Hoi, Een paar dagen geleden is mijn lieve poes aangereden. Ze is zelf naar huis gekomen, dus ik weet niet waar en door wie het gebeurd is. We hebben haar naar de dierenarts gebracht en daar hebben ze een gebroken ruggenwervel vastgesteld. Haar staart is verlamd en doordat de zwellingen van de breuk op haar zenuwen drukten, (waardoor de zenuwen beschadigd zijn) kan ze niet meer zelf plassen. Ze is opgenomen en in de dierenkliniek drukken ze nu haar blaas leeg (de urine blijft er dus inzitten en uiteindelijk gaat ze dood als de blaas niet leeggedrukt wordt). Er is nog een klein beetje hoop dat het zich herstelt en dat ze uiteindelijk toch weer zelf gaat plassen (en poepen, want ook dat lukt niet), maar ook een grote kans dat het niet meer herstelt. De staart moet er waarschijnlijk af, want er is teveel gevaar voor infecties als hij over de grond sleept. Dit is naar, maar wel mee te leven. Ik zit meer met haar blaas; ik druk hem met alle liefde 3 keer per dag leeg, maar ik heb begrepen dat dit ook weer risico's op ontstekingen met zich meebrengt (en ze heeft al zo vaak blaasontsteking). De dierenarts kan er nog niet zoveel over zeggen. Als het goed gaat kunnen we het lang vol houden, maar er zijn ook poezen die het een verschrikking vinden of bij wie er toch complicaties ontstaan en dan is het de vraag hoever je het wil laten gaan. Zijn er mensen die ervaring hebben met deze verlamming en het leegdrukken van de blaas. Ik heb wel gegoogeld, maar daar word ik niet veel wijzer van.. Ik vind het zo erg! Ik ga iedere dag op 'ziekenbezoek' en ze doet het verder hartstikke goed. Ze loopt weer een beetje en wil niets anders dan kroelen en knuffelen. Het is zo'n lieffie, maar ik wil wel dat ze nog een beetje leuk leven heeft, maar ik moet er ook weer niet aan denken dat ik haar in moet laten slapen. Getverderrie, ik ben er zo verdrietig om, ben de hele nacht aan het spoken geweest.. Alvast bedankt voor het lezen van deze lap tekst in ieder geval.
Jeetje wat erg.... Hoe oud is je poes eigenlijk? Ik kan je niet helpen aan ervaringsverhalen, maar ik wil je heel veel sterkte wensen en een hele dikke knuffel voor je kat!
Jeetje wat erg.. Ik heb er geen ervaring mee. Dus helaas geen advies voor je. Maar uiteraard wil ik je heel veel sterkte wensen, en ook een digiknuffel voor jou.
de poes van mijn broer had hetzelfde. Heeft een tijdje een catether gehad, alles drupte op de vloer, echt verschrikkelijk voor hem en poes. Die poes voelde zich zo zielig!!! Dat kon je er echt vanaf zien.. Later moest mijn broer de blaas telkens leegdrukken. Heeft hij met veel liefde gedaan, maar was wel lastig af en toe, hij moest er dus altijd zijn, want iemand anders kan dat niet zomaar 'effe' doen.. Hij hield zoveel van die kat, dat hij het lang heeft volgehouden. Toen kreeg de poes weer wat anders (weet zo even niet meer wat) en was de maat vol, de poes was zogezegd 'op' en broer heeft hem laten inslapen. Het is dus te doen, maar je hebt er veel doorzettingsvermogen en tijd voor nodig..
Ahh gos, arm dier! En arme jij! Sorry, ook van mij geen tips of ervaringen die ik kan delen. Wel heel veel sterkte gewenst!
Je kat zal een slechte weerstand houden hierna en ook zieker worden Meer kans op infecties in de blaas enz Ik zou mezelf afvragen voor wie je dan het leventje verlengt Voor jezelf of echt voor de poezel... Onze snorrie had al sinds 6 weken oud mankementen... Ontsteking hier en ontsteking daar... We hebben heel veel tijd besteed aan hem en zon leuk mogelijk leven gegeven Tot hij ander half was en hij vocht had in de borst holte Toen wist de dokter eindelijk wat snorrie had... FIP.... Een ernstige poezel ziekte... Prognose: Zijn borstkas zou zo vol lopen dat zijn hart en longen zouden inklappen Hij zou in een coma terecht komen en langzaam sterven... Op het moment dat we erachter kwamen wat hij zou meemaken hebben we hem gelijk laten inslapen! Het is een moeilijke beslissing,maar ik zie liever mijn poezels niet lijden...
