hoi meiden, ik weet het even niet meer zo goed en zit er behoorlijk doorheen.. ik heb een zoontje van ruim 5 die gewoon niet meer te hanteren is.. we lopen met hem bij de grote rivieren/yulius ( jeugdzorg) en hij heeft zowieso gecombineerde adhd.Helaas vertoont hij daarbij zoveel andere tekenen van andere gedragsstoornissen dat hij 3 maanden uit huis geplaatst gaat worden om een goede diagnose te kunne stellen en medicuijnen te kunnen voorschrijven.. De wachttijd zou ongeveer 6 maanden zijn en die zijn nu voorbij maar ze kunne geen indicatie geven voor hoelang het gaat duren voor hij geplaatst kan worden.. Maar zijn gedrag wordt echt met de dag erger en ik weet nietm eer wat ik moet.. Hij luistert voor geen meter en dan ook echt helemaal niet..hij eet niets ja snoep maar verder neits en als hij dan wat moet eten dan forceert ie gewoon overgeven..oja en fruit dat eet ie ook wel.. Slapen is een drama hij wordt gewoon iedere 1,5 uur wakker en dan niet normaal maar echt gillend en jankend om niets en als je dan vraagt wat er is zegt ie dat er niets is.. ik slaap dus al nachten niet en zit er compleet doorheen wat betreft hem... heb al meerdere malen bij yulius aangeven dat het uit de jhand loopt en ik mezelf ook moielijk onder controle kan houden zo.maar schijnbaar kan dat ze niets schelen daar.. ik heb nog een kind van net 1 die het gedrag gaat overnemen en bijna 36 weken zwanger van nr 3.. zo moest het even kwijt.. iemand ervaring met soortgelijke situatie?? xxxxxxx
Nee, ik heb er geen ervaring mee, maar als ik jou was, zou ik maandag op de stoep bij de ha staan, dat je dit niet meer trekt. Misschien dat hij er iets mee kan doen.
Wat een ontzettend zware situatie zeg, waar jij inzit! Ik sluit me aan bij Stroopie: probeer zo snel mogelijk hulp af te dwingen want zeker in jouw situatie met je bijna voldragen zwangerschap en een kindje van 1, is dit geen doen. Heb je overigens familie of een partner die kan helpen? Niet dat die alles kunnen oplossen, maar anders sta je er nu wel heel alleen voor. Ik wens je heel veel sterkte en hoop dat je gauw de goede hulp krijgt, zowel voor jou als voor je zoontje en andere kindje(s).
dank jullie voor de lieve reactie.. Ja gelukkig heb ik wel hulp ja..mijn moeder neemthem regelmatig mee en mijn partner ook dus datscheelt wel...ook heb ik het vermoeden dat het komt door de nieuwe baby...hij wou altij dla een zusje en die krijgt hij nu binne 2 weken dus ja... maar ha kan ook niets versnellen omdat ik dus al in het traject zit..ik heb yulius dus al gesproken vorge week en ze kunne niets sneller doen..nu gaat hij godzijdank donderdag een 2 weken naar zn vader toe dus die overbrugging heb ik dan..heb ik gelukkig zo k unne regelen..en dan is de kleine ook geboren inmiddels dus zal ik ook een stukkie rustiger zijn denk ik... tis zooo klote als je hulp nodig hebt dat je dan gewoon ruim 2 jaar moet wachten eer je het krijgt...ben nl al 1,5 jaar bezig... xxxxxxxx
Wat vreselijk vermoeiend voor jullie. Ik weet niet hoe je het doet, maar maak van het eten geen gevecht. Wil hij niet eten, jammer dan eet je niet, maar dat betekend ook geen snoep. Hij krijgt vanzelf honger. Met slapen is natuurlijk lastig te pijlen. Hij zal niet zomaar wakker worden. Is hij misschien ergens bang voor? Weet hij dat hij 3 maanden uit huis geplaatst gaat worden? Heeft hij daardoor het gevoel dat je van hem af wil? Misschien is het de spanning voor de nieuwe baby. Probeer in ieder geval ondanks je vermoeidheid zo positief mogelijk te blijven. Kinderen met ADHD denken toch al vaak wat slechter over zichzelf en als je dan veel boos wordt bevestigd dat hun gevoel. Succes ermee.
