Gefeliciteerd tine! Ik ben alweer anderhalve week verder en geniet heerlijk van onze zoon. Ik heb ook een knip gehad en nog steeds wat last van de hechtingen. Gelukkig is er gister 1 uitgevallen dus er staat wel wat minder spanning op. En naar de wc gaan gaat sinds vandaag ook beter. Het staat daar onder niet meer in de brand gelukkig. Ook ben ik de afgelopen week elke dag even in bad geweest en dat gaf echt wel verlichting. Verder tegen de behoorlijke zwelling die ik had, arnica zalf erop gesmeerd en dat begon na 3 dagen ook zijn werk te doen. Misschien hebben jullie hier wat aan. Succes meiden!
Hallo, hier ook sorry voor het lange wachten. Vrijdag om 1.21 is onze prachtige zoon geboren, heerlijk thuis zoals gehoopt! Het gaat prima met ons, we genieten optimaal! Tine, jij ook van harte!! De rest heb ik nog niet bijgelezen, komt nog!
Oooh gefeliciteerd Firstone!!!!! Ik kreeg plots een ontsteking bij de wonde Ik kon gewoon niet gaan, liggen deed pijn, alles gewoon. VRESELIJK gewoon! Gisteren dan aan de paracetamol gegaan, badedasbadjes doen en goed spoelen. Vandaag hebben ze de hechtingen eruit gehaald, het heeft allemaal geholpen want het voelt al veel beter aan!!!! Ook ons meisje doet het perfect alleen is het drinken nog wat onregelmatig. Krijg ook harde borsten nu enzo
e1987: hou vol. Cliche, maar straks ben je het vergeten! Hier ook zeer harde borsten! Verder gelukkig geen klachten, alleen maar tranen van geluk en ongeloof!!
@tine: wat vervelend van die hechting! Hopelijk is het snel genezen! @firstone: heb ook onwijze stuwing gehad maar bij mij is dat nu weer aan het afnemen gelukkig. Mijn man vond het erg leuk die stuwing, maar ik wat minder @e1987: inderdaad nog ff volhouden! Probeer zoveel mogelijk slaap te pakken, want ik kan je vertellen dat je straks die slaap hard zat nodig hebt Hier ook nog wat last van m'n hechting, ik kan gelukkig wel weer normaal zitten maar t voelt nog wel beurs daaronder. K zit te wachten tot ik z'n avondfles kan geven, ben benieuwd hoe hij de nacht gaat doen! De nachten gaan op zich redelijk, hij komt rond een uur of 2:00/3:00 en dan meestal rond 5:00. Ik merk wel dat ik erg moe ben. Gisteren was de kraamhulp voor het laatst en vandaag heb ik alles weer zelf gedaan. Als ik teveel doe merk ik dat ik nog niet helemaal de oude ben. Ik denk dat ik mezelf toch meer rust moet gunnen, ik wil gelijk alles weer kunnen, maar ik moet ook beseffen dat ik een week geleden pas bevallen ben. Maarja, verder geniet ik volop van m'n 2 lieve kinders!
@firstone: ja, al wordt het nu langzaam aan minder. Vorige week kon ik echt overal om huilen! Nu heb ik dat zo af en toe ook nog wel hoor ( gisteren lag Roan bij me te slapen, kreeg hij een lachstuipje. Nou toen kwamen gelijk de tranen ( van geluk dan) Maar ook maak ik me druk over hoe ik dat volgende week moet gaan doen met mijn dochtertje die ik naar school moet brengen, wordt een race tegen de klok! Oja heb ook even jullie advies nodig. Roan was vorige week eerst afgevallen qua gewicht, toen kwam hij langzaam weer aan, maar na 3 dagen niet gepoept te hebben en daarna op 1 dag 4x zakte zijn gewicht weer. De kraamhulp adviseerde me om te wachten met naar buiten gaan totdat hij weer wat gegroeid is met z'n gewicht. Aangezien ik hem nu niet meer goed kan wegen, weet ik niet precies hoeveel hij is aangekomen en of hij al op z'n geboortegewicht zit. De kraamhulp zei dat ik beter dan kon wachten tot het weekend maar ik wil gewoon lekker naar buiten kunnen! En morgen gaat m'n dochter op schoolreis en wil haar wel uit kunnen zwaaien. Zouden jullie gewoon lekker naar buiten gaan of toch wachten tot het weekend? Hij is verder helemaal gezond, houdt zichzelf goed op temperatuur enz...
