Heel herkenbaar! Heb jou verhaal 2 keer meegemaakt 35 weken en 36 weken bevallen 2 keer mijn kindjes niet mee naar huis mogen nemen... Ik wens dan altijd dat ze lekker tot hun 40 ste week doorlopen en dan smsen of bellen of ze niet onderhand bevallen zijn want ik was het allang Geloof me je hebt niet door dat je mensen kan kwetsen met zo'n opmerking...
Alleen als je het zelf meemaakt weet je hoe het is. Je hebt alle leuke dingen van de bevalling gemist. Geen kraamtijd. Je bent alleen maar bezig met de kleine of die het wel red. In mijn geval was ik ook nog ernstig ziek (high care patient) waar totaal geen rekening mee gehouden is door bepaalde mensen. Je mist ook een maand zwangerschap waarin je kan toeleven naar de bevalling. Dit gun je niemand maar anderen hebben dat niet door.
Ik weet helaas hoe het is.. bedoel voor mijn zus (wij hebben erg mee geleefd) mijn zus die een anderhalf jaar geleden een keizersnee heeft gehad (ze viel toen bijna flauw tijdens de keizersnee) ging daarna fout.. mijn nichtje werd paars en is met spoed naar Sofia Kinderziekenhuis afgevoerd vanwege ernstig hartafwijking. Is helemaal niet leuk om thuis te komen en dan loop je langs het lege kamertje... het is gewoon niet compleet het is inderdaad nooit leuk om thuis te komen zonder je kleintje wat het ook heeft. Hele dikke knuffel van mij! Misschien moet ze het zelf eens mee maken dan heeft ze er wel van geleerd. Aan de ene kant hoop ik het niet maar je snapt wel wat ik bedoeld. Sterkte xxxx
Bah zeg! Kan daar zelf ook zo boos en verdrietig om worden! Onze dochter is geboren met 40+5 maar werd wel na haar geboorte opgenomen op de neo, voor 2 weken, dalingen van hartslag en saturatie, veel onderzoeken, slangetjes en alarmen maar het bleek reflux te zijn. Maar daar ligt je kindje dan, aan al die toeters en bellen, tussen alle prematuurtjes en dysmatuurtjes maar ze hoorde er wel. Vreselijke tijd vond ik het. Ik kon niet continue bij haar zijn, had haar niet bij me, veel stress en onzekerheid Een vriendin was toen ook zwanger en zij is ook daar op de afdeling geweest, zag hoe het was en hoe wij daarop reageerden. Na haar bevalling had ze een heerlijke kraamtijd, hoe vaak we dat wel niet moeten horen?! Ook riep zij al heel snel dat zij het zat was, vanaf 30 weken, begrijp niet dat als je op zo'n afdeling bent geweest, het hebt gezien dat je dan nog zou willen dat je kindje al geboren wordt. Ik begrijp dat je nieuwsgierig bent maar liever toch niet lijkt me. Begrijp dus je reactie, beetje lang verhaal geworden, sorry.. Roep ook echt tegen iedereen dat het een geweldig goede afdeling is maar dat je er beter alles aan kan doen (als je dat kan) om daar niet te komen. Het heeft bij mij heel veel indruk gemaakt, net geen pnd maar schiet wel vol als ik dit soort dingen lees. Liefs
Ik begrijp je helemaal!! Natuurlijk wil je graag je kindje bij je hebben en natuurlijk ben je nieuwsgierig naar de kleine, maar je wilt graag dat je een mooie kraamtijd zult hebben waarin je kan genieten van de kleine en je wilt niet in spanning zitten over de gezondheid van je kindje maar het lekjker op scjoot hebben en knuffelen. Mss kun je het er nog eens met haar over hebben en je frustraties uitspreken. Ik ben nu 28 weken zwanger en lig in het ziekenhuis omdat de boel erg onrustig is, maar hoe nieuwgierig ik ook ben naar onze kleine ik hoop toch zo dat het blijft zitten tot minimaal 38 weken!! Heel veel sterkte en hoop voor jullie dat het nu allemaal goed gaat met jullie kleine!!! Dikke knuffel...
Respect voor je dat je haar niet met de grond gelijk hebt gemaakt. Tegenwoordig kan ik zonder tranen mijn verhaal vertellen maar niet te lang want anders komen ze alsnog. Als ik dan ook nog eens een vriendin mee maak die het nog twee weken eerder allemaal nog een graadje erger mee maak breken bij mij alle waterlanders en ben ik dagen van slag. Nee fijn 35 weken en bevallen ... het was dat de verpleging en verdere zorg zo goed was anders was ik zelf denk ik door mijn hoeven gezakt. Dat die mensen die dit zeggen zelf kinderen MOGEN baren ... gut wat moet dat van die wezentjes worden ik hoop dat ze zelf snel in de gaten krijgen hoe enorm dom ze zijn ... maar dat zal denk ik niet aan de orde zijn zo te horen is ze erg op d'r zelf bezig. Hoop bijna dat ze in scheurt van hier tot ginter en dan dagen, weken of maanden later nog niet kan lopen de ongeloofelijke K ... Zo sorry hoor maar werd onder het typen me toch ff kwaad ...
