Ik weet niet zo goed hoe we dit aan moeten pakken. Het zit zo: Mijn schoonouders zijn uit elkaar en hij heeft een nieuwe vriendin. Nu zagen we ze niet zo heel vaak (gemiddeld 1 keer per maand), maar de laatste maanden dus praktisch niet meer. Het contact kwam meestal wel van beide kanten en we gingen even vaak naar elkaar toe. Maar nu hebben we dus al een hele tijd niks meer gehoord. Mijn man heeft onlangs nog gebeld, maar toen kreeg hij zijn vriendin aan de tel. Zijn vader heeft nooit teruggebeld. Ook op de verjaardag van ons meisje is alleen zijn vader geweest. Zijn vriendin had een andere afspraak (echt iets onbenulligs) en ze heeft niet eens even gebeld. Na die tijd ook alleen nog bij anderen op de verjaardag gesproken, maar ze zijn hier dus nog niet weer geweest. Ik weet niet wat er aan de hand is, maar het voelt gewoon niet goed. We weten op dit moment helemaal niks van ze, zelfs niet wanneer ze vakantie hebben. Dat is toch raar? Ik merk dat ik me hier echt druk om maak. Wil weten wat er aan de hand is. Hebben wij iets gedaan wat ze niet aanstaat? Zit hij onder de plak bij haar? (want met haar kleinkinderen gaan ze zelfs op vakantie). Er zijn gewoon een aantal dingen gebeurt, waardoor ik daar niet meer zo maar heen kan gaan. Hoe pak je dit nou goed aan zonder ruzie te maken?
Heel simpel.......gewoon rustig het gesprek aan gaan en op de man af vragen wat er is en waarom ze zo doen. Dat is de enige manier om een duidelijk antwoord te krijgen lijkt mij.
Tja.. lastige situatie. Je kunt bijvoorbeeld samen met je man naar je schoonvader gaan, wanneer hij alleen is, en het voorzichtig op tafel leggen wat jullie voelen. Misschien dat het tot een gesprek komt? Iig veel succes..!
Mijn man durft dit soort dingen niet zo goed te zeggen, maar we lijden er duidelijk onder, dus er moet zeker wat gebeuren. Ik wil het voor de volgende verjaardag weten hoe het zit. Maar wat is beter? Mijn man kan hem bellen en dan voorzichtig op een luchtige manier iets ter sprake brengen. Ik vind het ook zo zwaar om er heen te gaan en echt een gesprek te gaan voeren.
Telefonisch zou ik het niet doen. Misschien vragen of je schoonvader een keer iets met jullie willen doen? Dan kan je het ter sprake laten komen..
En als we ze dan toevallig op een verjaardag tegenkomen dan zegt ie altijd dat de kinderen zo groot zijn geworden. Ik kan daar zo slecht tegen. Kom dan gewoon langs dan kun je ze zien opgroeien!
Ja dat heb ik ook liever eigenlijk. Wil ook niet dat het zo'n zwaar gesprek wordt. Ik dacht zelf dat hij hem vanavond wel kan bellen en een leuk praatje maken en dan toch wel het probleem aankaarten.
Het blijft lastig. Mijn schoonmoeder is vorige week geweest omdat wij veel tegen problemen aanliepen. Zij is geweest zonder de stiefvader van mijn vriend. Mijn vriend heeft gezegd dat hij wilde praten zonder andere erbij. Ik bemoeide me er nooit mee totdat mijn vriend ' er onder door ging'.
Als je er zo'n last van hebt, dan ga je bij ze op bezoek en bespreek je jullie gevoelens / zorgen. Maak geen verwijten, wees niet boos, maar geef aan wat jullie ervan vinden en hoe je het graag wel zou willen hebben. En dan laat je hen uitleggen hoe zij het ervaren.
Ik zou er niks over zeggen, maar gewoon zelf het initiatief nemen en daar langs gaan. En na een keer of 3 vragen wanneer ze weer eens bij jullie op de koffie komen.
Lastig! Het beste zou zijn om je man persoonlijk met zijn vader te laten praten, heb je snel duidelijkheid. Maar veel mensen zijn niet zo direct, dus dan is Annemiek1975 d'r oplossing wel zo makkelijk. Bellen om een afspraak te maken kan altijd toch? Ik zou de komende tijd steeds initiatief nemen wanneer jullie hem willen zien. Als het dan steeds lukt om een afspraak te maken, is er blijkbaar toch niet zoveel aan de hand. Je kan dan wel tussen neus en lippen door opmerken dat zij nooit meer bellen... Maar als afspreken ook niet lukt, dan hebben jullie meteen een echte reden om toch met hem te gaan praten. Mijn vader heeft een nieuwe vriendin, en die zien we bijna nooit. Zij toont gewoon echt geen interesse in ons en ik vind dat wel prima (ze is niet helemaal mijn type). Maar ik zie mijn vader wel heel vaak. We hebben hier allemaal vrede mee gelukkig. Zoiets zou bij jullie ook de oplossing kunnen zijn. PS. Als hij die opmerking weer maakt, kan je ook zeggen wat je denkt: 'je hebt ze ook heel lang niet gezien' of iets subtieler: 'ze zijn in de afgelopen 3 maanden ook hard gegroeid'.
Ik zou alleen met je schoonvader gaan praten, zonder zijn vriendin. Wellicht beter om een wat zwaarder gesprek er van te maken, dan ziet hij misschien de ernst er ook van in!
Ik zou met man er heen gaan en uitleggen dat jullie het jammer vinden dat de laatste tijd het contact wat is verwaterd. En dat jullie graag zouden willen dat dat weer veranderd, omdat jullie en de kids hun opa en zijn vriendin missen. Dan geef je geen verwijten, maar geef je wel aan dat jullie ermee zitten. En ja met zijn vieren zodat er na de tijd geen onduidelijkheden kunnen komen.