toen mn dochtertje een aantal weken was moest ze gewoon in slaap huilen.. bij ieder kickje je kindje uit bed halen is ook niet goed want dan haal je hij/zij helemaal uit der slaap en des te moeilijker ze weer in slaap vallen. moet zeggen mn dochtertje huilt nu eigenlijk alleen maar als ze smiddags een vieze luier heeft maar soms zeurt ze een beetje en dan valt ze zo weer in slaap.. maargoed iedereen is weer anders !! en baby's kunnen ook alleen maar huilen en dat hoort er soms bij..
TS, helemaal gelijk in! Een baby heeft niets anders dan zijn stem om iets duidelijk te maken. Stel dat je zelf helemaal hulpeloos op bed ligt en je kan niets dan huilen om dingen duidelijk te maken.... dan wil je toch ook in warme zachte armen komen en die stem horen die je al negen maanden lang zo vertrouwd was... (nou ja, geen 9 maanden aangezien het gehoor zich pas met 25 weken goed ontwikkelt, maar je begrijpt me wel) Het is ook niet niks, geboren worden, het opeens koud kunnen hebben, honger hebben of gewoon dat heerlijke gevoel hebben dat je in de buik had. Je leert de huiltjes wel herkennen. Hier ook allemaal kindjes die zich soms even vijf minuutjes in slaap mopperden. Of opeens in hun slaap een minuutje gaan huilen om dan weer lekker door te slapen. Maar die oversture, klaarwakkere huiltjes negeerde ik nooit... Alsof je een baby wat kan leren. Mensen die dat zeggen hebben vaak kinderen van ouder die ze overduidelijk nog nooit iets hebben kunnen leren... Of die maar hoeven kikken en alles krijgen. En dan moet jij je lieve kleine hulpeloze mamanodighebbende babietje laten huilen? Je hebt groot gelijk, lekker bij je pakken en laat ze maar kletsen!
Als eerst wil ik zeggen dat je lekker je gevoel moet volgen! Als het voor jou niet goed voelt je baby te laten huilen moet je dat vooral niet doen! Je zult merken dat de mensen uit je omgeving het vaak beter denken te weten en dat sommige mensen ook vooral met jou willen delen wat zij vinden. Onthoud dat niemand zijn kindje zo goed kent als de mama en papa!! Hierboven staat ook al geschreven dat het niet handig is je kindje bij ieder kickje of huiltje uit bed te halen, omdat dat onrust brengt. Maar jij hoort heel goed of er iets is of niet. Wij hadden een huilbaby en ik heb mijn kind nooit laten huilen! In mijn ogen huilt een baby niet voor niets. Dat is de enige manier om aan te geven dat hij niet lekker in zijn velletje zit en zijn mama ( of papa) nodig heeft. Ik heb veel kritiek gekregen van mensen uit mijn omgeving en dat heeft me behoorlijk onzeker gemaakt! Maar ik ben de mama en ik doe wat ik denk dat goed is voor mijn kind. Inmiddels heel wat harder geworden voor kritiek van anderen (maar dat wil niet zeggen dat het niet meer raakt!) maar mijn (ook 1e) kindje is inmiddels 14 maanden en we hebben er al een lange weg mee bewandeld. Blijf bij jezelf!
Oh ja.. mijn zoontje huilde 's nachts heel lang en onbedaarlijk. Geen idee waarom... ogenschijnlijk geen honger, geen krampjes, hij lag altijd lekker bij me in bed... Maar dat is juist een teken dat ze je nodig hebben! Na een tijdje hebben je stil-maar pogingen ook geen effect meer, dan ging ik proberen te rusten terwijl hij naast me huilde. Kon er niets aan doen, maar hem nog wel mijn nabijheid laten voelen... Gaat vanzelf over.
Ik werd door mijn zwager achter mijn rug om tijdens een gezamenlijke vakantie een overbezorgde moeder genoemd, omdat ik mijn oudste van toen 6 maanden niet liet huilen. Ik hoorde aan zijn huiltje dat hij echt overstuur begon te raken en ging dus snel naar boven. En dat mijn zwager dat vond, lekker belangrijk. Ik laat mijn kinderen niet onnodig huilen.