Dank jullie wel! Ze is pas 6 en echt een buitenpoes, ze vindt het heerlijk om bij je te knuffelen, maar ze is nog veel liever buiten aan het banjeren. De hele buurt kent haar ook en de buurkinderen staan regelmatig voor de poort om even met haar te kroelen. Ik weet dat het heel veel werk wordt, maar dat heb ik er wel voor over. Het zal alleen lastig worden met de vakantie, maar daar zoek ik wel een oplossing voor. Ik wil inderdaad voorkomen dat ik een doodongelukkige poes krijg, alleen maar omdat ik zo graag wil dat ze blijft leven. Misschien loop ik op de zaken vooruit en komt het goed, maar ik heb er eerlijk gezegd geen goed gevoel over en ik ben er gewoon heel erg mee bezig . Het is extra verdrietig dat ze nu niet thuis is.. Gelukkig mogen we haar morgen ophalen (en krijgen we meteen les in het leegdrukken van haar blaas) en vanmiddag gaan we nog even langs om te kroelen.
jeetje wat erg! ik denk dat je poes er wel mee kan leven en gelukkig kan zijn mijn moeder pastte op een poes die ze elke dag moest prikken omdat hij suikerziekte had, is ook niet fijn maar hij was eraan gewend. ik wil je heeeeel veeeeel succes en sterkte wensen!!!
Wat zielig voor je beessie... 15 jaar geleden had mijn kat, na een val van een schutting, ook een verlamde staart en nog wat vervelende dingen aan het lijf. Hij kon ook niet meer zelf plassen, en de dierenarts heeft mijn vader en mij toen laten zien hoe we de blaas leeg moesten drukken. Dat hebben we een hele tijd gedaan, en hij herstelde er gelukkig van. Het hoeft dus niet verkeerd af te lopen. Nu was hij, toen hij nog maar een paar weken was, heel ziek geweest, en had al een beetje een achterstand. Hij zou volgens de dierenarts heel klein blijven, hij zou mank blijven lopen en met z'n koppie scheef, maar niets van dat alles! Hij is uiteindelijk vorig jaar vredig ingeslapen, is 17 jaar geworden. Ik hoop dat het jouw beessie ook goed vergaat!! Veel succes en een dikke knuffel voor je kat!
Lieve meiden, Ik kom net bij de dierenkliniek vandaan en ze heeft vandaag uit zichzelf geplast en gepoept . Ook nog eens in de bak, wat toch betekent dat ze de aandrang voelt (als haar blaas over zou lopen zou ze niet in de bak gaan zitten, maar stroomt het er gewoon uit). Ze hebben haar ook nog niet leeg hoeven drukken vandaag, dus het gaat de goede kant op. Ben zo ontzettend blij! Ik mag nog niet te hard juichen, want ze moet toch nog wel even laten zien dat ze het echt goed uit zichzelf kan, maar dit is al een reuzenstap! Haar staart is nog steeds verlamd. Dat blijft waarschijnlijk zo, maar ook zonder staart kan ze een goed leven hebben. Het plassen is het allerbelangrijkste! Morgen mogen we haar waarschijnlijk meenemen en gaan we haar eens flink vertroetelen. Bedankt voor de lieve reacties en ik houd jullie op de hoogte!
Oh wat een goed nieuws dat ze uit zichzelf heeft gepoept en geplast! onze poes is vorig jaar ook aangereden, had ook 1 werveltje gebroken helemaal bij haar kont, en 1tje halverwege haar staart.. was toen ook verschrikkelijke twijfel van de dierenarts van ja als we de hele staart eraf halen word de poes incontinent.. toen hebben ze besloten om hem net boven de breuk in de staart te amputeren, en ik ben zo trots op mn poezemeisje! iedereen staat zo versteld dat ze nog zo'n goed evenwicht heeft. is helemaal niets aan haar veranderend, behalve dan dat ze een staart van een cm of 5 heeft hihihi en ik vind d'r mooooi! Meis, heel veel succes met je poezemeis en ik hoop dat zij ook een succesverhaaltje word!
