nou hier dan mijn verhaal, dinsdag 2 september zouden ze me proberen te strippen, maar helaas had ik maar 1cm ontsluiting en niet 2, ze heeft me er wel een cadeau gegeven en zei dat het misschien zou kunnen dat dit de bevalling zou opwekken, ik was die dag wel een beetje bloed aan het verliezen maar dat hield in de nacht op dinsdag naar woensdag alweer op, dus ik ging er gewoon vanuit dat ik donderdag ochtend zoals beloofd om half 8 ingeleid zou worden, dinsdag op woensdag nacht sliep ik uitstekend, heerlijk gewoon van 10u tot 10u (gebeurd me zelden ) woensdag ochtend en middag was de kleine nog lekker druk, rond een uur of 7 s avonds begon ik wat last te krijgen van mijn benen en rug, maar ik dacht eerlijk gezegd dat dat kwam door dat toch wat dozen uitgepakt, was heb opgevouwen en in kasten gedaan, rond een uur of 10 ontdekte ik dat het wel menens moest zijn, het waren toch echt wel weeen die aanbleven, ik ging toch maar lekker vroeg naar bed, de ochtend daarna moest tenslotte om half 7 met de bus naar de ziekenhuis, maar sliep slecht door de warmte, ook werd de weeën intenser, rond een uur of half 2 werd ik echt vaker wakker en dacht ik te voelen dat ik vocht verlies, was nog niet zo, naar de wc gegaan, naar bed, ongeveer maar 20 min ingedommeld en toen voelde ik toch opeens wel een scheutje nattigheid, omdat ik niet zeker wist of het een volle blaas was, dacht ik ga na de wc, daar ontdekte dat langs me benen liep en toen wist ik dat het echt vrucht water was, opeens waren de wel bekende rug weeën heel intens en kreeg ik ze om de 3 min (een minuut lang) ik heb 3 pogingen gedaan om mijn vriend wakker te maken, dan bedoel dat ik dus vanuit de wc naar de slaapkamer wou lopen maar ik redde het steeds niet want de vliezen waren nog niet volledig gebroken, tijdens de 3 pogingen moest ik helaas ook de grote behoefte doen (ja sorry erg smakelijk) en toen ontdekte ik dat de vruchtwater eerst wit/rozig was en toen opeens tegelijk tijd naar mijn grote behoefte groen werd, dus toen heb ik eindelijk de slaapkamer bereikt had en onderweg een onderlegger van een doos had afgepakt en die meteen op de grond gelegd en nog net voor de deur moest ik zitten, om de weeen en vruchtwater op te vangen, na dat die opgevangen had, heb ik eindelijk mijn vriend wakker gekregen en die heeft meteen de ziekenhuis papiertje van de tafel gepakt en ons zoon aangekleed, in de tussentijd heb ik de ziekenhuis gebeld, dat was rond kwart over 3, (vliezen braken rond of na half 3) ik zei tegen de ziekenhuis dat me vliezen waren gebroken en in tussentijd had ik weeen ook zei dat het is rozig was en toen opeens groen leek, in de tussentijd was mijn vriend bezig zichzelf, ons zoon aan het aankleden en een taxi regelen, daarna werd ik aangekleed, van de ziekenhuis mocht ik uiteraard meteen komen omdat ik al 2u flinke rug weeën had en het mijn tweede kindje is, gelukkig was de taxi er binnen een kwartier en konden we gelukkig naar beneden, dat is wat van 6 hoog met een handdoek tussen je benen helaas hadden we geen oppas voor ons zoontje dus die moest toch echt mee, zoonlief vond de taxirit geweldig want tja snachts een autoritje dat maak je als 5 jarige niet vaak mee papa vond het vooral spannend en zat vooral met chaffeuse over de omgeving te praten, ik zat in de tussen tijd in te dommelen tijdens weeen want ik was echt heel moe en me weeen aan het wegpuffen want echt elk drempel voelde ik, bij de ziekenhuis aangekomen om 10 voor 4 gingen we de ziekenhuis in, ons was de vraag waar we ons moesten melden, moest dat bij eerste hulp zijn of bij de hoofdingang ? , we besloten voor de laatste te gaan, en we hadden geluk, ze hadden al op ons komst gerekend en de rolstoel