Maar wat leren die kindjes dan van het laten huilen? Dat snap ik dus niet helemaal. Volgensmij vallen ze in slaap omdat hun lichaam uitput van het huilen. Maar mijn kindje valt ook in slaap na 1 of 2 keer troosten. En soms ook weleens vaker. Nouja, dat is dan maar zo. Ik krijg het gewoon niet over mijn hart. In mijn kraamweek had de kraamhulp het ook al over laten huilen. Mijn vroend haalde hem dan gewoon uit bed.
vind ik ook maar niets laten huilen. Word er heel zenuwachtig van. Ik weet ook als ik hem dan troost dat hij dan ook ophoudt.
Ik denk dat onze Naomi er wel wat van heeft geleerd. Ze leerde heel snel om zichzelf in slaap te krijgen zonder te huilen. En ja, daar zijn wel enkele malen huilen aan vooraf gegaan. Ze kreeg zichzelf niet in slaap tot we haar enkele malen haar gang hebben laten gaan. Let wel... ik heb ook grenzen aan huilen. Max 15 min en dan alleen het jengelende huilen (steeds langere pauzes, zeurend klinkend). Bij paniekhuilen (keihard zonder pauzes) ga ik zeker naar haar toe. Af en toe huilt ze natuurlijk nog wel, dan is ze of erg moe of helemaal niet moe. Als ze erg moe is huilt ze 5 min, als ze niet moe is dan blijft ze bezig. Daar kan ik dus mee spelen. Niet moe genoeg, dan nog niet naar bed. Of als ik me vergis dan haal ik haar er weer uit. En als het precies goed is dan gaat ze meteen lekker slapen. Volg je gevoel in wat je wilt. In het begin liet ik haar ook echt niet huilen, maar met 1,5 maand ben ik dat toch toe gaan laten om haar in haar ritme te laten komen. Ik laat regelmatig wat los en merk dat de kleine het zelf laten doen toch heel snel juist dat brengt wat je wil. Voor mij werkt het goed om er niet te dicht bovenop te willen zitten, maar haar de ruimte te geven om te ontdekken en proberen.
Een beetje jengelen in bed heeft ze hier weleens gedaan, maar toen was ze ouder dan 6 maanden. Hier ging ze wakker in bed na 3 maanden en viel ze ook goed zelf in slaap. Daar is nooit huilen aan vooraf gegaan, ze heeft prima zelf aangegeven wanneer ze eraan toe was. Ik vind laten huilen zo jong totaal onnodig, eerlijk gezegd.
Precies, hier ook. Mijn dochter huilt meestal ook voordat ze gaat slapen, anders lukt het haar niet. Ook niet met troosten, op de arm, wandelend of wat dan ook. Dat was met een week of 4 wel voorbij! Tja het is niet anders. Mijn oudste liet ik nooit huilen en heb ik tot een jaar in slaap moet helpen ook s middags. ik was kapot! Gelukkig ben ik nu iets makkkelijker, zo hebben we er allemaal wat aan.
Ik dacht ook dat ik mijn meisje nooit zou laten huilen maar na een paar stressvolle weken waarin het ontzettend moeilijk was om haar in slaap te krijgen voor een middagslaapje, heb ik het wel gedaan. Ik ben de kamer niet uitgegaan, maar ben naast d'r bedje gaan zitten met mijn hand op haar buik. Ze heeft 5/6 minuten gehuild. Toen werd ze stil, heeft ze eventjes door het bed heen geschuifeld en is toen in slaap gevallen. Sindsdien hebben we helemaal geen problemen meer gehad. De kamer uitgaan kan ik niet - dat vind ik zielig. Het is heel persoonlijk denk ik, maar ik zou je niks van anderen aantrekken hoor, het is jullie kind en je moet doen waar je jezelf goed bijvoelt.
