Tussen mijn dochtertjes zit 21 maanden verschil. Iedereen zegt, da's leuk zo dicht op elkaar maar ik vind het helemaal niet zo leuk. Voel me superondankbaar en slecht (en een zeikerd want ik heb 2 gezonde kinderen), en ik hou van allebei mijn dochters evenveel maar of ik het leuk vind? -Logistiek is het echt knudde...wat een gesjouw allemaal. We hebben geen duowagen en het lukt ook nog niet erg met de draagzak. (ga toch maar eens even kijken op MB voor een duobuggy voor weinig). Voel me echt opgesloten. -De dag is te vol. Het gaat om en om, dan poept die en dan die. Dan moet die eten en dan die, dan wil die aandacht en die ook... of juist alles tegelijk. De tijd dat ik normaal even met de oudste naar buiten ga wil de jongste nu eten en omhoog. Geen quality time voor beiden dus... -De een kan niet slapen door de herrie van de ander, en andersom. Eer je een keer zit 's avonds, als je al zit ben je zo gaar dat je omvalt. En oja, het huis is goor en een klerebende waar ik absoluut niet tegen kan. Jullie zien wel, ik zit er effe doorheen. Wie heeft dit ook zo ervaren en wie heeft leuke verhalen want ik kan even niet genieten. Wil gewoon een leuke moeder zijn.
Ben superblij dat ze nu effe tegelijk slapen zodat ik effe wat voor mezelf kan doen. De jongste kan elk moment komen....
Ik kan me voorstellen hoe je je voelt, ik heb er maar één maar ik was ook helemaal de kluts kwijt toen hij ongeveer een maand oud was. Heb je een man? Of anders misschien een vriendin/(schoon)moeder/...? Misschien kun je bij iemand aangeven dat het je even teveel wordt (dat mag!! je bent net bevallen!) en dat je dringend hulp nodig hebt. Als je huis bijvoorbeeld schoon is kan dat al heel veel schelen heb ik zelf gemerkt.
Bij mij zit er 15 maanden tussen en ik vond het de eerste paar maanden heeel zwaar. Ik was ook de hele dag met 1 van de 2 bezig. De eerste maanden zijn helaas zwaar daarna wordt het makkelijker en heel leuk! Ik zou wel een duowagen aanschaffen zodat je lekker af en toe eruit kan. Even in de buurt wandelen of naar een speeltuintje. Mijn moeder kwam mijn zoontje de eerste maanden af en toe halen , had ik even tijd voor mijn dochter en voor mezelf. Succes!!
Rot dat je je zo voelt! Het is idd heeel druk...ik heb 2 zoontjes met een leeftijdsverschil van 15 mnd... mijn oudste is 22 mnd en mn jongste 7 mnd, dus ik begrijp wel wat je bedoelt!! in het begin vond ik t ook heeeel erg wennen en vond er ook niks aan! Vreselijk zelfs, want mijn oudste was heeel makkelijk als baby en en jongste heeel moeilijk maar dat komt meer door wat hij allemaal had / heeft, had zijn sleutelbeen gebroken tijdens de bevalling en huilde hierdoor veel , maar ook bleek hij verborgen reflux en kma te hebben, en het is nu sinds een paar maandjes eindelijk onder controle, daarvoor was het alleen meer huilen! Maar wij hebben dus wel een duowagen de urban jungle en dit is geweldig joh!!! Kan overal gaan en staan waar ik wil en neem zo ook eigenlijk altijd allebei mee als ik ergens heen ga! Ja het is meer til werk en veel gezeul met spullen, maar je moet het gewoon positief gaan bekijken en proberen te gaan genieten! Anders blijf je in het negatieve hangen denk ik...(had ik iig wel...) Bij mij loopt het ook regelmatig in de soep en komen ze allebei tegelijk maar goed dan wacht er maar even 1, ik ben gewoon makkelijker geworden en dat heeft mij wel geholpen!! Ik geniet er van als ik ze samen zie koekelen en als ik zie hoe de oudste op jongste reageert en zijn naam roept en hem altijd zoekt als hij bijv op bed ligt! Weet niet of je er wat aan hebt, maar denk deel toch mijn ervaring! Succes meid en probeer te genieten van je meisjes! Laat ze anders een keer logeren (als je dat kan natuurlijk) dan kan je zelf even bijtanken...en dat zal vast helpen!!!
