Mijn zoon wil echt voor geen meter luisteren! ik heb af en toe het idee dat ik tegen een muur praat. Vanavond ben ik echt heel boos geworden mijn stem sloeg gewoon over van kwaadheid. Hij had mijn kookpunt bereikt blijkbaar... Als ik hem iets vertel of uitleg dan lijkt het wel of het niet aankomt en dat ik tegen een muur praat, ik probeer rustig te blijven en meestal lukt mij dit ook. Maar vanavond knapte de bom dus wel Hoe doen jullie dit? straffen jullie? of doen jullie het anders als je peuter/kleuter niet luistert? ik krijg een grote mond als ik hem op de trap laat zitten als hij niet luisterd het intreseerd hem niks. het is net of niks aankomt bij hem en dat ik niet door kom en het hem niet intreseerd. Graag tips en hoe jullie het aanpakken e.d. van jullie
ahhhh zo'n dochter heb ik ook.. Tenminste af en toe.. tot waanzin kan ze me drijven "dan gaat ik wel naar de trap" Zucht.. Wat op dit moment erg goed werkt is juist de andere kant op te gaan.. Wil je niet eten? Dat is goed lieverd.. Dan kies je voor een banaan en gelijk op bed. (anders doen we altijd een spel na het eten) En als ze het goed doet prijs ik dat echt en gaan we overdreven high5en en high10en (met 2 handen) Ziet er vrij belachelijk uit.. maar ja.. als het werkt werkt het
Ehm.. sja.. moeilijk. Wij zitten in een andere leeftijd, maar ook met oren die het niet altijd even goed doen. En ook met steeds minder geduld. Elke dag het gezeur en het niet luisteren begint wel op te breken. Wat ik voor mezelf probeer is afleiding zoeken. De situatie verandert namelijk niet, de frustratie groter en het luisteren dus nog minder. En ja, ik tel wat keren tot tien per dag. Klusjes bedenken, spelletje gaan doen. Wel duidelijk blijven in mijn grenzen, dat dus wel. Ik laat iets niet op zijn beloop. Maar eerlijk is eerlijk; ik vind het net zo moeilijk en zou best wat meer een kind-time-out willen en soms heb ik echt de neiging om gewoon een blokje om te gaan en te denken; kook maar even gaar in je sop. Maar dat doe je dus niet natuurlijk.
We hebben van alles geprobeerd en dan ineens is die fase over. Of iets nou heeft geholpen of dat de fase gewoon voorbij is..geen idee. Mijn beste gevoel ligt wel bij rustig blijven, de situatie proberen naar positief om te buigen (natuurlijk lukt dat niet altijd!) en anders negeren. Negatief gedrag negeren. Inmiddels zitten wij met een kleuter die af en toe behoorlijk grenzen opzoekt maar sinds ik er in een topic over iets anders, een note van heb gegeven...lijkt het wel of het beter gaat. Misschien moet je zelf ook goed ventileren bij je partner, of desnoods hier. Dat kan soms de lucht alweer wat klaren.
ik keek naar je verhaal even op je banner en inderdaad precies wat ik dus al dacht bijna 4 en dan worden veel kindjes onuitstaanbaar en brutaal. ze zijn toe aan school. het is even doorbikkelen deze periode. maar het gaat echt weer over. gewoon trouw blijven aan jezelf. en je niet over je kookpunt heen laten helpen.probeer voor die tijd de situatie om te buigen, ga naar buiten, verzin iets om uit de negatieve spiraal te komen. je bent ook altijd alleen met hem, wat het geheel natuurlijk niet minder zwaar en frustrerend maakt. kun je niet vragen of hij een nachtje naar opa en oma kan af en toe of een dagje desnoods. zodat jij ff adem pauze hebt en hij weer eens een ander gezicht ziet. heeft hij genoeg uitdaging en afleiding en kan hij genoeg fisiek zijn ei kwijt? misschien kun je wat ander speelgoed ( puzzels stickerboeken ofzo) halen, en wat meer buitenactiviteiten inplannen. met een beetje mazzel gaat het vriezen en kun je gaan schaatsen en als het gaat sneeuwen wordt het helemaal leuk buiten natuurlijk en kun je samen zoveel leuks doen en positief met elkaar bezig zijn. het buiten zijn maakt hem ook extra moe, waardoor hij uiteindelijk weer binnen ook wel wat relaxter zal zijn. sterkte met deze fase.
wat elmo ook zegt klopt ook, je bent altijd alleen en dat is zeker met dit soort dingen best zwaar en frustrerend. je kan moeilijk je ergenis ventileren,daardoor raak je het ook niet kwijt en gaat het stapelen. je kan het ook hier kwijt of misschien heb je iemand in je omgeving.