Je hebt huilen en huilen. Als je kleintje enkel even wat jengelt, wat van die kleine huiltjes geeft, met een pauze, dat kun je best eventjes laten gaan. Hard huilen, krijsen, zonder pauze: dat moet je op deze leeftijd niet doen als je kleine met even troosten zo tevreden is. Fijn voor je kraamhulp, dat ze het zo goed wist, maar kraamhulpen zijn geen pedagogen ofzo. Ze zijn goed in de zorg voor moeder en pasgeboren baby. Dat is hun vakgebied en alles wat buiten dat gebied strekt: lekker laten kletsen en doen wat jij denkt wat goed is voor je kind
Gewoon doen waar je jezelf het fijnste bij voelt. Ht is jou gezin jou opvoeding. Ik laat mijn dochter max 10 min huilen. Ik luister wel naar de soort huil. Als het de hysterische huil is pak ik haar gelijk. Mijn dochter moest eerst vaak even huilen om in slaap te komen. Nu huilt ze bijna niet meer als ze op bed gaat. Ook huilde ze snel als iets haar niet lukt zoals handje in haar mond, draaien of speeltjes pakken. Meestal laat ik haar dan even huilen en meestal is het zo weer over. Daar pluk ik nu denk ik wel de vruchten van want ze kan zich zelf al heel goed vermaken, al moet mamma wel in het zicht zijn.
Herkenbaar! Kreeg ook een x de opmerking toen ik met mijn moeder er over had dat ik me wat zorgen maakte of dat het haar wel ging lukken.om.op te passen.om.3 kids (een van 2 en een 7 weken ouder als mijn zoontje) Ze zei dat t wel gaat lukken en dat zij ook nooit ons heeft laten huilen.. Zij een kennis die erbij was tegen mij dat t toch niet uitmaakt als hij gaat huilen.. Kan die ze stembanden oefenen.. Nah .. Hij was toen pas 11 weekje en zou hem die week er op voor t eerst moeten achter laten voelde me er gewoon verdrietig onder bij t idee dat hij niet getroost zou worden En zo krijg ik vaker zulke dingen.. Laatst nog toen ik uhm op bed had gelegd en.je hoorde hem.nog brabbelen "own die is binnen 5 min. Weer beneden" zovan.. Jij gaat er toch straks weer heen... En dan.hoor ik andere ouders zeggen dat ze hun kind nog half uur laten.huilen als ze half 7 wakker worden ipv 7 uur ik zo... Dat meen.je niet? "nou een.kwartier dan" Arm kind
Jengelen vind ik nog iets anders. Soms wordt hij tijdens zijn slaap weleens wakker en jengelt wat, valt dan rustig zelf weer in slaap. Of bij hem zijn inderdaad. Dan blijf ik wat rommelen in zijn kamertje of streel zijn gezichtje.
Heel vervelend al die ongevraagde adviezen. Ik heb mijn dochter ook nooit laten huilen puur omdat ik het niet nodig vind! Nu ze bijna een half jaar is word ik er wel iets makkelijker in (lees, de eerste weken vloog ik bijwijze van spreke met het toiletpapier nog aan mn billen van de wc af en nu ga ik als ik klaar ben ) Zelf slapen kon ze de eerste weken ook niet en sliep ze vaak op de arm/draagdoek/bij ons in bed. Ook enorm veel commentaar op gekregen (ook opvallend veel opmerkingen van mensen zonder kinderen ) Gewoon lekker je eigen gevoel volgen dat is het beste. en als dat is dat je hem niet wilt laten huilen dan doe je dat niet!
Oja de draagdoek. Daar krijg je ook van die wisselende reacties op. Soms alsof ik een zweverige hippie ben ofzo. Heel apart. Of hij zal dan nooit in zijn eigen bed kunnen slapen. Terwijl hij prima in zijn bed slaapt. Tja...zo zullen we denk tijdens hun hele leven wel kritiek krijgen. Maar ben blij te lezen dat meer moeders hetzelfde hebben als ik. Ben ik toch niet heel raar
Ik laat mijn kleine ook nooit huilen. En het verbaasd me hoe mensen verschillende reageren. Mijn moeder bijvoorbeeld zegt dat ze prima eventjes kan huilen, mijn schoonmoeder echter spreekt gelijk van verwaarlozing... Twee uitersten. Ik vind dat ze best even mag mopperen, maar ze ligt nooit huilend op bed! Dan haal ik haar er gelijk uit om te troosten. Ik vind het dan inderdaad ook geen fijn idee dat ik haar niet kan horen als ze ergens anders boven ligt... Of alle deuren open of babyfoon mee.
