Dit is een lang verhaal, dus ik wil jullie op voorhand vast bedanken voor het lezen. Ik ben ruim 36 weken zwanger van mijn derde kindje. De eerste twee kwamen allebei voorbij de 41 weken en wogen toen 8 pond. Deze zwangerschap is erg zwaar, veel zwaarder dan de vorige twee. Ik heb meerdere afwijkingen in mijn rug, waaronder versleten tussenwervelschijven en (lichte) scoliose. Daar is b.i. bijgekomen, waardoor ik al sinds 16 weken thuiszit vanwege mijn rug. Ik heb dagen dat ik rondwaggel, en dagen dat ik simpel gezegd niets anders kan dan liggen. Sinds twee weken heb ik flink last van zuuraanvallen/misselijkheid, en buikpijn. Ik hoef maar de kleinste beweging te maken of ik heb een pijnlijke harde buik. Het voelt een beetje alsof mijn buikspieren in een kramp schieten zeg maar. Een glas optillen, gaan zitten, lopen het is al genoeg om dit te laten gebeuren. En door die misselijkheid en mijn rug is een goede nachtrust ook ver te zoeken. Rust pakken is de beste optie. Maar dat is best lastig met twee kleuters. Mijn man is ondernemer en zit in zijn hoogseizoen. Hij doet wat hij kan om me te ontzien, maar met werkweken van minimaal 70 uur is hij er weinig. Dus veruit het meeste van het huishouden komt op mij neer. En de kinderen moeten toch van en naar school, gevallen bekers limo moeten opgeruimd, nachtelijke ongelukjes verschoond, buitenspelen, zwemles en noem maar op wat er verder nog in het rijtje leven met kleuters thuishoort. De verzorging van de kinderen vraagt al zoveel van me dat de rest van het huishouden eigenlijk stilligt. Geen fijne aanblik voor een zwangere met nesteldrang. De vk heeft enige tijd geleden al aangegeven dat ze bereid is om tegen het einde te strippen, of zelfs mijn vliezen te breken om te kijken of de bevalling daarmee op gang wil komen. In de eerste instantie dacht ik niet op dit aanbod in te gaan, omdat ik een groot voorstander ben van op zijn beloop laten. De kleine geeft wel aan wanneer het tijd is om te bevallen. Maar dat was nog in de tijd dat ik alleen mijn rug had. Nu overweeg ik het toch. Donderdag ben ik precies 37 weken, en heb ik weer een vk afspraak waarbij ik hier verder met haar over wil praten. Ik vind het zo moeilijk om er uit te komen wat ik nou wil. Ik ken de verhalen van babys die tussen 37 en 40 weken kwamen na bijvoorbeeld strippen/vliezen breken, maar er eigenlijk nog niet klaar voor waren. Aan de andere kant, 37 weken schijnt een veilige termijn te zijn. De twee oudste hebben nu echt te lijden onder mijn zwangerschap. En zelf kan ik wel janken van vermoeidheid en pijn. Het idee dat dit nog tot eind mei kan duren Als dit mijn eerste was geweest had ik waarschijnlijk gezegd dat ik op mijn kiezen moest bijten en uitzingen. Maar nu??? Ik weet dat ik deze keuze zelf moet gaan maken, samen met mijn man. Maar ben wel heel benieuwd naar jullie mening. Wat zouden jullie doen?
Hier gestript bij 38 weken en gelijk eigenlijk doorgepakt met vliezen breken en weenopwekkers, dit is voor ons beide vreselijk geweest schijnbaar beide nog echt niet aan toe. Ik zou hier dan ook nooit meer voor kiezen. Maar als ik jou zo hoor praten over je pijn die ik herken (de bi dan) zou ik het zeker aangeven volgende week !
Thnx voor jullie reacties. Door weeenopwekkers belandde ik bij mijn eerste bevalling ook in een weeenstorm. Niet fijn inderdaad. Maar volgens mij is dat anders als je het alleen bij strippen/vliezen breken houdt.
Ik zou het doen als ik je verhaal zo lees, het moet ergens ook nog wel te doen zijn voor je. Hoewel ik groot voorstander ben van de baby laten komen wanneer die wil, maar hier word je lichamelijk niet beter van en als je baby t verder goed doet dan zou.ik het doen.
heb je niet iemand in de buurt die je andere kids tijdelijk naar de zwemles en school etc kunnen brengen.is misschien niet leuk maar zo heb je zelf meer rust. en kun je misschien meer met ze doen als ze thuis zijn. en eventueel hulp voor het huishouden. ik ben zelf iemand van het op zijn beloop laten en het komt wanneer het komt omdat het beter is voor de kleine,maar als ik jouw verhaal lees denk ik dat het voor de kleine beter is als het komt want de stress die jij hebt door de pijn is ook niet goed voor je baby. succes en hopelijk snel baby nieuws
Dank jullie wel voor je reacties. In goed overleg met de vk hebben we besloten tot 39 weken hoe dan ook niet extern in te grijpen. En nu bekijk ik per dag hoe ik hem doorkom. De kids hebben nu twee weken vakantie. Dus even geen racen naar school en hobbies. Al zijn ze wel veel thuis nu natuurlijk. Er zijn zat mensen die willen helpen. Alleen is die hulp vaak dat ze even de kinderen overnemen. Qua schoonmaak e.d. niet echt eigenlijk. Ik blijf maar dubben wat ik nou wil als ik bij die 39 weken ben, volgende week heb ik ook weer een gesprek met de vk daarover.