@Orchidea gelijk heb je hoor! Je werkgever kan lekker wachten tot je terug bent van verlof. Of is dan je contract al verlopen? Hoe dan ook hoef je op deze termijn niet met hem in gesprek te gaan, je bent immers officieel met verlof. Niet netjes zeg, om je dit te vertellen terwijl je aangaf (bijna) overspannen te zijn. Die had zeker geen zin in de ziektewetkosten.. het mag natuurlijk niet op deze manier maar ja wat doe je eraan.. Groot gelijk dat je nu kiest voor rust! Ik ben sinds nov 2017 ziek vanwege een burn-out, later omgezet in een ziektemelding vanwege zwangerschapsklachten en nu zijn we in onderhandeling over een vaststellingsovereenkomst. Vandaag zou officieel mijn laatste werkdag zijn en hoewel ik al sinds mei volledig thuis ben, voelt het toch als een opluchting dat mijn verlof begint! Ondertussen houdt mijn jurist zich bezig met de onderhandelingen, ik ben even niet aanspreekbaar. Na mijn verlof zie ik wel verder.
@Orchidea snap nooit zo goed waarom werkgevers zo egoïstisch zijn. Verlof is bedoelt om ff niet met werk bezig te zijn en toch moeten ze weer dwingen. Hoor het zo vaak om mij heen. Sommige zitten hun hele verlof in de stress om werk zo oneerlijk!. Mijn contract is ook niet verlengd. Maar heb echt de volste vertrouwens dat het helemaal goed komt na de bevalling. Ook hier is het niet op een nette manier gegaan maar goed. Ik had sowieso twijfels bij deze werkgever. Ik wil me graag laten omscholen tot docent dus wil open sollicitaties sturen naar een paar scholen hopelijk wordt dat wat.
@Relax Ik zit inmiddels sinds april thuis omdat de huisarts, tevens de bedrijfsarts geconcludeerd hadden dat het om zware overspannigheid ging, tegen het randje van een burn-out en dit niet verstandig was mbt de ontwikkeling van mijn kindje. Ik krijg zojuist een mail terug van mijn werkgever, kil en bot dat het zakelijke gedeelte wel kan wachten, maar dat ze mijn werktelefoon zo snel mogelijk terug willen omdat een andere collega hem wilt gebruiken. Ik voel mij zo ontzettend gebruikt. Ik ben in december voor deze baan verhuisd, met belofte op een vast contract, wat uiteindelijk een jaar contract werd ivm zwangerschap, ik heb zoveel moeite gedaan ondanks het stroefe verloop in het team, een team dat niet met elkaar wilde samen werken, iedereen zijn eigen plan maar deed, elke dag je opgejut werd omdat de oudere collega’s in de 50 een “nieuweling” gewoonweg niet accepteerde, en nu dit. Mijn contract loopt tot 20 november, en mijn zwangerschapsverlof tot 3 november. Er is niet eens te spraken gekomen dat ik daarna niet terug zou komen maar mijn werkgever trekt automatisch de conclusie door mijn werk telefoon te vorderen, de manier waarop ik melders kan contacten, een bekeuring op kan maken, gewoonweg alles wat met werk te maken heeft, en ik dus nodig heb om mijn werk uit te voeren te eisen van mij. Dit betekend dus dat mijn werkgever de conclusie heeft getrokken om mij na mijn zwangerschapsverlof niet meer in dienst te willen hebben. Ik vind het werkelijk waar onbeschoft, wellis waar wilde ik sowieso niet terug keren en overgebleven vakantie dagen opnemen, maar dat is mijn keuze, en daar wist hij nog niets vanaf. Gewoon balen dat die keuze dus al is gemaakt. En dat dat nu moet. In mijn verlof, een paar dagen voor de komst van mijn kindje.
