ik weet niet goed wat ik hiervan moet denken.Vind dat er af en toe al te veel geknutseld word aan moeder natuur.en daarmee wil ik niemand voor de kop stoten,want idd wat willen mensen het liefste?Een kindje van hun twee.Dus kan me voorstellen dat het voor stellen met een onvruchtbare man een hele uitkomst is!Maar mijn gevoel vind het iets te ver gaan.Maar misschien als ik bij die kinderloze stellen zou horen dat ik er heel anders over zou denken.moeilijk moeilijk.Je gunt mensen altijd het beste van alles,maar toch vind ik dat de wetenschap zich teveel bemoeid met de natuur....
Ik bekijk het positief en ik vind dit voor mensen waarvan de partner onvruchtbaar is, goed nieuws. Zij krijgen op deze manier toch de mogelijkheid om samen een kindje te krijgen. Want iedereen met een grote, diepe kinderwens heeft het recht om een kindje te mogen krijgen. Maar als het er door komt, dan vind ik ook wel dat het aan strenge regels gebonden moet worden zodat er geen misbruik van gemaakt kan worden door het voor andere doeleinden te gebruiken. Nog even een opmerking: het valt mij op dat de meeste negatieve reacties van mensen komen die zelf blijkbaar gemakkelijk zwanger zijn geworden c.q. al kinderen hebben en niet met de medische molen in aanraking zijn geweest. Ik begrijp best dat dit dan een ver-van-mijn-bedshow is en dat dit je dan allemaal maar eng toelijkt, maar probeer je toch zoveel mogelijk te verplaatsen in mensen die ongewild kinderloos zijn, veelal al jaren naar een kindje verlangen en er alles voor over hebben. Die misgun je het geluk van een kindje toch niet?
vind het een beetje klooien met moeder natuur en denk alleen waar gaat het heen met de wereld. van sommige dingen moeten ze gewoon afblijven. ongewenst kinderloos lijkt me verschrikkelijk maar er zijn genoeg mogelijkheden zoals sperma donatie om toch aan zaadcellen te komen. het is dan wel niet voor 50% van je partner maar bij een grote kinderwens is dit helemaal niet van belang. ouders zijn de geen die het kind grootbrengen en lief hebben niet de man die zijn gene overbrengt. ik vind dit dus gewoon niet kunnen. nog even en je kunt je overleden kindje laten klonen als het zo door gaat. wil geen mensen tegen het hoofd stoten die ongewenst kinderloos zijn maar als ze zulke dingen niet uitvinden is er ook deze optie niet en weten we niet beter en zijn we ook tevrede met wat er kan. waarom sleutelen. er is al zoveel als reageerbuisbabys maar dat is een handje helpen van moedernatuur. wat ze nu doen is dingen overnemen van moedernatuur en dat moet niet gebeuren.
Misschien ben ik de eerste in dit topic uit de mmm die er heel kritisch tegenaan kijkt. Ik kijk ook heel kritisch naar bijvoorbeeld IVF/ICSI, misschien ook omdat ik christen ben. Toch gaan wij straks IVF proberen omdat je je grenzen toch elke keer een klein stapje verlegd. Omdat de wens naar een kindje zo groot is. Ik vind dit wel heel ver gaan en weet niet of wij er voor zouden kiezen. Maar mensen die hier wel voor kiezen respecteer ik. En ik begrijp die keus ook. Gisteren was er ook iets op tv over een kloon van de vader die terug gelaatst werd. Dat vond ik ook heel bizar. We moeten ons wel afvragen of we niet teveel willen en soms te ver gaan. Even helemaal iets anders, als ik die zinnen lees over supermensen krijg ik een beetje een flashback naar de tweede wereldoorlog, waar een zeker persoon ook een superras wilde creeren, daar moet deze techniek zeker niet voor gebruikt worden. Het zou dan inderdaad net als IVF/ICSI en alle andere vruchtbaarheidsbehandelingen alleen bij onvruchtbare stellen en op medische gronden gebruikt moeten kunnen worden.
Jemig, je zegt hier nogal wat, alsof iemand heel makkelijk voor een zaaddonor kiest.. niet iedereen heeft KID als laatste optie. Wat doet het met je partner? Misschien dat jij je man/vriend eens kan vragen wat hij liever heeft; een kindje van zichzelf via deze manier of een kind van een andere vader.. Ik denk wel degelijk dat het van belang is!! niet alle mannen (en vrouwen) kunnen KID aan namelijk.
