Hallo allemaal, Ik zit met een enorm dilemma.. Ik heb vorige week woensdag gesolliciteerd bij een bedrijf voor 16 uur (2 dagen per week) en het leek allemaal erg goed te gaan en ik krijg deze week bericht.. Nu ben ik op dit moment 6 weken +6 dagen zwanger en ik zit in dubio over hoe of wat qua vertellen. Aan de ene kant denk ik, ik vertel het nog niet want ik zit nog niet over mn "veilige" weken heen.. dus wil ook niet op de zaken vooruit lopen.. Aan de andere kant denk ik, als ik het dan straks vertel en zij rekent een beetje snapt ze dat ik tijdens de sollicitatie al zwanger was.. Nou heeft zij daar niks over gevraagd of ik bijv een kinderwens heb (nee dat mogen ze ook niet maar de meeste doen het sneaky toch wel ) Maar ze weet dat ik getrouwd ben en ik heb opzich de leeftijd ervoor dus de kans dat ik kinderen zou willen zit er wel in als je een beetje nadenkt. Er heerst een hele ontspannen sfeer, maar wel eentje die echt gebaseerd is op eerlijkheid en openheid.. dat zorgt er nu voor dat ik in dubio zit.. Als het een keiharde baas was geweest waar je echt alleen kwam om je werk te doen en niet om ook een band op te bouwen met je collega's dan had ik het gewoon nog niet verteld.. Heeft iemand tips of ideeen hoe je dit het beste aan kan pakken, of kunnen jullie vertellen hoe jullie dit hebben aangepakt?? Ik zit natuurlijk ook met het idee, stel dat ik toch wordt afgewezen, dan moet ik verder solliciteren.. en dan ben ik miss alweer langer zwanger en hoe ga ik het dan weer vertellen.. HELLUP!
Ik zou het gewoon niet vertellen, om eerlijk te zijn. Er zijn ook vrouwen die het nog niet weten met 6 weken als ze zwanger zijn, bijvoorbeeld... Dus tsja.... En bovendien als je wordt aangenomen zal je toch nog ongeveer 25 tot 30 weken kunnen werken, dus hebben ze ook genoeg tijd om vervanging voor je te vinden.... Ik zou het echt niet vertellen; zodra je een buikje begint te krijgen kun je het momenteel echt wel vergeten om een baan te vinden (mijn ervaring, tenminste!)
Nou idd bolkje, en dat is nu net mijn angst.. Ik zit sinds mei thuis en ben over de 110 sollicitatiebrieven heen en dit is dus mn 3e gesprek pas en ik ben zo desperate om te werken omdat dat thuis zitten me ook niet bevalt, maar ook omdat ik gewoon werk wil hebben qua geld en toekomst enzv. Dus ALS ik wordt aangenomen, wanneer zou jij het dan vertellen?? Je hebt gelijk dat je dan nog zoveel weken wel kan werken, maar ik werk natuurlijk maar 2 dagen per week dan he.. En ik heb natuurlijk angst dat zij zich genaaid gaan voelen dat ze dan "net" iemand hebben die er dan weer tussenuit moet over 25-30 weken.. Nja misschien moet ik me niet zo druk maken ook.. eerst maar eens zien hoe het loopt..
Zie eerst hoe het loopt en of je de job hebt. Je zal sowieso eerst door een proefperiode moeten als ze je aannemen ... Dan kan je nog altijd kijken hoe het loopt met het werk en je zwangerschap. Als je kantoorwerk hebt en je zwangerschap kunt verbergen (niet doodziek bent op de dagen dat je moet werken, je buik niet gelijk te hard opvalt, ...), zou ik zwijgen tot je minstens een week of 12 à 15 ver bent. Dan ben je hopelijk ook al een klein beetje ingewerkt en hebben ze al een beetje een beeld van je.
