Ik heb al een beetje gezocht op het internet maar wordt niet veel wijzer. Misschien is er iemand die zich kan vinden in mijn verhaal en haar ervaring kan vertellen? Ik ben op het moment 32 weken zwanger van mijn tweede kindje. Hoe dichterbij de bevallingdata hoe enger ik het deze keer vind worden Mijn vorige bevalling was ik totaal niet bang sterker nog ik had er juist heel veel zin in. Helaas is het een hele zware bevalling (ruim 35 uur) geweest met uiteindelijk een ks. Ontsluiting vorderde niet dus weeenopwekkers, ruggenprik, koorts, wisselende diensten van de gyn tijdens persdrang. Eindelijk persen en toen raakte ik in paniek.. uiteindelijk door gegaan en toen ze een echo maakte zagen ze dat mijn zoontje verkeerd lag. (sterrenkijkertje en schuin). Nog twee keer geprobeerd met vacuüm en toen dit ook niet wilde lukken een ks. Verschrikkelijk hoe ik voelde dat mijn zoontje terug geduwd werd na ruim 50 minuten persen Tijdens de nacontrole kreeg ik te horen dat ik de volgende keer gewoon mag bevallen omdat het niks medisch was. Maar nu komt de enorme angst om de hoek kijken en ik zie het zo niet zitten om een normale bevalling te doen. Heb het toen ik net zwanger was meteen besproken met de verloskundige en die adviseerde om een gesprek aan te gaan met de gyn. dit gesprek heb ik gehad en het komt er nog steeds op neer dat ik normaal moet bevallen. Ze zoeken geen grenzen meer op wat ze de vorige keer wel gedaan hebben en onder volledige pijnstilling en alles moet volgens het boekje lopen anders ks. Maar juist hier zie ik zo tegenop. De nasleep die we gehad hebben met mijn zoontje.. Het verwerkingsproces van mij. Ik ben zo bang dat het weer zo gaat?! Ik wil gewoon graag een geplande ks. Dit herstel viel me 100% mee. Mijn vriend heeft de mogelijkheid om lang vrij te zijn en mijn schoonmoeder is die maand bijna helemaal vrij en in staat om te helpen met de opvang van mijn zoontje. Voor mij staat de keuze vast maar hoe overtuig ik de gyn. Zullen ze hier mee akkoord gaan omdat het niet medisch is maar pure angst? Over 3 weken heb ik een gesprek met de gyn maar ik wil graag goed voorbereid ernaar toe gaan vandaar dit topic Wie heeft er in een soortgelijke situatie wel mogen kiezen voor een ks of toch een gewone bevalling en hoe ging dit? liefs Luna
Ik heb er geen ervaring in maar je meot op je strepen staan, als het jou zoveel stress oplevert dan moet je of goede afspraken maken.....en je partner moet hier ook sterk in staan, als jij het niet meer kan zeggen dat hij het zegt...... Verder zal ik eerder naar het zkh gaan met mindere ontsluiting. Bij mijn 1e kwam de ont ook niet op gang, gelukkig uiteindelijk wel gewoon bevallen. Bij de tweede weer hetzelfde verhaal maar de VK was doortastend en heeft me met 2 cm naar het zkh gestuurd, daar was ik op mijn plek, blijkbaar kon ik me goed overgeven toen. Vlotte toen heel snel. Wat ik wel zal meenemen in je verhaal is het feit of je een gewone bevalling niet een keer mee wil maken....klinkt raar maar een dinnetje mijn beste dinnetje heeft eerst KS gehad en nu gelukkig een gewone bevalling en dit had ze nooit willen missen. Blijf je gevoel en onzekerheid hierin verwoorden.
Bedankt voor je verhaal en ervaring.. Mijn vriend gaat gelukkig mee met alle gesprekken met de gyn en staat volledig achter mijn keuze om voor een ks te kiezen. Weet je, als ze mij met zekerheid kunnen zeggen dat deze baby op de normale manier ter wereld komt zonder dat het uiteindelijk weer een ks wordt. (50% kans op weer een spoedks. Waarom weet ik eigenlijk niet) dan zou ik het zo doen. Maar 50% vind ik best veel. Dan ga ik liever meteen naar de o.k Ook vind ik het heel eng dat het litteken kan gaan scheuren. En de angst zal zeker niet helpen om het allemaal soepel te laten verlopen een normale bevalling..
