Ooh wat fijn zeg!! Wat moet dat goed voelen. Ik heb vandaag rondleiding op de mytyl gehad. Het was echt een fijne rondleiding en ze hadden hem al intern besproken en ' willen' hem aan nemen. Nu alles regelen voor de tlv.
Hopen dat de tlv snel rond is. Mijn zoons gaan ook naar een cluster 3 school, ik ben er nog steeds blij mee dat we die keuze gemaakt hebben.
Ja echt zo fijn. Ook allemaal bekende gezichten van de revalidatie. Ook wel prettig. Al miste ik onze zoon zijn grote vriend terwijl zeker weet dat hij er ook altijd kwam. Ze twijfelen alleen nog tussen de a en b stroming. Ze willen hem absoluut niet gaan overvragen. Ook wel heftig even want de arts had hun aan gegeven dat hij echt flink achteruit gegaan was in een jaar. Waar door ze dus ook de opties doornamen voor als we naar alles slecht nieuws krijgen en het progressief is. Hij zou dan ook daar kunnen blijven. Voor nu gaan we gewoon uit van iets 'simpels' al is het dan natuurlijk even slikken al is het ook wel fijn om alles goed duidelijk te hebben.
Ik hoop heel hard met je mee dat het niet progressief is. Weten jullie dat pas als die 3 maanden voorbij zijn? Op de school van mijn jongens heeft het plaatselijke revalidatiecentrum een dependance, is allemaal tijdens schooltijden te volgen voor de leerlingen die het nodig hebben.
Dat is hier ook, en als alles volgens planning verloopt komt er een nieuwbouw bij het nog te bouwen ziekenhuis. Ze werken volgens het een kind een plan methoden. Dus ook alles in school en onderschooltijd. Zelfs eigen busjes om de kindjes op te halen. Lijkt me zo een verademing. Maar vooral dat hij lekker zijn eigen kan zijn straks. Als het goed is konden ze wat ze dachten van het neuromusculaire spreek uur in het bloed zien. Maar gezien zijn extreme prik angst wilde ze hem eers zelf zien ' een van de artsen'. Voor ze het evt twee keer moeten doen. We moeten er 30-6 zijn. Dus als alles dan een beetje opschiet zijn de uitslagen er ook zo.
Nog een dikke maand onzekerheid dus. Therapieën onder schooltijd zijn zo fijn, voor de kinderen, omdat ze al genoeg belast worden en voor de ouders, die het allemaal ineens netjes geregeld hebben.
In afwachting op TLV (bijeenkomst 7 juni) zou dochter 3 ochtenden in de week naar school gaan met aangepast programma. Gaat allemaal niet zo geweldig (lukt niet elke afgesproken dag en is overprikkeld bij thuiskomst) en ik heb al aangegeven dat ik twijfels heb of dit überhaupt een zinnige afspraak is, wat bereiken we hier mee? Contacten met gemeente verlopen ook niet zo soepel, met gezeur van mijn kant lijkt er nu eindelijk iets in vorm van zorgboerderij overwogen te worden. Tijdelijk uiteraard , want als dochter op nieuwe school zit komt alles vanzelf helemaal goed en zijn er geen problemen meer... Juf had ook doorgegeven aan samenwerkingsverband hoe moeizaam het allemaal gaat en hoe belangrijk is om dus zo snel mogelijk nieuwe plek te vinden. Samenwerkingsverband had niet eens gereageerd op haar berichtgeving, liet ze mij wat ontstemd weten. "Ze lijken niet echt mee te denken of betrokken te zijn." Ik kon het niet laten. Ik zei tegen haar: "Welcome to my world."
Zo irritant als alles sloom gaat of de communicatie niet loopt. Dochter moest ook eens weer beginnen op een nieuwe school na de vakantie maar geen idee hoe en wat.
Hier wachten we nog steeds hopeloos op Kentalis, 4 weken wachttijd maar nu al 8 weken verder en nog niks gehoord
Zo herkenbaar Jongste zoon staat inmiddels op een wachtlijst voor stichting Milo, wachttijd waarschijnlijk meer dan een jaar. Hij staat ook op de wachtlijst voor schoollogopedie, sinds vorig schooljaar . Hij heeft in het verleden dagbehandeling van Kentalis gehad, tussen aanmelding en start van de behandeling zat destijds 10 maanden. Meest frustrerende is dat we onze oudste zoon nog niet op de wachtlijst voor schoollogopedie kunnen zetten. Want hij wordt nu behandeld door de revalidatie. Iedereen weet dat die behandeling eind dit schooljaar afloopt, maar dat moet eerst afgewacht worden voordat we hem op de volgende wachtlijst kunnen zetten
Ze hadden bij auris een reserve lijst. Zo werden wij de week er naar al gebeld. Misschien bij kentalis ook?
Wij hebben ook echt maanden moeten wachten helaas. Rond novdmber zei de school dat ze niets konden doen en dat er moet gekeken worden naar een dagbehandeling. Wij vonden een aangesloten met school maar... school vond het geen geschikte plek.. Dus vonden wij een andere (yo.uzz) en daar werd verteld dan het zeker 6 tot 8 maanden kon duren. Toen alle papieren klaar waren half januari bleek er nog dingen missen als haar iq, voor de juiste groep. Dit laatste stukje werd pas in maart bij gevoegd en konden ze vertellen dat het net na of voor de zomervakantie een plek was. En dat uurtje school en dan zorgboerderij deed haar niet veel goeds dus hebben wij de knoop door gehakt en hebben wij haar van de school gehaald in maart en vol naar de zorgboerderij gebracht. Na de zomervakantie kon ze naar de groep en dit heeft 2 maanden geduurd. Toen was er een spoed overleg en vonden ze het beter om haar intern te plaatsen. Ze hadden op dat moment plek dus hebben wij ingestemd anders had het weer maanden kunnen duren. Nu zit ze der nog en gaan wij de eind fase in op school gaat het oké. Maar op de groep poeh. Er zijn ontslagen gevallen een paar weken terug zo fout ging het. Iemand was haar kamer ingegaan en ergens anders was er ook wat mis. Er is geen hulp ingeroepen dus het ging fout. Sinds dien is dochter best bang en voeld zich niet veilig. Als het goed is word er wat aan die kind gedaan die haar kamer binnen kwam. Gelukkig is c best sterk en kon ze hem klemmen en kon ze om hulp roepen. Maar wat kind deed heeft er ingehakt hij wilde wel met haar n.uken etc. Dus hopelijk gaat er snel iets veranderen.