bah bah wat een opmerkingen lees ik hier allemaal. En ook al hebben mensen zoiets niet meegemaakt, dan nog kun je wel bedenken dat dat stomme opmerkingen zijn. Voor wij kinderen hadden riep ik ook niet: wij nemen over 2 jaar kinderen. Want ook al heb je zelf niet in die mmm gezeten, dan weet je toch ook dat er mensen zijn die dat meemaken... ik vind dat mensen gewoon eens na moeten denken voor ze zoiets roepen. Een collegaatje van mij vertelde vlak voor ik daar weg ging dat ze in verwachting van een tweeling was tegen mij, het eerste dat in mij opkwam: jeetje wat leuk en wat gaaf. Ze keek mij met een verbaasd gezicht aan en ging huilen. Ik dacht WTF heb ik nu verkeerd gezegd en voelde mij behoorlijk lullig. Toen ze uitgesnotterd was, zei ze: "o wat vind ik dat lief en gaaf om te horen, iedereen die ik tot nu toe het verteld heb (en dat waren er al een hoop kennisen, familie, vrienden) zeiden: "o jeetje, of o wat erg". Nou is dat triest of niet?? Ik was de eerste die het leuk vond!!!
Mijn oudste is ook met 35 weken geboren, ook infecties, nog geen rijpe longen.... nog 2 wk in het zh gelegen.... maanden gedaan over leren drinken uit het lesje, 4 maand ruim heeft ze gehuild, ze bleek ook nog koemelkallergie te hebben.... dus herken je verhaal.... hier gelukkig nooit zulke kortzichtige opmerkingen tegen gekomen.... wel eens mensen die verlangen naar een bevalling met 35 wk..... maar dat snap ik op zich wel een beetje...dat zijn vaak wat te snel uitgeflapte opmerkingen.... en als ik dan uitleg dat dat voor het kindje een wat egoistische wens is..... dan draaiden ze bij mij snel bij.... vind ook dat jouw sz een hard hoofd heeft als je er haar daar al vaker op hebt aangesproken en kan me voorstellen dat je je daar kwaad over maakt....
soms zijn mensen gewoon heel dom en zeer niet empatisch..... ik denk dat je het dan beter kunt laten voor wat het is en er niet op reageren.... hoe moeilijk dat ook is, maar het komt toch niet aan......
Wat een hersenloze opmerkingen van je schoonzus meid! Maar ik denk zelf dat ze het nog niet eens doorheeft wat ze zegt... Dat ze jou daarmee kwetst. Ik zou proberen het van me af te zetten, maar mocht ze het blijven herhalen en jij gaat je daar druk om maken, dan zou ik haar toch laten weten dat ze jou hierin kwetst. Vertel haar maar wat je hebt moeten meemaken en hoe dit voor jou en je man is geweest. Waarschijnlijk bedoelt ze het niet rot, maar uit ze haar frustratie omdat ze de zwangerschap zat is. Ze kwetst alleen jou hierin omdat ze het gewoon op een verkeerde manier uit... Sommige mensen denken niet goed na voor ze wat zeggen helaas
Oh ik kan erover meepraten.. helaas. Bijv. als ik mensen vertelde over mijn zwangerschap en bevalling, dat de placenta half losgelaten was en Kenji daarom met 35 weken geboren was, zeiden mensen vaak: "Ja maar dat is geweest. Daar moet je niet te lang bij stilstaan, het gaat nu toch goed?" Terwijl ik er toendertijd echt helemaal vol van zat, en het heel heftig vond.. Dat op en neer rijden naar het ziekenhuis, voeden, kolven, eten, en dan moest ik tussendoor ook nog ergens rusten. En tel daar een heel vreemde kraamverzorgende bij op, en héél veel verschillende verpleegsters op de neo met allemaal andere meningen.. Nee.. dat was heel heftig.. En nog, als ik eraan terugdenk.
ik weet er alles van wijffie als je meemaakt wat wij hebben meegemaakt wil je nooit meer een te vroeg geboren kindje he?? maar dat moet een mens eerst meemaken maar dat gun ik niemand vrouwen mogen blij zijn als die kleine lekker nog een paar weekjes blijft zitten bij mama om te groeien
Oh wat erg toch sommige mensen. Ik zou daar ook heel sarcastisch van worden. Als iemand dan zegt graag met 35 weken te willen bevallen, zou ik zeggen nou meid dat hoop ik ook voor je (lekker in alles bevestigen) Lekker naar huis zonder kind, echt genieten hoor! En dan eens kijken hoe ze reageren. Gewoon terugpakken die mensen met hun eigen woorden. Zo!