Ik lees ook even mee. Heb een soortgelijk verhaal. Ook een zware lange bevalling die uiteindelijk vanwege niet vorderende ontsluiting geëindigd is in een spoedks. Ik zou ook het liefste kiezen voor een geplande ks, omdat de kans op een ks sowieso een stuk groter is vanwege de niet vorderende ontsluiting de vorige keer. Dan maar liever meteen een ks, zonder die ellende vooraf. Mijn grootste bezwaar is nog wel dat ik tijdens de epiduraal de vorige keer koorts kreeg en mijn zoontje daardoor twee dagen op de neo moest liggen. Ik wil deze keer gewoon een normale kraamtijd (kreeg namelijk ook nog een forse zwangerschapsvergiftiging 3 dagen na de ks). Maar de voorkeur is nu eenmaal een vaginale bevalling... Ik heb binnenkort ook weer een afspraak bij de gyn en wil het dan ook ter sprake brengen. Hoop goed beslagen ten ijs te komen... De zekerheid van een vaginale bevalling kan niemand je geven. En inderdaad, angst voor een baarmoederruptuur helpt niet mee bij een natuurlijke bevalling.
Veel mensen denken heel luchtig over een keizersnede. Maar vergeet niet, een keizersnede is wel een grote buikoperatie met z'n eigen risico's en complicaties!! In dit geval is het echt niet de 'veiligste weg' zoals zo velen denken. Integendeel, voor moeder en kind is een vaginale bevalling altijd nog de beste manier. Ik snap natuurlijk helemaal dat je je nu veel zorgen maakt en dat je toch wel op ziet tegen de bevalling. Dit allemaal door je eerdere ervaring. Maar deze eerdere ervaring maakt het juist voor een volgende bevalling toch beter! Ten eerste, wat je gyn al zei, gaan ze nu geen grenzen meer opzoeken en moet alles volgens het boekje verlopen. Zo niet, dan zullen ze toch een keizersnede gaan doen. Je hoeft je dus niet druk te maken dat het een urenlange bevalling gaat worden met opnieuw een mislukte vacuüm. Ten tweede, je bent de vorige keer tot volledige ontsluiting gekomen. Bij je volgende bevalling zal de ontsluiting dus sneller gaan omdat je al een keer bent ontsloten. De baarmoedermond is nu soepeler. En ten derde, de kans dat het kindje weer verkeerd ligt is nu net als bij alle andere zwangeren. Dus, de kans dat het kindje nu goed ligt is veel groter dan verkeerd! Alles samengevat, de aankomende bevalling zou nu juist veel makkelijker en vlotter kunnen gaan! En zo niet, dan wordt het geen ellendig lang verhaal. En daarbij is het herstel na een vaginale bevalling nóg sneller en beter dan na een keizersnede. Vergeet niet dat je nu een peuter erbij hebt rondlopen. Dat had je na je eerste keizersnede natuurlijk niet! Ik wil je in ieder geval veel succes wensen voor als het zover is!
Sparkie, jij zit dus nog in hetzelfde schuitje.. Lastig want je kan je nu helemaal nergens op voorbereiden. Wordt het een gewone bevalling dan zal dat ergens toch heel erg omschakelen worden en heb je niet heel veel tijd meer om je daar op voor te bereiden. Wordt het een ks dan zal het vaak toch net 1 weekje eerder komen ook even omschakelen laat je hier weten hoe het gesprek bij de gyn ging? Wanneer moet je? Giuletta, ik denk zeker niet luchtig over een ks. Ik weet de risico's en ik weet hoe het het hertsel gaat. Zoals ik al aangaf als ze mij met zekerheid kunnen vertellen dat een normale bevalling goed zal lukken dan zou ik het zo doen maar ik ben juist zo bang dat het weer op het kaatste moment een ks gaat worden. En die kans is >50%. ik heb er een hele nare ervaring aan over gehouden dat mijn zoontje terug geduwd werd. Zijn hartslag weg viel en ik persweeen moest weg puffen. Mijn zoontje had van al het trek werk pijn in zijn nekje over gehouden. Waardoor hij erg gespannen was. Ik betrok dit heel erg op mijzelf omdat ik dacht dat het aan mij lag. Hij wilde ook niet aan de borst en was de eerts periode erg onrustig bij mij. Ook heeft hij hierdoor een voorkeurshouding ontwikkeld wat zo erg was dat hij een helmpje heeft moeten dragen. Dit alles wil ik zo graag voorkomen dat het mij fijner lijkt dat je het wat meer kan plannen allemaal Ook ben ik bang dat het juist door deze angst tijdens een normale bevalling de boel onbewust zal tegen houden met alle gevolgen van dien. Misschien overtuigd de gyn me door me goed te begeleiden maar voor mij staat eigenlijk de keuze al vast.. Wel bedankt voor je verhaal want zo bekijk is het ook even van een andere kant. Ik gooi de deur ook niet helemaal dicht wat betreft een gewone bevalling. Dat doe ik pas als mijn zoontje eruit is
Poeh heftig hoor.. Kan me voorstellen dat je dat niet nog een keer wilt meemaken! Mijn verhaal was inderdaad bedoeld om ook eens de andere kant van het verhaal te zien. Wat je ook kiest en hoe je ook gaat bevallen, ik hoop heel erg voor je dat het niet weer een traumatische bevalling wordt!
