Hoi meiden.. ook vanaf hier even een berichtje. . Silvy doet het onwijs goed en komt maar 1 x snachts.. slaapt ook alweer 3 nachten op haar eigen kamer.. even een tip leg een shirt wat je die dag aan hebt gehad bij je kindje in bed.. op een plek waar ze niet bij kan.. zo ruikt ze jouw geur en dat hielp bij ons meteen.. krampjes heeft silvy ook gehad ik kreeg hiervoor als tip infacol.. ideaal geen last meer gehad.. kun je halen bij apotheek.. echt super spul.. voor een voeding even een pipetje in de mond en daarna gewoon eten geven..
Infacol heb ik ook maar helaas werkt het weer niet. Bij Chalina werkte het ook niet. Al geef ik het pas sinds gister wie weet moet het inwerken.
Nou damens ben vandaag bevallen van een prachtig meisje Jamie Dakota.. ik heb 18 uur lang weeen gehad en was met 7 cm ontsluiting naar het ziekenhuis gegaan een maar daar ging in niet voor bij de 9 cm en weeenwekkers werkte niet dus het werd een spoed keizersnee... jeetje wat was dat heftig die weeen maar het ging maar niet verder Jamie is geboren op 15.40 7.08.2014 met 39+4 dagen
Gefeliciteerd Michelleee, wat een lange en minder leuke weg zeg! Maar wat moet dat moet natuurlijk! Nu lekker gaan genieten.. Vanochtend bij de vk geweest en had 1cm ontsluiting.. die heeft wat geprobeerd te "strippen" maar ze zei al dat ze een stuk minder kon dan met 2cm.. ik ben zo bang dat ik nog lang moet wachten! Ik weet dat er nog genoeg tijd is maar ik wil zo graag!! Hopen dat ze een keer zin heeft om zich te melden!
Gefeliciteerd michelle!!!! Best heftig zeg! Hier stuwing en kraamtranen. Hoef maar naar mn mooie ventje te kijken en ik ga al!!! Lola Ferrari gaat proberen te slapen...auw
Michelle gefeliciteerd!!! Balen dat na al je inspanningen het toch een keizersnee is geworden Maar in ieder geval kan je nu lekker gaan genieten van je meisje!
He meiden, mijn excuus van mijn afwezigheid! Ik hoop snel weer wat actiever te kunnen zijn! Liefs xSimone
Hahahah Mi lola Ferrari. Lekker laten gaan die kraamtranen! Simone je hoeft je niet te verontschuldigen hoor lekker genieten van je meisje nu! Wij komen later wel weer.
Bevallingslijst 25 juli - ChocoChick - Jongen- 2e kindje 30 juli - Ukkie89 - Jongen -2e kindje 31 juli - Lovel - Meisje - 2e kindje 01 aug- LaCantina - Jongen- 3e kindje 02 aug- Lindsje1982 - Meisje- 1e kindje 05 aug- Dayna- Meisje -1e kindje 06 aug- Sassie1981- Meisje-3e kindje 09 aug- Felicia A- Verassing- 3e kindje 10 aug- Nephthys- Verassing- 1e kindje 12 aug- Phillys- Meisje-1e kindje ---------------------------------------- 5x meisje 3x jongen 2x verassing ---------------------------------------- 05 juli Doortje81 bevallen van een jongen Siem (met 36wk) 18 juli Flipske bevallen van een jongen (met 39wk) 18 juli Noelle85 bevallen van een jongen (met 38wk) 22 juli Corina1985 bevallen van een jongen Yuri(met 38wk) 24 juli VdBerg bevallen van een jongen Milan (met39wk) 25 juli Amber2007 bevallen van een jongen Niel (met 38wk) 26 juli Alyssa2014 bevallen van een meisje Yinthe (met 38wk) 27 juli Muts4011 bevallen van een meisje Silvy(met 39 wk) 28 juli MamavanJuul bevallen van een meisje Charlotte(met 39wk) 29 juli Mamamarcella bevallen van een meisje Sophie (met 38wk) 31 juli Nova2014 bevallen van een meisje Nova (met 38wk) 03 aug Joppie1 bevallen van een jongen Sep (met 40wk) 04 aug MI87 bevallen van een jongen Levi (met 40wk) 05 aug Simone bevallen van een meisje Eline (met 40wk) 06 aug Joy1 bevallen van een meisje Liv (met 39wk) 07 aug Michelle bevallen van een meisje Jamie Dakota (met 39wk)
Wat erg! De kaartjes komen net binnen! Ben echt woest! Hebben ze het geboortekaartje gedrukt in de meisjesvariant! Met de meisjesnaam die wij hadden mocht het een dochter zijn geworden!!!!! En ook gewicht/lengte/geboortedatum klopte niet!!! Zit je dan met je hormonen! Gelukkig zag ze de fout en word nu de drukker gebeld... Ik ga hier echt niet voor betalen! Ze sturen maar met spoed de zoonvariant op met juiste gegevens!!! Zo...even diep ademhalen...gaat vast goed komen maar mijn bloeddruk staat ff hoog!!
