Precies mijn mening. Denk overigens wel dat het hier goed gaat hoor. Schoonouders zullen als eerste op de hoogte zijn ivm vervoer naar het ziekenhuis en weer naar huis. Dan als ik eraan toe ben, breng ik mijn ouders op de hoogte. Die geef ik dan toestemming om mijn zusje op de hoogte te brengen. Of dat doe ik zelf ook. En ik breng mijn ene opa en oma op de hoogte. Maar ik denk dat als ik dat gedaan heb, ik het daarna ook gewoon op FB zet. Als ik daar nog niet aan toe ben, zal ik ook ouders enzo denk ik nog niet op de hoogte stellen.
Ik heb hier ook nog over getwijfeld. Maar heb besloten dat maar te laten voor wat het is. Een van mijn oma's waar ik bang voor ben dat die zich te snel zullen verlullen, zie ik ook net zo goed een felicitatie op de tijdlijn van mijn moeder zetten met daarin misschien ook nog de naam. En dat kan ik niet voorkomen door mijn eigen pagina te blokkeren.
Wow bizar zeg. Gelukkig heb ik zulke dingen nog nooit meegemaakt met social media ofzo. Tot nu toe bij iedere geboorte echt aan ons geweest dit bekend te maken. En mn ouders wachten altijd op t moment dat wij zelf zeggen dat ze hun broers en zussen mogen bellen. Ik heb geen contact met hun maar gun mn ouders wel die blijdschap te delen. Maar wel op t moment dat ik eerst al onze mensen heb ingelicht.
Oh wauw!! Hier is niemand erbij alleen mijn man en alle andere mensen die rond lopen in de kamer voor de bevalling. We willen minimaal eerste uur ook alleen zijn en als wij er aan toe zijn zullen wij de familie inlichten en hopelijk kan ik zeggen dat ze naar ons huis kunnen komen. (Moet bevallen in ziekenhuis) dit weten de ouders ook en accepteren ook onze keuze hierin.
Dan is het een ander verhaal. Mijn schoonouders wisten ook dat de bevalling was begonnen, omdat wij hun auto nodig hadden. Onze auto gaf de dag voor de bevalling de geest. Gewoon doen wat goed voelt op dat moment! Voor hetzelfde geld gaat het heel goed en wil je het van de daken schreeuwen, maar het kan ook zo zijn dat je gewoon even in die bubbel wilt blijven. Wij doen wel zelf iedereen (familie) dus telefonisch op de hoogte stellen en de eerste dagen niets over whats app. Verder zetten we echt niets op facebook. Ik heb zelfs geen zwangerschap aankondiging gedaan of iets. Dus ik krijg nu nog steeds wel eens felicitaties en vreemde gezichten als ze mij dus zien :d
Ik moet ook wel zeggen dat ik echt mn mondje bij heb en keihard zeg: laat me niet zien dat jullie tegen mn wensen ingaan hahahahh. Zo ook met t shop gedrag van mn ma. Eerste kindje heb ik bijna niks aan kleding zelf kunnen kopen met mn man omdat mn moeder al zo bizar veel had gekocht. Tweede keer dus keihard gezegd: ma je hoeft pas wat te gaan kopen als de baby er is. Laat ons nu dit beleven samen met ons dochtertje om voor haar zusje/broertje te shoppen. Denk dat dat ook veel scheelt hoor. Gewoon keihard op je punten staan en er duidelijk zeggen dat een discussie geen nut heeft. En met keihard bedoel ik: als je mij pijn doet rondom t kind en onze wensen, dan heb je jezelf ermee want dan heb ik voorlopig geen zin om je over de vloer te hebben en mis je zelf veel tijd met die kleine.
Daar doe je dan inderdaad ook niets tegen, maar alles wat ik van mijn kant tegen kan houden, doe ik met alle liefde!
Oh en er komt niks bij niemand iets op social media. Er heeft ook nooit iets van mijn zwangerschap op social media gestaan. Zullen een aantal mensen wel verbaasd zijn als ze me tegen komen met een kinderwagen
Ik ben wat dat betreft ook niet op mijn mondje gevallen. Zeker bij mijn ouders niet. Die moeten zich overigens sowieso flink bewijzen, willen ze dat de kleine bij ze komt zonder dat ik erbij ben. Maar dat is een ander verhaal. Bij schoonmoeder vind ik het wel wat lastiger. Die wil ik het liefst niet afstoten of de band mee verprutsen. Die lijkt het ook niet altijd te zien dat een ander iets anders kan vinden/denken en blijft dan doorzeuren dat we wel echt dit en dat moeten doen. Maar wel echt uit goede bedoelingen. En het is ook niet perse dat haar manier altijd verkeerd is. Gevalletje manier A en B die beide werken. Maar ik wil het wel zo veel mogelijk zelf uitzoeken en op mijn eigen manier doen. Ja, in overleg met mijn vriend natuurlijk.
