Ik vind ze zóóó leuk (omdat ik het niet stoer is om het schattig te noemen) Ook al is hij soms de grootste lomperik die je je voor kunt stellen en is hij meestal zo romantisch als een leeg kratje bier, die ontluikende vader gevoelens zijn echt geweldig. Hij heeft besloten: mijn scooter rijdt te hard dus die moet langzamer gemaakt want anders raak ik nog eens gewond... (ik reed al ruim een jaar op dat ding zonder dat hij daar wat van zei) Hij heeft een nieuwe schroefmachine gekocht en is aan het klussen geslagen en ik hoef er niet eens over te zeuren. Na twee jaar krijg ik eindelijk mijn trapleuningen terug en bij de gamma kijkt hij naar kindveilige sluitingen. Plotseling probeert hij zich te verdiepen in het wel en wee van Neefje en hij droeg zelfs de buggy door het zand! Hij is supercontent met het feit dat hij op de echofoto's beter alles aan kan wijzen dan ik dat kan en bij andere vaders gaan de gesprekken ineens over luieremmers en leren fietsen Elke middag komt hij thuis met nieuwe wetenswaardigheden over baby's en kinderen die hij opgestoken heeft van collega's Er moest persé een oei ik groei boek besteld worden En allerbijzonderst... hij liep niet de kamer uit toen er een poepluier te voorschijnkwam maar hij slikte zijn walging in en doorstond de beproeving .... mijn man is mijn held van de week en dat terwijl we pas 13 weken zwanger zijn wie kent ze? of juist niet natuurlijk...
Owww wat lief, Ddana! Leuk he, je man opeens zo in zijn vaderrol zien . Ik vond het ook zo lief, zat mijn man opeens allerlei zaken als wandelwagens en luieremmers te bespreken met andere mannen, als ware het het nieuwste computer- of sportgadget, haha!
Helaas niet in zulke proporties maar ik herken het wel een klein beetje! Ik woon hier nu zo'n anderhalf jaar en niemand had de moeite genomen om de kleine dingetjes af te werken zoals plinten en dergelijke. Na mijn 25ste zwangerschapsweek MOESTEN er perse plinten komen. Dat was voor hem zo cruciaal. Waar ik mij bezig hield met de commode inrichten, ging hij de tuin doen en een stukje plint van de slaapkamer op maat zagen. Als je dacht dat hij de woonkamer direct mee had gepakt - nope Zijn excuus: ja maar, daar komt de baby toch niet! ?) Alsof ik de baby wel op de grond in de slaapkamer in de deuropening leg Voor de rest kijkt hij er hartstikke naar uit om papa te worden, maar vind hij het stiekem ook nog eens doodeng. Gisteren zei ik tegen hem: zullen we stiekem naar het ziekenhuis gaan met een stomme rotsmoes en kijken of ze de baby willen halen?! Toen stopte hij zijn hoofd ver ver ver onder de dekens omdat hij het veel te spannend vond. Als ik dan zeg: oké, dan doen we alle babyspulletjes weg en adopteren we gewoon een puppy en zetten we een extra kledingkast neer en gaan we door met ons leven - dan issie helemaal in shock, want hij verheugd zich er stiekem toch op. Verder raakt hij vrijwel direct in paniek wanneer ik zucht/kreun/steun of weetikveelwat voor geluiden maak want hij wilt weten of het allemaal wel goed gaat en waarom ik dat specifieke geluid maakte en of alles wel goed is met de baby (of ik hem niet plet in mijn bekken omdat ik meer gewicht heb? Terwijl de baby voor mijn gevoel MIJN BEKKEN aan het pletten is :x) - wat ik dus ook maar niet meer probeer te uiten en mezelf telkens in zit te houden. Nja, rare soort blijft het, die mannen!
