11 juni kregen mijn man en ik het afschuwelijke bericht dat na 31 weken zwangerschap onze dochter Madelief is overleden. Op dit moment stortte mijn wereld in. Graag zou ik met andere meiden in contact komen die dit ook hebben meegemaakt.
Hoi MarianK, wat erg. Gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochter, maar gecondoleerd met haar verlies. Wat vreselijk oneerlijk. Was het jullie eerste kindje? Ik en mijn man hebben het ook meegemaakt vorig jaar januari. Toen overleed ons meisje bij 33,4 weken in de buik door een placenta-infarct. Weten jullie ook waar jullie dochter aan is overleden? Als je iets wil vragen of wil weten mag dat altijd. In dit topic of via pb. Ik wens jullie veel sterkte toe.
Wat vreselijk meid!! Zelf heb ik het meegemaakt met 23 wk. Ons zoontje is plotseling overleden in mijn buik.
Lieve Marian, Ik kreeg vorig jaar op 16 augustus hetzelfde nieuws over onze dochter Femke* na 26 weken zwangerschap. Inderdaad, dan stort je wereld in en kom je in een complete nachtmerrie terecht. Ook al lijkt het op dit moment absoluut niet zo, de pijn die je nu voelt daar gaan de scherpe kantjes nog vanaf, maar die blijft ergens nog altijd aanwezig. Ik heb veel gehad aan de mailing lijst van lieve engeltjes waar ik lid van ben. Uiteindelijk zijn het toch alleen lotgenoten die echt weten wat je doormaakt. De omgeving wil nogal snel dat je gewoon verder gaat met je leven. Voor hen is er nooit een baby geweest, voor jouw wel. Althans dat heb ik zo heel erg ervaren en dat maakt da je toch snel gekwets geraakt. Heel veel sterkte.
Hoi Jel, Het ons eerste kindje. Ik liep al onder begeleiding van de gynacoloog i.v.m. trombose. Bij elke controle kreeg ik een echo. Daarbij werd ook de groei van de placenta in de gaten gehouden en de bloeddoorstroming. Na de bevalling is dit allemaal nagekeken en er is niks gevonden. Niet in de placenta, navelstreng of bij de MRI die gemaakt is bij Madelief. Bij mij zijn er ook geen rare dingen gevonden. Een placentainfarct? Houdt dat ook in dat de placenta niet goed was, bv te klein? Groet Marian
Hoi Marian, dus ze hebben geen doodsoorzaak gevonden? Dat lijkt me best wel moeilijk. De placenta was niet te klein, maar op het allerlaatst slipten heel acuut de bloedvaatjes dicht. Ze was ook niet te klein, 2235 gram en 45 cm. Want vaak hoor je dan dat baby's dan ook te klein zijn, maar dat was zij niet. Alleen had ze wel iets te kleine orgaantjes. Ik trok aan de bel toen ik haar een dagdeel niet had gevoeld. Op de echo later leefde ze nog, maar toen moest ik een CTG, en toen overleed ze. We zijn echt door een hel gegaan. Hoe gaat het met jullie? Hoe zijn jullie eronder?