Het leed dat spruw heet

Bijna 3 jaar geleden, toen ik mijn dochter bortvoeding gaf kreeg ik na 1 week spruw. Een heel scala aan medicatie kreeg ik voorgeschreven. Zalf, druppels, drankjes, gel enz enz. Niets hielp. Bij mijn dochter verdwenen de symptomen meestal snel maar ik bleef zitten met ondragelijke pijn in mijn borsten. Omdat de spruw bij mij niet genas kreeg zij het ook steeds weer terug. Omdat ik iedere keer zat te huilen van pijn tijdens een voeding ben ik gaan kolven. Inmiddels had de lactatiekundige mij aangeraden om fluconazol te vragen aan de huisarts. Dat schijnt ongeveer het enige te zijn wat helpt bij een hardnekkige schimmelinfectie. De huisarts schreef het voor en het hielp!! Eindelijk was ik van de pijn af, ik wist niet waar ik het moest zoeken. Ik kon gewoon weer kleding op mijn borsten verdragen. Al met al heeft het 2,5 maand geduurd voor de schimmel onder controle was. Daarna nog 1 maand voor mijn dochter weer volledig uit de borst dronk (ipv fles) Wat een drama..

En nu herhaald de geschiedenis zich... 4 dagen na de geboorte van mijn zoontje voelde ik het weer. Helaas ben ik sinds die tijd meerdere malen tegen de muur gelopen wbt hulpverlening. Ik kreeg weer zalf, maar de huisarts weigerde iets voor mijn zoontje voor te schrijven (want hij had toch nog nergens last van??) Dat het onvermijdelijk is elkaar niet te besmetten wanneer je borstvoeding geeft vond hij geen argument. En ja, na een week was het zo ver. Mijn zoontje kreeg ook klachten. Inmiddels hebben we alweer alles geprobeerd en niets helpt. Het enige wat over is en waar ik al mijn hoop op had gevestigt is de fluconazol. Maar mijn huisarts wil alleen een hele lage dosering voorschrijven (de vorige keer was het recept goedgekeurd door zijn vrouwelijke collega, die er nu niet meer werkt). De lactatiekundige heeft al gezegt dat het onzin is om met die lage dosering te starten, omdat dat niet werkt. De huisarts vind dat ik het maar moet proberen en over een week (!!!) terug kan komen. Nog een week... dat red ik echt niet meer. Ik leef van voeding naar voeding, kan geen kleding op mijn borsten verdragen en zit echt tegen het plafond tijdens het voeden. Ik ben weer begonnen met kolven maar mijn zoontje weigerd de fles. Ik moet hem dus live voeden, heb geen keus, maar het is een ware martelgang. En dan zegt een huisarts doodleuk "we kijken over een week wel verder??" Wat een hel..

Vanmiddag bel ik nog een keer naar het telefonisch spreekuur. De lactatiekundige raadde me aan om hem te vragen het RIVM te bellen. Het RIVM zou namelijk een hogere dosering adviseren dan hij heeft voorgeschreven. Phoe... ik hoop dat dit helpt, want anders weet ik het even niet meer.