Wat een lastige situatie. Heb zelf ook in die situatie gezeten met mn dochter. Heb het pas later verteld, ook na de eerste echo. Uiteindelijk toch gediscrimineerd vanwege mijn zwangerschap en geen eerlijke kans gekregen wat betreft inwerken en het leren op mn nieuwe werkplek. Mn werkgever en ik stonden lijnrecht tegenover elkaar. Ze deden het officieël wel netjes, maar ondertussen bij elk gesprek wat we hadden vragen waarom ik niet gewoon mn contracturen kon werken en andere zwangeren wel (harde buiken vanaf 21 weken, bi vanaf 31). Heel vervelend en onderhuids. Heb er nog zowat een trauma van, nu ik weer zwanger ben, nieuwe werkgever, ben ik toch bang dat het weer gebeurd. Alhoewel de situatie heel anders is.. Maar helaas, het gebeurd soms wel. Sorry voor het nare verhaal, wil je echt niet bang maken. Als het zo'n fijn en open bedrijf is zoals je zegt, zouden ze je niet discrimineren denk ik. En als jij gewoon zegt dat je zekerheid wilde tot de 1e echo is dat toch prima? Dat is jouw keuze. Ik hoop echt dat ze het fijn oppakken. Heel veel succes met een keuze maken wanneer je het verteld!
Ik zou echt nog even wachten, hoor! Inderdaad weten sommigen nog niet eens dat ze zwanger zijn met 6 weken. Als je 't nu zegt, is de kans redelijk groot dat je alsnog niet aangenomen wordt. Terwijl je niks verkeerd doet als je niks zegt en 't pas met 15 weken zegt. Officieel hoef je 't pas 3 maanden voor de bevalling te zeggen.
Ik heb ook in dezelfde situatie gezeten. Ik was 6,5 week zwanger toen ik het telefoontje kreeg dat ze me gingen aannemen, bij het eerste gesprek wist ik overigens nog niet dat ik zwanger was. Mijn plan was om het bij het tekenen van het contract te gaan vertellen en dan maar zien of ik langer dan mijn proefmaand mocht blijven. Dat contract kwam echter maar niet en heb ik pas getekend op mijn eerste werkdag. Ik heb toen een ruime trui aangetrokken (was inmiddels bijna 18 weken en had een klein bolletje) en ben naar mijn nieuwe baas gegaan. Ik heb daar direct om 9 uur 's ochtends verteld dat ik zwanger was en ook al vrij ver. De beste man is niet gestopt met glimlachen en heeft me gefeliciteerd. Ze hebben me vervolgens wel op andere projecten gezet dan dat ze in het begin wilde doen, omdat ik natuurlijk zo snel al weer weg moest, maar het is me echt alles meegevallen. Er zal vast over me gepraat zijn achter mijn rug om, maar iedereen was naar mij toe ontzettend positief en ik heb ook netjes een vast contract gekregen na een jaar. Het kan dus echt wel goed uitpakken, ook als je het pas zo lullig laat verteld als dat ik heb gedaan. Ik zou niet zo lang wachten als dat ik heb gedaan, daar wordt je alleen zelf maar gestrester van en is eigenlijk ook gewoon niet zo netjes. Maar ik zou zeker wel wachten totdat je te horen krijgt of ze je wel of niet aannemen (en misschien de ~12 weken grens). Als ze dan later je toch vanwege de zwangerschap weg doen zou ik er ook niet willen werken (das natuurlijker makkelijk gezegd, dat weet ik...). Succes met de verdere sollicitaties en ik hoop dat je goed nieuws krijgt!