Pfoe: heftige 1e bevalling heb je gehad zeg Als je zeker weet dat je echt echt niet natuurlijk wilt bevallen, dan zou ik dat heel duidelijk aangeven bij de gyn. Toen ik in 2007 dit aangaf (om hele andere redenen als die jij hebt overigens) vertelde me ze daar gewoonweg niet aan te beginnen ('want dan wil vrijwel iedereen op voorhand een keizersnede'). Heb toen met een ziekenhuispsychologe gepraat en die paar gesprekken hebben mij erg gerustgesteld, waardoor ik vol vertrouwen de bevalling inging. Je zou natuurlijk ook kunnen kijken of je bijv. wel gewoon begint aan de bevalling en mocht de ontsluiting weer niet vlotten je een keizersnede krijgt. Ik roep maar iets.. En dat dan zwart op wit laten zetten. Of zou je niet meer ontspannen de bevalling in gaan (zelfs op natuurlijke wijze) als je weet dat er in die en die situatie overgegaan word op een keizersnede?
Giulieta, dank je wel! Ik hoop ook echt dat het deze keer allemaal helemaal geweldig wordt. Nina, het is idd heel heftig geweest maar inmiddels heb ik dat wel een plekje gegeven. Alleen nu in de zwangerschap is het even confronterend. Wat fijn dat ze toen aanboden op met iemand te praten zeg. Is toch heel fijn als je begeleiding krijgt. Misschien wil ze dat bij mij ook wel doen alleen denk ik dat het erg kort dag is als ik pas met 35 weken naar de gyn toe ga. Ik denk idd dat ik niet meer ontspannen de bevalling in ga rekening houdende dat het toch niet volgens het boekje gaat lopen.. Dat zit echt in mijn hoofd hoor en het lukt maar niet om dat eruit te krijgen Ik hoop op een goed gesprek met de gyn en dit topic helpt me al goed om wat sterker in mijn schoenen te staan.
Waarom zou je meer dan 50% kans hebben op weer een ks? Heb je nog andere factoren die dit percentage omhoog halen? Volgens mijn gynecoloog is de kans nameliijk 70 tot 80% om succesvol vaginaal te bevallen na een eerdere ks, mits het kindje dus goed ligt enz.
Tord, dat is dus iets wat ik niet weet. De gyn vertelde mij dit de vorige keer maar ik heb toen niet doorgevraagd. Iedere gyn heeft daar weer een andere kijk op merk ik want ik heb ook al hogere percentages gehoord. Dit is dus ook een van de eerste vragen die ik ga stellen over 3 weken Heb jij vorige keer een spoed of geplande gehad? Daar zou het ook mee te maken hebben..
Volgens mij kun je geen ks 'kiezen'. Het is namelijk een zware medische ingreep waar alleen een arts over kan beslissen. Je gyn/vk zal altijd kiezen voor een natuurlijke bevalling ALS hij of zij dit het beste lijkt. Stel dat bij de bevalling blijkt dat het toch, door wat voor reden dan ook, niet goed gaat, dan kan er altijd nog overgestapt worden op een keizersnede. Zelf kun je er voor kiezen om dat in ieder geval (ook zonder medische indicatie) bevalt in het ziekenhuis, dan ben je al in de buurt van de OK. Maar werkelijk, ik heb nog nooit een arts gehoord die zijn/haar patient laat kiezen (vanwege angst) voor een ks. Juist vanwege de redenen die al zijn genoemd (zeer zware ok, lang herstel, complicaties etc) Sterkte! Hoop dat je er samen met je gyn uitkomt en het de rust geeft om je door je bevalling heen te slaan!
