Ik denk dat ze wel terug zal komen, sowieso voor haar dochtertje. Je weet natuurlijk niet hoe zij zich voelt en wat er in haar hoofd omgaat, misschien is ze wel depressief, of in paniek. Of iets heel anders Ik kan haar niet veroordelen enkel op haar man zijn verhaal.
Dat vind ik eigenlijk ook. Op 1 verhaal afgaan en dan zeggen: Dat doe je toch niet? is eigenlijk niet zoals het hoort....
de reden dat ik zeg dat er twee kanten aan zitten is ook dat ik me niet voor kan stellen dat iemand haar kind alleen laat alleen maar om te stappen. Daar zit meer achter, daar spelen waarschijnlijk al lange tijd 'dingen' tussen hem en haar. En daarbij, misschien zijn er ooit wel afspraken gemaakt. Nogmaals, je weet het niet, en waarschijnlijk zal je (ik dan) het nooit weten. Dan denk ik maar zo, een moeder laat nooit zomaar haar eigen kind alleen en dus speelt er vast meer.
Ik vind het altijd zo gek dat er gezegd wordt dat 'het niet normaal is' of dat die persoon niet normaal is. Wat is normaal?
idd verhaal heeft 2 kanten, maar als moederzijnde je kind achterlaten en al weken niet zien en zelf zowat verdwijnen van de aardbodem.
Volgens mij is het geen waar topic starter zo over valt dat ze zomaar haar kindje heeft achter gelaten en niet zo zeer dat man en vrouw uit elkaar zijn. Natuurlijk heeft elk verhaal 2 kanten en hij zal in dit hele gebeuren ook vast wel een aandeel hebben, maar je kind zo maar achter laten vind ik toch echt not done. Dat arme meisje kan dit allemaal nog niet snappen en zit nu maar mooi zonder haar mama.
Ik kan het me ook niet voorstellen dat ze haar kindje voornamelijk in de steek zou laten. Mja soms is iemand niet zoals hij/zij daadwerkelijk is. Ik dacht haar ook te kennen... Dit is al weken zo en ze heeft geen eens moeite genomen om naar dr kindje te kunnen Dat breekt echt mn hart. Ik veroordeel hem niet en haar niet want ik ben er niet bij geweest toen ze wegging maar helemaal zoals het hoort is het absoluut niet. In paniek o.i.d kan gebeuren maar weken? Kijk,als de liefde voor haar over is voor haar man dat kan helaas gebeuren maar moet daar het kindje dan het dupe van zijn? Die vriend van ons zat en zit elk weekend thuis,werkt zich rot om rond te komen,doet alles voor zn dochter en zij.... Zij niet,alleen toen hun kindje een baby was want toen was het leuk voor haar maar toen hun kleine steeds meer ging lopen en alles ging ze steeds meer klagen en hun kindje was ik haar ogen maar vervelend enz.... EN terwijl dat kindje echt een voorbeeld is. Ontzettend lief enzo Tuurlijk heeft ze wel eens streken maar goed welk kindje niet? Elk kind is wel eens moeilijk en lastig en niet handelbaar maar zij klaagde echt ALTIJD! EN haar man,onze vriend dus, deed niks goed. Werken niet,teveel stappen(dat deed ie zelden) en met zn kindje niks(hij doet alles met zn dochtertje!) Maar nogmaals wat ik ook al zei en jullie ook; Er zitten altijd 2 kanten aan het verhaal maar dat praat voor mij niet goed hoe zij nu de laatste weken bezig is!
Inderdaad de liefde tussen man en vrouw kan altijd overgaan, daar doe je soms niks aan. Maar een kind heeft vader en moeder nodig, ik zal het niet over mijn hart kunnen verkrijgen mijn kind zomaar achter te laten. En dat niet alleen, mijn man en ik zetten samen een kind op de wereld dus in mijn ogen heb je er dan ook altijd samen de verantwoording voor. Maar goed zo denk ik er over, kennelijk toch niet iedereen.
