Mijn eerste is te vroeg geboren en het ging niet zo goed met haar. Zaten we met de familie in de woonkamer van het Ronald McDonald huis (daar verbleven we toen zodat we dicht bij haar konden zijn), vraagt mijn broer aan mij: "En, wanneer ga je weer afvallen?" Toen ik vertelde dat ik zwanger was van de tweede zei mijn moeder letterlijk: "Word je dan weer zo zwaar?" Geen gefeliciteerd ofzo, vreselijk! Verder zijn ze wel lief hoor, maar vooral mijn moeder is altijd zo gericht op gewicht. Om een complex van te krijgen zeg.
Hier ook regelmatig opmerkingen over mijn gewicht. De jongste is nu ruim 4 maanden oud en heeft een rotstart gehad, drie ziekenhuisopnames en twee operaties. ik ben bevallen met een (spoed)keizersnede. Dus ja, ik heb nog een buikje ja. Ben ook de eerste om toe te geven dat ik daar voor een deel zelf schuldig aan ben, omdat ik ben gaan vreten toen mijn pasgeboren baby op de OK lag en tijdens de opnames. MAG IK misschien?? :x:x Ik weet nog niet hoe ik kort maar krachtig moet reageren op mensen (vaak vage kennissen) die zoiets zeggen. Waar bemoeien ze zich mee....
Niks van aantrekken! Ik ben maar een paar kilo aangekomen, maarja ook een lege flubberbuik na de bevalling. En ik heb ook de opmerking gekregen van, wanneer komt de tweede.... Je hebt een kind op de wereld gezet inderdaad!
Soww ben me van binnen op aant vreten om sommige opmerkingen die jullie krijgen wat een asociale opmerkingen! Gelukkig heb ik ze (nog) niet gehoord want die krijgt dan toch echt een hormonen bom over zich heen.
Bah wat een opmerkingen zeg :x Daarom erger ik me dus ook rot aan meiden die er zo trots op zijn dat ze amper aankomen... Aankomen is normaal! Je lichaam maakt een mensje, een levend wezentje en dat is een enorme prestatie dacht ik zo. Laat je lichaam daar lekker van bekomen en geniet lekker van je kleine man
Heerlijk al die mensen die denken denken dat we op dat soort opmerkingen zitten te wachten. Ik kwam gisteren een kennis tegen, al heel lang niet gezien, het gesprek begon positief; wat leuk dat je in verwachting bent, blablablabla, maar wat ben je DIK! Uh, pardon??? Ik was te verbaasd en reageerde met iets als; tja, zwanger hè.
Echt bizar, al die onnadenkende mensen . En wat mij opvalt is dat het ook veel vrouwen zijn die zelf ooit kinderen hebben gehad die dit soort opmerkingen maken. Je kan mij niet wijsmaken dat die allemaal na 3 dagen weer strak in hun vel zaten hoor! Hier een paar dagen geleden nog een collega; "Zo, ben je soms zwanger of zo?!" Hallo zeg, kan het nog lomper! :x Tijdens mijn zwangerschap lag het er heel erg aan hoe iemand iets zei. Ik had echt een enorme babybuik en in de laatste weken op het werk schoot mijn leidinggevende steeds in de lach als ik 's ochtends kwam binnenwaggelen; "Jemig, wat is die buik toch groot". Vond ik niet zo erg. De opmerking; "Zo dikke, dat moet er straks ook allemaal weer af hè?" viel bij mij meestal iets minder goed... :x
bij de 1e, 1 dag na de ks. "En, ben je al op de weegschaal geweest? Hoeveel ben je nu kwijt?" Net zwanger van de 2e: "Tja, dan wou je ja graag".
Ik kwam 38!! kilo aan. Mijn schoonmoeder vond het nodig om een dag na de bevalling al te zeggen dat ik per direct moest diëten en sporten
Bij mij gingen mannen buiken vergelijken met hun eigen vrouw of vriendin. Kreeg je opmerkingen van 'nou je hebt een dikkere of dunnere buik dan mijn vriendin/vrouw destijds had'. Wat moet je ermee? Kwam een oud-klasgenoot tegen 'nou jij bent zeker bijna uitgerekend', toen moest ik nog twee maanden. De kraamhulp vroeg of ik 'toch nog maar even op het laatste moment had besloten om zwanger te raken', omdat ik iets ouder ben dan de gemiddelde moeder. (Was net 36 jaar toen ik beviel). Ze was verder een prima kraamhulp, maar toch wat raar zo'n opmerking. Vier maanden na de bevalling zei mijn neefje van vier dat tante ..... dik was. Toen ik zei dat ik dat wist zei mijn broer gelijk, helemaal niet je bent zwanger geweest. Goed, tot zover de opmerkingen. Ik ben ruim 20 kilo aangekomen tijdens de zwangerschap. Heb geen enkele dieet gevolgd, het heeft ongeveer een jaar geduurd voor ik weer op gewicht was. Nu weeg ik 4 kilo minder dan ik deed voor de zwangerschap. Wil wel weer wat aankomen, ben zo wel erg slank. Mijn buik vind, afgezien van de ingevallen navel, ook weer mooi geworden. TS Ik vind die ooms en schoonvader maar botte boeren. Fijn dat schoonmoeder schoonvader even op zijn nummer heeft gezet. Niks van aantrekken. Gewoon in je eigen ritme komen en lekker leven. Geniet van je kindje. Als ze weer wat zeggen, gewoon flink aanpakken. Een standaard zin achter de hand hebben. Er is hier al een gegeven, maar je kunt ook zeggen 'nee, jij trekt volle zalen!'
'Joh jij mag niet zeuren, jij hebt helemaal geen laatste loodjes gehad.' En 'Ze was toch best klein, dan is het makkelijker.' Stomme mensen heb je af en toe
Toen ik terug kwam op mijn werk (na 10 weken) vroeg een collega of er al weer een tweede in de buik zat (want het is zo leuk twee kort op elkaar). Weet nu niet of ze echt doelde op het leeftijdsverschil of op mijn buik haha
Ik ben echt mega groot. Gok op 25 kilo. Opmerkingen: Weet je zeker dat het er geen twee zijn Je loopt al zo lang dik rond je moet vast bijna. " nee nog twee maanden" Jij bent stevig zeg! Joh ik heb zelf geen spiegel..... Na de bevalling had ik het excuus dat ik net bevallen was maar na een jaar vroegen ze nog of ik zwanger was. Tja de kilo' s waren weg maar mijn buikspieren waren helemaal stuk met als resultaat een bollebuik. Nu misschien maar een operatie erna want ik voel de bui al hangen letterlijk en figuurlijk.