Ik vond sommige reacties nogal onnadenkend. Iedereen mag zijn eigen mening hebben, maar hoe sommige deze verwoorden vind ik kwetsend overkomen richting de stellen die afhankelijk zijn van de medische wereld om hun grootste wens in vervulling te laten gaan. Aan alle vrouwen die een kind hebben gekregen samen met hun man. Stel je voor dat je dit kind alleen had kunnen krijgen met deze techniek of dat je anders je prachtige zoon of dochter niet zou hebben gehad, wat zou je dan kiezen? Probeer je eens te verplaatsen in de situatie, voordat je roept dit gaat me te ver of ga 'gewoon' even voor donorzaad... De hele discussie doet me denken aan de IVF-discussie van vroeger, want daar zouden toch ook zulke vreselijke dingen mee kunnen gebeuren?! Inmiddels ook nogal achterhaald en met dank hieraan zijn vele stellen geholpen. Belangrijker is om te bedenken hoe je zo nieuwe methode op een veilige manier kan toepassen zonder dat er misbruik van gemaakt kan worden. Lijkt me een zinniger discussie.
Trees, dankjewel voor je bijdrage. Ik ben blij om te lezen dat er ook mensen zijn die wél positief proberen mee te denken in deze discussie. (Niet alleen Trees trouwens, ook anderen.) Belle, kijkt persoonlijk liever naar de mogelijkheden om mensen gelukkig te maken dan naar de mogelijkheden om misbruik te maken van nieuwe ontdekkingen. Dat mag iedereen naïef vinden, maar van angst en wantrouwen wordt de wereld niet mooier, beter of leuker. Echt niet. Dan liever naïef en positief.
@Lovewinnie: jij denkt er echt veel te makkelijk over. Ik denk dat je heel anders zou reageren wanneer je zelf in de situatie KID of kinderloos zou zitten... Het is echt geen makkelijke keuze kan ik je verzekeren. En sleutelen aan moeder natuur .. Sja, je hebt IUI, IVF, ICSI, TESE, PGD en alle andere behandelingen. Zelfs de pil en clomid en dergelijke. Alles is sleutelen aan de natuur, maar al die dingen zijn al maatschappelijk geaccepteerd (niet door iedereen) Deze methode is niets anders. En dat het voor andere doeleinden gebruikt kan worden, ja tuurlijk! Maar dat kan met zoveel dingen. Mensen die kwaad willen zoeken daarvoor echt de media niet op. Die doen het zo wel. Ik vind het iig een zeer positieve vooruitgang en ik hoop dat het snel verder ontwikkeld wordt en geaccepteerd wordt. Dan kunnen wij misschien over een x aantal jaar ook een kindje van ons 2 krijgen!
Hmm, mijn eerste reactie is dat ik er op tegen ben, maar ik ben dan ook in de gelukkige positie voor de 2e keer zwanger te zijn van mijn man zonder (tot nu toe) problemen. Wellicht zou ik er heel anders over denken als mijn man geen levend sperma had en we afhankelijk zouden zijn van een donor. Vind daarom idd ook wel dat sommige mensen erg makkelijk hierover praten. Neemt niet weg dat ik het een eng idee blijf vinden en me afvraag waar het ophoudt. Zolang er duidelijke grenzen worden gesteld en het uiteindelijk niet uitloopt op het creeren van 'perfecte' kindjes is het voor mij in elk geval geen definitief nee.
Kijk dit is dus (voor mij) het probleem. Dat er op deze manier kinderen ontstaan is dat niet. Maar als op een gegeven moment mensen gaan zeggen. Ja, hij moet blouwe ogen hebben bruin haar en ga zo maar verder. Ik ben niet bang voor het gebruik, maar voor het misbruik. Maar ik zou willen dat iedereen gemakelijk een kind van zijn of haar partner zou kunnen krijgen. groetjes Janna
we hebben het hier wel is samen over gehad en hij zag er geen problemen in. voor ons is elk kind speciaal of het nu eigen dna is of die van een ander. het is en blijven je kinderen. voor de zwangerschap van me dochter wilde we naar de huisarts stappen en hebben toen uitgebreid de opties samen besproken wat we wel en niet zouden doen en waar de grens zou liggen. je spreekt over of een kind van een "andere vader". in mij ogen is die andere man niet de vader maar gewoon een donor en verder niks. de opvoeders zijn de ouders en vader en moeder wat zijn dna ook is. gelukkig raakte ik naar een jaar spontaan zwanger en hebben de dokter niet nodig gehad en daar ben ik erg dankbaar voor. ik zou hier persoonlijk dus nooit voor kiezen. dit is mijn mening en geen oordeel aan mensen die het wel zien zitten.
ik zie zaadcellen en eicellen ook niet zo als dat is van mijn en dat van hem. omgekeerd. als iemand bijvoorbeeld een kind krijgt via mijn eicel bijvoorbeeld, is het dan ook mijn kind.? in mij ogen absoluut niet. tja het is mijn dna maar verder. als er niet zoveel kwam kijken bij eiceldonatie (dat ze daar maar is iets op uitvinden) zoals hormonen en pijnlijke onderzoeken zou ik zonder problemen mijn eicellen afstaan. ikheb er niks meer aan en anders gaat het toch het wc putje in. ik kreeg wel is de opmerking "maar dan lopen overal kinderen van jou rond" nogmaals het is maar dna. dna maakt me nog geen ouder.