Die weken duurt? En wel met vriendinnen kan stappen en lang leve de lol heeft? Dan lijkt het niks wat op een psychose lijkt. Ze gaat al een hele lange tijd met vriendinnen elk weekend uit en komt lam van de drank thuis aanzetten. Vind dat ook gewoon niet kunnen. Kijk,je kan best eens uit gaan maar als je kind hebt doe je dat toch niet elk weekend en als je dat wel zou doen dan toch niet elke weelk straalbezopen en heel laat thuis komen? Zo kijk ik er dan tegen aan. En net wat Tam27 zegt; Je kiest er samen voor een kind te nemen dan ga je je kind toch niet alleen laten? Dan ga je er toch wat voor vinden voor een oplossing om beide het kindje te kunnen zien en opvoeden? Dat is toch de taak van beide ouders,of het nu over is tussen de ouders of niet? Ze heeft ook helemaal geen moeite genomen voor het huis,spullen,geld,kind...Helemaal niks. En hoorde trouwens nog dat ze had gezegd tegen haar man: Mijn missie is gedaan ik ga bij je weg. Wat moet je daar dan in odsnaam van denken. Mensen zijn helaas soms niet zoals we denken
Ach ja, misschien is het idd wel gewoon een klerewijf dan Hoe dan ook, erg sneu voor haar kindje en man. Hopelijk is het tijdelijk en heeft ze een periode nodig om compleet uit haar dak te gaan.. ofzo... Kweetut ook nie..
Waarom is het altijd erger als de moeder besluit het kind niet te willen zien? Het zou absoluut niet mijn idee zijn om mijn kinderen te verlaten maar ik snap niet waarom het erger is als een moeder een kind verlaat ipv een vader.
Heb ik iets over het hoofd gelezen? Want dat lees ik nergens terug. Ik vind het zowel van de vader als moeder een onvergeefelijke daad als ze hun kind zomaar achterlaten.
Ze laat haar kind wel zonder pradon achter he En als een man dat doet vindt ik dat net zo erg. Alleen is het toevallig nu de moeder die het kind in de steek laat,en dan vooral op de manier hoe. Ze zegt; Mijn missie is gebreikt,ik ben weg bij je... Ze pakt spullen,gaat weg en doet geen eens moeite meer voor dr kind. Beetje moeder doet dat toch wel?
Waarom het erger is je hebt zo'n kindje 9 maanden met liefde gedragen, bent bent bevallen, de band die je heb met je kindje is onbeschrijfelijk! Mannen hebben dat toch minder (vind ik) tuurlijk hebben ze een band met hun spruit... Maar ik ben daaintegen echt een leeuwin, en zou voor m'n kinderen door het vuur gaan, NIEMAND komt aan mijn kids! Dus ja het is vreselijk als dr moeder haar in de steek laat zonder pardon! Wat denk je hoe dat meisje opgroeid met het idee van mama hielt niet van mij! Nogmaals, dat man en vrouw problemen hebben oke, maar je kind verlaten jessica
Dat wilde ik net zeggen. Ik vind het typisch ,dat als een moeder haar kind achterlaat ze niet " spoort " etc etc , maar als een vader dat doet er niet zo fel word gereageerd. ( algemeen bedoeld )
een beetje vader niet dan? Ik snap best dat het voor een moeder niet te bevatten is als een andere moeder haar kind in de steek laat, omdat je zelf weet hoe het is om een kind te dragen en te baren. Maar een kind weet dit niet. Voor een kind is het net zo erg als een vader dit zou doen.
Dat mens is gewoon aan haar 2e jeugd bezig. Waarschijnlijk jong getrouwd, kind gekregen en opeens beseffen dat je al die volwassen dingen helemaal niet wil. En dus op een hele kinderlijke manier van denken gewoon alles achter je laten alsof het niets is. 2 kanten aan een verhaal of niet. Dat zou dan iets tussen hem en haar zijn. Daar staat dat kind dan buiten. En wanneer een ouder een kind op zo'n manier achter laat zonder om te kijken die mag van mij gesterilliseert worden. Of dat nu de vader of de moeder is dat maakt voor mij geen enkel verschil.