ik heb een goede vriendin die heeft een zoontje die ook zo is, die is inmiddels 7 jaar en wordt nog steeds 4 keer of meer wakker in de nacht (echt elke nacht). Veel woede aanvallen op een dag, eet enorm weinig. Lust/wilt niks, kan hevig ruzie maken met broertje/zusje. Met meubels gooien etc... vreselijk, vandaag weer hem meegemaakt en ik als volwassen wordt serieus bang van zijn gedrag en houding. Het vervelende is dus dat zijn moeder nog nooit actie heeft ondernomen en dat ook niet van plan is, ik vind dat heel moeilijk ik had al vele jaren terug naar de dokter gegaan maar goed het is niet mijn kind ik kan hem moeilijk naar de huisarts brengen. Goed dat je snel hulp hebt gezocht, ook al duurt het misschien nog even.
hoi hoi, neej hij weet niet dat hij voor die opname uit huis moet...dat express niet gezegd dat maakt het alleen maar erger ja ook volgens artsen.. het is een superlange periode waarin wij hem dus ook bijna niet mogen bezoeken helaas maar ja hij komt dat ( hopelijk) met een ander gedrag thuis omdat hij er ook theraie krijgt en medicatie.. idd mikos precies zoals jij beschrijft...alleen onderneem ik dus wel actie maar het breekt op..ik ben al 5 jaar met het ind in discussie om het maar zo te zeggen maar ben blij dat de problemen nu sinds 1,5 jaar erkend worden...eerst werd het namelijk op mij afgeschoven dat het mn eigen schuld was ( woorden v an cb)...en gelukkig krijg ik nu hulp al is het een beetj eaan de late kant..maar het is zzooooo vreslelijk vermoeiend en ben wel blij dat hij straks even uit logeren is... met eten tja hij eet al een jaar heeel slecht maar krijgt ook al een poos geen snoep meer met las gevolg dus dat hij veel te licht en te klein is..en het slapen ja ik vlieg echt wel es uit mn stekker dat mogen jullie rustig weten..en al helpt het zeker niet maar op dat moment lucht alles op..
ik snap dat het vreselijk vermoeiend is, mijn vriendin heeft 3 kinderen en ze worden dus allemaal nog wakker snachts. En dat al 7 jaar lang elke nacht. Wordt je niet vrolijk van. Ik begrijp dan ook echt niet dat ze niks doet,is voor het hele gezin toch geen doen. het kind wordt er zo ook niet beter op. Ik hoop dat er een oplossing voor te vinden is voor jouw zoon
Mja de oplossing vind je hier niet... Maar een luisterend oor wil ook helpen. Voor jezelf althans. Bij ons kun je voor dergelijke nood ook terecht bij de huisarts. Het is geen psychiater maar luisteren kan hij wel. En het forum hier kan bovendien duizend oplossingen bedenken waarvan jij denkt "tja dat werkt dus niet" maar ondertussen kun je wel je hart luchten
ik weet het en daarom schrij f ik ier ook, omdat mensen in mijn omgeving naast mijn man en moeder het niet begrijpen en de meeste van jullie wel...Kan ook nog wel eens goed doen idd al is het maar een luisterend oor... Onze huisartsen hebben helaas allebei het karakter uit 1900 dus ja..dat schiet niet op en versnellen kunnen ze niet..omdat ik dus al in het traject zit en dus al op opname wacht...maar goed ik zei gisteren al tegen mn man ik heb het al jaren vol kunne houden die paar maanden moetne er gewoon nog even bij..alleen is het nu extra moeilijk dit puur omdat ik bijna 36 weken zwanger ben..dat maakt het er gewon niet makkelijker op helaas...ik hoop dat als ik eenmaal bevallen ben ik ook weer rustiger ben.. xxxxxxxxx
Wat een moeilijke situatie...Ik hoop voor jullie allemaal dat hij voor de kraamtijd geplaatst kan worden. Ook voor hem want voor hem lijkt het mij ook zooooo frusterend arm jongetje..En dan hopelijk na 6 maanden inderdaad terug met medicatie en therapie zodat hij weer zijn plekje kan vinden in jullie gezin. Sterkte naverona, en ik heb wel respect voor je dat je het toch nog op je eigen manier nog net dan trekt....