stond al klaar, gelukkig waren om 5 over 4 in de luxe verloskamer en mocht ik me uitkleden en even naar de wc gaan, daar ontdekte dat de laatste beetje vruchtwater echt groen was, en er ook beetje bloed bij was, toen ging op het bed, en ongeveer 15 min later kwam de gynecoloog kijken, (tevens dezelfde man die me ander half week te voor heeft geholpen toen ik ons dochter de hele dag niet had gevoeld) hij en de zuster stelde me gerust en er was een hele aardig co assitente erbij, die ging samen met ons zoontje achter de gordijn op het tablet naar een spelletje kijken, de gynecoloog ontdekt dat ik 7cm ontsluiting had rond 5 voor half 5, ik verging van de pijn en zei dus een rugprik kan niet meer, (normaal zal ik niet om vragen hoor, maar die pijn pff, heb er tot zondag nog akelige dag/nacht dromen van gehad , de gynecoloog zei het schiet al op, je baby komt snel, hij zette al de spullen klaar, ik zei nou dat zullen we dan wel zien , ik ging tv kijken terwijl er ook een hartfilmpje werd gemaakt en mijn vriend was onder tussen op mij aan het letten en op ons zoon die op een ander bed lekker met de tablet aan het spelen was, ongeveer rond 5u voelde ik persdrang en heb ik de zuster opgeroepen, die kwam aan en toen zei dat persdrang had verbaasde dat haar niks, de gynaecoloog en assistente kwam 5 min later in zijn pakje en de co assistente vroeg aan ons, of ze ons zoontje mee zou nemen naar een leeg kamertje aan de overkant om daar rustig te spelen en tv te kijken, we vonden dat uiteraard goed, (echt gelukkig maar ) de gynecoloog ging kijken en ik had 10cm ontsluiting, ik mocht gaan persen,in de tussentijd als ik een weeen met persdrang voelde, kon ik niet goed meer het wegpuffen en kreunde ik van de pijn, hij zei tegen mij je moet zuchten niet kreunen of schreeuwen, ik keek hem echt als een draak :x zo aan (volgens mijn vriend) ik probeerde te zuchten wanneer hij en de zuster het ook deedde, maar toch hield ik niet vol. ook mijn benen goed vast houden was niet heel fijn, ik vond het echt letterlijk vervelend dat de onderkant van het bed lager ging, naar ongeveer 3 persweeën (waar ik gewoon helaas echt kreunde en beetje schreeuwde was eindelijk het hoofdje zichtbaar, naar nog een perswee en echt een hele harde gil/schreeuw was eindelijk ons kleine meid geboren , mijn vriend en ik beide in tranen om 5:40, de placenta kwam 10 min later, ik vroeg nog naar de gynaecoloog, nu komt er echt niks meer he ? we hebben de placenta zelf gezien (nou ik wou het zien, vriend achteraf niet ) en er werd gekeken of ik uitgescheurd was of niet, toen werd een deken over me heen gelegd en werd ons zoontje naar binnen gebracht, hij reageerde echt fantastisch op zijn zusje, in tussen tijd kwam de gynecoloog nog terug en wou me nog even goed feliciteren, we hebben hem bedankt, ik heb nog gezegd met mijn zotte kop, ik ben blij dat ik zo,n knappe gynecoloog had die me heeft geholpen, ik had namelijk in het begin van de zwangerschap hem weleens zien lopen en toen dacht ik nou als ik door hem geholpen zou worden zou ik het wel weten ook heb ik gezegd dat toen die heel steng zei dat ik moest zuchten en niet schreeuwen, toen zei ik toen je dat zei, kon ik wel wurgen :x gelukkig konden we er allemaal om lachen en hij zei geloof me je bent niet de enigste, gelukkig kunnen we er om lachen je hebt heel goed gedaan en er is niemand wakker geworden hoor wat verschikkelijk zeg. ik kan er achteraf nog wel om lachen, maar jeetje wist niet dat inderdaad gezegd had vriend was blij dat ik het niet op hem heb afgereageerd, naar de bevalling was ik volgens vriend en gynecoloog opeens poeslief, mijn dochter was 3965gr en 52cm, (laatste is geschat) de bevalling is uiteindelijk rond kwart voor 3 begonnen en nog geen 3u later had ik mijn dochter in me armen en waren we eindelijk compleet, 2u voor ik me er moest melden om ingeleid te worden
