..... die 9 dagen na je bevalling vraagt of je weer zwanger bent! ..... die schrok van je baby omdat ie van die bolle wangen had en een onderkin (mijn zoontje kwam een week te laat en woog 4260 gram, heerlijk mollig dus) en zich werkelijk afvroeg hoe we dit voor elkaar gekregen hadden. ..... die vind dat je zwangerschap wel meegevallen is. (zware bekkeninstabiliteit gehad. Madame is nooit 1x komen helpen met wat dan ook en heeft me ook amper gezien, maar vond wel dat mijn zwangerschap uiteindelijk meeviel) ..... die als er door mijn man verteld wordt dat ik een borstontsteking heb, allleen maar kan zeggen: Ja, dat komt heel vaak voor! (Ja, en? Maakt dat het lekker ofzo?) Zo, kan ik nog wel even doorgaan.... Worden jullie soms ook zo gestoord van je schoonmoeder?
ben ik blij dak geen heb dochter heeft geen papa. nu maar herken het voor de rest wel hoor. maar dan meer door bemoeienissen van men eigen ouders. hou haar maar te goei vast je moet haar geen brood geven dan weent ze ..... gr
Irritant is dat... Hier ook wel gehad en nog steeds alleen niet zo extreem als ts. Mijn schoonmoeder zei/ zegt heel vaak: Oh gut hou dat kind goed vast! En dan schrikt ze echt.. Ehm oke... In het begin vond ik het nog prima. Maar na 6 maanden is het irritant. Oja en onze dochter is niet helemaal gezond. Ze blijft maar klagen over een zware moeilijke tijd. Zucht... zullen we verder gaan.. Wij willen graag positief zijn!
Nee idd niet bepaald leuk zulke opmerkingen. Hier helaas ook wel gehad (ook van eigen moeder hoor), maar kwam echt simpelweg doordat ze zich niet konden verplaatsen in mijn extreme misselijkheid ('ach iedere zwangere is weleens een beetje misselijk, stel je niet zo aan zeg') en b.i. Vond ik af en toe erg moeilijk, maar voor hun is het ook lastig inschatten aangezien ze beiden 3 kids gekregen hebben en het totaal niet herkenden. Kan natuurlijk en hoef je je niet zo uit te laten, maar is ergens ook wel weer te begrijpen dat we ons (helaas) niet allemaal even goed kunnen verplaatsen in een ander.
Ja, maar als er verteld wordt dat trappen lopen bijna niet meer gaat. Dat de was door je moeder gedaan wordt. Dat het huishouden overgenomen is door je moeder. Dat je je kind met de buurvrouw mee laat nemen om naar school te brengen. Dan kun je je toch wel indenken hoe erg het is. Alsof iemand dat voor haar lol allemaal uit handen geeft. Sommige mensen willen ook niet weten hoe je je echt voelt hoor. Vragen wel hoe het met je gaat, maar luisteren niet echt naar het antwoord!
Toch kunnen ze hoe stom misschien ook, ook denken ach ik had ook wel wat last van pijn bj het lopen en dit en dat, dus hoe erg kan het nu zijn.. Zelfs tijdens mijn extreme misselijkheid bij de 1e werd me naast mijn eigen moeder en schoonmoeder dus ook door de vk vertelt dat het er gewoon bij hoorde. Dat ik ruim een kilo per week afviel, de hele dag op bed lag slap als een vaatdoek omdat ik maar bleef spugen 'ach dat hoort erbij'. Wat een aansteller ik me toen voelde zeg.. Pfoe. Fijn die support van de mensen om je heen Maar heerlijk? Bij mijn 1e zwangerschap wist ik niet eens van het bestaan van b.i. af, dus als iemand gezegd had heel veel pijn te hebben de hele dag bij diverse bezigheden en nauwelijks te kunnen lopen bijv. had ik me dat echt niet kunnen voorstellen Maar dan had ik nou weer niet geroepen dat iemand zich maar niet aan moet stellen of de zw wel meeviel. Dat vind ik echt zo kortzichtig. Want hoe zwaar iets voor de een is of hoeveel pijn iemand heeft is gewoon niet te bepalen voor een ander. En als die aangeeft dat dingen niet gaan dan zal dat dus wel zo zijn, ookal zou je je er niets bij kunnen voorstellen. Plus er niet eens naar vragen (zoals bij jou) en wel oordelen.. Bah! Hoe moeilijk is het te vragen hoe het gaat, oprecht te luisteren en evt hulp aan te bieden zou je denken hè? Opmerkingen over jullie kindje ook.. Hoe kom je erbij dat soort dingen te zeggen? Kijk met een knipoog of iets dat kan natuurlijk. Maar verder? Hier trouwens wel een zusje dat een paar uur na de bevalling grapte 'goh weet je zeker dat je bevallen bent'? Thanks zusje! Spreek haar over een jaar of 10 als ze zelf misschien pas bevallen is wel haha.