ik zou het nu zeker nog niet vertellen. ik zou wachten tot 13 weken en het dan pas vertellen. dat is normaal gesproken een periode dat je een zwagnerschap bekent maakt. stel dat ze je er idd it willen gooien dan heb je eerst nog wel even kunnen laten zien wat je kan. en misschien zorgt dat er juist wel voor dat het voor hun geen probleem is. dit zijn altijd lastige situaties. bij ons worden op het moment veel contracten niet verlengt, oom van de zwangere dames die zijn allemaal exit omdat ze niet aan de cijvertjes voldoen. maar vaak word er dan toch gezegd dat ze geen verlenging krijgen omdat ze zwanger zijn. terwijl dat dus helemaal niet zo is. ik heb sinds februari een vaste aanstelling voor onbep tijd en had in maart een positieve test. mn baas moest wel even slikken in het begin want dit hadden ze niet verwacht en er zijn bij ons veel zwangeren die snel de ziektewet in gaan. gelukkig zijn ze bijgedraaid en volgend jaar gaan ik er weer tegen aan. maar snap dat het voor jouw lastig is. je kan altijd nog zeggen dat je er peas achter kwam met 8 weken ofzo toch?? zorg er in elk geval voor dat je de kans hebt gehad om jezelf te laten zien zodat zij een eerlijke keus kunnen maken na je proefperiode
Nou ze hebben me uiteindelijk afgewezen.. alles was al rond, de dagen, de tijden, inwerkperiode enzv enzv.. Ze stelde alleeen telkens het telefoontje over de salarisindicatie uit en daar moest ik telkens achteraan.. Gisteravond heeft ze me dan EINDELIJK gebeld om te melden dat het hele feest niet doorging want het was zo druk ze hadden geen tijd om me in te werken.. (Wat natuurlijk bs is want ze hadden me allang kunnen inwerken als ze me al 4 weken aan het lijntje konden houden, ze stelde zelfs voor dat ik een oefen cd mee kreeg om het systeem thuis alvast te oefenen enzv..) Mijn arbeidsdeskundige vond het verhaal ook vreemd en heeft er vanochtend nog eens heen gebeld en wat bleek?? Ze dacht dat ik zwanger was en dat ik meer begeleiding nodig zou hebben! WTF, ipv dat ze gewoon eerlijk tegen mij zijn hierover.. Ik heb overigens NIKS laten vallen over zwangerschap of wat dan ook.. Het meisje achter de balie met wie ik moest meelopen heeft mij neergezet als een rare blijkt nu achteraf.. Terwijl zij zo'n grote mond had, over iedereen praatte, zelf vertelde dat ze graag kinderen wilde enzv enzv.. Hardstikke leuk in je gezicht doen en ondertussen achter je rug om lullen.. Gatverdamme.. Het is voor mij wéér een bevestiging dat ik gewoon weer tussen de mannen moet gaan werken.. alleen maar vrouwen en vrouwen onderling zijn echt mean! Dit was afwijzing 115 in 4,5 maand.. Op naar brief nummer 116
Wat een K*T streek zeg!! jeetje om dit soort dingen kan ik me boos maken! wees dan gewoon eerlijk.. Succes met de rest van de sollicitaties!!
Ja ik voel me ook echt ***** Dat mensen zo zijn zeg, bah! En dan gewoon niet eerlijk zijn en zeggen dat ze geen tijd hebben om me in te werken.. kinderachtig.. Nja het is niet anders.. mn dilemma is overigens wel opgelost.. maar t scheelt, in zon bedrijf wil ik nieteens werken..
Eerlijk zijn en vertellen! Vertel er ook bij dat het heel pril is maar dat je erg van eerlijkheid houdt en dit heeft dusdanige consequenties voor zowel jou als nieuwe werkgever dat je het ( vind ik persoonlijk) niet kan achterhouden. Eerlijkheid duurt het langste en zal echt alleen maar gewaardeerd worden.
Beste Lilian79, bedankt voor je reactie, normaliter zou ik ook gewoon eerlijk zijn alleen toen ik daar solliciteerde was ik 6 weken zwanger.. dus vrij pril nog.. als je de voorgaande berichten leest zie je dat ze me al hebben afgewezen "omdat ze het vermoeden hadden dat ik zwanger was".. dit soort situaties zorgt er helaas voor (omdat je toch wordt gediscrimineerd op basis van je zwangerschap) dat je uitstelt of bang bent om het te vertellen.. nou heb ik het nieteens verteld, wijzen ze me alsnog af omdat ze een vermoeden hebben.. zegt wel weer genoeg denk ik.
Jeetje Sheryl, wat een verhaal! Ik sta ook stomverbaasd te kijken om het aantal brieven dat je ondertussen al gestuurd hebt... Heel veel succes in ieder geval met het zoeken naar een nieuwe baan en uiteraard je zwangerschap!
Ik wil je een hart onder de riem steken. Ik heb zelf meer dan een jaar moeten solliciteren. Maar goed nieuws! Er zijn bazen die je wel aannemen als je zwanger bent. Jammer genoeg zijn ze zeldzaam, maar ze bestaan. Zelf hebben ze me 2 maanden geleden aangenomen. Veel succes verder en geef vooral niet op. Oh ja, ikzelf ben gewoon altijd eerlijk geweest en dikwijls zie je dan hun blik veranderen, maar ja..