ratatosk, ja heb vanmorgen na/tijdens mijn uitbarsting mijn man opgebeld om even te "luchten". Mijn oudste gaat nog wel geregeld een paar uurtjes naar de opvang voor haar structuur, en voel me dan zo schuldig en naar dat ik dat prettig vind. Verder heb ik niet veel mensen die iets kunnen doen, Smoeder is 70 en heeft zelf een niet al te schoon huis. Moeder geen contact, m'n vader werkt en m'n beste vriendin is zelf in verwachting en heeft een druk kindje. Gelukkig doet mijn man erg veel en kijk er dus ook altijd enorm naar uit dat hij thuiskomt. (en ondanks dat hij nooit klaagt voel ik me nog bezwaard heb dingen te vragen want ik ben hele dagen thuis). Ben trouwens absoluut niet agressief naar de kinderen toe hoor! Over net bevallen zijn, sja, ik gun mezelf ook de tijd niet. Ik voel me immers goed en hoef er 's nachts maar 1x uit dus vind ik ook wel dat ik alles weer moet kunnen. Erger me ook suf aan m'n gewicht en flubberbuik en zou het liefst weer gaan sporten ofzo. Snap wel dat dit niet reëel is maar toch voelt het zo.
Dat bedoelde ik echt niet hoor . Ik bedoelde echt met het huishouden en met de zorg voor de kleintjes, het kwam niet eens in me op dat je jezelf misschien aggressief op zou stellen. Maar dat je dringend hulp nodig hebt omdat je het niet gedraaid krijgt deze eerste drukke maanden.
Hihi ratatosk.... ik was bang dat je dat misschien zou denken omdat ik schreef over een "uitbarsting". Prettig om te lezen dat ik niet de enige ben die het stiekem vind tegenvallen. Ik houd mezelf ook maar voor dat als ze straks regelmatiger komt en er meer tijd tussen de voedingen zit het wel beter zal gaan? ccwomen, ja daarom voel ik me nu zo'n zeikerd... hier alleen een beetje krampjes af en toe. Heb echt respect voor moeders zoals jij, die zoveel extra zorg moeten geven aan een kindje met gezondheidsklachten. heb wel wat duowagens gezien op MP, maar waar moet ik het ding laten? We zijn zo klein behuisd en alle bergplekken liggen al vol. Maar ik wil er nu wel graag een!
Ik kan maar 1 ding zeggen en het komt goed maar dat gaan langzaam!! Bij een eerste zit je veel eerder in een ritme maar bij een tweede gaat dat echt een stuk anders. Ik kom nu in een periode dat ik denk, ja volgens mij ga ik het leuk vinden.
Kleine tip, als "ervaringsdeskundige" van een duo-wagen: neem geen duo-buggy maar echt een duo-wagen. Want op de meeste duowagens kan je ook de maxi-Cosi zetten. Daarnaast loopt een wagen echt 10 keer beter. Als je een easywalker op de kop kan tikken op mp, dan heb je een geweldige wagen...
Hier bijna 24 mnd verschil tussen de 2 kinderen. Jongste is nu 4 maanden en eigenlijk vind ik het prima gaan. Tuurlijk, je doet 3x zo lang over een klein boodschapje, maar ja.. dat zij zo. En tuurlijk is het best zwaar, maar ik vind het vooral ook erg leuk om te zien hoe leuk ze elkaar vinden. Ook hier geen duowagen oid.
