Ligt eraan wie het is. Fam mag dat wel, maar laatst was de buurvrouw hier en ze reageerde heel overdreven streng toen mn dochter op tafel (poef) kroop. Toen had ik wel even zoiets van: waar bemoei je je mee! En zeker de manier waarop.
Ik heb er geen problemen mee als familie of vrienden mijn dochter corrigeren. In jouw situatie snap ik dat je het vervelend vond, jij was er immers al mee bezig. Ik zou dat ook niet fijn vinden, of mn vriend zich er nou mee bemoeide of de buurvrouw... Als ik mijn dochter aan het corrigeren ben, moet jij je er niet mee bemoeien..
Ja zolang ik niet gepasseerd of ondermijnd wordt prima! Ik doe het als het moet ook bij anderen. Als een kindje herhaaldelijk vervelend is tegen mijn kinderen zonder dat dat gedrag gestopt wordt dan grijp ik zelf in.
Hij corrigeerde je kind niet, hij zei juist dat je kind naar jou moest luisteren. Vreemde ogen dwingen soms, maak daar gebruik van. 3x waarschuwen is echt teveel. Hij deed het ook nog eens goed door haar handen te pakken en af te leiden. Maak er geen drama van verder...kan juist goed zijn dit, realiseren ze zich dat je toch echt naar je moeder moet luisteren.
Nee zou ik zeker niet accepteren! Hier is het tussen manlief en mij ook altijd de regel geweest als 1 bezig is met het kindje bemoeit de ander zich er niet mee. Ben je het niet met elkaar eens, prima maar dat bespreek je later maar.Dus een buitenstaander al Helemaal niet. Als iemand hier bij mij in huis is en mn kind staat bijv. op de tafel te springen en ik zit erbij en diegene gaat mijn kind daar op aan spreken?Nee ben ik echt niet van gediend. Als mijn kind bij een ander op schoot zit en knijpt in zn wang dan heb ik daar absoluut geen problemen mee dat diegene dan corrigeert. Als ik op de wc zit en mn kind doet iets wat echt niet door de beugel kan, mogen ze gerust wat van zeggen. Maar als ik zelf bij mn kind ben dan ben ik degene die wel corrigeer en zeker een ander niet. En vreemd ogen dwingen? Dat zal zeker maar dan mag je jezelf toch wel degelijk achter je oren krabben als je voor de opvoeding een vreemde nodig hebt. Dan gaat er toch iets grandioos fout. Ik ken er ook 1 die altijd maar denkt een ander zn kind te moeten corrigeren, laten we maar niet spreken over haar eigen kinderen! Mijn nekharen gaan daardoor recht overeind staan als mensen dat doen, hou je maar bezig met je eigen dan heb je het druk genoeg. Ik moet zeggen dat ik mijzelf nooit bemoei met een ander zijn kinderen/opvoeding. Ieder huis kent andere normen en waarden en dat hoor je te respecteren.
In de situatie zoals je beschrijft, zou ik het niet oké vinden. Je bent er al mee bezig, je ziet het en onderneemt zelfs actie. Ik zou hier ook direct op reageren met iets als: laat maar, het lukt wel. Ben er al mee bezig. Maar als ik hier een vriendin heb, of m'n moeder oid en ik zie iets niet, dan mogen anderen daar gerust gepast wat op zeggen, of mij attenderen.
Ja hoor, dat mag. Behalve als ik er zelf al mee bezig ben. Maar dat 'mag' mijn man ook niet. En andersom ook. Als mijn man al bezig is met corrigeren, dan bemoei ik me daar niet mee. Als iemand anders éérder is met corrigeren, dan zal mijn kind misschien verbaasd naar mij kijken en dan zou ik knikken of een ander teken geven om aan te duiden dat die ander gelijk heeft. Ik zou er wel wat van zeggen, als mijn kind gecorrigeerd wordt op iets wat hij wel mag, maar ik kan zo snel niet bedenken wat zoiets zou kunnen zijn.
bij mij ligt het eraan wie en wat mijn kind gedaan heeft. ik vind het geen probleem als mensen mij bijvallen maar als ik al met mijn kind bezig ben, wil ik niet dat andere het van mij overnemen.
Mee eens. Afhankelijk van de situatie vind ik het ook geen probleem als andere mensen dochter ergens op aanspreken.