Hallo dames, Even een update Wij zijn op 8 september om 01:08uur trotse ouders geworden van onze zoon Mason. Korte versie: de weeën begonnen op 7 september rond 13:00uur. Wij hadden zelfs nog visite, maar al snel werden de weeën heftiger en kwamen ze sneller achter elkaar. Visite is toen maar weg gegaan. De verloskundige kwam en vertelde dat ik nog steeds 1cm had. Na een uur hebben we haar nogmaals gebeld, omdat ik de pijn niet meer trok. Nog steeds 1cm.. Wel naar het ziekenhuis gegaan en na een paar uur ruggenprik(wat een uitvinding!!!!) alleen ik kreeg helaas koorts, bloeddruk daalde en de kleine zijn hartslag ging omhoog. Er was wat paniek en allemaal apparaten waren continu aan het piepen.. Was best eng. Ze hadden het over een keizersnee, maar gelukkig sloeg de medicatie aan. Wel moest de ruggenprik uit en wilde ze dat de kleine zo snel mogelijk zou komen.. De weeën kwamen weer terug.. En hoe!! Alleen nu mocht ik mee persen en na 13 minuten persen(in mijn gedachte: als hij eruit is is de pijn minder) was mijn prins er.. Alleen hij ademde en huilde niet.. Weer paniek.. Ze gaven hem zuurstof en na 5minuten ging alles goed gelukkig! Wij moesten dezelfde nacht nog naar huis (mijn eigen verloskundige gaf later aan dat ik absoluut niet naar huis had gemogen ivm dat ik nog koorts had) maar gelukkig is alles goed gegaan. De eerste nacht was echt een hell.. Mason wilde alleen maar vast gehouden worden en zodra we hem neer legde raakte hij erg overstuur. Wij waren echt oververmoeid. Nu gaan de nachten een HEEL stuk beter en beginnen we een beetje te wennen. Het is wel erg pittig, maar we genieten wel! Ik ben zelf nog herstellende en erg emotioneel en nog steeds moe, maar ook dat gaat steeds wat beter. We doen het rustig aan en vooral met kraamvisite ook! Vandaag zijn wij voor het eerst naar buiten gegaan en dit was erg fijn en heeft ons goed gedaan. Verder blijft het enorm zoeken en wennen.. Mijn hormonen gaan ook nog alle kanten op en ik vind het heel erg spannend als ik eraan denk dat manlief binnenkort weer nachtdiensten moet draaien.. Als ik hieraan denk begin ik al bijna te huilen, maargoed hopelijk ben ik over een week wat zekerder en wat minder emotioneel.. We zullen het zien!
Van harte, love14! Gelukkig is alles goed gegaan! Elke dag ga je je wat sterker voelen! En ook al is het even spannend als je de nachten alleen bent: vertrouw op jezelf, jij kunt dit, hoor!! Ik had dit ook en heb nu de eerste nachten zelf gedaan, het kwam goed ! En die tranen, lekker laten rollen! Lucht op! Geniet van je kleintje!!
Proficiat love14! Ik doe de nachten ook alleen, mijn vriend wordt niet wakker van haar... lukt je wel. Overdag werkt hij dan ook nog eens 12u... ik had ook schrik, maar dat loopt wel los!
is het gebruikelijk dat er misschien een besloten gedeelte komt van dit topic ? een soort clubje, het lijkt me leuk om met jullie allemaal verder te kletsen namelijk hier is de kleine meid alweer 10 dagen oud, ze doet nog steeds heel goed, drinkt veel, ze droogt wel een beetje uit, lijkt wel alsof ze verbrand is geweest en ontvelt, ik smeer het maar lekker in met baby olie, en ik denk dat wel gaat helpen , voor de rest dus een heerlijk kind, met grote broer gaat het ook goed, ben vandaag voor het eerst een redelijk groot stuk wezen lopen (even kijken waar de nieuwe school van mijn zoon is) en daarna beetje de buurt bekeken, was naar de wandeling best wel moe kleine slaapt nog, zo zou wel wakker worden en de borst willen GEFELICITEERD LOVE 14 zijn we nu gelijk met jongens en meisjes ?
