Mijn dochter is nu net 2 jaar geworden. En ik besef heel goed dat ze in de peuterpuberteit gekomen is. Dat ze een keer dwarsligt of boos wordt kan ik wel mee om gaan. Als ze alleen echt iets doet wat niet mag zoals slaan of gooien met bekers of eten, volgt de kruk. Nu blijft ze niet zitten op de kruk (stoeltje in de gang). Vanmorgen heb ik haar ik weet niet hoe vaak weer terug gezet om zo maar de 2 minuten voor elkaar te krijgen. Ben denk ik ruim een half uur bezig geweest. Uit eindelijk ging ze voor de kruk op de grond zitten om haar schoenen en sokken uit te trekken. Ze moet dit natuurlijk nog leren, maar hoe kan ik haar duidelijk maken dat ze moet blijven zitten omdat ze straf heeft. Haar broer van 3 begint nu hetzelfde te doen en maakt er een spelletje van.
Net als bij supernanny proberen? Dus eerst waarschuwen en dan na weer niet luisteren op de kruk. En uitleggen waarom. Als ze eraf komt terug zetten zonder iets te zeggen. En dat steeds herhalen vooral niks zeggen! Na een tijdje heeft ze door dat ze beter kan blijven zitten. Als de tijd om is nog een keer uitleggen waarom en dan sorry laten zeggen en knuffelen.
Aagje het waarschuwen en dan uitleggen gebeurt ook al. Alleen het blijven zitten is het probleem. En na een half uur om de hooguit 0,5 minuut terug zetten zakt mij de moed in mijn schoenen.
Met 2 jaar hadden wij hier een stoeltje in de woonkamer. Niet echt zo zeer als straf maar meer soms om haar even uit de situatie te halen als ik even niks meer met haar kon beginnen. Daar moest ze dan gewoon even blijven zitten tot ze weer rustig was en ik bleef dan in de buurt. Dat werkte hier prima. Sinds een half jaar ofzo werkt dat niet meer en zet ik haar op de trap. Nu wat vaker als straf. Hier overigens altijd wel een waarschuwing, soms is het gewoon een impulsieve actie en als ze daarna weer lief is, prima! Als ze vervelend en dwars blijft, gaat ze op de trap. Dan maakt het me ook niet uit waar ze ergens op de trap zit, als ze daar maar blijft. Doet ze dat niet, moet ze even naar boven en gaat het traphekje dicht. Dat wil ze niet en blijft dan vrijwel altijd gewoon zitten.
Ik denk dat ze nog wat te jong is voor een kruk en om daar op te blijven zitten. 1 minuut is voor die kleintjes al zolang dat ze glad vergeten waarom ze daar moeten blijven zitten. Ik zou een ander strafplekje bedenken waar ze wat kan bewegen en het niet aan minuten ophangen.
Bij ons zat rond die leeftijd de meeste strijd in dat zij niet wilde/deed wat ik van haar vroeg (broek aan, haren kammen, tanden poetsen, eten etc etc). Hier moest ze dan op de kruk net zolang tot ze wel deed wat ik wilde. Dus als ze er zelf afkwam zei ik bijv vriendelijk: "goed zo, kom je nu fijn je kleren aandoen?" Was het antwoord "nee", zei ik op een bozigere toon: "dan ga je nog maar op de kruk net zolang tot je het wel wil". Ze had t zo door ) Ik vond het minder vermoeiend (en wel effectief) dan ze 2 min laten zitten maat het principe blijft hetzelfde natuurlijk. Ook in winkels en ergens anders wijs ik rustig een hoekje/plekje toe waar ik haar neerzet als ze niet doet wat ik zeg. Heeft al meerdere keren complimenten opgeleverd van andere mama's/oma's )).
Toen mijn dochter dezelfde leeftijd had was er ook zo'n fase van stout zijn en niet luisteren. ze begreep echt heel goed dat iets niet mocht. Het was een strijd van wie is de baas en grenzen verkennen. Afleiden hielp hier het beste evenals grapjes en leuke dingen zoals van eten een schilderij maken (dit doe je dan zelf, bv sperziebonen zijn haren, aardappel is een gezicht enz). Rond deze leeftijd ben ik ook begonnen met de nanny methode. Het eiste in eerste instantie inderdaad consequent zijn en uithoudingsvermogen maar al snel wierp het zijn vruchten af. Kijk nog eens goed naar je verwachtingen, zijn ze passend bij de leefijd en ontwikkeling van je kind? Kies de 2 belangrijkste dingen uit en ga daar eerst aan werken. Plak stickers en gooi er wat fantasie in, het werkt echt. Succes!
Ik vind net 2 nog wel heel jong voor een krukje in de gang.. Wel logisch dat ze daar niet blijft zitten. Kan het krukje niet in de kamer? Mijn dochtertje is net een jaar en als die herhaaldelijk aan iets zit wat niet mag dan zetten we haar op het speelkleed wat tegen de achterkant van de bank aanligt, met haar rug tegen de bank. Meestal gaat ze dan wel met iets op het speelkleed spelen. Ik zou gewoon consequent wegzetten maar dan dus wel met de optie om met iets anders te gaan spelen. Alleen in de gang houden ze natuurlijk niet zo lang vol en straf snappen ze nog niet echt denk ik, wel dat iets niet mag maar niet dat je daarna een minuut op je kruk moet blijven zitten.
Met net 2 jaar snappen ze het nog niet van het blijven zitten. Wij hebben met 2 jaar een krukje aangeschaft die wij in de hoek van de kamer zette. Als hij niet luisterde, een gigantische driftbui had of iets in die geest, zette ik hem op de kruk. Ik bleef er omgedraaid bij zitten (dus met mijn rug naar hem toe, tegenover hem) en als hij 'klaar' was met uitrazen, gaf ik hem een knuffel en een kus en was het over.