Ten eerste, jammer dat je contract niet verlengd is. Mbt tot je zwangerschap ook? En helaas heeft mijn werk invloed gehad op mijn geheel mijn zwangerschap. Vanaf het moment dat ik bekend heb gemaakt zwanger te zijn is er alleen maar geteiterd elke dag, onbegrip, pesterijen, zelfs zo erg dat de pauzes enorm kil waren voor mij, dat ik voortaan de pauzes thuis deed, ik tijdens cursussen alleen zat en er gewoon amper tot niet tegen me gepraat werd. Ik heb enorm veel spijt van dat ik de baan heb aangenomen, dat er veel tegen mij gelogen is, het team dat enorm hecht zou zijn, bleek bij binnenkomst al een enorme hel te zijn, op mijn eerste dag zat ik al tussen een ruzie tussen twee collega’s. Ik zou een vast contract krijgen, waardoor ik ben verhuisd voor deze baan. Waardoor onze kinderwens vast stond, omdat we beide een zekerheid hadden voor de toekomst qua financieen. En nu, tijdens mijn verlof, de laatste paar dagen nog even zeuren om mijn werktekefoon, het gaat mij niet om het inleveren van de werk telefoon, prima, die wil ik best afgooien, maar ivm mijn verhuizing ligt het doosje van de telefoon nog bij mijn ouders op 50 minuten afstand, maar meneer wilt die per direct, zo snel mogelijk terug..
wat een ongelofelijke hork zeg! Kun je geen contact opnemen met de rechtsbijstand/de vakbond of wat dan ook? Als hij dat doosje wil zou ik hem lekker verzoeken zelf 50min in de auto te stappen en dat ie anders maar gewoon pech heeft. Ik zou me proberen er niet al te druk om te maken zo de laatste week voor je bevalling (hoewel ik snap dat dit makkelijker gezegd is dan gedaan want wij hebben een soortgelijke situatie).
Dan voel je je wel flink genaaid zeg. Snap dat je flink baalt. Snap niet zo goed waarom ze je moeten pesten omdat je zwanger bent?? Klinken idd niet als fijne collega's en werkvloer. Bij mijn werk zag ik ook al dingen waarvan ik dacht dat het niet klopte. Voornamelijk veel voortrekkerij vanuit het management. Ik heb mij ook nooit welkom gevoeld door het management wel door de collega's. Maar ook die hebben mij wel teleurgesteld sinds ik door zwangerschapsklachten ziek thuis zat. Niemand die vroeg hoe het met mij ging terwijl ik toch 2 spannende opnames heb gehad en ik niet voor de lol thuiszit had graag nog doorgewerkt. Bij 30 weken is mijn contract niet verlengd eigenlijk zonder enige reden. Aannemelijk is door mijn zwangerschap. Maar ik heb ze gewoon nooit meer gesproken gek he! Geen bedankt geen succes helemaal niks. Maar goed laat die hork maar lekker wachten hoor. Soms moet je de bal ook terug kaatsen dus bij wacht maar lekker totdat het jou uitkomt.
Ik zou hem zeggen dat je met alle plezier bij aflopen van je contract de telefoon wilt komen afleveren. Tot die tijd ben je immers nog gewoon in dienst. Of anders aangeven dat je de telefoon wel wilt komen geven (dan ben je er ook maar vanaf!) maar dat je het doosje later even opstuurt omdat je dat niet thuis hebt liggen. Kan me goed voorstellen dat je nu geen 50 minuten gaat rijden om je baas een plezier te doen. Enne, het klinkt alsof het beter is dat je daar niet meer terug hoeft! Er komt vast iets beters op je pad!
Ik heb met het UWV al gesproken betreft de hele situatie, omdat ik het ook raar vond dat hij mij zomaar kon ontslaan, tevens toen ik al in de ziekte wet zat en het al moeilijk genoeg had door de overspannigheid. Zij konden verder niets doen omdat het gewoon mocht wat hij doet. Hij vond blijkbaar dat hij zich als een held had gedragen en mij een dienst bewees, want dan kon ik lekker vroegtijdig opzoek gaan naar een nieuwe baan, inmiddels 5 afwijzingen later, waarvan 3 uitgenodigd worden op sollicitatie gesprek, en afhaken door de zwangerschap, helaas pindakaas! Ja ik ga hem een mail sturen dat ik de telefoon, met oplader kan laten afleveren maar dat het nu voor mij onmogelijk is om binnen no-time dat doosje bij mijn ouders op te halen, of te laten brengen, zij zitten ook midden in het verkoop van hun huis en een hoop geregel, vandaar!