Hey meiden, Bedankt voor jullie steun! Mijn vriend is dan soms van 20:00uur tot volgende dag 16:00uur weg, maar we gaan even kijken hoe we dit kunnen doen. Misschien dat hij op de dagen als hij uit de nacht komt minder gaat werken en op andere dagen meer.. Moeten even kijken. Voor alsnog is hij nog lekker thuis! De kraamverzorgster was vandaag voor het laatst.. Op zich voelt dat prima en kunnen we echt ons eigen ritme gaan volgen en aan de andere kant best spannend, maar het idee dat wij ook het consultatiebureau kunnen bellen geeft mij een gerust gevoel. Meestal komen de tranen na het avondeten dus ben benieuwd hoe het vanavond gaat haha Hoe gaat het met jullie dames?
@mamsvan fijn dat alles goed gaat! Baby's krijgen ook een nieuw velletje hè dus zal vast daardoor komen. Lekker hè af en toe lopen. Hier vanaf deze week weer lekker grote stukken aan het lopen ipv alleen even snel naar de super. Ik vind het wel een leuk idee om een clubje te maken als er nog meer meiden dit leuk vinden? @love14 nu voor het echie! is in het begin altijd even spannend maar heel fijn als je weer lekker je eigen ding kan doen. @hier Kleine man is een tevreden ventje. Alleen slaapt hij overdag niet heel veel. Ik ben nu s.nachts kv gaan geven omdat hij heel veel en lang aan de borst wilde. Nu is hij veel rustiger ook overdag. Hij heeft vannacht zelfs geslapen van 21.45 tot 2.30 (toen heb ik hem wakker gemaakt) en van 3.30 tot 7.00!
Kind en gezin (opvolging baby in België) zei dat droge huid vaak voorkomt bij kindjes die goed bijkomen. Vooral op handjes, voetjes en buikje. Goed teken dus.
@mamsvan hier ook wat velletjes op mini. Wij gebruiken van Weleda verzorgende olie en zijn tot nu toe tevreden. Het lijkt steeds minder te worden. @humava lijkt mij ook leuk zo'n clubje. Fijn dat de kv helpt! Dan kan je zelf ook wat meer ontspannen. @e1ke klopt, kraamverzorgster zei ook dat het normaal is..
Ik gebruik babyolie nu, werkt prima, Vanmiddag naar inloophuis spreekuur, even kijken hoveel ze nu weegt, bij de laatste kraamdag was 3700, dus ik hoop echt dat ze nu wat zwaarder is, ben soms best onzeker over bv, krijgt ze wel genoeg vraag ik me dan af, nou vanmiddag daar antwoord op, vrijdag ochtend intake CB,
@Love14 Heeee..wat leuk je verhaal te lezen! 2 dagen na ons dus...heb wel aan je gedacht hoor. Wat slecht dat je met koorts naar huis bent gestuurd. dat is niet netjes van het zkhs. En die eerste nacht...das wel beetje herkenbaar. Wij waren wel in het zieknhuis, maar sliepen met zijn drietjes de 1e nacht op 1 kamer en Louise had knallende hoofdpijn (vacuümpomp) Daar kwamen we achter doordat mijn vriend maar in 1 houding met dr kon wiegen..elke andere bewegen begon ze hartverscheurend te huilen. Uiteindelijk een verpleegster na wiegen en doen tot 2:30 zover gekregen dat ze een zetpil kreeg...toen ging het beter. @Mamsvan Je geeft BV? Lijkt me idd even wennen en soms lastig. Had je snel stuwing? Maar jeetje wat zijn sommige alweer actief al .. buiten lopen? Naar een inloopspreek uur? Ik ben blij als ik aangekleed ben en ben knock out 2 uur lang smiddags. Mijn hechting van mijn knip is ook los aan 1 kant, das gewoon ook een gemeen gevoel. Zitten en staan, beide ben ik snel zat. Kost best energie ook. Maar het heelt netjes dus even doorbijten, ze geven het ongeveer nog een week. En emoties....