Jeetje mi dat is ook een slordige fout zeg. Ik neem toch aan dat je de geboorte gegevens gewoon hebt doorgegeven dus moet niet fout kunnen gaan zou je zo zeggen. Ik zou ook echt helemaal over de rooie gaan denk ik (fijn hormonen haha) Ik hoop dat ze het snel voor je oplossen en dat je snel de goeie kaartjes hebt. Hier vanacht een slechte nacht gehad. Sophie had buikkrampen, van 23.00 tot 6.00 alleen maar gehuild. Wat we ook deden niets hielp. Zo ontzettend zielig. Nu mogen we niet klagen, want ze huilt eigenlijk nooit. Alleen als ze wil eten, alleen je kindje zoveel pijn zien hebben en dan niets kunnen doen is vreselijk, maar goed dat weten jullie ook. De twee andere kindjes zijn vandaag een dagje met opa en oma naar dolfinarium dus Sophie en ik kunnen wel lekker bijkomen vandaag. Straks nog even kraamvisite en vanavond met de kindjes bij mac donalds eten, jammie!
Gefeliciteerd alle nieuwe moeders en succes voor wie nog met de laatste loodjes zit! Hier mijn bevallingsverhaal: Ik had hier al gemeld dat zaterdagavond, na twaalf uur weeen de weeen sterker werden. Om vijf uur had ik al 6 uur om de 5 minuten lange, krachtige weeen en kwam de vlk om te toucheren. Ik had toen 1 centimeter extra en zat op de 2. Ik gaf aan dat ik de weeen hoog in mn buik voelde en ze voelde met een wee mee. Ze zei dat het van onderen wat deed en dat ik goed ontspande. Om 8 uur kwam ze terug en had ik helaas nog steeds 2 centimeter. Ik had inmiddels ook sterke rug- en af en toe beenweeen. De vlk noemde het een valse start. Daarbij zet je lichaam de weeen in gang, maar doet je baarmoeder niet mee. De weeen lopen echter wel op, omdat je lichaam het kind eruit wil. Daarom stuurde ze me door naar het ziekenhuis voor een pethidineprik. Dan zou ik 4 uur kunnen slapen, want ik raakte al aardig uitgeput. Om 10 uur zat de prik eindelijk. Na een half uur brak de pijn van de weeen erdoor heen. Na een aantal uur kwam de gyn toucheren en had ik 4 centimeter! Vol goede moed liet ik mn vliezen breken en wilde ik zonder pijnstilling verder. Vanaf het breken van de vliezen kreeg ik alleen nog maar de combi: been- buik- en rugweeen. Wist niet waar ik het zoeken moest, maar toen ik even later begon over te geven was ik erg blij. Ik had namelijk gelezen dat je dan zo'n 8 centimeter had. Helaas: Om 16.00 uur werd ik weer getoucheerd en bleek ik nog steeds 4 centimeter te hebben. De spierontspanners hadden wel voor 2 centimeter gezorgd, maar de weeen waren voor niets. Dus moest ik aan de wee opwekkers. Mijn lichaam was uitgeput en ik verloor de moed. Al die verschrikkelijk pijnlijke weeen waren voor niets. En beenweeen: Echt alsof er kokend water over je benen gegoten wordt. En het had geen enkel nut. De gyn zei hetzelfde als de vlk. Ze zei: Je kunt nog 2 dagen weeen blijven opvangen, maar er komt geen baby. Je moet opwekkers en veel ook! Hopelijk heb je dan over 2 uur, 6 centimeter. (Ze begonnen ook al over evt. een keizersnee) Ik vroeg om een ruggeprik, maar de anesthesist was even bezig. Om 17.00 uur kreeg ik eindelijk de prik en werd het infuus direct 4 stappen omhoog gedraaid. Sep kreeg het te pittig en dus kwam de gyn om zeven uur al weer toucheren. Ik bleek volledige ontsluiting te hebben. Dat was een dubbele meevaller want de ruggeprik werkte nog tijdens het persen en hechten...