Nogal. En dat is nog zacht uitgedrukt ook! Ik heb ook nooit begrepen waarom, ze waren in het begin best aardig tegen me, voor mijn zwangerschap maar daarna was gewoonweg een hel. Zo erg dat ik begon te twijfelen over mijn zwangerschap, verschrikkelijk gewoon! Erg is dat hé. Zwangerschap is geen ziekte maar het kan soms zo beroerd gaan dat je thuis komt te zitten, terwijl niemand dat voor de lol doet! Het is inderdaad aannemelijk dat dat komt door de zwangerschap, belachelijk. En geen berichtje vanuit de collega’s, dat herken ik. Bij mijn collega die geopereerd was aan zijn voet werd er vrijwel dagelijks gecontacteerd. Tevens kreeg hij een flinke bos bloemen thuis gestuurd, een doosje merci en een grote kaart vanuit de collega’s. Bij mij na mijn ziekmelding in april, tot aan nu, totaal geen berichtje, geen bos bloemen, geen doos merci en zelfs een kaartje was al teveel. Ik weet iniedergeval waar ik sta! En adieu, ik mag blij zijn dat ik straks hopelijk in 2019 is mijn doel een nieuwe baan heb, maar voor nu gewoon lekker genieten van het einde van de zwangerschap, de buik en straks dat kleintje. Ik ben benieuwd wat de andere zakelijke aspecten zijn die hij wilt bespreken, maar dat ga ik mooi met een korreltje zout nemen en hoop dat ze flink balen dat er nu een hoop werk niet word gedaan omdat ze mij gedumpt hebben als grof vuil!
@werkgevers.. herkenbaar.. hier ook een collega die 4 dagen korter zwanger is dan mij, maar wel van alles krijgt (zelfs kraammand enz.) en wekelijks telefoontjes.. maar bij mij kan niets af.. ja enkel 2 weken een telefoon dat mijn inzet niet goed is en dus gene verlenging (werkte tot mijn ziektewrt 10 avonden, 1 vrij en weer 8, 2 vrij, weer 10 en ga maar door.. dus ik heb als antwoord gegeven.. voortrekkerij en valse beschuldigingen.. want toen ik al op mijn tanden liep, huilend mijn werk deed (meer voor de clienten dan mezelf) was ik goed genoeg om alle avonden te kunnen draaien.. maar toen ik in ziekenhuis kwam te liggen was het binnen 24 uur je kan wel weer aan het werk niet? terwijl ik 4 weken met flinke griep en enorme uitdrogingsverschijnselen heb gelegen
Hier nu wel alles gelukkig geregeld en over 1e dagen officieel verlof, en 4 dagen later neemt UWV mij voor 100% over in de Wazo.. in November/december solliciteer ik wel weer.. nu eerst richten op de gezondheid van mijn 4e dochter en die goed, gezond enz op de wereld zetten
Wat erg dat je begon te twijfelen over je zwangerschap ze hebben echt met je gedaan bah. Hier echt precies hetzelfde. Na 10 weken ofzo kreeg ik van 2 collega s wel een app hoe het ging, nou heb mooi niet gereageerd want deze mensen zoeken gewoon dingen om te roddelen en willen oprecht niet weten hoe het gaat. Ik zit wel heel erg in dubio om er wat van te zeggen of niet. Moet ook nog werkspul inleveren. Ergens moet ik mn ei kwijt wat betreft hoe ze mij behandelt hebben aan de andere kant denk ik, ik ben ze beter kwijt dan rijk. Maar toch steekt het. Heb mij ook altijd voor meer dan 100% ingezet en er kan niet eens een bedankje van af. Ook hier collega's die bosjes bloemen kaarten en cadeaukaarten hebben gehad. En daar gaat het niet eens helemaal om maar het is gewoon een fatsoens/principe kwestie. Ik was het al een beetje vergeten maar wordt nu gewoon weer boos . Maar voor nu idd concentreren om een baby gezond ter wereld te brengen en ik geloof echt in mezelf en dat het helemaal goed komt.
Jeetje, wat erg zeg. Dan voelt het ook gewoon super persoonlijk. Je hebt daar hartstikke hard je best gedaan. Zo bizar dat je na 24 uur dat te horen hebt gekregen terwijl je er slecht voor lag, onbegrijpelijk is dat. Fijn dat je zo met verlof gaat, kun je eindelijk lekker je rust nemen. En een baan komt echt wel weer goed, eerst lekker genieten van je dochter!!