@Love14 Jij hebt echt avond tranen? ..hihi..ja, het is wat, zelfs mijn vriend is nog steeds emotioneel ook. Ik heb vooral veel flash backs. Dan ben ik bv opeens weer terug in het moment dat ik wakker werd de ochtend na de bevalling. Ze hadden mij voor mijn rust op de verloskundige kamer waar ik was bevallen laten slapen alleen, want ik ging om 3:30 pas slapen. Ik werd toen om 7:00 wakker, helemaal trillen en schokkend (scheen nasleep adrenaline te zijn), helemaal alleen (VL sliep thuis, Louise lag op de kinderafdeling aan de CTG) in een grote lege kamer,....ben toen maar in een stoel gaan zitten met mijn vest aan, deken om, tot er iemand kwam. .... Ik heb de hele week snachts alleen geslapen want Vl kon niet blijven..gelukkig lag Louise wel bij me, maar ik vond het niet fijn. VL kwam elke ochtend trouw om 7:00 omdat wij zelf haar antibiotica shot moesten halen op de kinderafdeling en stiekem keek ik daar dan om 5:00 al naar uit... Kwa verzorging van Louise zie ik er niet tegenop dat VL donderdag weer gaat werken. Heb de nachten in het zkhs ook alleen haar voeding gedaan enzo. Wel gewoon tegen dat ik hem NU al mis. We zijn zo close, ik geniet er zo van.. He heerlijk....daar gaat mijn mascara weer
'Grappig' om te lezen dat er meerdere zijn die de huilbuien rond etenstijd en in de avond hebben. Ik had dat namelijk ook. Ik heb op zich geen flashbacks gehad van m'n bevalling. Komt ook mede doordat het zo supersnel ging.. Ik mis delen van de bevalling (misschien maar beter ook). Verder gaat het hier goed! Mirthe heeft alleen van zondag op maandagnacht van 23.00u tot 4.00 gewoon liggen spoken. pff.. errug lastig! Toen kwamen daar ook nog eens krampjes bij. Totdat we de fles om 4 uur gaven viel ze rustig in slaap. Afgelopen nacht is het beperkt gebleven tot een uurtje na de fles huilen.. Hoop dat het komende nachten beter gaat Vanmiddag voor het eerst naar het consultatiebureau geweest. Ze is nu 3672 gram en 51cm (geboortegewicht was 2950gram). Ze waren tevreden.
Amaai dat gaat snel bij jouw meisje geejaw, onze zijn even oud en de mijne woog maar 20gr minder, 2,930. 5 dagen geleden woog ze 3,200 met pamper en na voeding. Ik moet vrijdag op controle bij kind en gezin. Benieuwd, maar denk max 3,400. Die tranen heb ik niet echt, kan soms wel intens gelukkig worden als ik haar zie. En dan vlak erna ongelukkig, omdat het te mooi om waar te zijn lijkt en dan denk ik wat als er haar ooit iets overkomt. Hbb jullie dat ook?
@geejaw lastig hè als ze zo spoken. Hier heeft zl nu vooral s.middags en begin van de avond last van huiluurtjes. @e1ke ja ik denk dat ook wel eens wat als dl of zl iets overkomt brrr. Ik droom nu trouwens regelmatig dat ik Dex nog bij me in bed heb en dat ik in slaap ben gevallen en hij onder de dekens ligt. Dan schrik ik wakker en ga echt zoeken in mijn bed om er een paar seconden later achter te komen dat hij gewoon in zn wiegje ligt. Dat had ik bij dl ook toen ze net geboren was.
