Beide kindjes kunnen hun eigen naam prima uitspreken. Nou zitten er ook geen heel moeilijke klanken in, dat scheelt wel denk ik. Naam van oudste heeft maar één lettergreep en hij zei het meteen goed. Jongste heeft twee lettergrepen en ze heeft een tijdje alleen de eerste gezegd, maar nu (vanaf 16 mnd) zegt ze hem helemaal goed. Zij zegt ook de naam van oudste, maar laat dan de laatste medeklinker weg.
Hier zegt hij al heel lang zijn eigen naam.. Zeker vanaf 1,5 en eigenlijk ook meteen vrij goed. Alleen een paar oudere mensen hebben vorig jaar wel eens een leuk gesprekje met hem gehad.. Toen was ie bijna 2. "Ik ben Jayro" "nou gefeliciteerd!!!" "Neeheee, ik ben Jaaaaayro" (=djiiiiijjjjjjroooo) "Ja leuk hoor, hoe oud ben je geworden??" Die begrepen dus "ik ben jarig" En Kenji kan hij al prima vanaf Kenji's geboorte uitspreken, hij verbetert anderen daar vaak in "Neee geen Kensi, het is Ken-dji"
Hier vanaf het begin goed, maar hij heeft ook niet zo'n moeilijke naam. Naam van zijn broertje ook nooit problemen mee gehad.
Wat leuk om te lezen allemaal! Echt schattig wat ze ervan bakken af en toe. Mathias noemt zijn kleine broertje "Wawa". Hij heet Fabian. Hij kan al best woorden goed na zeggen maar als ik dan vraag: "Zeg een Fabian", dan blijft het steevast "Wawa!". Soms zetten ze iets in hun hoofd en dat krijg je er dan voor behoorlijk lange tijd gewoon niet meer uit. Alsof ze zelf beslissen dat ze dat wel leuk vinden klinken of zo.
... ach het lijkt tenminste enigzins op elkaar. Mijn dochters hebben elkaar maandenlang TOTO genoemd (van Zandkasteel), terwijl hun namen in verste verte niet daarop lijken
De oudste hebben hier de grootste problemen met elkaars naam uitspreken eigenlijk.... zou je niet verwachten 12 en 14 jarige maar meestal noemen ze elkaar raar genoeg het zelfde... kl*****k en rotjoch hoor je dan vaak Maareuh even serieus Wendy noemde zichzelf vroeger inny en toen minny en toen iets richting mendy. En nu zit er af en toe Wendy tussen maar als je het haar goed wil laten zeggen krijg je steevast te horen dat ze een meisje is.... En mama is Wilma, papa is poeplap (tja... heeftie zelf gezegd! En krijg het er daarna nog maar eens uit ) Patrick lukte eerst aardig. Toen is ze gaan leren hoe je Michael zegt akie, aikel (eikel?!) makkel..maaijkel...maikie (als we niet zo blij zijn met Miky noemen we hem Michael en anders is het miky of mike). En ineens lukte patrick niet meer en werd het patlik/pattik spatik... En dat heeft even geduurt en nou lukt het allemaal ineens Patrick noemen we ook vaak patje (en ik patteflat alsie weer eens dom is geweest) en dat begint ze nu ook over te nemen.
Alexandra noemt zichzelf al maanden Aajaa. Haar zusje Frederique noemt ze Diek. (wat op zich wel een leuke anecdote is: we bedachten dat als we een tweede dochter zouden krijgen, ze Frederique zou heten. Maar daarvoor hadden we niet echt een goede afkorting: Fred, Freek, Fré, Frede, etc. We bedachten dat die afkorting zich in de loop der tijd wel zou vormen als ze er eenmaal was. En voila, haar zus heeft 'm verzonnen!)
Mijn zoontje leert in een sneltreinvaart nieuwe woorden, maar zijn eigen naam niet hoor, ook niet iets dat er op lijkt. Gisteren waren we foto's aan het kijken en toen zei ik steeds; dat ben jij! En prikte daarbij speels in zijn buikje. Heeft hij heel de avond papa aangewezen, mama aangewezen en hemzelf: "jij".
Dochter (Vera) noemde zich eerst een paar maanden Thea. Dat was rond 1,5 jaar geloof ik. Maar al snel kan ze haar naam prima uitspreken, is ook niet echt een moeilijke naam. Sinds een aantal maanden is het ook veel 'ik/ikke'.
Dat doet Lucas ook! Dan zegt ie steeds: 'papa is bij jou!', hahaha (papa is zijn grote vriend, dus in het weekend is het feest).
Wat grappig; achternaam van zoonlief is Jacobs, en hij zegt dus ook Japops! Voornaam Thije spreekt hij al sinds ongeveer 1 jaar, 4 maanden goed uit.
Mijn dochter noemt zichzelf sindskort Demmie ipv Demi Ze spreekt al een tijd moeilijke woorden uit, zoals paraplu, umizoomi, mijjn naam (die niet echt makkelijk is voor een kind) maar dr eigen naam (die in mijn ogen toch best makkelijk is) nog maar sinds een paar weken.
Oh, dat doet Sarah ook! Als ze een foto van zichzelf ziet en ik vraag haar 'wie is dat?' dan zegt ze: JIJ!
Hier nog niet. Ze kent wel zo'n 50 woordjes. Andere kindje van de oppas begint ze nu volgens mij wat bij de naam te noemen. En de hond al een tijdje.