Nou hier kom ik.. nu bijna 33 weken zwanger van ons tweede kindje en tweede jongen. Mijn eerste word twee dagen voor de uitgerekende datum 2 jaar dus is heerlijk aan het peuterpuberen. Ik zelf ben sinds een week 36 jaar ( Puff klinkt zooo oud) gelukkig voel ik me niet zo oud 😂 Bij mijn eerste echt een top zwangerschap gehad, alleen wel te vroeg bevallen met 35 weken. Deze zwangerschap is totaal anders, begon met bloedverlies wat tot 16 weken aan heeft gehouden en had ook al vrij vroeg last van harde buiken. Deze worden nu steeds erger.. dus wij duimen hier heel hard voor de 37 weken. Maar goed zal je zien dat ik tot 42 weken doorloop 😂
Dan doe ik ook nog even mee ! Vandaag 34 weken en 1 dag zwanger van ons eerste kindje, een meisje. Ik ben 24 jaar en mijn vriend is 27. Wij zijn 5 jaar bij elkaar en na 4 jaar huren hebben we vorig jaar een huis gekocht. Hier wonen wij nu nog samen met onze twee hondjes en over een paar weekjes dus met z'n 5-en 😍. Ik word overigens ook ingeleid met 37 weken in verband met hoge bloeddruk. Ik krijg nu medicatie en er wordt elke week opnieuw gekeken of onze dame nog beter af is in de buik. Qua groei is ze namelijk afgezakt naar de P10 lijn. Maar we gaan gewoon voor de 37 weken!
Ja morgen de afspraak bij de gynaecoloog. Dan zullen we het wel bespreken. Ik verwacht dat ik aanstaande dinsdag wordt ingeleid, dan ben ik 38.1. Maar stiekem hoop ik dat 'ie zelf besluit om te komen voor die tijd!
Ohh dus volgende week om deze tijd is jouw kleine man er gewoon al! Wat super spannend meis! Hoop dat je daarna alsnog alles kan doen wat nu niet is gelukt! 😘
Oh leuk een voorstelrondje 😊! Ik ben 35 jaar en zwanger van ons 3e kindje. We verwachten nu een jongen en hebben twee meisjes van net 2 en 1 jaar oud (beide in november geboren). Eind 2013 kwam bij mij de diagnose premature ovariele insufficientie (FSH was licht verhoogd dus toen is AMH geprikt en die bleek heel laag nl 0,2). We zijn toen versneld een IVF traject in gegaan aangezien enige haast geboden was. We hadden kans op een zwangerschap maar er werd wel bij gezegd dat die niet heel groot was. We hadden 3 cyclussen om zelf te proberen nog tot start IVF en we hadden niks te verliezen dus dat hebben we gedaan mbv ovulatietesten. Op de dag dat ik zou starten met IVF (de hormonen) zou dus mijn menstruatie moeten komen. Die was er in de ochtend nog niet dus voor ik de eerste pil nam toch voor de zekerheid een test gedaan en die was gewoon positief. We konden het niet geloven ... Nadat onze oudste dochter geboren was toch vrij snel weer naar fertiliteit gegaan want de wens voor een 2e kindje was er ook. We zouden weer een aantal cyclussen zelf proberen en als dat niet zou lukken alsnog IVF. Maar ik was wonderlijk genoeg na ronde 1 zwanger van onze jongste dochter dus 😳. Beseffend hoeveel geluk wij hebben om met deze diagnose toch twee gezonde kindjes te hebben hadden wij besloten het bij 2 te houden, we zijn ook de jongsten niet meer in 'zwangerland' ... In juli 2016 zou een spiraal geplaatst worden na de menstruatie. We gebruikten condooms tot die tijd ... Maar die menstruatie is dus nooit gekomen. Ik bleek wederom zwanger. De shock was groot in het begin, maar wel zeiden we meteen allebei 'dan heeft het zo moeten zijn. Zooo bijzonder na wat we in 2013 hoorden. De meiden zijn zo'n beetje 2 jaar en 4 maanden en 1 jaar en 4 maanden als babyboy geboren gaat worden. Hopelijk mag alles ook deze keer weer goed gaan. Want vanzelfsprekend is dat allesbehalve weet ik (ook denkend aan Bloem 😞 ...).