Dag dames, hier weer even een berichtje van mij. Als eerste gefeliciteerd nieuwe mama's! Fijn om te lezen dat alle kindjes goed gaan, al zijn er wel wat complicaties hier en daar. Lijkt me moeilijk om (veel) in het ziekenhuis te moeten zijn met zo'n klein hummeltje! Ik ben inmiddels aardig bijgekomen van de bevalling. Mijn bekkenbodem voelt nog niet heel sterk, maar ik loop wel veel als ik de energie heb. Rosalie heeft haar ups en downs. De medicijnen die ze had gekregen voor haar reflux bleken heel veel krampjes te geven. Nu krijgt ze een halve dosis en dat lijkt tot zover beter te gaan. Zowel Rosalie als ik gebruiken nu gentiaan violet voor de spruw. Na twee weken nystatine is had ik nog steeds erge pijn. Verder gaat het slapen de ene dag/nacht goed, de andere minder. Gelukkig lijkt ze steeds langer achtereen te slapen en ze groeit en drinkt goed Kraamtranen heb ik ook gehad, en nu nog af en toe hoor! Bij mij kwamen ze vooral na een zware nacht. Ik heb voor mijn doen veel gehuild de afgelopen weken Ik vind het ook best lastig om een ritme te vinden en mijn dagelijkse dingen weer op te pakken. Vooral op dagen dat mijn man druk is en Rosalie onrustig is. Telkens als het beter lijkt te gaan speelt er weer iets anders op. Maar gelukkig geniet ik ook heel veel van haar <3
Hier zijn de nachten echt hel. Gisteren naar kinderarts geweest en die vermoedt verborgen reflux. Nu drankje gekregen maar duurt even voor dat werkt. Net heeft hij ook weer verschrikkelijk gehuild. Geef nog steeds bv maar zodra reflux onder controle is, denk ik dat ik stop. Heb kloven enz en die genezen wel iets als ik effe paar keer kolf, maar naast de vele nachtvoedingen en gebrek aan slaap, gaat dit wel opbreken. Ik denk dat ik vannacht 4 of 5 uurtjes geslapen heb... En dat al een hele poos achter elkaar. Flesvoeding klinkt goed 😉 Maar nu eerst medicijnen hun werk laten doen en daarna pas evt volgende verandering. Sorry ego bericht... Ik lees trouwens wel mee hoor! Super om jullie verhalen te lezen en herkenning te vinden.
Debsel hier ook verborgen reflux, wat hebben jullie voor medicijnen gekregen? Wij ranitidine van de huisarts. Ik heb ook erge kloven gehad, welke met tepelverbanden snel weg zijn gegaan. Echt een aanrader! Ik heb de Rite Aid hydrogel pads gebruikt, kun je op internet bestellen. En verder veel purelan smeren... Edit: de kloven kunnen komen doordat je niet goed aanlegt. Heeft je kraamzorg of vk al meegekeken?
Omeprazol hebben we gekregen, mogelijk binnen paar dagen effect. Hoop het! Begint echt giga op te breken... Tepelverbanden had ik nog nooit van gehoord! Ben je wel door blijven voeden tijdens het gebruik? Purelan smeer ik idd, evenals eigen melk. Lactatiekundige heeft meegekeken en het ligt niet aan het aanhappen. Al merk ik wel dat als mees last heeft, hij nog harder zuigt en ook als het ware bijt op m'n tepel en trekt (dat probeer ik uiteraard te voorkomen). Sneu dat jullie meisje kramp kreeg van medicijnen... Denk je eindelijk rust te krijgen, komt er nog schepje bovenop! Wel fijn dat ze steeds langer slaapt. Wil ik ook!! 😉
Die rite aid hydrogel pads zijn echt hele goede compressen! Ik heb ze ook gebruikt. Ik ben de bv wel al een beetje aan het afbouwen, het loopt niet echt heel lekker hier. En ik heb altijd gezegd dat het wel leuk moet blijven anders stop ik ermee. Hoe zijn jullie erachter gekomen dat jullie kindjes verborgen reflux hebben? Wat waren de symptomen? Zl kokhalst namelijk regelmatig maar er komt niks mee. Hij heeft er geen/niet veel last van naar mijn idee maar wil het wel een beetje in de gaten houden. Ik dik zijn voeding wel al in met nutriton op advies van het cb en dat werkt wel goed lijkt het, hij poept alleen wat lastiger nu.
@e1ke Komt denk ik ook mede doordat Mirthe na 4 dagen alweer terug op geboortegewicht was.. Verder groeit ze gewoon volgens het boekje Lengte & gewicht kloppen. Dat ongelukkig voelen herken ik ook wel een beetje! Net voordat ik zwanger was een moeilijke periode gehad. Dit ben ik nog steeds niet vergeten en schiet nog steeds af en toe door m'n hoofd. Ik denk vooral in de zin van: Als ik niet zwanger was geweest.. wat dan? Verder kan ik echt genieten van ons mooie meisje! Ben supertrots op d'r!