Wat een ongelooflijk domme opmerking/uitspraak. Je schoonzus heeft ze niet allemaal op een rijtje. Ik hoop voor haar dat ze het nooit hoeft mee te maken. Ze is echt heel dom. Ik kan ook nog steeds kwaad worden op zulke domme mensen. Zoiets wens je niemand toe. Sterke met zo'n schoonzus. Geniet van je mannetje. Gelukkig dat het nu goed met hem gaat.
Belachelijk! Mijn eerste is met 28+6 geboren en heb ook zulke opmerkingen gekregen. Iemand zei dat de bevalling vast makkelijk moet zijn geweest. Aangegeven dat weeën net zoveel pijn doe, dat mijn lichaam er nog niet klaar voor was en dat het niet gezellig is om te zien hoe drie man aan je kind sjorren omdat t hoofdje nog vast zat, maar t lijf geboren was. Daarnaast is het heerlijk om vijf dagen in t zh te liggen vol in de weeën, maar te blijven hopen dat je t kind nog binnen kunt houden. Heerlijk ontspannen bevalling waarbij je continu je afvraagd of je kind t gaat redden. En daarna heerlijk kunnen slapen s nachts, je zit tenslotte niet s nachts te wachten op mogelijke telefoontjes dat je kindje kritiek ligt en je onmiddellijk moet komen. Toe mensen me bij de tweede vroegen hoe lang ik nog moest, heb ik altijd gezegd te hopen dat ik nog heel lang mocht. De tweede is ivm pe met 36+4 gehaald. De oudste heeft de zh periode fantastisch doorstaan en doet t goed! De jongste heeft 11 dagen in t zh gelegen en de oudste 7 weken en 6 dagen. Ik snap dus heel goed dat je boos bent!!
Nou, dat vind ik wel erg kort door de bocht... Ik ben 7 mnd kotsmisselijk geweest en kreeg daarna vrij heftige bekkeninstabiliteit, waardoor ik vanaf 37 weken eigenlijk niks anders meer kon dan hele dagen op de bank liggen. Behalve dat ik blij was dat ik nog geen ander kind rond had lopen, (ik zou niet hebben geweten hoe ik dat had moeten doen), heb ik echt wel gehoopt dat ik op tijd zou bevallen. En heb ik geklaagd over hoe beroerd ik me voelde. Dat mag dan volgens jou niet, omdat ik van te voren had moeten bedenken dat ik me zo onmogelijk beroerd zou voelen? En dat moet je maar incalculeren...? Dan zou je dus nergens meer over mogen klagen. Niet over ziek-zijn als je griep hebt, niet over botbreuken, niet over ernstige ziektes als kanker, niet over mensen die dood gaan.... want dat hoort toch allemaal bij het leven? En als je besluit om te willen leven, weet je toch dat dat erbij hoort? Moet je ook niet klagen dan... Wat ik daarmee wil zeggen: volgens mij heb je klagen en klagen, en in bepaalde gradaties heb je klagen gewoon nodig af en toe, om je ei kwijt te kunnen en weer verder te kunnen daarna.
Ten eerste: gefeliciteerd!!!! Ot: tulip zo had ik ook kunnen reageren op je opmerking. Ik heb in afgelopen 2,5jaar tijd bijna nooit een spontane leuke reactie gehad op onze kinderen. Ik kan ze werkelijk op 2 handen tellen. Ts, zoooo herkenbaar, en bereid je maar voor, je zult het nog vaker horen...
ik denk... najah hoop dat ze het roept zonder bij na te denken... anders is ze op zn zachtst gezegd wel heel bot.. en idd... nog eens uitleggen dat het geen pretje is.. en je angsten uitleggen die je toen had..
Hmmm... ik heb denk ik vorige week dan ook wel een l*llige opmerking gemaakt tegen mn zusje, mn neefje is met 34+5 geboren ivm zware HELPP bij mn zusje. Ze is op maandag opgenomen, direct te horen gekregen dat ze zou worden ingeleid zodra haar bloeddruk enigszins onder controle was. 24 uur later was mn neefje er. Zusje heeft een week in het ZH doorgebracht en mn neefje ligt er nu nog (inmiddels 2,5 week oud). Eerste dagen in couveuse en daarna op een speciale kamer. Ik heb vorige week ook tegen haar gezegd dat het misschien voor haar "beter" was dat J nog in het ZH was, zodat zij kon bijkomen en aansterken en niet de (fysieke) zorg voor hem had. Idd ze rijden dagelijks naar het ZH, ze kolft volledig etc. en wanneer ze thuis is ze volledig "op" Ik hoop van harte dat hij volgende week thuis mag komen, dan zitten de drie weken erop (was vooraf aangegeven door verpleging dat ze moesten rekenen met zeker 3 weken ZH) Ik gunde het mn zusje dat ze een goede kraamtijd zou mogen hebben en niet de zorg die ze nu hebben over J. Ze heeft niet eens kunnen "genieten" van haar zwangerschapsverlof, ze waren nog niet klaar met de kinderkamer etc. Zelf heb ik twee redelijk onbezorgde kraamperiodes mogen doormaken qua gezondheid.