Ik zou persoonlijk lekker naar buiten gaan maar als jou gevoel zegt dat je het niet moet doen , dan moet je dat volgen. Gevoel zit altijd goed ! Mijn kleine is een dysmatuur ( woog 2230 gram bij geboorte ) ik zelf heb toen gewacht tot ze rond de 2500 gram woog. En zijn lekker met haar naar buiten gegaan. Ging allemaal prima gewoon eerst een klein stukje geprobeerd... En nu lopen we dagelijks een stuk met haar
Ik heb nu een paar dagen last van kraamtranen Maar vndg was laatste dag van kraamverzorgster en sinds ze weg is loop ik hele tijd te huilen Alsof de geboorte nu zo ver weg lijkt en dat echt afgesloten is nu. Hele week verwend geweest, in een roes gezeten en nu back to reality. Kon het ook goed vinden met haar dus mis haar echt wel een beetje. En ik wil het moment van vorige week zo graag nog eens meemaken.... voelt echt alsof nu de kraamtijd voorbij is alsof het nog een deel van de bevalling was ofzo.... kan het niet uitleggen. Ben super gelukkig met mn meisje maar oh wat kan ik huilen om het feit dat dje eerste dagen zo snel voorbij zijn gegaan :"( Oh ben echt super emotioneel he......... Pooh ik zou ook naar buiten gaan en gwn lekker warm ibpakken!!!!
Heel herkenbaar hoor Tine! Bij mij was ze maandag voor het laatst en vond dat ook een hele afsluiting. Lijkt net of het "echte" leventje dan weer begint. Heb vandaag weer aardappels staan koken en de was opgevouwen Zulke dingen gaan helaas ook door. We hebben net weer kraamvisite gehad, pfff, dat was even een drukte! 2 stelletjes met kinderen dus t was hier 1 grote chaos. Een hoop herrie van drukke kinderen en een hoop gepraat. En dan ook nog Roan die van hand tot hand ging. Toen ze weg waren had ik het ook wel ff moeilijk hoor, ik dacht echt arm mannetje. Net 1,5 week oud, al die tijd lekker bij mij in m'n buik gezeten en dan ineens deze bonk herrie. Heb net lekker met hem gekroeld en rustig in z'n bedje boven gelegd, kan ie even bijkomen van die drukte. Ik ga morgen inderdaad gewoon lekker even naar buiten. Kan het niet over m'n hart verkrijgen om niet te zwaaien bij m'n dochter haar 1e schoolreisje. Daarna even een boodschapje doen samen met manlief, heerlijk eventjes eruit! Zijn jullie ook zo onzeker? Ik had dat bij mijn dochter ook zo erg toen ze zo klein was. Bij alles wat ik doe denk ik: zal ik dat wel doen? Zal hij er geen last van krijgen? Om een voorbeeld te geven, hem naar bed brengen. Soms denk ik: als ik hem nu op bed leg dan slaapt ie misschien vannacht niet meer. Maarja, als ik hem wakker hou raakt ie alleen maar onrustig en dat is ook niet goed. Zulke dingen zitten dan constant in m'n hoofd en dat vind ik erg vervelend. Ik wil gewoon m'n gevoel kunnen volgen en niet alles op m'n verstand af laten hangen! Sorry voor het lange verhaal hoor meiden, moest het ff kwijt
Ja als het te druk is met visite kan ik het ook ff moeilikk hebbe .. Snap je onzekerheid ik heb dat ook. Maar slapen doen ze nu gwn veel. F slaapt overdag veel en laat haar slapen. Denk altijd ze heeft het nodig, bekomen van bevalling, al die nieuwe indrukken... en zo groeien ze goed! Snachts is ze vaker wakker omdat bv nog geen ritme heeft en ze in de avond en nacht meer wilt eten dan overdag. Achja dan slaap ik overdag maar bj maar met twee kinderen is dat wl moeilijker natuurlijk! Nog gaan uitzwaaien?
