondom ramen, geen cv, schimmel, muizen, lekkage, en zo kan ik nog wel even door gaan.) Toen we gingen trouwen was het gewoon het enige dat we konden krijgen, dus we hebben het met beide handen aangegrepen, maar we wilden er eigenlijk maar hoogstens een jaar wonen. Uiteindelijk hebben we er drie jaar gewoond en al die tijd hebben we gewacht, terwijl we eigenlijk al wel een kind wilden toen we er een jaar woonden. Daar hebben we best verdriet van gehad, maar het was wel de juiste keuze. Nu begint het bij ons ook te kriebelen voor nummer twee, maar moeten we weer wachten. Sowieso omdat mijn dochter met een ks geboren is en er dan aangeraden wordt om zeker een jaar niet zwanger te worden, want door het uitrekken van de bm kan het oude litteken springen (vooral ook bij weeën). Dat duurt nog twee maanden. Daarna weten we het niet meer. Ik zit een beetje lastig met mijn werk. De organisatie waar ik werk gaat over bijna twee jaar stoppen. De vraag is een beetje hoe lang ik er nog blijf werken. Het heeft niet zo veel zin om zwanger te solliciteren. En zwanger worden in je proeftijd wordt ook niet altijd beloond met een vast contract... Maar als ik zwanger wordt, terwijl ik er nog werk, hebben ze ook niks aan me, terwijl ik moeilijk te vervangen ben in de krimpende organisatie, dus ik voel me ook wel bezwaard om nu al zwanger te worden. Ik zie het echter ook niet zitten om nog twee jaar te wachten. Dat vind ik te lang. Kortom, er lijkt voor ons niet echt een goed moment te zijn.
Hier kriebelt het ook al! Mijn vriend en ik wonen nu ongeveer twee jaar samen. Hij heeft al een dochtertje van 4 uit een vorige relatie. Twee maanden geleden hebben we samen een huisje gekocht. Op mijn nieuwe werk, had ik een opleiding van 6 maanden gevolgd op de werkvloer. Daarna heb ik mijn vast contract gekregen maar met nog een testperiode van 6 maanden. Daar moet ik nu nog 4 en een halve maand van voldoen. Doordat het dochtertje van mijn vriend al 4 jaar is en we een eigen huisje hebben begint het al erg te kriebelen. Ook heb ik al heel wat vriendinnen die reeds bevallen zijn of zwanger. Dus je bent zeker niet alleen! Wij zouden graag binnen 6 maanden proberen om zwanger te zijn, maar dat lijkt me soms nog zo ver.
ohhhh over 3 weken is het al november!!! dan laat ik die mirena eruit halen!!1 gaat opeens super snel!!!
Mijn man is het gelukkig nu helemaal met mij eens.....zo lang ik nog niet afgestudeerd ben, geen tweede zwangerschap. Blij dat wij hier niet meer eindeloos over hoeven te discussieren en praten...ik vorder gestaag met mijn thesis (graag een tweede kindje willen is echt een super motivator!)....ik verwacht over een paar maanden afgestudeerd te zijn...een dan een dubbele beloning: diploma op zak en groenlicht voor nummer twee! Soms moet jij gewoon even geduld hebben,al duurt het wachten soms lang, wanneer het praktisch niet handig is om zwanger te worden....het is een goede motivatie om al je zaken op orde te krijgen.
Hoe staat het er nu mee Vlinder? Al met een docent overleg gehad enzo? Wat voor studie doe je eigenlijk? Hier gisteren een stevig en emotioneel gesprek gehad met mijn man. Een nicht blijkt nu zwanger, was en ben heel blij voor ze, heb heel hard gegild aan de telefoon, maar merk nu ook hoe sterk mijn eigen wens is. Werd er gewoon verdrietig van, ik wil ook zo graag! Tijdens het gesprek kwam er eindelijk een keer echt uit wat mijn man dwars zit: hij wil in principe ook wel, alleen hij heeft het gevoel het kind niet alles te kunnen bieden. Rondkomen zou wel gaan, alleen dan geen vakanties meer e.d. Dat wil hij niet. Een keer een dagje weg moet ook kunnen. Hij wil niet, zoals onze buren, elk dubbeltje om moeten keren. Ik wil zo graag werken, gewoon een leuke baan hebben. Al is het maar 3 dagen in de week. Dan zouden we in principe heel erg goed rond kunnen komen met een kindje, en kunnen sparen, en ja, ook nog een keertje op vakantie en een keertje een dagje weg. Maar ja, hoe lang duurt het nog voordat ik wat vind? Frustrerend hoor!
Hey Emma, Heftig zeg...wel goed dat het hoge woord er uit is. Inderdaad frusterend dat jij wel graag wil werken, maar geen baan kunt vinden (vrees dat ik na mijn afstuderen in hetzelfde schuitje terecht komt). Ik hoop en duim voor je dat je snel een baan vindt, dat lost een hoop op...eindelijk gaan voor de kinderwens. Mijn thesis vordert goed, vandaag weer een paragraaf afgerond...verwacht binnen drie weken weer een volledig hoofdstuk af te hebben (ik lig nu al een paar weken op schema). Volgende week bespreking met mijn begeleider. Wat ik precies studeer zet ik hier liever niet neer. Je mag mij wel pb-en.