Jouw dochter is pas 1 maand! Ik kan me niet voorstellen dat je je goed voelt bij dit ontzettend foute advies van het CB! Mensen die beweren dat zuigelingen moeten leren dat papa en mama niet meteen komen als ze huilen zouden zich de ogen uit hun hoofd moeten schamen, en horen geen kersverse ouders te adviseren. Net zoals dat achterlijke 'ze moeten alleen in slaap leren vallen'. Slapen kun je niet leren, slapen doe je van nature. Babies hebben heel veel lichaamscontsct nodig, ze zijn evolutionair helemaal niet toegerust om 'alleen' te slapen. Babies horen in mama's armen aan mama's borst in slaap te vallen, in elk geval, met die verwachting komen ze ter wereld. Een kind van deze leeftijd dat je in bed laat huilen slaapt niet goed, maar valt in een soort hulpeloze verlamdheid. De stresshormonen in zijn lijf zijn heel hoog, wat weer slecht is voor de hersenontwikkeling. Ik zou maar niet meer naar het CB luisteren. Lees dit eens: Why African Babies Don't Cry: An African Perspective - The Natural Child Project
Helemaal mee eens.... Voor een kindje van 1 maand oud in ieder geval.... Dat je dit doet als ze ouder zijn als ze wat meer dingen kunnen begrijpen daar kan ik wel in komen. Al zou ik t zelf niet kunnen denk ik maar ik zit niet in die situatie omdat mijn kleintjenbijna nooit huil. Daarom vind ik het des te moeilijker als hij wel huilt....
Ik liet sylvano wel huilen maar niet overstuur raken zegmaar. Nu ook , soms huilt die even maar is het aandacht vragen. Zodra hij echt overstuur is pak ik m wel. Alhoewel hij aardig goed kan acteren
Lees dit eens: Why African Babies Don't Cry: An African Perspective - The Natural Child Project[/QUOTE] Op zich vind ik dit wel een hele mooie methode, maar zie bij mijn nicht die deze methode gebruikt het niet heel goed uitpakt. Zij heeft juist hele jammerde kinderen, waarvan de jongste niet eens zelf in slaap kan komen. Ik gebruik een midden weg tussen beide methodes. Maar probeer mij dochter wel zo min mogelijk te laten huilen. Hoe ze het vroeger deden vind ik ook erg cru. Mijn oom vertelde dat als de baby vroeger huilde 's nachts de baby beneden in de huiskamer werd gezet en lieten ze hem gewoon verder huilen. Om ze zo te laten leren doorslapen... Dat gaat mij toch wel een hele grote stap te ver!
Ik ga vaak even naast het bedje liggen als hij huilt en leg mijn hand tussen de spijlen door. De kleine kruipt dan altijd helemaal tegen mijn hand aan en moet ik hem over zijn hoofdje aaien. Meestal slaapt ie dan binnen 5 minuten weer. Laten huilen vind ik een waardeloos advies. Kind krijgt minder vertrouwen en wordt alleen maar onzekerder.
Het schijnt toch zo te zijn, dat baby's die men laat huilen, juist meer huilen dan baby's die getroost worden. Ik begrijp je helemaal hoor! Ik wil onze kleine eigenlijk nog steeds niet alleen laten huilen. Laat mensen maar praten. Ik zei altijd gewoon dat uit onderzoek is gebleken dat het helemaal niet goed is om baby's te laten huilen. Het geeft meer kans op angststoornissen en depressies op latere leeftijd!
Tnx dames. Ik ga gewoon mijn gevoel blijven volgen. Binnenkort moet ik weer naar hetzelfde adres als in de openingspost en ik laat hem gewoon bij me slapen.
