Een paar weken terug zei mijn man dat hij toch ook wel een derde wilde, dus we zijn voor een derde gegaan... Alleen nu zegt hij dat hij toch geen derde wil en het goed vind zo, twee kinderen. Het hoeft van hem niet. Hij vraagt zich af wat de toegevoegde waarde is van nog een kindje? Ik was heel verdrietig toen mijn man het niet wilde en toen hij het wel wilde, voelde ik me rustig en dacht ik er niet meer over na. Alleen soms van owja, hoe ga ik dit dan doen met drie? Praktische dingetjes. En nu vraagt me man of ik het dan nog echt wel wil...Ja, ik denk het wel, ik kan mezelf niet zo goed voorstellen hoe het is als het er bij twee blijft en ook niet hoe het zou zijn als het er drie worden. Mijn man vind ook dat we nu weer een beetje onze vrijheid terug krijgen en straks begin je dan weer ´opnieuw´ met een baby (de jongste is nu 13 maanden) en duurt het weer zo´n tijd voordat je ritme hebt en ze ´s avonds gaan slapen. De babytijd vind hij eigenlijk vrij weinig aan (ik vind dat ook niet het allerleukste, maar dat duurt in verhouding kort). Moest dit gewoon even van me afschrijven, weet niet zo goed wat ik nu moet. Mijn verstand zegt opzich ook dat twee ook wel oke is, maar mijn gevoel zegt dat ik er nog eentje wil en dat we nog niet compleet zijn (of slijt dat gevoel??)
lastige situatie. Blijkbaar twijfelt hij toch wel, als hij ene keer ja zegt, en dan plots weer veranderd naar nee. Hier hebben wij dit lange tijd over een tweede gehad. Mijn vriend wou geen tweede. Ik kon me niet voorstellen dat ik maar 1 kind op de wereld zette. En wou dus absoluut nog eentje. Het werd een obsessie vanbinnen, en kon het niet meer loslaten. Na lang praten ( niet gedwongen) heeft hij toegegeven...haha Na kijkt hij er ook wel helemaal naar uit. Hoe groot is je wens voor een 3de? Misschien kan je zeggen dat het beter nu is, omdat je jongste ook nog zo klein is. Hopelijk komen jullie eruit
ik heb hem gevraagd, wil je het nu niet maar misschien in de toekomst, maar het is eerder nu of nooit. Hij heeft dan ook liever klein verschil dan veel. Hij wilde het ook meer omdat ik het heel graag wilde en hij niet wilde dat ik spijt kreeg. Andersom wil ik ook niet een derde als hij het niet echt wilt en dat hij dan straks wat zou hebben tegen dat derde kindje ofzo...
Moeilijk he, als je emoties allekanten opgaan. Wij hebben het ook over een derde kindje, maar praktisch gezien vibden we het zo ook prima. Emotinoneel zou ik nog zo graag een kindje op de wereld willen zetten?
Hoi Melisa, ja, praktische gezien is het idd prima. Maar qua gevoel...zou ik er ook graag nog wel een bij willen! Het voelt toch niet compleet en als ik dan denk aan de dingen die je later wilt doen enzo, dan denk ik ja, misschien is twee wel handiger...maar bij drie denk ik, lijkt me meer echt gezin/familie, gezellig, hecht (ook al weet je dat nooit)
Ik zie nu een hoop typefouten in mijn berichtje, lang leve de ipad Practisch weet ik het wel. Dan zijn we een compleet gezin. Maar er is nog plek en liefde zat voor een derde kindje. Ik had al een topic geopend voor mezelf omdat ik al 2x HG heb gehad, en bang ben voor een derde zwangerschap. Ik wil nog best wel....
Kon zo mijn verhaal zijn. Gelukkig stemde ml 9-12-20111 mee in en nu mogen we haar al bijna in onze harten sluiten. Een 3de zou ik ook een moeilijke situatie vinden..en dan meer in het "praktische" deel.
Ik denk dat je dit houdt... Want wij hebben zo lopen dubben over een vierde. Dubben over het 'praktisch' gedeelte, want vier kinderen passen niet in een standaard auto. Maar nog zo veel ruimte over in ons hart. Wij hebben ons gevoel laten spreken en gaan dus voor een vierde kindje.
Spannend! Soms denk ik dat ik er ook wel vier zou willen, dus dat ik dan een derde ook echt wel wil... Alleen ik snap ook wel dat mijn man er liever maar twee wil. Lastig hoor! Ergens hoop ik dat ik nu zwanger ben, maar ik denk het niet, dan is het opgelost! haha
Ik hoop dat het dan met vier kinderen wel volledig en 'af' voelt, want we willen toch echt geen vijf kinderen! Aan de andere kant voelt het zo vanzelfsprekend om nog een kindje te willen... Ik ben heel benieuwd hoe dat verder gaat!
3 of 4 of meer....lijkt me allemaal geweldig maar toch moet je ooit een keer afsluiten en gaan verwerkten dat het je laatste zwangerschap is/ was....of dat nu na 1 of 4 is...blijft een soort rouwproces nooit meer zwanger te zullen zijn....moeilijk lijkt me dat! Ik kan me nu ook niet voorstellen nooit meer zwanger te zullen zijn....wij gaan in de toekomst wel voor een derde en ik hoop dan dat we compleet zijn maar wie weet kriebelt het dan ook nog voor een vierde?? Pffff lastig hè tussen aanhalingstekens....want wat mogen we dankbaar zijn dat we ze kunnen en mogen krijgen! Veel wijsheid gewenst voor jullie allemaal...liefs
Dat dus... Dat denk ik ook. Ik hoop alleen wel dat het gevoel 'af' te zijn als gezin wel komt. Het lijkt me heel naar om je kinderwens af te sluiten met het gevoel nog niet compleet te zijn.