Sinds november 2008 zit ik zonder werk. Ik wilde eerst mijn oude werk loslaten om verder te kunnen. Ik had er genoeg meegemaakt. In december ben ik voor 4 maanden in de ziektewet terecht gekomen en die tijd heeft me een hoop ruimte gegeven. Mijn hoofd is weer leeg en de psychotherapie is inmiddels afgerond. Sinds april ben ik weer in de ww terecht gekomen en dus moet ik solliciteren. Heel lastig met de recessie, maar ik zie wel. Ik weet eigenlijk nog steeds niet wat ik eigenlijk wil en dat maakt het ook niet makkelijk. Nu heb ik een sollicitatie lopen waarvoor ik vandaag een eerste gesprek heb gehad. Deze liep erg prettig en ik zal voor een tweede uitgenodigd gaan worden. Best spannend! Als dit doorgaat dan zal ik begin juli waarschijnlijk al aan de slag kunnen. Onbegrijpelijk en niet verwacht. Ik hield namelijk rekening met een baan in het najaar. Zooo, moest ik even kwijt.
Dat zou super zijn! Ik hoop dat het tweede gesprek ook goed loopt en je de baan krijgt. Mag ik vragen wat voor soort functie het is?
Winkelmedewerker bij een groot woonwinkelketen. Nu heb ik ook nog iets anders... Gisteren bleek ik een gemiste oproep te hebben. Net teruggebeld en dat bleek een bedrijf te zijn waar ik ook heb gesolliciteerd. Nouja!!! Dat is voor de functie telefoniste/receptioniste. Omdat de contactpersoon er niet was wordt ik nog teruggebeld.
Misschien dan toch kijken naar de verdiensten. Winkelwezen is nu eenmaal niet zo super met salarissen. Daar zit dus nog wel een twijfel.
Wat een week!!! Ik ben gebeld, maar niet voor een tweede gesprek. Ik ben direct aangenomen!!!! Dat betekende dat ik gisteren alweer in Amersfoort was, maar nu om dingen in orde te maken. Komende week zal ik mijn nieuwe collega's en werklocatie zien. Per 1 juli zal ik beginnen om ingewerkt te worden. Oke.... dit had ik dus niet verwacht. Enne, ik moet nog leren complimenten te ontvangen. Ben het nog steeds aan het verwerken. Oja, dat andere telefoontje was helaas niets. Een functie voor 2 dagen is echt te weinig.