Zo hebben wij het ook gedaan! We hebben de telefoon alleen gebruikt om wat foto's te maken. Verplegend personeel was echt zo verrast dat wij helemaal niets communiceerden. Omdat ze het zo vaak anders zien. Ik vond het heerlijk! Zo was het echt ons moment, komt zoveel op je af en we wilden geen afleidingen van buitenaf.. Mijn dochter is geboren in het ziekenhuis om 21.15, we moesten een nacht blijven vanwege vacuümverlossing. Schoonouders zijn gebeld dat de auto pas de volgende dag terugkwam. That's it. De volgende ochtend waren we rond 10 uur thuis en was mijn oma de eerste die langskwam, want die zou sowieso komen schoonmaken. Haar reactie was echt zo mooi! Daarna kwamen pas om 16 uur onze ouders en schoonouders.
Ja hier ook. Naja, qua mensen die erbij zijn. Ik bepaal dan zelf na de bevalling wel wanneer ik eraan toe ben mensen in te lichten en vooral te ontvangen. Dit kan binnen een uur zijn, maar ook pas later
Ik begrijp wel dat je idd de band niet wilt verzieken. Denk dat t als schoondochter naar schoonmoeder toe ook moeilijker is, omdat je man er toch nog tussen staat. En je wilt hem natuurlijk ook niet in een ongemakkelijke positie brengen. Hier geen contact met schoonmoeder, al woont ze vijf meter van mn eigen ouders vandaan. Als we haar zien maken we wel een praatje, maar ze is geen oma voor onze kinderen. Dit heeft natuurlijk een reden. Maar is ook gewoon al zo vanaf begin van mijn relatie met mn man. Dus in dat opzichte heb ik me nergens druk om te maken. Mn schoonzusjes zijn een ander verhaal maar die wonen ver genoeg om ook later te kunnen inlichten wanneer wij eraan toe zijn.
Lastige relatie dus. Wie weet brengt een kleinkind daar een positieve draai aan. Maar dat moet rustig uitgezocht worden. Het is en blijft een dingetje schoonfamilie.. plus het is een andere generatie dus dingen die wij nu doen, strookt niet met wat hen is geleerd. Ik heb moeten leren loslaten, zelf op mijn bek moeten gaan en misschien toch adviezen van anderen aan moeten nemen. Daar ga je echt je eigen weg in vinden en je schoonmoeder ook! Ik denk altijd maar, zij heeft haar kinderen ook grootgebracht en ik mag hopelijk de rest van mijn leven met hem doorbrengen. In niet alles denken wij hetzelfde, maar we kunnen wel sparren over hoe en wat. Dingen die ik echt niet wil hebben en mijn vriend ook niet, dat mag mijn vriend aandragen bij zijn ouders. Dan word ik niet als boeman gezien, maar is het een beslissing van ons samen en zorgt dat dus voor minder spanning voor onze schoonmoeder-dochter relatie!
Het scheelt dat hij ook zijn mond wel opentrekt. Zowel naar mij als hij het niet met me eens is. Maar ook naar zijn moeder als hij het daar niet mee eens is. Alleen vindt hij wel heel veel best.
@Soturi ik heb zelf ook zn plaatje met tekst gevonden die je op fb kunt zetten dat anderen het niet eerder mogen delen als ons als de kleine geboren is. Die ga ik straks ook als profielfoto gebruiken maar het is idd bizar dat het zo moet. Zeker voor mijn schoonmoeder want die heeft er een behoorlijk handje van om alles te delen op fb. Twee maanden geleden haar er ook weer op aan gesproken toen onze zoon werd geopereerd voor zijn keel en neus amandelen. Ik wou na de operatie zelf mijn eigen oma inlichten dat hij is geopereerd en alles goed is verlopen. Mijn oma zit in de vriendenlijst van mijn schoonmoeder. Schoonmoeder had een heel zielig verhaal op fb gezet dat onze zoon werd geopereerd en mijn oma had dit dus gelezen en was helemaal bezorgd en in paniek..want zij wist niet dat hij geopereerd werd. Zo kan je dus behoorlijk paniekzaaien met sociaal media.. Zulke dingen denkt schoonmoeder helemaal niet over na wat voor impact zn bericht heeft. Ze vind aandacht en de likes veel belangrijker.
Opzich is de band tussen mij en schoonmoeder niet slecht hoor. Ben ik erg blij mee. Denk dat het vooral het andere generatie ding is dat hierbij speelt. Ik weet van mezelf gewoon dat ik haar niet te vaak zou moeten zien. Anders ga ik verkeerd reageren op veel te kleine dingen. Dus zolang ze niet verwacht ineens veel meer langs te kunnen komen, moet het goed gaan.
Ziekelijk is dat he? Hier is schoonmoeder qua delen op FB gelukkig niet degene waar ik bang voor ben. Laatst vroeg ze al eens of ze iets mocht delen (volgens mij foto's van de 3D echo die ik met 27 weken had). Heb toen gezegd dat alles wat ik zelf op FB zette, ze gewoon mocht delen. En aangezien ik die foto's al op FB had gezet, mocht zij dat natuurlijk ook. Die heeft, gok ik, wat dat betreft ook wel gezond verstand. En anders valt ze daar wel op aan te spreken.
De band tussen mij en mijn ouders is wel slecht. Maar dat is eigenlijk vooral eigen keuze. Ik hou ze zelf op afstand. Maar ze weten ook vaak genoeg te bewijzen waarom ik dat ook alweer deed.