Ik heb best een zware zwangerschap met vanaf het begin af aan klachten. Zit ook al in de ziektewet vanaf 27 weken. Ik zie het gewoon echt niet zitten om langer dan 40 weken door te lopen; ik heb het nu al gehad... Kun je dit aangeven en doen ze er dan ook wat mee? Ik merk ook dat ik er mentaal doorheen ga zitten namelijk...
Verschilt heel erg per ziekenhuis en gyn.! Er doorheen zitten vonden ze in het zkh waar ik liep (naast veel vrouwen gelegen die erom vroegen namelijk...) was dat absoluut geen reden om überhaupt in te leiden... Alleen bij medische noodzaak zouden ze t pas doen. Terwijl een vriendin van me bij een ander ziekenhuis liep, er ook doorheen zat, werd wel ingeleid!! Dus verschilt echt, per zkh en gyn. volgens mij!
Ze leiden liever niet in wegens complicaties.. Ik had ook een moeilijke zwangerschap met veel bloedingen.. En zelfs mij wilde ze eerst niet inleiden totdat ik sloten bloed verloor.. Heb ik 3 dagen aan de ctg gelegen.. En ben ik ingeleid met 38+2.. Maar vooral omdat m'n lichaam aangaf er klaar voor te zijn met 2 cm ontsluiting. Dat was m'n voordeel..
Volgens mij doen ze dat niet zo snel. En om heel eerlijk te zijn... moet je dat denk ik ook niet willen. Als er geen absolute noodzaak is i.i.g. Het is vaak geen pretje namelijk. (met jongste dochter ingeleid met 40+2 omdat na 35 uur gebroken vliezen en weeën de ontsluiting niet wilde vorderen).
Het is vervelend voor je dat je er doorheen.zit. maar je bent (pas) 33 weken en zou je nog niet zo druk maken over inleiden. Wie weet gaat het al eerder aan de gang en haal je de 40 weken niet eens.. Bespreek dit gevoel met je verloskundige, zij kan samen met jou kijken naar een goede oplossing. Inleiden is echt geen pretje! Hierbij komen vaak complicaties voor, waardoor ze dit liever niet doen..
Hier wel degelijk omdat mijn lijf niet meer kon, had er zo genoeg van. Ik mocht bellen met 40 weken naar ZH voor inleiding, dat was op maandag, mits ik dus van het weekend niet zou bevallen. Ik ben uiteindelijk bevallen op zaterdag morgen. Liefs
Ik ben met 38 weken ingeleid omdat ik "erdoorheen" zat. Ik had zware bekken instabiliteit en ik was erg depressief (ik slik ook medicatie en mijn medicatie is 2x opgehoogd tijdens de zwangerschap). Ik moet er wel bij zeggen dat mijn zoontje erg groot was en dat ik al 4 cm ontsluiting had. Dus ze konden gelijk mijn vliezen breken. Ze waren er hier ook terughoudend mee, zowel de verloskundige, de huisarts en de psychiater hebben aangegeven dat het niet meer ging.