Ik weet eigenlijk niet eens of ik me echt had voorgesteld. Ik ben 31, woon samen met mijn man en nu nog drie konijntjes (dat getal varieert nogal, werk bij een konijnenopvang) in een fijn huisje. Dit wordt ons eerste kindje, uiteindelijk nog 'spontaan' gelukt tijdens/na een afgebroken laatste IUI poging. Zwangerschap zelf is lichamelijk niet heel soepel verlopen (misselijk+overgeven tot ongeveer 21 weken, daarna bekkenpijn wat nu wel draaglijk is, en daarna tot nu heel erg last van mn buik en harde buiken) waardoor ik wel al sinds week 7 voor de helft in de ziektewet zit. Desondanks groeit de uk precies goed gelukkig. En zolang ik maar keuzes maak in wat ik wel of niet doe en heel rustig aan doe is het wel uit te houden. Babykamer is bijna af, en ook bijna alle spulletjes heb ik in huis. Hopelijk blijft ie nog even zitten maar we zin er steeds meer klaar voor (al moet ik nog wel keuzes maken mbt de bevalling hoe en wat en waar😕 en we kijken erg naar hem uit😍
Ow bah ... hoge bloeddruk ☹️️. Hopelijk heeft jullie meisje het nog eventjes goed daarbinnen tot 37 weken.
Heey, leuk! Ik zat al te spieken wanneer ik me hier ook mocht melden. Ik ben Lunacy, 29 jaar en 31 weken zwanger van onze tweede dochter. Er zit straks dik vijf jaar tussen de eerste en deze, omdat het 26 rondes heeft geduurd voor een plakbeeb. We hadden het OFO-onderzoek doorlopen, maar daar kwam niets uit. Het advies was om het eerst nog maar een jaar zelf te proberen. Een maand later was het raak. Daarbij heb ik drie bonuskids, waarvan twee studeren/op zichzelf wonen en de derde ook al in de puberteit is. Geen bijzonderheden qua zwangerschap tot dusver, behalve dat ik totaal geen nesteldrang heb dit keer. Waarschijnlijk omdat ik studieverplichtingen heb die ik per sé voor mijn verlof af wil hebben. Daarna mag ik van mezelf los! Ik lees hier over ingeleid worden i.v.m. hoge bloeddruk... heftig. Hier juist een (te) lage, waardoor ik af en toe duizelig ben en flauwval. Wel merk ik trouwens dat de angst voor de bevalling toeneemt (de vorige was geen pretje; totaal geen vertrouwen in eigen lichaam). Ik ben benieuwd naar hoe jullie je hier psychisch/lichamelijk op voorbereiden.
Bijzonder Elmyra, toch steeds zelf gelukt. hier ook, intake vd IVF af kunnen zeggen. Ben zo blij dat dat stukje (stress) ons bespaard is gebleven!
Dan vertel ik ook nogmaals maar is wat over mezelf 😀 Ik ben 26jaar wordt 24 januari 27! Heb een dochter uit vorige relatie 2.5jaar een eigenwijze peuterpuber. Sinds begin vorig jaar een nieuwe relatie en geheel ongepland door de pil zwanger geraakt dit keer van een jongen maar samen goed besloten er toch voor te gaan. Wij zijn sinds 27 december verloofd en 27januari staat de kz gepland mits hij zich niet eerder aandiend. Heb ook nog een bonus zoontje van 6.5jaar dus we zullen straks met z'n 5e zijn!
