Haha herkenbaar! Ik heb deze zwangerschap zowieso nauwelijks geshopt omdat we weer een zoontje krijgen en ik had alles nog bewaard van mijn 1e en aangezien ik nu ook weet hoe weinig sommige kleertjes, vooral de kleine maten, gedragen worden had ik niet zo'n drang om te shoppen ofzo.. heb in totaal 5 setjes gekocht erbij nog denk ik. Ik heb het wassen van alles ook een tijdje uitgesteld hoor, ook omdat ik dacht anders ligt alles maar zo te stoffen in de kast. Maar rond de 34 weken dacht ik ook wel van nu gaat het lichamelijk nog, ik weet niet wat er allemaal nog gaat komen qua ongemakken dus toen heb ik het toch maar gedaan.. moet ook wel zeggen dat ik het heerlijk vind al die schoon gewassen kleertjes en alles nu lekker gesorteerd enzo loop elke dag minimaal even 1 keer de baby kamer op om alleen al die lekkere zwitsal geur te ruiken
Vond je achteraf niet dat je de bevalling anders, misschien minder helder , hebt beleefd door de remifentayl? Ik heb mijn 1e bevalling een ruggenprik gehad en was me nu aan het inlezen voor andere opties.. Maar ben bij dat pompje een beetje bang dat ik dat stonende gevoel niet zo fijn ga vinden of dat ik er misschien heel heftig op reageer ofzo.. de verloskundige vergeleek het een beetje met wanneer je 2 flessen wijn op hebt
Aan het doneren zaten toen geen kosten! Sommige ziekenhuizen doen het namelijk zelf aanbieden. Je kunt het aan je gyn of VK vragen wat de mogelijkheden zijn, want misschien hebben zij er ook wel ervaring mee!
Hier vier hele verschillende bevallingen gehad. De eerste was echt een hel voor mn gevoel. Bleef na uuuren op vijf cm ontsluiting hangen maar bleef wel heftige weeen houden. Moest naar ziekenhuis toen. In ziekenhuis gevraagd om ruggenprik maar die werkte niet langer dan een half uurtje. Uiteindelijk 18u geduurd en 2 liter teveel bloed verloren. Tweede was een droombevalling .4u in totaal. Aankomst bij t ziekenhuis en ik op t punt stond te smeken voor een ruggeprik mocht ik persen en na drie x persen was ze er. Derde ingeleid met 17,4w. Mn lichaam was duidelijk nog niet klaar om afscheid te nemen van mn zoontje. Na 24u weeen, heeft de gyn letterlijk met zn vingers mn baarmoedermond opengetrokken. Zoontje overleed na 40 min en placenta wilde maar niet loslaten. Werd dus ok om placenta te verwijderen en 2,5 liter teveel bloed verloren. De vierde was bizar. Ik was 38 weken en helemaal op. Voelde minder leven dus savonds laat naar ziekenhuis voor ctg scan. Na half u liggen aan de ctg, braken mn vliezen, zusters zeiden nog ooo kan nog lang duren hoor, dus ik ga vragen of je naar huis mag. Twee min later de eerste wee en mn man beldr de vk, je moet nu komen. Die zag t gelijk aan me en ja hoor binnen vier weeen al vijf cm ontsluiting. Vk was net optijd voor de geboorte. Bevalling duurde vanaf vliezen breken maar een uurtje . Ben dus bang dat t nu if te snel gaat en ik met baby alleen in mn armen zit thuis met een peuter die rondloopt. Of dat t juist tegenvalt omdat t langer gaat duren haha.
Ik wist er ook helemaal niets over, kreeg een foldertje terwijl ik lag te bevallen. Maar misschien ben ik heel makkelijk, ik had juist zoiets van, of het wordt weggegooid, of het wordt gebruikt voor mensen die het heel hard kunnen gebruiken. Was voor mij snel besloten!
Hier ook niks met T bloed uit de navelstreng, ook niet op ingelezen. Die voorweeen zijn inderdaad zo pittig! Bij de eerste heb ik uiteindelijk een ruggeprik gekregen, wat een verademing!!! En gelukkig maar want zoontje bleek sterrenkijker dus flink ingeknipt en vacuuum. Ik ga nu zonder proberen maar als T niet gaat ga ik er weer voor.
Mijn bevalling was echt hel! Duurde 23 uur en uiteindelijk een vacuumverlossing. Al moet ik zeggen, dat ik het minder erg vond dan de hele zwangerschap. De ontsluiting vorderde voor geen meter, om half 10 's avonds begonnen de weeën en pas om half 11 de volgende ochtend had ik 2 a 3 cm ontsluiting. Pas toen de ruggenprik er eindelijk inging ging de ontsluiting heel snel! Van 5 cm naar 9 in een halfuur. Maar mijn dochter bleek er niet helemaal goed voor te liggen, de pomp stond ook niet recht op haar hoofd, maar dus scheef. Zo'n pompje met refantenil(?!) lijkt mij dus helemaal niets. Ik hou graag controle en ik denk dat ik dat niet kan als ik dus stoned zou zijn. Dit keer gaat de ruggenprik er hopelijk een stuk sneller in, want het gaat sowieso een bevalling met ruggenprik worden. Maar hopelijk dit keer allemaal sneller!
