Mijn titel verraad het al. Ik kan op dit ogenblik niet veel hebben, van niemand, zelfs mijn eigen (heel lieve kinderen) ! Maak me dan ook voortdurend kwaad en maak me overal nerveus in. Kan dit veel kwaad in ( vooral het eerste trimister) of valt dit wel mee en moet ik het toch echt rustiger aan doen? Weet met mezelf geen raad! Cate
Heb me verschrikkelijk druk gemaakt om alles en nog wat de eerste 20 weken, maar gaat goed hier : P Verder zou ik natuurlijk wel proberen rustig te blijven, is leuker voor jou en je omgeving... (Moeilijk met al die hormonen : S) Veel succes ermee
ja ik weet dat het voor mijn omgeving en voor mezelf veel beter zou zijn om me niet zo op te winden maar ja,... je kent het wel zeker? Inderdaad die hormonen! Heb er nog nooit zo'n last van gehad als nu! Hopelijk gaan die hormonen snel een beetje kalmeren! cate
maak me ook veel druk..vooral uit angst voor een mk. Probeer ook rustig te blijven enzo...maar soms best moeilijk. Zat vandaag bij de dokter voor mn maagpijn en vroeg nog zo aan haar of druk maken geen kwaad kon. Volgens haar waren er al ontzettend veel kinderen onder invloed van stress geboren...dus nee dat kon geen kwaad. Vond het een beetje een rare opmerking maar goed. Ze zal wel gelijk hebben, maar had het logischer gevonden als ze zei: het kan geen kwaad voor het vruchtje maar voor jezelf is het niet goed oid. Het kwam op mij over nou stress maar lekker door hoor meid haha. Ik lees overal dat druk maken helemaal niet goed is voor het vruchtje vandaar dat ik dat vroeg. Ik weet het dus ook niet...probeer me zo rustig mogelijk te houden maar.
Ik herken dit ook wel! Ik kan heel erg snauwen en idd niet veel hebben. Ben momenteel erg direct tegen mensen, als ze iets niet bevalt. Zeg ik het meteen, meestal denk ik er eerst heel even over na. Ben ook angstig voor mk, maar dit zijn nou eenmaal spannende weken! Een vriendin van me heeft eind vorig jaar een mk na 8 weken zw.schap gehad, dus vind het nu nog enger! Moeilijk hoor, om dat los te laten! Aan de andere kant, kan ik nu ook vreselijk ongegeneerd lachen, en dan rollen de tranen over mijn wangen. Heb ik echt de slappe lach. Ook dat, heb ik elke dag wel een keer! Gewoonlijk lach ik ook wel veel, maar nu ben ik veel sneller melig en lollig!
ik heb het nog steeds. ik weet soms echt niet meer wie ik ben. laat staan wat er allemaal gebeurd. daarbij zijn we nog verhuisd dus dat was helemaal een toestand. en had mijn dochter problemen op school. ik probeer zo rustig mogelijk te doen en te zijn, maarja ik heb het meer dan regelmatig dat ik weer "boos" moet worden of erg onrustig of overstuur ben. men zegt dat je er huilbaby's van krijgt. ik weet het ook niet. mijn dochter was een huilbaby maar bleek later autistisch. dus wat is ervan waar. ik probeer het later goed te maken met de kleine door mijn handen op mijn buik te leggen en bewust te ademen.( leer je ook op de yoga. misschien een tips voor straks.) gelukkig ben ik het grootste gedeelte van de dag alleen thuis en kan ik niemand het leven zuur maken.