Hallo allemaal... Ik heb 2, 5 week geleden een miskraam gehad. Ik was nog maar ong 6 á 7 weken maar wat maakt dat een impact op je! En niet alleen op mij... Maar ook op mn vriend.... We hebben het er samen heel veel over, praten heel goed, lachen en huilen samen sinds we dit meegemaakt hebben. Daar ben ik wel heel blij mee, je maakt dit tenslotte samen mee... Ik hield wel een vervelende buikpijn, en had wel gezien dat ik dingen verloren was tijdens me bloedingen maarja het was mn 1e mk dus wat is 'gewoon'... ik had er geen idee van. Vanmiddag toch maar naar de dokter gegaan, hij heeft een echo gemaakt. Hij dacht hardop (heel fijn) en bedacht dat het miss buitenbaarmoedelijk was, óf dat het vruchtje nog leefde óf dat er resten zaten die niet meegekomen waren. Ik schrok me dood 'vruchtje dat nog leeft?'... Dus een test gedaan en natuurlijk negatief, dus verder gekeken en (wat ik zelf al dacht) er zaten nog wat restjes die niet meegekomen waren tijden mn bloedingen dat geeft me de pijn in mn buik. Ik had ook iets wat koorts dus moet vrijdag weer terug. Maar wat is de waarheid dan hard, als je een echo van je buik ziet waar niks in zit, wát je zoooo graag wilt. Dan doe je een test, en die is negatief, wat je wel weet.... maar het is confronterend! Vreselijk maargoed, positief blijven en we gaan er weer voor! Gr Esther
Ik wil je (jullie) allereerst heel veel sterkte wensen met dit grote verlies. Ook een hele dikke knuffel geven. Het is heel moeilijk en jammer genoeg weten heel veel mensen niet hoe groot de impact kan zijn. Ik hoop dat jullie het een plekje kunnen geven en dat de buikpijn snel over is. Het is ook niet leuk dat hoe moeilijk een mk is dat het ooknog een lange nasleep heeft nu. Knuffel Mimi
Heel veel sterkte voor jullie. Hetis idd heel moeilijk om "ineens"niet meer zwanger te zijn. Nu maar hopen dat je lichaam het alsnog zelf loslaat.
Hoi Esther en partner, Wat verschrikkelijk dat jullie dit ook mee moeten maken en dan die rot buikpijn nog, meis het is niet niks hoor. Hopen dat het niet lang meer duurt die buikpijn en dat je het kunt gaan afsluiten want dat heeft tijd nodig het is zo verschrikkelijk als je dit overkomt hele dikke knuffel liefs miriam
Dank jullie wel, al die berichtjes doen me erg goed.... Eindelijk mensen die me begrijpen, en misschien ook weten hoe dit voelt. Mensen om me heen doen heel begripvol maar je krijgt ook te horen, 'goh je bent nog zo jong'... 'gelukkig gebeurd het nu en niet in de 12e week'... Ja ik weet het, maar dat neemt niet weg dat ik me nu niet rot kan/mag voelen! Ik heb constant in mijn achterhoofd dat het nu weer zo lang gaat duren, waarom weet ik niet maar dat is een gevoel. Mijn moeder werd pas na 5jaar zwanger, en daar denk ik steeds aan. Het zegt misschien wel niks maar toch.... Ik heb gehoord dat je de maand na je mk meer vruchtbaar bent als anders, klopt dit? Of heb ik me weer wat wijs laten maken...? Ik neem alles aan, en grijp elke kans natuurlijk... Ik wil zóóó graag, dat ik nu met niks anders bezig kan zijn! Gr Esther
Vervelend he die goedbedoelde adviezen. Ik weet er alles van. Over dat je het meest vruchtbaar bent na een mk word wel gezegd ja. Of dat zo is weet ik niet. Meer ook omdat na mijn eerste mk we eigenlijk de hele maand sex gehad hebben. Klinkt raar maar het leek net of we moesten inhalen . Ik werd wel gewoon ongesteld dus ik weet niet of het per persoon verschillend is. Je weet ook niet nu hoe je cyclus gaat lopen dus echt weten wanneer je eisprong is weet je ook niet. Ik hoop meis dat je niet zo lang hoeft te wachten en dat je positieve test heel snel weer is. Dikke kus Mimi
Ik hoop dat je niet zo lang hoeft te wachten eer je weer gelukkig zwanger mag zijn. en of het waar is weet ik niet gewoon je best doen dan maar he en wij begrijpen zeker je verdriet n wat een rot opmerking zeg wees blij dat het nog geen 12 weken was dat slaat echt nergens op vanaf het moment dat je zwanger bent ben je moeder en voel je je moeder je maakt een hormoon aan vanaf de bevruchting en niet pas met 12 weken tjee zeg en die zin je bent jong ik kan het niet meer horen. gister zei er nog 1 tegen mij meid je bent gelukkig nog jong en je klok tikt nog niet toen zei ik jong 16 jaar en zwanger dat is jong ik ben 26 jaar dus kom op zeg ik wou jong moeder worden daar leefde ik naar en daar leefde ik naartoe nu 3 jaar later wordt dat ook heel anders maar dat houdt niet in dat het minder erg is kom op zeg. ik zeg meestal als je klok tikt dan ben je te laat begonnen over het algemeen dus ga me niet met iemand van 35 vergelijken want dat ben ik niet ik heb nu verdriet en het is voor mij ondraaglijk dus met andere woorden trek je er niks van aan ze zijn niet snugger knuf miriam ps sorry voor het lange verhaaltje
Heel veel sterkte meid! Ben benieuwd hoe het afgelopen is, want je moest vandaag tot terug komen? Die opmerkingen van mensen zijn niet leuk idd, ik heb zoveel verschillende variaties gehad! Ik kon op dat moment mensen echt killen... Neem de tijd om dit te verwerken! Sterkte!
Bedankt voor jullie lieve reacties... Ben erg blij met deze site! Ik ben idd vrijdag terug geweest, koorts was weg, nu afwachten of de restjes mn lichaam vanzelf verlaten... Anders moet het weggehaald worden...Moet zeggen dat de laatste dagen mn buikpijn wat minder is, heb vrij gehad, rustig aan kunnen doen en dat voelt beter... Helaas vandaag weer aan de slag, maar wel weer wat afleiding! Idd heb je niks aan mensen die roepen 'je bent nog zooo jong' maar heb nu besloten dit voortaan (hoop natuurlijk dat het niet meer voorkomt) voor mezelf te houden, samen met mn vriend natuurlijk... Maar van al die goed bedoelde adviezen word ik alleen maar meer verdrietig van... Je leert hiervan, en ik denk nu maar zo "Ik weet dat ik zwanger kan worden".... x Esther