Ik vind het erg om te lezen dat ik niet de enigste ben, en dit heel toevallig is dat dit zwangere vrouwen word aangedaan. En je kunt vrij weinig, je kunt het aanvechten maar een werkgever, en collegs’s zullen altijd ontkennen dat het komt door de zwangerschap, al weet je dondersgoed dat het daardoor komt, anders krijg je dat gevoel niet in je zwangerschap, en is het raar dat de situatie voor de zwangerschap wel prima was. En inderdaad ik begon gewoon te twijfelen, als je geheel je zwangerschap getreiterd,gepest,beledigd,alleen gelaten bent op je werk, geloof me, dat is geen pretje. Ik werkte voorheen op straat en werd maar op kantoor gezet, in the middle of nowhere, moederziel alleen, zag amper mijn collega’s. Ze wisten ook niet hoe ze mijn situatie aan moesten pakken ivm mannelijke collega’s, dus ook nog werd al het werk bij mij gelegd waar gewoonweg geen tijd voor was, of... geen zin. Simpel zat, gewoon alles bij je zwangere collega neerleggen omdat je er geen zin in het en op tijd naar huis wilt. Nu sta ik echt wel stevig in mijn schoenen, maar alles werd daar verpest, ik stond er alleen voor, 6 collega’s keerde zich tegen mij en mijn werkgever? Die was alleen tevreden als ik zijn zin deed, overuren maken, en braaf de taken van mijn collega’s overnemen waar zij geen zin in hadden, terwijl ik mijn eigen opdrachten kreeg en daar niet aan toe kwam, en achteraf klagen dat het niet op tijd af was. Hoe dan? Rot dat je ook nog werk spullen in moet leveren, liefst laat je het natuurlijk achter je, de gehele situatie hoe je behandeld bent. Ik ga mijn bureau opruimen tegen November, lever de rest van de spullen in en zeg adieu, verder niets. Ik ga ze niet eens op de hoogte brengen van de geboorte van mijn dochter, laat staan dat ik beschuit met muisjes ga brengen. Nee bedankt, de grootste fout is dat ik daar ben ga werken.
Jeetje meiden, wat een verhalen!! Wat bizar dat dit gebeurt!! En ook zoveel dus! Jullie vinden vast iets veel beters, waar jullie echt beter op je plek bent! Echt waar! En even, het kan ook anders. Ik heb mn vaste contract gekregen tijdens mn vorige verlof. Zodra ik deze keer vertelde dat ik zwanger was, mocht ik niet meer tillen en zeker de laatste weken echt weinig gedaan op mn werk omdat het gewoon niet mocht van mn collega’s. Overleg met mn manager wat verstandig was om te doen ivm extreme moeheid resulteerde in advies om voor 50% ziek te melden.
Gewoon als voetveeg gebruikt dus! Slecht hoor! Daar wil je niet eens naar terug stakkers. Ik ga ook geen melding van geboorte geven ze zoeken het maar uit! @Nanoe2 Goed om te lezen dat het ook anders kan! Een zwangerschap staat helemaal los van je kwaliteiten en toegevoegde waarde. Je zult je vast gewaardeerd voelen mooi! Hier leek het alsof ze erop aanstuurde dat ik mij volledig ging ziekmelden. Dus eerst heel veel begrip en ik hoefde mij geen zorgen te maken mbt een contract. Tot aan mn verlof kon ik thuisblijven. Toen kreeg ik via detacheringsbureau dus niet eens van werkgever zelf te horen dat mijn contract niet verlengd werd. Dus ook nog eens laf zijn ze. Ik hoop volgend jaar ook zo een fijne werkgever te kunnen vinden.
Wow meiden wat een bizarre verhalen over jullie werkgevers/collega’s. Onwerkelijk dat er zo met jullie wordt omgegaan.
Altijd weer schokkend om te lezen hoe vaak een zwangerschap een rol speelt bij het niet verlengen van een contract. Echt hoog tijd voor een betere bescherming van ons als vrouwen! Verder is het hier relatief rustig, zijn er nog baby's geboren vannacht? Hoe hebben jullie geslapen?
Ja, precies. Klinkt exact als mijn verhaal, in het begin heel begripvol, hoefde mij totaal geen zorgen te maken. Zo zie je maar weer! Volgend jaar inderdaad betere kansen. Hier rustig geslapen, wel voor dat ik ging slapen wat vage steekjes, en nu eigenlijk nog steeds. Ben benieuwd of het doorzet! Nog 5 dagen tot de geplande kz.. gaan we dat redden!