Hoi meiden, Mijn poezebeestje is weer terug en ze doet het hartstikke goed. Volgens de dierenarts plast en poept ze goed zelf, maar ik heb voor de zekerheid nog wel even de bak ik de woonkamer gezet om het zelf in de gaten te houden (blijf ook maar de hele dag thuis vandaag, ik heb nog een strijk van hier tot Tokio, dus vervelen zal ik me niet ). Ze krijgt alleen vanavond nog medicijnen en daarna hoeft ze niets meer. Ze mag alleen een week niet buiten (het eerste wat ze deed was naar het kattenluik lopen om naar buiten te gaan, dus ik hoop dat ze zich er een beetje bij neer kan leggen). Als na een week de staart nog steeds verlamd is gaan ze hem amputeren (dan krijgt ze net zo'n mooie staart als die van jou Springmuisje). Ze mag dus sowieso niet met verlamde staart naar buiten. Even afwachten dus, maar ze ging makkelijk de trap op en af en sprong ook goed op de bank, dus volgens mij heeft ze haar balans zonder staart redelijk gevonden. Ze ligt nu lekker naast me op de bank een beetje bij te komen. Ik vond het fijn om het even allemaal van me af te schrijven de afgelopen dagen. Bedankt voor het lezen en de reacties. Springmuisje: mocht ze geopereerd worden dan zijn alle tips welkom, maar dat laat ik dan nog wel weten!
Wat fijn dat het de juiste kant op gaat! Onze kater was waarschijnlijk ook eens aangereden ofzo, hij is een paar dagen in shock geweest en had ook een verlamde staart. Ik geloof dat het een week of twee heeft geduurd voor hij weer langzaam zijn staart kon bewegen, maar uiteindelijk is het helemaal goed gekomen.
lieve tinus, wat erg dat je lieve poes is aangereden, maar gelukkig gaat het weer de goede kant op! dat ze zelf al poept/plast is super. en als ze op die manier, zonder pijn en ellende, weer lekker kan rondbanjeren in de buurt is t helemaal goed gekomen! staartloos, dat zal wel even wennen zijn, maarja. hoe moet dat met die gebroken wervel trouwens? ben blij dat je vastberaden was af te wachten hoe het zou gaan en bereid was je poes indien nodig te helpen. je zou de mensen de kost moeten geven die bij een wissewasje al vinden dat dat te lastig wordt (voor zichzelf) en voor inslapen kiezen. knuf en verwen poes maar goed!
Wat fijn zeg dat het goed gaat Lees nu net het hele topic. Is er anders geen mogelijkheid om de staart voor de helft weg te halen? Ik heb ook een kater gehad die als kitten zijnde weer thuis kwam met de helft van de staart nog aan een velletje zag er vies uit. De dierenarts heeft dat stuk er toen afgeknipt en hij kon prima verder met zijn halve staart, ook met evenwicht houden heeft hij nooit problemen gehad.
De breuk zal wel helen, dat is het probleem niet. Het gaat om de zenuwen die beschadigd zijn. Het is de vraag of die nog herstellen. Als ze niet herstellen dan kan de breuk wel geheeld zijn, maar kan ze nog steeds haar staart niet gebruiken. Gelukkig waren de zenuwen in de blaas niet aangetast, wat de DA eerst wel dacht (alleen in de verdrukking door de zwelling en daarom kon ze niet plassen). Dus ik heb ook nog wel wat hoop voor haar staart. En het zou wat zijn als ik dat lieffie zomaar in zou laten slapen. Ik heb er toch zelf voor gekozen (al weet ik dat er mensen zijn die er helaas wat makkelijker over denken). Als het moment is aangebroken dat het beestje meer last dan vreugde aan het leven beleeft, dan wordt het een ander verhaal. Maar voorlopig staat ze er een stuk beter voor als de DA ons een paar dagen geleden voorspiegelde en hoop ik dat ze nog heel veel jaartjes rondbanjert
Ha Bloem, we waren tegelijk aan het schrijven.. Ik denk ook niet dat ze de hele staart weghalen hoor. Het gaat er met name om dat hij niet over de grond sleept en dat hij niet zomaar ergens achter kan blijven hangen. Met een halve staart moet het volgens mij prima lukken, maar de DA is de expert, dus ik laat het even aan hem over wat het beste is.. Wat een naar verhaal zeg over je kitten, zal wel een vreselijk gezicht geweest zijn. Gelukkig doet ze het goed met haar halve staart
Tinusje, wat fijn dat het zo goed gaat. En zonder staart kunnen ze prima leven, of eventueel met een halve staart.