Zelf heb ik helaas gebruik moeten maken van de MMM en ik heb in deze branche gewerkt... Ik heb zelf veel leed mee moeten maken op dit gebied en veel mensen veel leed mee zien maken... Maar gelukkig dankzij de mogelijkheden ook veel mensen ontzettend gelukkig zien worden! Ook heb ik gemerkt dat mensen die er totaal geen kaas van gegeten hebben altijd met hun mening vooraan staan en 9 van de 10x worden er mensen gekwetst met deze meningen, maar dat deert niet.... kennelijk... Ik zou toch willen vragen voordat er een mening gespurt wordt door mensen die er totaal geen kaas van gegeten hebben zich eerst eens in te lezen in de materie... en dan de gehele materie! Dus weg eraan vooraf... de onderzoeken... de gesprekken... de wachttijden... de controles... de behandelingen... de teleurstellingen... Alles! En als dit teveel moeite is... is het misschien beter om je mening voor je te houden... Tuuuuurlijk iedereen mag een mening hebben... maar deze hoeft niet altijd maar uitgesproken te worden. En een mening is pas echt een mening als ie gevormd is na het opdoen van kennis.... Ik moest dit even kwijt... sorrie... Het is niet mijn bedoeling om iemand hiermee te kwetsen en ik heb zeer zeker niet de wijsheid in pacht... Maar ik vind wel dat dit ook eens gezegd mag worden.
Het erover hebben, het bespreken, is nog iets heel anders dan de keus maken als je er werkelijk voor staat. En daar gaat heel wat aan vooraf. Ik vind het nog steeds makkelijk gezegd van je. Maar goed, dat is mijn mening.
het is geen verwijt, geen oordeel, ik vraag het me af? wie wil mijn antwoorden geven. Waarom is de drang om kinderen van zichzelf te hebben, zo groot?? Er zijn zat kindjes op de wereld, die ook graag een kans willen hebben op deze wereld? En ja, ik heb ook twee kinderen die dna hebben van mij en me vriend. Maar ik zou graag als, de tijd daarvoor rijp is ook kindjes willen adopteren. groetjes Mommieof2
Daar wil ik wel antwoord op geven, maar eerst kom ik met een tegenvraag: Waarom wilde jij kindjes van jezelf? Wij staan ook open voor adoptie, maar ik weet niet of jij je weleens in adoptie hebt verdiept. De wachtlijsten zijn momenteel gesloten, je komt dus op een wachtlijst achter een wachtlijst. Het kan jaren (volgens mij momenteel 5-7 jaar) duren voor je in aanmerking komt voor een kindje. Daarbij kost het duizenden euro's, met 10.000 euro redt je het niet eens. En dat geld moet je wel hebben. Het is dus niet zo makkelijk een kindje te adopteren dan sommige mensen denken. Dat hele proces, het lange wachten, en de hoge kosten staan mij gewoon tegen. En ik heb gewoon het verlangen naar een eigen kindje, net zoals jij en je partner dat verlangen gehad hebben, anders zou je nu wel 2 geadopteerde kinderen hebben in plaats ven eigen kinderen. Ik heb geen controle over dat verlangen, het is gewoon een diepe wens, iets heel moois en intiems tussen een man en en vrouw.
zonder mijn ouders, wist ik niet waar ik nu zou staan. Mijn ouders hebben die moeilijke periode zoals vele moeten doorstaan. Ik weet dat er wachtlijsten zijn, alleen ik wist niet dat de wachtlijsten nu heel lang zouden zijn (misschien de regeringen,staatshoofden oid daar ook eens iets aan kunnen doen) Ik weet dat er hoge kosten daaraan zijn verbonden, en de dingen die je ook nog moet doen. Wij zijn nog te jong, om te kunnen adopteren, we zijn ook nog niet eens getrouwd. voor ons zou het erg moeilijk zijn om op te wachtlijsten te komen Ons eerste liefdesbaby kwam spontaan, Maar was/IS welkom., ons tweede liefdesbaby, stonden we er voor open om een nieuw leventje in ons leven te verwelkomen.
maar het is wel leuk als je iets van jezelf ziet in je eigen kinderen.. en als je een kindje van een andere zaad/eicel hebt kun je nooit zeggen.. goh dat heeft hij echt van jou/mij.. meningsverschil waarschijnlijk..
dat is waar, maar jullie hebben kinds van jullie samen. Wij hebben die keuze misschien wel niet eens en zijn overgeleverd aan adoptie. Tuurlijk is dat mooi, maar niks mooiers dan iets van je samen.. Vind ik