(ik vond dat ik het wel verdiend had ) Om iets over achten werd Sep levenloos geboren. Ik had het eerst niet door en tilde hem hoger op mijn borst. Toen voelde ik pas hoe slap hij was en begon ik hem te wrijven. Meteen werd hij bij me weggehaald en beademd. Ik hoorde hem een geluidje maken en dacht: Heerlijk, nu krijg ik hem terug. Maar de arts zei tegen Sep: Hee, hier blijven mannetje en ze begonnen hem te knijpen en wrijven. (De volgende dag had hij er blauwe plekken van ) Hij werd meegenomen en ik stuurde mijn man er achteraan. Intussen werd ik gehecht. Pas twee uur later zag ik mijn kleintje weer. Hij huilde, maar ik mocht hem niet oppakken om te troosten, dus begon ik hem te strelen. Ik kon hem ook niet voeden en knuffelen. Er kwam een verpleegster naar me toe die zei dat het voor Sep niet prettig was om gestreeld te worden en dat ik beter mijn hand stil op hem kon leggen. Toen trok ik het niet meer en barstte ik in huilen uit. Ze hebben me brullend van de afdeling gereden. De mensen in de gang dachten vast dat mijn kind niet meer leefde. Ik was zo diep verdrietig! De volgende morgen zag ik Sep pas weer. Gelukkig mocht ik hem toen ook meteen voeden en ging dat direct goed. Op dinsdag werd ik ontslagen en was het nog onzeker of ik bij Sep kon blijven. Gelukkig hoorde ik (alweer huilend naast zijn bedje) dat hij mee mocht. Wat waren we blij! Nu probeer ik in te halen wat we die eerste nacht gemist hebben. Ik vond het heel moeilijk om je kind over te laten aan anderen, nadat je negen maanden op zn komst hebt gewacht! Ik pak hem nu veel bloot bij me aan de borst en dat helpt om het allemaal een beetje te verwerken en ook het schrijven hier helpt me. (zit alweer te janken...) Achteraf ben ik wel erg dankbaar dat we in het ziekenhuis waren toen hij geboren werd. Thuis had hij het wss niet gered. Het is vanaf hier een half uur rijden naar het zh. Nu gaat het heel goed met ons allebei. Sep begint meer energie te krijgen en slaapt niet meer 24 uur per dag. Het was even wennen om 's nachts op te lopen, maar ik bedenk me dan ook dat ik met lege handen had kunnen staan! Sep zal niets aan zijn avontuur overhouden. Dat is erg goed nieuws! Ik knap al heel snel op. Vanwege spruw hebben we extra uren. De borstvoeding gaat steeds beter en ik wordt heerlijk verwent! En nu ga ik weer even slapen, anders krijg ik straks op mijn **** van mijn man en de kraamverzorgster
Wat een vreselijk verhaal en nare ervaring joppie. Ontzettend fijn dat het nu goed gaat met hem maar ik kan me voorstellen dat je dit moet verwerken. Ik ken van mijn vriendin een soortgelijk verhaal. Gelukkig is haar meisje (inmiddels bijna 4) ook helemaal gezond. Ik hoop dit straks echt niet mee te hoeven maken .
Oh joppie, ik weet precies hoe het voelt als je kleintje bij je weg gehaald wordt en je denkt dat hij het niet gaat halen, alsof je hart letterlijk breekt goed dat je het hier van je afgeschreven hebt! Mij deed het in ieder geval een hoop goed om het van me af te schrijven. Gelukkig gaat het nu goed met jullie en zijn jullie thuis, dat is het belangrijkste! Maar het blijft heftig om je kleintje op die manier te zien