Onze dochter heeft al sinds begin school problemen met leren. Sinds ze in groep 4 zit valt het nog meer op. Ze is al 9 maar loopt nog steeds overal in achter. Leest bijvoorbeeld niveau E3. De communicatie met school verloopt moeizaam. In december hebben we via de huisarts en verwijzing gehad voor de ggz en in maart zijn de onderzoeken begonnen. Omdat onze dochter al vanaf de geboorte in het follow-up programma van de NICU zit zijn er al verschillende iq testen geweest waarin duidelijk naar voren kwam dat ze een gemiddeld iq heeft maar een tragere verwerkingssnelheid. Nu is afgelopen maandag de diagnose van AD(H)D gekomen. Niet verrassend gelukkig. Nu moeten we wachten op school en het samenwerkingsverband wat nu het beste voor onze dochter gaat zijn. Het vertrouwen in school is een beetje weg. Kreeg vorige week weer een email dat het rekenen niet echt lukt en dat we maar even moeten wachten tot er duidelijkheid is voor een plan van aanpak. Ofwel volgens mij wachten ze tot wij ergens mee komen. Hopelijk komt er goede hulp op school of overstap speciaal onderwijs. De combinatie adhd en trage verwerkingssnelheid zorgen voor veel leerproblemen.
Weer gesprek gehad met alles en iedereen, nu eindelijk wat meer duidelijkheid over toekomst en wat neuzen dezelfde kant op, met meer begrip en inzicht. Ze gaat TLV krijgen voor SO cluster 4 (SBO kon haar niet bieden wat ze nodig had) en dat betekent automatisch dat wij geen keus hebben (indien we leerlingenvervoer willen hebben...) en naar de enige school cluster 4 school moeten gaan die onze regio heeft. Helaas ook de school waar wij heel slechte ervaringen hebben gehad met onze zoon, maar ja. Welke keus heb ik? Ze kan (uiteraard...) pas na vakantie starten en gezien haar mentale toestand is ook al besproken dat die start geleidelijk en met goede ondersteuning moeten doen. Ze hoeft niet meer naar haar oude school (behalve om afscheid te nemen). En in tussentijd mag ze naar zorgboerderij tot max 4 dagen per week om haar week beter te vullen en te kunnen werken aan zelfvertrouwen e.d. De zorgboerderij biedt ook ambulante begeleiding en kan t.z.t. ook een begeleider regelen die de overgang naar school kan helpen ondersteunen. Nou ja, het plan ligt er nu. Ik hoop dat het allemaal goed gaat uitpakken, maar uit ervaring weet ik dat tijd het zal moeten leren... (en in gesprek kwam tussen neus en lippen ook nog even ter sprake dat ze met achterstanden aan groep 5 begonnen was en dat het gat nu inmiddels is opgelopen tot bijna 2 jaar. Ze zou in principe naar groep 6 gaan, maar heeft het niveau van begin groep 4. Dan heb ik toch ergens wel het gevoel, waarom hebben jullie haar in hemelsnaam naar groep 5 laten gaan!?)
Wat afschuwelijk zeg, ik heb er geen woorden voor. Wat moeilijk ook, dat je als ouder daar machteloos in bent, als begeleiding niet voor kan zorgen dat de plek waar ze woont veilig en prettig is. Je gunt je kind (en jezelf) zoveel meer en beter! Sterkte!
Ja en nu is ze thuis voor onbepaalde tijd. Het ging echt niet meer ze voeld zich niet veilig. Dit is gezien ook door de groep nu willen ze weten hoe ze thuis is. Ze had daar vaak problemen met naar bed gaan, iets wat wij niet raar vinden wand dan ben je overgeleverd aan de leiding en stel je voor het lukt hem wel weer om binnen te komen. Ik ben haar vrijdag gaan halen en voor hoe lang is nu de vraag zij kunnen het probleem nog niet oplossen het kindje zit er nog. En daar hebben ze hun handen vol mee. Wij houden wel nauw contact om problemen te verkomen wand ze is leerplichtig. En ze krijgt nu even niets dus ook geen school. De bedoeling is dat ze wellicht toch weer terug gaat na rust van hier. En als we dan merken dat het weer de andere kant opgaat stoppen met dit traject. Of hun gaan beslissen dat ze klaar zijn dat kan natuurlijk ook ze is hier rustig en gaat zonder problemen naar bed en is niet boos geweest. Nou ja we zijn dus hard aan het na denken hoe en wat ook voor school. Waar kan ze heen en welke vorm. Ik had gister het voor stel dan maar 4 dagen school en dus 3 nachten op de groep en de rest thuis maar die moeten wij nog voorleggen. Maar nu eerst rust en niets moeten.. En van je vorige post hoppelijk lukt het wel met je dochter. Maar nu je weet hoe hun kunnen zijn zou ik ook mijn hart vast houden.