Ja, dat is wat mij ook best wel kwetst. Ze oordeelt, zonder dat ze weet hoe het zit. Ze doet vaak alsof ze heel bezorgd is, maar zal geen vinger uitsteken om me te helpen. Bah, misselijk mens! Ik kan steeds minder van haar hebben, merk ik. Vind het voor mijn man wel vervelend. Maar gelukkig ziet hij het zelf ook wel in en vindt hij haar opmerkingen ook niet leuk. Hij is alleen niet mans genoeg om er wat van te zeggen. Daar baal ik wel van!
oef ben ik blij dat ik dat niet heb. hier een sm die me geholpen heeft in de kraamweek,deed echt alles in huis ook voor de visite,en niet anders dan lof over hoe ik t allemaal deed en doe is altijd fijn als je wat onzeker bent over je uiterlijk danwel de verzorging van je beeb. ik had trouwens wel kraamhulp maar die waren er mar 1 a 2 uurtje pd vond ik genoeg trouwens. deze keer zal ze me weer helpen en ze bied veels te vaak aan om me nu al te helpen,ben nu 26 wk van nr 2 dochter is nu 13 mnd en een pup in huis dus af entoe best druk haha. wat ik overginds nog niet wil omdat ik ook nog werk zolang dat goed loopt en ik voel me goed doe ik alles zelf zo niet zal ze de eerste zijn die ik aanschiet.. wel naar trouwens van je sm getuigd niet van erg veel respect\liefde.. jammer want kan wel heel leuk zijn een gezellig sm.. gr gemma
Gelukkig voor je Gemma dat je het niet herkent. Ik heb het wat dat betreft minder getroffen. Maar ja, je schoonfamilie krijg je er bij he. Daar moet je het maar mee doen.
Ja en dit wat jij beschrijft en maal het 100 fout hihi....ga er verder niet op in..krijg spontaan weeen ervan
Mijn kindje was 4 weken te vroeg gehaald met keizersnee. Het was even spannend of hij het uberhaupt zou halen bleef achter in groei weinig vruchtwater enz. Ze wilde dus niet eens wachten tot de 37 weken. Nu is de operatie en alles me echt meegevallen. Kan alweer lekker mn bed uit sinds de tweede dag en met beeb gaat het ook goed. Wat zegt sm: ach het is dus eigenlijk allemaal wel meegevallen en helemaal niet erg er zijn vrouwen die kunnen niet eens lopen. Oftewel ik moest me maar niet zo aanstellen
Hier ook zo een: Je gaat ons toch zeker niet s nachts bellen als je je bent bevallen wacht dan maar tot de volgende ochtend! (we zijn beide enig kind en het was de eerste) Borstvoeding daar ga je toch zeker niet aan beginnen. Helaas liep dit helemaal niet en na een week was de kleine alleen aan het afvallen dus na heel veel stress toch maar besloten flesvoeding te geven. Zegt ze nog even: Ik zei toch dat je dat niet moest doen Kleine mag ook niet blijven slapen daar want stel dat hij s nachts wakker wordt. Ach ik heb eigenlijk ook liever niet dat hij daar gaat slapen. Ze zijn zelf beide een hele week thuis en mijn ouders werken nog moeder 4 dagen en vader een hele week. Maar zij waren er in mijn kraamweek wel iedere dag om mij te helpen als de kraamhulp naar huis was en mijn man nog niet thuis ivm zijn werk als kok! Mijn oplossing: zo min mogelijk contact!
aaaah, heel irritant!! niet zozeer herkenbaar al heb ik ook zo mijn dingetjes met mijn schoonmoeder.. sterkte ermee, en hopelijk kan je je meer focussen op de mooie dingen zoals je newborn baby!
Nou.... Die schoonmoeders..... De mijne is echt de kwaadste niet, maar dit is een goed excuus om even haar opmerkingen te plaatsen.... Ik moet echt soms op m'n tong bijten om niet kattig te worden... Maar, ze bedoelt het echt niet rot.. - och, heerlijk hè zo'n lekkere baby meid, nou, nou, och, de dochter van de buurvrouw, haar zoontje, ja echt, na drie maanden zomaar dood in de wieg. Daar moet je toch niet aan denken hè ( nee schoonmoeders idd niet, zeker niet gezien wij onze eerste baby verloren tijdens de zwangerschap...) - ja, je bent wel aangekomen hè, bij mij kon je van achteren niet zien dat ik zwanger was hoor. - ja, ik snap wel dat je wat kilo's kwijt wilt, ik begrijp best dat je ermee zit dat je armen zo dik zijn (???) - heb jij dan ook dat het vet van je armen over je ellebogen vallen, sommige hebben dat (ik niet schoonmoeders, ik ben namelijk echt niet zooooo dik...sterker nog, ik heb nu zelfs weer een gezond BMI) En ook nog; moet je je auto niet wassen, rozen snoeien, fornuis schoonmaken, trap schilderen Of; nou die planten had je niet moeten snoeien, komt nooit meer goed, nee die aardbeien zijn niet lekker, je moet de Hollandse hebben... Volgens mij heb ik een schoonmoeder welke voldoet aan alle clichés. Gelukkig heeft ze een vrij leuke zoon
Haha, o wat een verhalen. Ze zouden die schoonmoeders af moeten schaffen. Of we noemen ouders ze schoonouders voor onze Trouwpa en Trouwma (hihi). Dan klopt het tenminste! Maar idd, ik ga proberen het contact gewoon een beetje te vermijden en verder heerlijk genieten van mijn lieve kleine mooie ventje.
Toen mijn man aangaf dat ik het soms wel wat zwaar had tijdens de kraamweek met 3 kinderen nadat ik na 2 dagen thuiskwam na mijn spoedkeizersnede omdat de kraamhulp ook niet echt toppie was (man werkt veel). 'Had ze ook maar beter gewoon moeten bevallen' Juist ja..
Ik heb een schoonmoeder uit duizenden!!! Tuurlijk heeft ze ook wel eens minder tactische opmerkingen, maar ja dat heeft mijn eigen moeder ook.