Thnx Cindell, ik probeer de hoop ook niet te verliezen maar het wordt wel moeilijker als het zichtbaar wordt natuurlijk.. des al niet te min ga ik gewoon verder en hoop ik idd op iemand die er ook een beetje doorheen kijkt en mij niet als full time zwangere ziet.. bedoel, over 9 maanden kan ik gewoon weer full time werken waarschijnlijk en als ik me goed voel misschien wel tot 4 weken voor de uitgerekende datum ook wel.. Mn beste vriendinnetje heeft tot en met 39,5 week in de horeca(bediening) gewerkt.. nergens last van.. dus het kan wel.. Bedankt voor je bericht, ik hoop dat ik het geluk ook mag hebben!
Het is eigenlijk geen dilemma! Ik zit in mn laatste halfjaar juridisch en toevallig heb ik dit gehad. Misschien heb je hier iets aan: Zwangerschap | Rechtsbijstand verzekering Bij 6 weken zwangerschap zou je het niet eens hoeven "weten" hoeveel mensen komen er pas later achter.. leugentje om eigen bestwil..
Beste Lovieyou, Dankjewel voor je reactie maar ik ben dus al afgewezen "Omdat ze het vermoeden hadden dat ik zwanger was". Anyway, ik heb straks weer een sollicitatiegesprek.. Zit inmiddels op 10 weken en 3 dagen en ben benieuwd hoe dat gaat lopen.. Ik wacht sowieso met het vertellen totdat ik voorbij mn 13 weken ben.. Ik vind het wel best, wordt een beetje moe van dat gediscrimineer.. Ze zouden me moeten beoordelen op wat ik kan, niet op t feit of dat ik straks een bolle buik heb.. Gek genoeg denken mensen standaard dat als je zwanger bent, je niks meer kunt of mag ofzo.. Jammer is dat.. Maar..... we gaan het zien!
Ik denk niet dat het altijd te maken heeft met dat ze denken dat je niks kunt als je zwanger bent. Het feit is gewoon dat het wel ontzettend onhandig is dat je er zo lang uit moet. Een vacature plaatsen ze omdat ze iemand nodig hebben, niet voor 3 maanden wel, dan 4 maanden niet en daarna weer wel, maar gewoon voor bijvoorbeeld een jaar (hangt ook sterk van het soort functie af denk ik). Volgens mij is dat vaak een van de grootste belemmeringen om een zwangere vrouw aan te nemen. Maar goed, dat neemt niet weg dat het gewoon heel vervelend voor je is. Ik vind het ook echt een rottige manier wat ze bij je gedaan hebben bij je vorige optie, zo ga je niet met mensen om. Ik hoop dat deze beter gaat. Heel veel succes met je sollicitatie! Zet hem op en ik zal voor je duimen!
Dankjewel smurfjesmama, Nee natuurlijk snap ik het ook wel, maar zoals dat bedrijf waar ik ben afgewezen, daar werkte 20 man waarvan 17 vrouwen tussen de 18 en 30.. ik bedoel wat verwacht je zelf, dat die geen kinderen willen? en dan mij erop afwijzen omdat ze een vermoeden hebben.. Plus die baan was niet fulltime, het was maar voor 2 dagen per week.. (wat ik denk dat je nog lang kan volhouden als je je goed voelt) Zoals ik al eerder schreef, mijn vriendin werkte tot 39,5 week door in de horeca.. en is ook weer eerder begonnen omdat ze zich prima voelde en heeft de tijd waar ze recht op had gewoon gecompenseerd gekregen met vrije dagen enzo.. Als ik vandaag wordt aangenomen, dan kan ik zeker nog 5/6 maanden werken als ik me goed voel.. en ja dan ben je er even uit, maar daarna kom je toch weer terug? :S Ik snap wel wat jij bedoeld hoor, maar het wordt wel onmogelijk gemaakt.. Misschien krijg ik morgen geen goede echo en dan hadden ze me makkelijk kunnen aannemen.. dat bedoelde ik ermee te zeggen.. Anyway, thnx voor je gelukswens, laten we hopen dat t helpt!