Ik sta er idd alleen voor, dus ben eigenlijk dag en nacht alleen met hem. Ik moet eerlijk zijn, ik loop momenteel wel eens naar boven toe om even 5 minuten bij te komen op mijn slaapkamer en tot 10 te tellen ik werk momenteel ook niet ik denk dat dit ook mee speelt (bij mij) vanaf volgende week ga ik naar school zodat ik niet meer hele dagen thuis zit. Ik hoop idd op ijs en sneeuw zodat we er uit kunnen. Mijn zoon is geen binnen speler en met dit weer zit hij binnen, de tv staat ook vaker aan dan dat ik wil. Ik ben heel blij dat het herkenbaar is. Ik voelde me al zo'n slechte moeder namelijk. Ik zag het echt als falen van mijzelf, maar gelukkig is het herkenbaar en komt dit dus bij de meeste kinderen voor op deze leeftijd. Geloof dat hij idd klaar is voor school alleen moet hij nog 4 maand wachten. gelukkig staat het voorjaar voor de deur en hopelijk kunnen we dan weer lekker naar buiten en volgende week ook als het mooi weer is Ik ga het proberen positief te krijgen zodat het weer gezellig wordt in huis. Ook het zeuren wat hierboven genoemd wordt is hier heel erg! hij kan echt ontzettend zeuren momenteel.
Zo herkenbaar! Hier ook een af en toe onstaanbare kleuter! Het lijkt idd wel dat 24/7 alleen samen met je kind dit geen goed doet (weten ons mama's echt tot het uiterste te drijven!) Ik heb 1 februari een afspraak bij kinder en jeugd psygi lucertis in rotterdam vanwege de agressie aanvallen van mijn boefje (hier heb ik al anderhalf met hem gelopen en kreeg ik de diagnose regulatie stoornis) hopen nu hij ouder is ze hem en mij beter kunnen helpen!
Vanochtend kwam ik bij mijn zoon en kreeg een dikke knuffel, blijkbaar is hij goed geschrokken dat ik zo kwaad werd (ben niet snel kwaad nl haha) en hele ochtend ging het prima. tot tussen de middag (wordt hij moe en gaat hij nog even op bed) toen kreeg ik weer een grote mond en eisen dat ik voorlezen moest (mama jij MOET voorlezen! was het) ik heb hem ingestopt en ben weg gegaan naar beneden met de woorden: ik moet niks! als je het even netjes vraagt aan mij zou ik het goed vinden, maar ik moet niks. Misch dat het zo aankomt
Die van mij is 2, maar vorig jaar heb ik hem een paar keer in de hoek gezet. Dat heeft veel indruk gemaakt. Nu hoeft ie niet meer in de hoek, want hij kent zijn grenzen nu beter. Ik zei altijd op een rustige toon dat ie iets niet meer mocht doen, anders ging hij in de hoek. Deed ie het toch, dan pakte ik hem rustig op en zetten hem in de hoek. Dan moest ie altijd even huilen. Hij kwam er ook uit, en ring dan aan mijn been hangen. Of bij mijn man. Maar wij negeerden hem dan een minuutje. Daarna ging ik (of mijn man, als hij degene was die hem in de hoek zette) door de knieen en legde uit waarom hij in de hoek werd gezet, dat hij dat niet meer mocht doen en dat het nu weer goed is. Dan gaf ik hem een kus en droogde zijn traantjes en het was voorbij. Nu, om discussie te voorkomen, geef ik hem een keuze. Als het tijd is om naar bed te gaan, zeg ik: We gaan nu naar bed. (En meteen erachteraan, VOORDAT hij nee kan zeggen wil je dat mama je draagt, of wil je zelf lopen? Werk wel.
Beetje vrijheden geven werkt inderdaad vaak wel. Kom, we gaan tanden poetsen. Poets jij eerst zelf en dan mama of zal mama eerst dat jij daarna poetst? *is er ook zo 1* Aan de andere kant moeten ze ook weer niet teveel keuzes krijgen / moeten maken. Het is altijd die middenweg. Ben van mening dat soms ook gewoon iets moet, daarom!
ooh ik zie het al aan je banner, zelfde leeftijdsfase heb de adviesen opgevolgd om te kiezen, werkte wel goed vanavond dus ik hou het er in. verder was hij vanmiddag en vanavond weer heel lief en gezellig. samen spelletjes gedaan en lol gehad
Hier zijn we ook goed gedrag aan het belonen en sommige negatieve gedragingen aan het negeren, dit gaat heel goed. Sommige negatieve gedragingen kan je niet tollereren, dus moet je wel wat mee. En dan mag ze bij ons in de gang op de trap na gaan denken na dat ze 2 waarschuwingen heeft gehad. Ook bij dingen waarbij ze een keuze moest maken, kon ze echt heel langdradig doen. Nu zeg ik als ik merk dat het lang gaat duren, ik tel tot 5 en dan heb je een keuze gemaakt, zo niet dan gaat de snoeptrommel dicht. En dan gaat het ook vaak snel. Ook optijd aangeven als je iets anders wilt gaan doen, bijvoorbeeld wanneer onze dochter naar bed moet zeggen we, nog 1 filmpje en als die af is gelopen dan ga je naar bed. Of ik leg alles klaar en dan lopen we naar de winkel. Dat gaat bij ons veel beter dan dat ze ineens te horen krijgt, we gaan nu ...... Wij zijn nu op het moment net uit zo'n rotfase en dat is echt fijn, even weer op adem komen. Ik hoop voor jou ook dat de fase weer snel voorbij is.