Ja ben gisteren wezen zwaaien T was echt lekker om even naar buiten te gaan, k was alleen wat overmoedig. Eerst 20 minuten staan wachten totdat de bus vertrok, daarna nog even een boodschapje gehaald, dat was wel iets teveel van het goede. Was blij dat ik weer in de auto kon zitten! Vandaag ging het al een stuk beter, heb heerlijk een stuk gewandeld, ik met de kinderwagen en m'n dochter met haar poppenwagen erachteraan. Wat een gelukzalig moment was dat. Dus dat onzekere ligt niet aan mij, t is denk ik gewoon meer dat je het als moeder goed wil doen. Nou denk ik dat als je je gevoel volgt je het nooit "fout" kan doen. Ze liggen nu allebei heerlijk op bed, dus t is nu even "mama-tijd", lekker een hapje en drankje en the Voice kijken
Zo hier weer even tijd voor een stukje. Afgelopen maandag (29e) ben ik bevallen van een zoontje. In de nacht van zaterdag op zondag werd ik wakker van pijn in mijn rug. Dit kwam zo'n beetje om de 12 minuten. Na 3 uur werd dit minder en kon ik weer wat slapen. Rond half 8 in de ochtend werd ik wakker van wederom krampen in buik en rug. Heel de dag hielden deze aan zo om de 10 minuten. Pas rond een uur of 18.30 uur kwamen deze om de 7 minuten. Rond 21.00 uur kwamen ze om de 5 minuten. Om 22.30 uur kwam de vk thuis langs. Ik had toen 3 cm ontsluiting. 3 uur later (01.30 uur) was dit 6 cm en gingen we naar het ziekenhuis. Om 03.30 uur kwam de vk weer langs en ik had toen 7 cm ontsluiting. Vk heeft toen mijn vliezen gebroken. Er kwam helemaal geen vruchtwater uit. Na ongeveer 30 a 45 minuten kon ik de weeen niet meer opvangen, ze kwamen aan 1 stuk. Ik bleek volledige ontsluiting te hebben en had dus al persweeen. Uiteindelijk is de kleine man om 05.29 uur geboren. Na de geboorte bleek waarom er geen vruchtwater naar buiten kwam, kleine man had in het vruchtwater gepoept, dusdanig erg dat er enkel een substantie uitkwam wat leek op erwtensoep (woorden van vk). Kleine man moest direct mee om uitgezogen te worden. Kleine man was wel aan de lichte kant voor zijn termijn (41+2), hij woog maar 2890 gram is was 53 cm lang. Inmiddels gaat het goed met hem. Hij komt wel wat vaker soms voor voeding dan om de 3 uur, dus dat is wel vermoeiend maar we komen er wel. Verder is het een heerlijk kereltje..
Gefeliciteerd!!!! Gelukkig gaat alles goed met hem! Heeft wel lang geduurd alles bij elkaar he? Maar wel mooi opbouwend. Ik kreeg meteen hevige weeen met eerst een kwartier tussen rond 9u in de avond telkens kwamen ze korter op elkaar en nog pijnlijker en rond 1/2u snachts had ik al heel pijnlijke weeen due recht na ekkaar kwamen terwijl ik nog maar op 3cm zat! Niet uit te houde dus ruggeprik genomen. Bij mij dus nier echt opgebouwd. Maar meteen heftig recht na steken van ballon! (weet eigk nie of ik dit al verteld had? ) Pooh, ja je gevoel volgen is indd beste. F had daarnet nogal veel overgegeven en daarna veel huilen dus wou haar weer eten geven maar wist dus nie if dat goed was. Uiteindelijk heeft mijn vriend haar in slaap gekregen want eten wou ze dan toch niet. Wist ff nie wa doen