Wel of niet het nood nummer bellen voor alleen bezorgdheid

Ik heb hier even een vraagje aan jullie dames, wat zouden jullie doen?
ik zit hier een beetje in een dilemma, ik heb mijn vraag ook al bij de verloskundigen gesteld.
Maar ik stel hem ook hier... ik ben benieuwd wat julllie zouden doen.
We of niet het nood nummer bellen?
Ik zal het hier "in het kort"uitleggen wat mijn dillema is.

Even een stukje geschiedenis zodat jullie weten waar het over gaat.
Ik heb door een aandoening best veel last van nierkolieken.
Ik heb hier tabletten voor: Oxinorm (opiaat wat ongeveer gelijk staat als morfine)
Tijdens de zwangerschap van Bjorn wist de gyn dat ik oxinorm had maar wilde altijd een spuitje dipidolor geven. Dat is ook een opiaat. Ik heb nooit gevraagt waarom juist dan dipidolor wordt gegeven en ik niet de oxinorm mocht nemen.
De avond voor dat Bjorn geboren is heb ik weer een spuitje dipidolor gehad en heel kort erna zakte zijn hartje af naar minder dan 50 slagen, paniek in de tent dus.
Het is na enkele minitjes vanzelf weer goed gekomen, maar ik heb me toen wel flink verschrokken.en volgens mij de gyn. ook want ik mocht meteen kiezen of ik wilde inleiden zodat dat nooit meer kon gebeuren.
Ondanks de vele spuitjes is Bjorn een gezonde jongen geworden.

Nu ben ik weer zwanger, en op 16 dec had ik weer pijn. Dus naar ded huisartsenpost en die heeft mij toen dipidolor gespoten.
Een week later kreeg ik weer pijn, de arts van de huisartsen post (die had overlegt met de gyn) vond het te kort op het vorige spuitje. Dus er werd een alternatief gezocht, Buscopan werd uiteindelijk gespoten en ik kreeg tabletjes ervan mee naar huis. Buscopan zou misschien niet zo schadelijk zijn als de dipidolor, het help in elk geval een stuk minder.

Gisteravond had ik weer pijn, dus de huisartsenpost gebelt en die zei dat ik me eerst de tabletjes buscopan moest proberen. Dat heb ik gedaan maar hielp gisteren helemaal niets, de pijn was gewoon te heftig. Weer terug gebelt en toen de arts doorvroeg op wat ik vroeger kreeg voor de zwangerschap kwamen we erop uit dat ik nog een doosje oxinorm thuis had liggen.
Nou kreeg ik best sterk het idee dat ze het gewoon te druk had om mij langs te laten komen om dipidor te spuiten (of om uberhaubt te overleggen met een gyn)
Zei vond dat ik me maar de tabletjes oxinorm moest pakken, want en dat zei ze zo letterlijk ‘” denk dat het wel hetzelfde zal zijn als dipidolor”
Het gaat me voor al om het stukje ik denk dat. Ik vond het zo raar dat ik erop door heb gevraagt maar een echt fatsoendelijk antwoord kreeg ik niet van haar.
Op zo`n moment van pijn kan ik moeielijk nadenk en mijn man was op nachtdienst dus ik was helemaal overbluft en bek af.
Na nog een flinke tijd hier te hebben rond gedanst en gewaggeld heb ik me dan toch maar een tablet oxinorm genomen.

Vanmorgen alls aan mijn man uitgelegt (die had nachtdienst) en die zei, luister eens met de angelsounds naar de kleine dan hoor je zelf wel dat er niets is.
Vanmorgen geluisterd maar niets gevonden (dat kan niet ongerust over maken roep ik braaf tegen mezelf) Tegen 12 uur weer geluisterd maar weer niets gevonden (mijn hartslag word alleen maar sneller) En om 15 uur was er weer niet te horen.

Ik toch maar de vlos gebelt gewoon voor informatie wat zei ervan zou denken, maar de praktijk is alleen voor noodgevallen te bereiken.
Ik weet niet wat ik moet doen nou, van de ene kant als het nu mis is gegaan dan is er toch niets meer aan te doen en dan zie ik het 8 jan. wel want dan heb ik mijn 12 weken echo. Maar van de andere kant ben ik er super ongerust erover.

Zouden jullie hiervoor het noodnummer bellen, eigenlijk wil ik ze niet storen, zoals ik al zei er is toch niets meer aan te doen en ik ben pas 13 weken zwanger. Dus het kan toch nog altijd misgaan. Zouden ze zich uberhaubt druk maken over een zwangerschap van 13 weken.

Zo een heel verhaal, ik hoop dat het een beetje duidelijk is wat mijn dilemma is.