Ik herken 't Al zie ik 't hier met de dingen die ik wel/niet mag, hoe trots hij kijkt tijdens echo's of heel zelden zijn hand op de buik legt om de kleine te voelen. (Ze is eigenwijs en laat zich niet door hem voelen).. En kleertjes samen uit zoeken, de kinderkamer is hij trots op dat hij 't heeft geverfd en de laminaat heeft gelegd. Hij noemt de kleine al bij haar naam.. Is met 't gekke gedoe met z'n oom gestopt omdat hij nu eens volwassen moet doen omdat hij straks zijn dochter mee neemt.. En iedereen die hij van vroeger opnieuw ziet of spreekt moeten van hem aan horen dat hij een dochter krijgt.. Bij ons neefje heb ik vaak gezien dat hij een echte vader is, dat hij ook echt een kindje wilt en niet een heeft verwekt omdat ik 't wil.. Het is aan alles te merken, belt zijn opa en meteen ja met J gaat 't op zich goed ze heeft dit en dat maar voor de rest gaat 't wel hoor.. Ja en ik weet dat ze plat moet, maar wie zeggen we het he, en ja hoor.. Ik sta naast hem.. Doodleuk over mij praten terwijl je het mee krijgt.. Wat moet je dan met zo'n vent.. Ergens is het soms frustrerend maar ook heel lief, dus neem ik het maar erbij.. Niks angsten, niks bah luiers.. Helemaal niet, hij wilt zijn dochtertje heel graag in zijn armen.. Ik heb 't geboorte plan al reeds ingevuld en hij was boos dat k dit zonder hem had gedaan.. Een erg betrokken vadertje
Zo lief indd! Mijn man zit elke dag meerdere keren op markplaats álles over en voor baby's op te zoeken. We hadden van de week 2 maxi cosi's gekocht, en hij wou met een maxicosi in elke hand op de foto, dat vond ie leuk Zo leuk om te zien hé! Prachtig!!
Geweldig lief toch Joycey, you made my day Hier was het overigens ook wel een beetje zo Na de eerste echo moest er al gelijk eea gehaald worden en na de termijn echo stond binnen no-time de babykamer in elkaar... Tsja...
Ik herken het. Mijn vriend die kijkt ineens veel meer om naar m'n neefjes en nichtjes, ze zijn dol op hem! Hij houdt zich met dingen bezig zoals de babykamer, alles wat met de baby te maken heeft.. zelfs over dingen wat we nog moeten kopen. Elke dag voelt hij even aan m'n buik en praat er tegen.. hij glundert als mensen over de baby beginnen.. Hij is zo lief! Dat terwijl hij altijd de 'koele' was, dat kinderen niet perse zo snel hoefde en dat hij liever nog jaren zou wachten.. nou blijkt wel anders Ben echt super trots op hem!
Leuk om te lezen dat mijn man niet de enige is! Tegen iedereen die het maar horen wil verteld hij dat hij papa wordt. Laatst belde hij me op het werk om te vragen hoever we ook alweer waren want hij was het vergeten... de schat!
Ik herken het ook wel hoor. Half serieus half geinend zegt hij s middags: heb je nou al weer wat gekocht? Om vervolgens s avonds de ipad in m'n handen te duwen en te zeggen: wat vind je van deze babykamer, luiertas, kinderstoel etc? Of ten stelligste ontkennen dat mannen ook nesteldrang kunnen hebben om vervolgens 2 dagen later te zeggen dat zals we de sleutel van de nieuwe woning krijgen hij er zin innheeft om eerst die babykamer te gaan maken. Ik hou dan wijselijk m'n mond maar.
Haha, mijne zat daarstraks op zijn hurken met zijn kat op het grasveld te stoeien en ik zei zachtjes: schat, volgens mij zijn de weeën begonnen. Hij viel om in het gras, sprong overeind en stond binnen twee seconde naast me om te vragen wat hij kon doen. En ik zo van: GRAPJE ! (alsof weeën ineens vanuit het niets komen??? Hij weet dat heus wel, dat kan nog uren duren...!) Oké, ik kan soms echt een pestkop zijn, maar hij verdiende het. Want ik vertelde hem vanmiddag nog dat ik mij zo onwijs rot voelde dat de baby er nog niet was en dat ik mij ontzettend *crap* voel wanneer iemand vraagt of ik al bevallen ben - en hij zei: én? Ben je al bevallen? (en lag vervolgens zelf helemaal dubbel terwijl ik bijna in tranen was). Dus dan mag ik dit soort grapjes terug flikken!!!
whahah echt superlief! Ja ik herken dat wel.Mijn kerel is een 'stoere' kerel,maar ondertussen sleept hij mij van de ene naar de andere pretecho bureaus...hij wil gewoon 'effe' voor de zekerheid kijken of alles goed gaat met de kleine hahahah.Ik heb genoeg echos voor 100 baby's als jullie begrijpen wat ik bedoel hahahaha zo lief...oja hij maakt zich wel wat zorgen over de poepluiers straxs...of ik die niet alleen wil doen,daar scoor ik punten mee zegt hij whahahhaha.
Oh en de 'hoe gaat het met de baby?' Vraag van hem vind ik ook zo lief!! Hij vraagt het elke dag wel een paar keer.
Haha die vraag wordt mij ook dagelijks gesteld. Maar ik smolt helemaal toen vriendlief op een verjaardag over mijn buik aan het aaien was, en iedereen even moest weten hoe mooi ze wel niet is.