Ik herken het ook erg hoor. Mijn kinderen schelen 25 maanden. Ik ben me er erg van bewust dat ik 'moet' genieten nu ze nog zo klein is. Waarschijnlijk blijven ze met z'n 2tjes dus het is de laatste keer dat we zo'n kleintje hebben en toch vind ik het erg moeilijk om te genieten. Ik heb zelf altijd behoefte aan structuur en dat is met 2 kindjes ver te zoeken. Ik erger me ook altijd als ik in boeken/tijdschriften lees dat je mee moet slapen met je baby. Tja... hoe doe je dat als je nog een peuter rond hebt lopen die steeds vaker niet meer wilt slapen overdag Mijn dochtertje slaapt ook nog eens erg onrustig/onregelmatig overdag en 's avonds slaapt ze vroeg in de avond een uurtje en dan pas weer tegen 21.00/22.00. Ook herken ik het dat het zo'n gesjouw is met 2 kids. Ook wij hebben geen duowagen. Het enige dat me nu lukt met 2 kids is naar de bakker (100m) en de supermarkt (600m). De jongste in de kinderwagen en de oudste lopend. Dit moet ik zorgvuldig plannen want als de oudste te moe is dan weigert hij mee te lopen. Ik durf ze trouwens vaak niet tegelijk boven te slapen te leggen omdat ik ook bang ben dat ze elkaar wakker houden. We hebben een oud en erg gehorig huis. Dochter 'slaapt' dus 's avonds beneden in de kinderwagen terwijl ze boven waarschijnlijk beter slaapt. Ik ben nu toch bezig om te proberen mijn dochtertje in een wat vaster ritme te krijgen. Ik ben pas 1 dag bezig dus ik weet nog niet of het een succes is. Ik zou het zelf erg fijn vinden om wat meer grip op de dag te krijgen zodat ik ook de 'uitstapjes' beter kan plannen. We gaan vanaf nu de dag dus iedere dag op hetzelfde tijdstip beginnen en ook de voedingen ongeveer op dezelfde tijd geven (ik geef bv en 1 flesje kv per dag) en haar op redelijk vaste tijden op bed leggen. Ik hoop dat het gaat lukken want ik merk dat ik daar zelf gelukkiger van word en daar hebben de kindjes uiteindelijk het meeste aan toch? Oh, sorry dit is niet echt een leuk verhaal waar je op zit te wachten waarschijnlijk. Maar gedeelde smart is halve smart toch?
Hier 22 maanden tussen de kindjes maar ik ervaar het totaal anders ik vind het juist meevallen hoe druk het is en vind het ontzettend gezellig. Maar dat even terzijde; ik reageer hier eigenlijk alleen om je de tip te geven om een Easywalker via MP op de kop te tikken. Wij hebben er tijdens de zwangerschap al één gekocht en ik ben er zo blij mee!! Is echt een ideaal ding!
Hey meis, Het is zeker pittig de eerste paar maanden (en tussen die van mij zit 2 jr). Maar ik zou je oudste meisje juist wel lekker naar de opvang laten gaan hoor. Het is inderdaad goed voor haar ritme, het geeft jou rust zodat je als ze 's middags thuis komt ook nog energie voor haar over hebt. En de meeste peutertjes vinden het ook leuk om op de opvang te zijn.
Deelight, ik denk dat het heel normaal is wat je nu ervaart en precies waar ik zo tegenop zie. Bij de babydump hebben ze duowagens vanaf 139 euro. Ik heb zelf voor bovenop de kinderwagenbak een zitje voor Ties gekocht via mp voor 15 euro. Je kunt ke kind daarin vastzetten en hij/zij hoeft niet achter de kinderwagen wat Ties bijv nooit zou pikken. Je kinderwagen moet er wel stevig voor zijn. Verder denk ik echt dat je jezelf de tijd moet gunnen, en plan iets waar je naar uit kunt kijken. Bijv mijn tweede komt op 6 augustus, en op 1 oktober gaan de kinderen 1 dagje naar mijn ouders en gaan wij naar phantasialand (i love pretparken!) Ik heb dat nodig straks om naar uit te kijken, anders word ik straks ook gek. Veel sterkte meid!
