weet niet of het hier goed staat, maar moet even mijn hart luchten. Indien het nt juist staat, verzet het maar hoor ok? Ben opvoeder van diploma (A2) maar werk nu sinds oktober als verzorgende in een rusthuis (OCMW) slechts 5 min van mijn deur goed team, goed betaald, niet ver (zeker als je bedenkt dat ik voor en tijdens moijn zwangerschap 1 uur reisde om op mijn vorig werk te raken en 1 uur terug en steeds met onderbroken shiften zat) tot daar aan toe gn probleem ik was liever wat minder gaan werken, maar financieel kan dat nt, mijn vriend volgt dit jaar een opleiding en dus moest ik full time gaan werken, ook hioer weer gn probleem maar! december heb ik mijn kleine ventje bijna niet gezien, het was een hele drukke periose op mijn werk, mensen die nt kwamen, dus anderen moestren inspringen nu heb ik net 6 dagen achtereen gewerkt, vandaag thuis en morgen en de rest van de week nam ik wat overuren op (ja werk daar ng maar 3 maand en heb nu al 15 overuren) met het idee van 'ben ik eindelijk es een hele dag bij mijn kleine schat en wie belt er vanavond? mijn werk, of ik morgen kan komen werken voor 2 uurtjes (van 6.30u tot 9 uur), maar daarna moet ik gaan autorijden (stondf al vast (ik dacht, 2 uurtjes en ik ben weer thuis), en om 15 uur mag ik weer gaan werken tot 20.30u, dus als ik thuiskjom ligt Seth al te slapen, zie hem dus niet meer! de dag erop begin ik weer om 6.30u en werk tot 12.30 u dus zie ik hem niet meer tot dan! en ja, ik weet, het is werk, ik moet dankbaar zijn in deze tijden, maar soms zie ik hem maar 6 uur in een week!!!!! op de creche zien ze hem meer dan ik en ik ben nota bene zijn moeder! en dat doet gvd zeer! heb dan eens een 'dagje' met hem, moet ik gaan werken en ja, ik kon nee zeggen, maar ik werk daar ng maar 3 maand, dus ist ni echt men plaats om dan te zeggen nee toch? :'( er moet iets veranderen, maar hoe breng ik dat? en hoe?
ja maar, ook al werk je daar nog maar 3 maanden, dan mag je nog wel nee zeggen, vooral na zoveel invallen! Laat je alsjeblieft niet gebruiken!Je kind is maar zo kort klein! Ik snap dat je je baan niet op het spel wil zetten, maar je komt toch netjes op tijd, je werkt je werkuren, en valt ook nog in! het is wel belangrijk dat je werk begrijpt dat ook jij je grenzen hebt, dat je niet maar altijd klaar staat als zij dat willen (doet jou manager ook niet, hoor!)dus af en toe gewoon nee zeggen, reden opgeven hoeft echt niet!
Ze maken volgens mij nu gewoon misbruik van je hoor! Je mag net als ieder ander gewoon nee zeggen Zeker met een ukkie thuis! Hij is idd maar 1 keer klein En het enige dat ze van jou kunnen verwachten is dat je je verplichte uren werkt, de rest is lief van je maar niet verplicht!
Ik moet gewoon huilen bij het lezen van je stukje. Meid, kies voor jezelf en voor je gezin! Je mag best nee zeggen! Je had al dagen opgenomen dus zeg gewoon, luister heel spijtig maar mijn dagen zijn al gevuld nu en ik zie mijn kindje al zo weinig dat ik deze dagen echt hard nodig heb. Niet dat je verantwoording schuldig bent ofzo trouwens. Vind dit niet leuk voor jullie en hoop dat je gauw wat daagjes hebt om te genieten van je gezinnetje! Sterkte en succes.
Je mag best "nee" zeggen. Je doet je werk als je er moet zijn en ze mogen best vragen of je extra kan werken, maar ik zou alleen doen als het mij uitkomt. Ik vind trouwens dat je inderdaad geen uitleg verschuldigd bent als je niet wil.. nee, ik kan helaas niet, voldoet prima. Wat je privé doet, gaat ze niks aan. Je kind gaat voor je werk, lijkt mij. Je werkt om te leven, je leeft niet om te werken. Geniet lekker van je kindje, voor je het weet is hij groot. Liefs Huismus
Ik ben het helemaal met mijn voorgangsters eens. Je mag best nee zeggen en het opgeven van een reden is overbodig. Je werkt idd om te leven en niet anders om. Succes en geniet van het moederschap!
Ze maken misbruik van je goedheid.. ik krijg t idee dat ze jou als eerste bellen omdat jij geen nee (durft te ) zegt ( zeggen)( en mooi dichtbij woont..) Ik zou t aankaarten bij de leiding gevende, dat dit zo te veel van t goede is.. Ik ben bang dat dit anders van kwaad tot erger gaat of dat je er straks aan onderdoor gaat. Probeer t aan te kaarten bij je leidinggevende, dat je best wilt inspringen als de nood aan de man is, maar geef desnoods aan op welke dagen/dagdelen je niet wilt omdat je dan je tijd thuis aan je gezin besteed.. heel veel suc6 meid!
bleh ik vind het al rot als ik asier een uur niet zie. Als je altijd maar ja zegt blijf jij de eerste die ze bellen, want da's lekker makkelijk, maar wat het groote risico is, is dat jij straks met een depressie zit, omdat een moeder nou eenmaal bij haar kind hoort. Ziet een moeder haar kind te weinig word ze depresief, da's iets heel normaals, dus kies lekker voor jezelf. is uiteindelijk ook beter voor je baan. Liefs, Helene
gewoon nee zeggen! is makkelijker gezegd dan gedaan maar zoals iemand al zei, je kindje is maar zo kort klein en zelfs als het al ouder is, je hebt ook een prive-leven hoor en je gezin moet gewoon op 1 staan. En geloof me, ze vinden echt wel iemand anders als jij nee zegt! suc6!