Mag ik vragen waar je zoontje overdag is? gaat hij gewoon naar het reguliere onderwijs of heeft hij een ander vorm van dagbesteding.Ik werk zelf namelijk op een een dagbehandelingsgroep met kinderen met dezelfde problematiek als jouw zoontje. Misschien kan ik je een beetje helpen met tips. gr ziezo
dank je wel jazz..is toch goed om te horen.. @jazz hij zit maandag dinsdag en donderdag volledig op het reguliere onderwijs en woensdag halve dag. Vrijdag zijn ze altijd vrij. Nu ziet de school zijn problmen gelukkig ook in en heeft hij nu een rugzakje dus dat hebben we al kunnen regelen. verder lijft hij over op de volledige dagen en gaat hij (ivm mijn werk) donderdags naar de bso wat hij erg leuk vind.. Ook nu ik met verlof ben omdat hij zelf graag wil. Hij kwam op school niet goed mee en is ook in groep 1 blijvenzitten en ddat geeft niet heel erg aangezien hij hele vroege leerling is ( september).Als je tips voor me hebt dan zijn die altijd welkom Ja een ervan is rustig blijven maar dat is niet altijd makkelijk namelijk als je 24 uur per dag 7 dagen per week een onhandelbaar kind hebt.. xxxxxxx
Is ambulante hulp thuis tot aan de plaatsing geen optie? Dus dat er thuis prof. hulpverlening wordt gegeven, als soort van overbrugging naar de (tijdelijke) residentiele plaatsing? Dat zou evt voor wat meer rust kunnen zorgen...
Wow wat heftig die uithuisplaatsing. Is dit echt het beste voor hem? Een nieuwe omgeving en dan ook nog eens jullie 'amper' zien? Ik heb ook met kinderen en jongeren met gedragsproblemen gewerkt en bij mijn neefje is o.a. ADD vastgesteld. Ik weet er dus wel het een en ander vanaf, maar is er al hulp bij jullie thuis etc. geweest? Uithuisplaatsing is vooral nu hij er een zusje bij krijgt toch wel de állerlaatste optie lijkt me? Hebben jullie verder echt alle hulp al geprobeerd? Pff mijn hart breekt als ik denk aan zo'n ukkie die dan 'zomaar' ergens anders moet wonen. Maar ja, als er echt geen andere uitweg meer is.. Ik neem aan dat jullie er al voor hebben geknokt het op andere manieren te proberen. (meds/begeleiding etc.)
hoi miekje1982, daar hebben we om gevraagd en het enige wat ze kunne ne willen bieden is een keer per week een uurtje een maatschappelijk werker....daar heb ik dus helemaal niets aan..dus ook geweigerd en gewoon gezegd dat dat niet gaat werken natuurlijk...hij gedraagd zich dan dat uurtje uurtje uitstekend natuurlijk...dus dan heb ik er geen baat bij...we zullen echt af moeten wachten helaas..het is net anders...je hart een keer goedluchten helpt ook wel hoor..dat absoluut...en ik ben best opgelucht dat hij donderdag eventjes uit logeren gaat..dat zal bij mij ook redelijk wat rust geven denk ik...kan ik ook weer een beetje bij mijn positieven komen... xxxxxxxxx
@ janneke het is geen definitive uithuisplaatsing maar voor 3 maanden..helaas moet dit omdat hij meerdere symptomen laat zien van andere gedrasstoornissen..en om een goede diagnose te kunnen stellen is het noodzakelijk...hij wordt over een aantal maanden pas uit huis geplaatst en dan is zijn zusje al geboren...dit ook omda ik heb aangegeven dat ik dus wil voorkomen dat hij dus gaat denken dat hij daardoor weg moet... Proffessionele hulp aan huis kan niet blijkbaar...bestaat niet hier ofzo..hij zit met kinderen die hetzelfde vertonen en doen als hij..wat ik dus schreef het enige wat we aan huis konden krijgen is een keer per week een maats.werker een uurtje en daar heb ik absoluut niets aan.. xxxxx
oja en meds krijgt hij niet omdat hij pas 5 is en meerdere stoornissen vertoont.pas als de diagnose er is dan pas meds..daarom dus ook die opname..ze noemen het ook geen uithuisplaatsing maar een klinische opname.. xx
hoi naverona bij ons werkt Yulius - op andere gebieden- met een PIT team - ook wel SPITS team genoemd. Dan komt er ter ondersteuning een psychiatrisch verpleegkundige aan huis. Als het moet dagelijks, om een uurtje te praten. Dat is voor jullie niet veel - maar geeft je misschien wel een uitlaatklep, gewoon voor jezelf en niet eens alleen voor zoontje. Misschien kun je daar eens naar informeren? Want ik kan me voorstellen dat je zo op het eind anders nog aardig 'doordraaid' als het ware door alles... het stapelt dan allemaal zo op.