Ik ben weer eens wakker in de nacht en stel mezelf nog een keertje voor Ik ben Pinkstars, 32 jaar en vandaag 33+4 weken zwanger van een dochter. We hebben samen een zoon van 3 en mijn man heeft een inmiddels volwassen zoon uit een eerdere relatie. Deze zwangerschap ervaar ik aan de ene kant als goed, want weinig ernstige kwaaltjes. Aan de andere kant heb ik veel verschillende kortstondige kwaaltjes gehad die echt niet tof waren. Jeuk door een extreme eczeemaanval, knallende rugpijn, bloedverlies in het begin en nu een vekoudheid die zijn weerga niet kent. Mijn man gaat nu door een burn-out dus dat heeft de nodige druk gegeven op het hele gezin. Ik ben nu dan ook gewoon op en werk tot 35 weken en ga dan lekker met verlof. Ik zie daar heel erg naar uit! Mijn kleine meid doet het enorm goed, mijn bloeddruk is stabiel (vorige keer late zwangerschapshypertensie gehad) en ik ben daar zo dankbaar voor! Ik kan niet wachten om haar in mijn armen te sluiten
Uitgebreid voorgesteld had ik me nog niet echt geloof ik, dus hierbij alsnog. Met mijn 39 jaar ben ik denk ik de oudste hier...en ruim 8 jaar samen met mijn vriend. Vandaag 32w5d zwanger van ons eerste kindje, dat helaas heel lang op zich heeft laten wachten, maar er nu toch echt aan komt. De zwangerschap verloopt tot nu toe redelijk voorspoedig. Er is echter wel sprake van een medische indicatie vanwege al vooraf bestaande hoge bloeddruk en diabetes. De bloeddruk is heel mooi en de laatste weken zelfs een stuk lager dan gebruikelijk voor mij, dus daar ben ik erg blij mee. Mijn suikerwaardes zijn helaas minder stabiel, zeker op dit moment. Dat is ook de reden dat ik een aantal groeiecho's krijg. Heb er twee weken terug één gehad en daar liep het buikje 1,5 week voor. Hoeft op zich geen probleem te zijn, maar door de diabetes kan het verder gaan voorlopen. Dus volgende week een nieuwe echo, mer name om naar het buikje te kijken. Hoop dat het meevalt. Hierdoor zal ik waarschijnlijk één tot twee weken eerder ingeleid worden, omdat het kindje anders te groot kan worden. Ben nog aan het werk, dus ik schrijf hier nog niet zo veel, maar lees wel mee. Maar komt vast nog wel
Leuk om van iedereen weer even wat te lezen! En wat een bijzondere verhalen hebben sommige van jullie omtrent t zwanger worden, wauw! Zo zie je maar dat het echt wondertjes zijn die we met ons mee mogen dragen.
Hier begon het ook met lage bloeddruk: 100/50, en vanwege duizeligheid heb in de hele zwangerschap geen auto gereden. Dat was zeer irritant omdat ik om meerdere locaties werk en ook diensten deed tot ca. 14 weken. Mijn man heeft heel veel "chauffeur gespeeld". 😉 Bij ca. 26 weken werd mijn bloeddruk ineens normaal, maar de vk vond dat toch een beetje vreemd en vertrouwde dat niet, en bij 28,5 week schoot dit door tot een beginnende zwangerschapsvergiftiging (zwangerschapshypertensie). Nu met medicatie, bedrust en zoutarm dieet gelukkig onder controle. Uiteindelijk ben ik niet meer kunnen gaan werken en lig ik dus al 8,5 week thuis op bed. Ik ben heel dankbaar dat het baby'tje het zo goed blijft doen. Het is een groot kind, en we hielden er echt wel rekening mee dat hij eerder zou komen met al deze zorgen. Maar hij zit nog altijd lekker in mijn buik!
Zo wat een verhalen allemaal! En wat hebben de meeste van jullie een weg af moeten leggen om zwanger te worden. Heftig hoor! En Lunacey hier ook een lage bloeddruk, heb deze normaal ook maar tijdens mijn zwangerschap is het erger. Het is wel super fijn voor de baby. Sprookje wat super het alsnog gelukt is! En dan zijn wij gezellig de oudste 😜
Hier loopt z'n buikje 4.5 weken voor.. Heb niet de officiële diabetes maar door de prednison krijgt hij direct alle suikers binnen waardoor er niks in m'n bloed te zien is kwa moment opname
Ik weet niet of ik me echt heb voorgesteld, maar ik ben dus Annabel en ik ben 32 jaar. Ik ben getrouwd en we hebben samen al twee dochters. Lotte die is vier en Eline van 2 ( einde deze maand drie ) Bij dit kleine wondertje hadden we wat hulp nodig in de vorm van Clomid, om de één of andere reden heb ik een hele onregelmatige cyclus en daardoor soms geen eisprong. Vandaar de medicatie. Ik werk als pedagoog, dit ga ik proberen vol te houden tot 36 weken en dan heerlijk genieten van mijn verlof.