Dit is een HEEL gevoelig onderwerp... Mijn mening is dat iedereen dit op zijn of haar eigen manier moet doen. Als iemand zich er goed bij voelt om naast het bedje te gaan zitten moet je dit gewoon doen, ongeacht wat een ander ervan vind. Iedereen voedt zijn of haar kind op een andere manier op. Vind het ook niet kunnen dat er dan mensen zijn die zeggen dat een ander zich zou moeten schamen omdat hun een andere manier hebben van opvoeden / omgaan met een kind. Mijn man en ik laten onze zoon ook wel eens huilen. Als wij zeker zijn van een schone broek, geen honger heeft of dat hij krampjes heeft of iets dergelijks en hij heeft ook genoeg aandacht gehad gedurende de dag, ja dan laten wij hem ook liggen. Is maar 5 minuten en dan is hij stil. Noem ons maar slechte ouders nu en dat ons kind niet goed terecht zou komen later of dat hij ongelukkig is maar mijn man en ik weten beter hoe het met onze zoon is.
Gewoon je eigen gevoel volgen! Ik laat haar ook niet lang huilen! Ik ga niet bij elke kik kijken, maar ik laat haar niet langer dan 10 minuten huilen.. Als ze echt overstuur huilt ga ik meteen kijken.. Maar soms dan huilt ze en is het na 2 minuten over en dan slaapt ze... Verwennen kun je echt nog niet hoor!
Ik denk dat het ook per kind scheelt, ik heb mijn dochter wel eens 20 minuten laten huilen en denk maar niet dat er een einde aan kwam! Als ik haar dan even 5 min in mn armen had en weer terug legde dan was het ook over! maar wat je zegt, blijft een gevoelig onderwerp.. Iedereen moet doen waar hij zich goed bij voelt en je moet ook je kind leren aan te voelen.. Ik kan pas sinds kort haar huiltjes een beetje onderscheiden en hoor nu ook wel wanneer ze overstuur huilt, of gewoon zit te miepen
Je heb helemaal gelijk ! Zulke opmerkingen krijg ik ook . Maar nog steeds laat ik hem niet huilen, hij is nu 5 maanden . "maar hij huilt vast alleen omdat hij gepakt wil worden of wil alleen aandacht " krijg ik dan te horen . Ja en daar ben ik dan zijn moeder voor om hem dat te geven .
Ik denk dat sommige ouders wel erg graag willen beginnen met opvoeden en dat sommige CB's ook alleen maar ingesteld zijn om opvoedkundig advies te geven aan ouders van opgroeiende dreumesen en peuters. Maar het is toch echt zo dat je een baby NIET kan verwennen, een baby heeft aandacht en warmte nodig, bij het eerste kikje oppakken is niets mis mee als hij daar van kalmeert, en verwachten van een baby dat die al direct zelf in slaap valt en alleen slaapt is gewoon zo onnatuurlijk en fout. Eenbaby is niet gemaakt om zelf in slaap te vallen, de eerste drie maanden hebben ze zoveel mamahonger! Als ik eraan denk hoe klein mijn dochter toen was, en dat ze toen toch vaak krampjes had, ben ik zooo blij dat ik haar nooit heb laten huilen (natuurlijk heeft ze weleens moeten wachten als ik op de wc zat ofzo). Dat kleine meisje werd alleen rustig bij mij op de borst of bij papa, en zo sliep ze dus ook in. Met 3 maanden ging ze wakker in bed, ze heeft dit zelf geregeld en aangegeven, en ging toen ook doorslapen. Daar heeft ze nooit voor hoeven huilen. Het slapen overdag was weleens een probleem, maar als ze niet naar bed wilde, dan niet. Dan pakte ik de draagdoek en sliep ze daar in. Ik heb altijd mijn hart gevolgd, en daarmee mijn dochter. Zij had tijd nodig om aan alles te wennen op deze wereld, en ik ben heel blij dat ik haar die tijd heb kunnen geven. Een klein baby'tje laten huilen is onnodig, schadelijk en kan wel degelijk het gevoel van vertrouwen beschadigen.