Kuona, geen probleem hoor. Fijn om wat begrip te vinden! Marieke, ik zag er tevoren ook al tegenop. Ach wie weet ervaar jij het wel heel anders. Isis, pffff bij 5 maanden pas..... Bedankt voor de tips van de easywalker. Ga zeker even kijken.
He meid, het lijkt mij ook erg zwaar maar ook erg leuk. Maar aan jouw verhaal te zien, is het vooral het eerste nu. Ik lees er ook in dat je wel erg veel van jezelf verwacht. Ik heb ook last als het huis een bende is, maar probeer maar te denken dat het wel weer komt. Over een paar weekjes heb je wat meer ritme en loopt het wat soepeler. En wat ontzettend goed dat je de oudste toch brengt naar de opvang. Kun je even wat tijd voor je jongste en ook jezelf nemen. En misschien kun je savonds je man vragen even de boel te doen, zodat je even kunt bij tanken. Natuurlijk moet hij de hele dag werken en dan thuiskomen en weer verder. Maar jij bent steeds op dezelfde plek met steeds dezelfde dingen. En moet ook de hele dag (en nacht) door! Dus voel je maar niet schuldig, het is voor jullie beide even aanpoten. Het komt echt allemaal goed! Ik denk dat je straks echt veel plezier kunt hebben aan de korte leeftijd op elkaar. En blijven praten met je man he! Oja, duobuggys staan genoeg op mp, zag ik net! En misschien is een draagdoek wat?
Positief verhaal : Hier zit er 25 maanden tussen de kinderen, wel wat meer dus. Maar M sliep al een paar maanden niet meer overdag, meeslapen met de baby zat er dus na de eerste twee weken niet in (man vrij). Ik had wel mazzel met T: die sliep heel goed de eerste 4 maanden, daarna overdag ook nog wel, maar rampnachten. Dit gecombineerd met een slecht slapende oude zus ... (nog steeds trouwens). Qua slaap hier dus een nogal slecht scenario, maar ondanks dat, vind en vond ik twee kinderen heerlijk. Natuurlijk zijn de eerste weken heel erg wennen, ook voor de oudste. Gelukkig hebben wij een bakfiets waar de maxicosi in kan, dat scheelt veel in je mobiliteit. M wilde de eerste maanden niet op het plankje, zittend ging wel aardig, maar ik had T gewoon veel in de draagdoek op dat soort momenten. Is even kl*ten, maar went snel. Dan kon M in de buggy. Duowagen heb ik misschien 1 of 2 keer gemist. M ging in die tijd ook gewoon naar de speelzaal (2 ochtenden) en werd dan op dinsdag ook opgehaald door opa/oma, zoals normaal. Ik zou dat gewoon doen. Verder geef ik niets om een brandschoonhuis, dus een zuigje af en toe vind ik prima genoeg , dat scheelt ook denk ik En ten slotte kan ik heel goed mee gaan met wat de dag (lees: de kinderen) mij brengt, gaat iets anders of lukt iets niet = prima. Ik denk dat je vooral moet accepteren dat sommige dingen niet haalbaar zijn of gewoon echt op zn 11&30st gaan ... (onthaasten!)
Ik heb respect voor alle mama's..., maar ook zeker voor mama's met lichamelijke klachten, daar zijn wij nu wel achter!!! Ik heb wat afgehuild johhhh de eerste maanden, heel vaak wist ik het gewoon niet meer, zh in, zh uit noem maar op, ben dus ook erg blij en dankbaar dat het nu super goed gaat!! Hij is zooo lief en rustig en lacht de hele dag en sinds een maandje slaapt hij s'middags ook heel goed, dus niks meer te klagen!!! hihi (soms wel natuurlijk)... Maar heb je een auto waar de duowagen evt in past? Mijn huis is groot genoeg, maar nog ligt mijn wagen regelmatig in mn auto... Het is echt ideaal die duowagen!! Ik heb m voor 350 euro op marktplaats gekocth en heb hem er nu al dubbel en dwars uit! Loop er iedere dag een eind mee!! Nou succes meis, hoop dat je snel je draai een beetje vind!!! Komt echt goed Kijk maar naar mij! haha