Heb nog niet alle posts hierna gelezen. Maar klagen mag best hoor! Als ik naar mezelf kijk, deze huidige zwangerschap heb ik ruim 2,5 jaar op moeten wachten met 2 miskramen tussendoor. Heb ik het daar moeilijk mee gehad? Ja, natuurlijk! Maar maakt dat dat anderen niet mogen klagen over hun zwangerschap? Nee! Want ik vond het toen al, en ervaar het nu zelf ook, dat zwanger zijn ook niet makkelijk is. En dan ga ik er geloof ik nog redelijk volgens het boekje door. Na mijn tweede miskraam had ik een groepje met dames waarmee we oorspronkelijk in een uitgerekend groepje zaten. Maar we waren allemaal uitgevallen door een miskraam. We zijn dus verder gaan kletsen omdat we door hetzelfde heen gingen op dat moment. Zij waren op een gegeven moment allemaal weer zwanger. Was ik jaloers? Ja! Maar daar waar ik nog ruimte had om te klagen dat ik weer ongesteld was geworden, hadden zij ruimte om te klagen om war er niet goed ging in hun zwangerschap. Dat het mij niet lukte, moest voor hen (of wie dan ook) dan toch niet betekenen dat ze alle nadelen van het zwanger zijn maar weg moesten drukken? Dat zou enorm krom zijn! Tuurlijk ben je wel alerter met klagen bij een persoon waar het niet lukt. Maar ik vind dat we elkaar toch ook wat mogen gunnen in deze wereld.
Klagen mag altijd Babyvijf, het is toch ook gewoon zwaar. En natuurlijk is het heel vervelend voor iedereen waarbij het niet lukt maar de vergelijking kun je eigenlijk niet maken. Jij bent wel zwanger met alles wat daarbij hoort, de leuke en minder leuke tijden. Het enige wat je kan doen is hopen dat al die andere meiden ook snel zwanger raken. Klaag vooral lekker verder, daarvoor zijn we er toch voor elkaar!
Haha 2 flessen wijn lijkt me beetje veel meer beetje aangeschoten gevoel (ik drink nooit dus ik heb dat al na 2 glazen ). T enige wat niet helder was was t opvangen van die weeën (die hele 3 kwartier dat ik eraan hing haha). Maar van de tijd daarvoor weet ik ook niet veel meer hoor....ik wist gewoon niet waar ik t zoeken moest van de pijn en was zo blij dat ik t met dat spul ineens kon handelen Ik vond t heerlijk trouwens hoor lag als een idioot te grijnzen in dat bed tussen de weeën door, compleet ontspannen Ik heb er goede herinneringen aan in elk geval haha. En toen ik persweeën bleek ik echt wel helder spontaan nuchter idee zeg maar haha. Ruggenprik lijkt me doodeng, die durf ik niet + dan had ik nog uur moeten wachten tot er eindelijk een anesthesist zou zijn....en dit konden ze zelf doen dus had ik er eerder wat aan duurde al 2 uur voor ik t uberhaupt kreeg nadat mn vk me vanuit huis erheen stuurde haha. En als je t niks vind ben je zo afgekoppeld van de remi en dan is t effect weg Maar ik hoop(te) dit keer in bad de weeën op te kunnen vangen en dat pijnstilling dan niet nodig zal zijn dus ga t zeker even navragen of t een optie is!
Superlief van je. En jeetje jij hebt ook een weg moeten afleggen joh. Na t verlies van mn zoontje waren er tig vrouwen op t schoolplein zwanger. Ik had er wel echt moeite mee. Waarom mag ik er niet tussen staan met nog steeds een dikke buik. Maar o wat was ik opgelucht en blij als de zoveelste kleintje zich had aangekondigd en ik hem of haar gezond en wel in de kinderwagen zag liggen. Vaak hadden die vrouwen t moeilijker om naast me te staan met de baby in de kinderwagen, dan dat ik toen had om de baby te zien. Toen ik een jaar later weer zwanger was werd ik echt enorm gesteund door diezelfde vrouwen. Ik hoop dat ik nu een zelfde steun kan zijn voor mn vriendin en dat die dag van een wodnertje in haar armen snel mag komen .
Heel naar voor je vriendin maar je hebt zelf ook het een en ander meegemaakt dus ik vind dat je gewoon mag klagen.
Ik ben wel benieuwd naar ervaringen met een ruggenprik, zelf de eerste keer niet gehad omdat ik dacht dat ik dan mobieler zou zijn na de bevalling, het liep even anders. Ook hoor je toch wel hoofdpijn klachten etcetera. Tweede keer eigenlijk niet nodig gehad. Bij de eerste met 39+6 ingeleid om 6:30 met al 2 centimeter dus ze hebben meteen vliezen geprikt en infuus aangezet. Heeft 18 uur geduurd met vacuüm en knip. Ik had speciaal aangegeven dat ik wilde douchen dus had ook speciale apertuur maar ik was er na 10 minuten weer uit wat een hel. Heb de laatste uren ook remifentanil gehad, achteraf had ik misschien beter een ruggenprik kunnen nemen want ik was compleet uitgeput. Herstel duurde heel lang, ik kon niet tegen het hechtdraad. Tweede bevalling begon natuurlijk, duurde 6,5 uur en ging eigenlijk volgens het boekje ondanks dat het rente pijn deed. Benieuwd wat het nu gaat worden.
Ik heb geen hoofdpijn van de ruggeprik gehad, wel deed hij het eerst maar aan 1 kant, dat was wel heel raar. Verder heb ik vooral klachten gehad van de oxiticine maanden lang.