kun je hier aangifte tegen doen

Zolang je het alleen tegen haar zegt, en niet tegen derden, kan er nooit sprake zijn van smaad. Of het nou waar is of niet.

Ga met haar in gesprek over wat haar zoontje tegen jullie heeft gezegd. Kijk eerst eens of het echt waar is (mijn kinderen zitten ónder de blauwe plekken, en ik geloof toch echt dat ze niet geknepen worden). En vraag haar naar 'het niet aankunnen' van de jongen / de situatie. Wat bedoelt ze daarmee? Wat zou haar kunnen helpen om het wel aan te kunnen?

Sterkte ermee. Maak je niet druk over juridische stappen van haar uit. Hopelijk vinden jullie een weg die voor alle partijen (en vooral voor de kleine jongen) goed werkt.

 

klopt, als je hier haar naam zou zegen. als je willens en wetens haar zwart zou maken en onwaarheden zou verkondigen. maar dat is niet aan de orde.

dus als ik jou verhaal leest kan zij jullie niets maken, alleen wel foto's maken hoor anders gaat het een wel en nietes spel worden. en het liefst ook zwart op wit dat ze toegeeft dat ze hem niet aankan. maar met foto's kom je ook een eind.

 

het is heel lastig hoor. maar idd dan kan je alsnog het welles nietes spel krijgen, dat is vaak wel het geval. maar vaak als dat gebeurd komt de raad van kinderbescherming ook een kijkje nemen (achter de schermen, daar merk je over het algemeen niet veel van). en zo worden de waarheden op tafel gelegd.

 

wees niet bang zeg, ze kan je echt niets maken.

Laat het gaan, er gebeurt niets. Ze wilt je opnaaien, en dat lukt der ook kennelijk.

 

@ ik1988, het betreft hier geen artikel 300 van het wetboek van strafrecht. Huiselijk geweld is namelijk omschreven in artikel 304 an het wetboek van strafrecht.

@ ts, voor meer informatie terzake huiselijk geweld of smaad/laster mag je me pben.

 

Let wel op met dit soort "beschuldigingen". Uit ervaring weet ik dat kinderen hierover ook wel liegen.

Ik heb beschuldiging tussen aanhalingstekens omdat ik niet op n ander woord kan komen dat beter geschikt is

 

Ik wou net zeggen...maak je niet druk om dat smaad gebeuren.
Das pure onmacht van haar dat ze dat nu roept.

Ik zou me eerder druk maken om die knijpplekken. Als ze dat al doet...

 

denk je dit niet serieus moet nemen wat ze zegt
hier kan ze niks mee en je hebt het alleen naar haar geuit en voor de rest niet naar buiten wereld gebracht
wel lastige situatie
zal het wel in de gaten gaan houden als hij met meer plekken thuis komt toch eens verder gaan door lichten
succes meid

 

Juridisch gesproken is dit geen smaad en kan zij hier helemaal niets mee.
Tegelijkertijd zit ze nu blijkbaar al wel in de hoogste boom, (herkenbaar trouwens, hier worden onze zorgen ook altijd omgezet in dat we ineens lopen te beschuldigen), en daar moet je wel wat mee.
Samen praten zou je kunnen proberen, maar als ik je verhaal zo lees, wordt dat al lastig. Ik zou haar voorstellen om eens met een mediator te gaan praten samen. Maak vooraf duidelijk dat je vooral wilt werken aan een situatie waarin je haar niets afneemt en dat je niet van plan bent iets te wijzigen aan de huidige situatie met omgangsregeling enz. Maar dat je enkel toe wilt werken naar een situatie waarin open en eerlijk gecommuniceerd kan worden.
Als ze daar niet op in wil gaan, zou je er wat meer druk op kunnen zetten en haar een keuze geven: OF samen naar een mediator, OF jullie doen een melding bij de Raad voor Kinderbescherming vanwege het feit dat je dingen hoort van zoonlief en zij daar niet over wil praten, dus dat je in dat geval genoodzaakt bent een onafhankelijke instantie onderzoek te laten doen.

Mediator heeft altijd de voorkeur, omdat je daar ook weer samen afspraken kunt maken over hoe verder.
De ex van mijn man heeft ooit, nadat haar dochtertje (4 jaar toen) had gezegd dat een blauwe plek kwam omdat papa haar geslagen had (was niet waar! Was ergens van het spelen in de speeltuin gekomen waarschijnlijk (blauwe plek op haar scheenbeen), maar moederlief had 'r onder druk gezet waar die plek toch van kwam.... die zocht een stok om mee te slaan), de omgangsregeling direct stopgezet. Uiteindelijk een paar maanden geduurd en na uitspraak van een rechter pas weer op gang gekomen en toen met mediation aan de slag gegaan.
Nu hebben ze de afspraak dat ze, wat er ook gebeurt, altijd EERST samen naar de mediator gaan als ze ergens met z'n tweeen niet uitkomen, en dat pas daarna verdere stappen ondernomen worden.