Herkenbaar In het begin vond ik het erg verwarrend al die verschillende adviezen. Verloskundige zei het een, cb weer wat anders en de lactatiekundige weer wat anders (en dan is er nog familie/vrienden/buren). Nu vind ik het iets minder lastig om het naast me neer te leggen en te kiezen voor de manier van omgaan met onze dochter die het beste bij ons past. Toch kan ik me soms nog wel irriteren aan opmerkingen over hoe het zou moeten of horen. Hier ook wisselende reacties op de draagdoek, terwijl als ik haar draag in een voorgevormde drager dan krijg ik alleen maar leuke reacties tot nu toe.
Ik zet bij de oppas (mijn moeder) altijd zelf de babyfoon alvast aan voor ik weg ga om echt een gerust gevoel te hebben.. de andere 2 kids die brullen harder en ik wil gewoon zeker weten dat ze hem hoort...... en ze is daar toch te makkelijk in vind ik.. ik was het een keer vergeten en had ze hem niet aangezet... dan zit ik niet lekker op mijn werk!
Laten huilen is niet goed voor kleine babies. Dus je hebt groot gelijk dat je je baby van een maand oud niet laat huilen. Tot een maand of 6-8 kun je ze niet verwennen. Het is juist goed voor de hechting als je op al hun signalen op een goede manier reageerd.
Ik laat me meisje ook niet huilen hoor! Soms moppert ze wat en dan kijk ik wel of ze gaat slapen maar dat is meer kreunen en klagen dan huilen.
Je moet doen waar je je goed bij voelt! Wij kregen het advies van het CB om onze dochter in bed te leggen en haar gewoon een tijdje te laten huilen, dat hebben ze soms nodig om in slaap te vallen. Dus dat doen we nu. Alleen als ze te lang huilt of het wordt te heftig ga ik naar haar toe en troost ik haar. Ze moet zichzelf niet overstuur huilen. In het begin vond ik het erg moeilijk, maar nu gaat het al beter. Ik merk dat ik er ook rustiger bij kan blijven als ze huilt en rustig af kan maken waar ik mee bezig was. En ik begin ook verschil te merken in jengelen en echt huilen. CB gaf aan dat ze ook moeten leren dat mama of papa er niet altijd meteen is als ze huilen. En dat ze ook alleen in slaap moeten leren vallen.
Hier hele strijd gehad toen Kiann 2w was... Hij huilde veel door achteraf verborgen reflux... Nou hoevaak ik me heb moeten verdedigen dat hij iets heeft en dat ik um niet laat krijsen... voor elke keer een euro... dan was ik miljonair... Zit daar nog heel erg mee zelfs... Maar ok, het is wel bewezen, meerdere keren zelfs, dat ik gelijk heb en Kiann niet hoeft te huilen... Dus Kiann huilt nog steeds niet... soms jengelen, dat kan ik nu wel beetje hebben... Maar huilen en krijsen... nog niet misschien... Hij slaapt nu sinds 5 dagen zelf in, in zijn bedje... Zonder krijsen... jengelt ie... prima... word het huilen... ga ik hem troosten... word het krijsen... haal ik hem er DIRECT uit... Het gaat SUPER... en dat zonder laten krijsen... Trots op hem en mijzelf... dat dankzij alles ik mijn gevoel heb doorgedramt... Dus nee... je bent niet raar... juist een goede moeder...
Je moet doen waar JIJ je goed bij voelt, niet wat anderen zeggen. Ik neem altijd de babyfoon mee als we ergens zijn waar de kinderen moeten slapen. Mijn zus doet dat ook en zo staan er bij mijn ouders vaak 2 dezelfde babyfoons op het dressoir. En verder neem ik vaak de kleinste in de draagdoek als ik ergens ben. Heerlijk. Het boeit me niets wat anderen daarvan zouden zeggen (hier trouwens geen rare reacties..).