Ik lees ff mee,ik had ook een drama van een bevalling helaas.Ik ben (nog)niet zwanger van een 2e maar spookt wel regelmatig door mijn hoofd hoe en wat. En idd dat gedoe vooraf en dan alsnog ks is gewoon ellende,toch zou ik denk graag vaginaal willen bevallen,je kan nu veel beter aangeven wat je wil.
Kiezen voor een ks gaat niet daar staan ze niet voor open eerst op de normale manier proberen. Ks was wel over gesproken tijdens gesprek met gyn omdat baby heel groot zou zijn. Vorige week woensdag bevallen van mijn zoon. Dinsdag om 13.45 vliezen gebroken bijna 3 uur lang op 8 cm ontsluiting weeen op wekkers op 11 en geen vooruitgang. Toen om 1.35 woensdag nacht besloten om ks te doen zoontje bleek niet op de normale manier geboren te kunnen worden. gewicht was 5155 en 57 cm met 39 weken geboren. eerste bevalling van dochter was totaal 33 uur ze was ziek door gbs had koorts ik ook.
In principe heb je na een keizersnee altijd 50% kans op een nieuwe keizersnee. Vraag me niet waarom, maar dat zijn de statistieken. Mijn 1e was een speodkeizersnee vanwege een te groot kind voor mijn bekken. Mijn kansen op een 2e keizersnee waren 60-70%. Ook bij mij wilde de gyn eerst dat ik vaginaal zou bevallen. Overigens wilde ik dat ook. Maar na op herhaalde echo;s gezien te hebben dat ook onze 23 dochter weer een aantal weken voor lag op de groei, is besloten tot een geplande ks.
Gefeliciteerd!! Dat is idd een lekker beertje! Ik dacht dat die van mij al groot was met 4610 en 57cm! Hadden ze bij jou geen groeiecho's gedaan? Bij mij wel,ze vonden em idd groot maar toch wilde ze het 1st zo proberen. Hopelijk herstel je snel van de ks,ik vond het tegen vallen.
goh dat lijkt mijn verhaal wel... keizersnee door niet vorderende ontsluiting en koorts door de ruggeprik waardoor zoontje 4 dagen opgenomen moest worden... Ik weet wel... voor mij nooit meer een ruggeprik!
ik heb 2 keizersnedes gehad. 2e keer wel natuurlijk begonnen. Ik weet niet of ik had mogen kiezen maar ik wilde zelf graag normaal bevallen. Ze vroeg wel naar mijn mening dus ik weet het niet. Bij de 2e vorderde de ontsluiting niet maar omdat ik al een keizersnee had gehad hebben ze me ook niet heel lang laten liggen hoor. Toen de ontsluiting niet vorderde mocht ik het nog 1 uur zelf proberen en anders keizersnee en dat is het (helaas) ook weer geworden.
Precies, nu weet ik niet zo goed waar ik me op moet instellen. Best moeilijk. Ik ga vooralsnog uit van proberen van een vaginale bevalling, wat dan waarschijnlijk uitloopt op een ks. Wat ik ook zeker wil bespreken is pijnstilling. Want ga ervan uit dat ik weeenopwekkers moet krijgen. Maar ik wil geen epiduraal, omdat ik daar weer koorts van kan krijgen. Zucht... Ik moet volgende week weer naar de gyn, maar dan een afspraak bij de artsassistent. Ga het daar niet bespreken, omdat zij toch geen beslissingen hierover mogen nemen. Vier november heb ik een afspraak bij de gyn, en dan wil ik goeie afspraken maken. Wanneer heb jij een afspraak? Ben benieuwd hoe het gaat. Ik lees hier van iemand dat het uitgesloten is dat je kiest voor een ks vanwege angst oid. Maar dat klopt toch niet. Het hangt echt af van de arts die je tegenover je hebt zitten. Mijn collega is 10 weken geleden bevallen van de tweede, wederom via een ks. Deze keer op eigen verzoek, omdat ze veel angst had dat het litteken zou scheuren. De arts is op haar verzoek ingegaan. Zonder directe medische indicatie. Dus het kan best. Je moet alleen 'mazzel' hebben met de arts.