Hallo allemaal, Ik wil even mijn hart luchten, hopelijk kan iemand zich in mijn verhaal vinden en me tips geven. Ik ben nu 5 weken zwanger! Dat is natuurlijk helemaak geweldig, maar het lukt me niet goed om ervan te genieten. Ik heb namelijk een hele lange tijd een eetstoornis gehad (boulima en soms een tijd anorexia) maar ben daar nu natuurlijk helemaal mee gestopt. Gewoon de knop om! Lukt me goed hoor! Maar ik zit nu totaal NIET lekker in mijn vel. Ik ben kei veel aangekomen omdat ik nu 'gewoon' eet. Mijn stofwisseling is helemaal van slag. Tot voor kort at ik bijna niks meer en sportte ik heel veel. Was totaal 35kg afgevallen. Nu is daar al weer 10 van bij. Ik voel me echt klote nu! Ik was zo ver gekomen! Ben gewoon bang voor wat de mensen denken die niet weten dat ik zwanger ben, "zie je wel dat ze het dieet niet kan volhouden, ze wordt weer dikker!" Maar goed, ik moet me gewoon geen zorgen maken. Alleen ben ik gewoon erg verdrietig erom. Ik denk dat ik volgende week gewoon weer netjes ga opletten wat ik eet en niet teveel snoepen. Ik ben gewoon heel bang voor een terugval in mijn oude eetpatroon. Ik wik er eigenlijk niet teveel mee bezig zijn. Gewoon lekker zwanger zijn en na de bevalling weer lekker sporten en mijn kilos weer kwijtraken die ik ben aangekomen. Mag je tijdens je zwangerschap hardlopen? Of anders gewoon een hele stevige wandeling? Of is dat beter na 3 maanden? Zijn er hier meer meiden met hetzelfde 'probleem'? Sorry voor al dit gezeur, ik ben echt super blij om zwanger te zijn!!! Maar momenteel voel ik me echt een opgeblazen ballon!! En als ik straks echt een 'zwanger' buikje heb dan word deze onzekerheid ook minder denk ik! Nou, iedereen een fijne week toegwenst. Ik ben de komende 3 dagen in Disneyland, dus kan niet meteen reageren (of ik moet wifi hebben daar). Alle reacties zijn welkom!! Veel liefs, Marjolein
Hey, ten eerste van harte gefeliciteerd met je zwangerschap! Hier nu geen problemen meer met eten maar in het verleden wel een zeer ernstige eetstoornis gehad jarenlang (ben dan ook erg dankbaar dat ik, ondanks dat mijn lichamelijke conditie erg slecht is geweest, zwanger kon worden). Eten en gewicht zijn daarna wel een gevoelig punt gebleven. Ik begrijp je angstgevoelens wel. Hoe moeilijk ook, probeer de komende weken door te komen met een regelmatig eetpatroon (in ieder geval 3 maaltijden en 3 tussendoortjes, als je misselijk bent kan je ook wat kleinere porties verspreid over de dag proberen). Je stofwisseling gaat vanzelf weer stabiliseren maar dat heeft even tijd nodig. Het klinkt misschien makkelijk en ik weet dat het heel beangstigend kan zijn als er kilo's bij komen maar je zal hier even doorheen moeten. Wandelen en hardlopen mogen wel, zolang je je er goed bij voelt lichamelijk en je je lichaam goed in de gaten houdt. Als bewegingsdrang voor jou kan inhouden dat je daarin door kan slaan zou ik er wel mee uitkijken. Je mag me een pbtje sturen als je behoefte hebt erover te praten. Geniet van Disney en je kleintje in je buik is het zo waard om door te zetten! Schakel wel hulp in als je dat denkt nodig te hebben, misschien is zelfs een poppoli een optie.
Ik kan me heel goed voorstellen dat je het nu erg moeilijk hebt! Sowieso ben je door de zwangerschapshormonen ook emotioneler waardoor dingen soms nog moeilijker lijken dan ze normaal voor je zijn. Heb je wel hulp hierbij? Wellicht kan het helpen om met iemand te praten? Je zou ook ondersteuning kunnen vragen van een dietiste, die kan je vertellen wat wel en niet normaal is en hoe je het beste kunt eten. Wat sporten betreft: sporten mag wel, maar niet extreem. En het is ook niet goed om meer te gaan sporten dan je gewend was. Als je al behoorlijk wat gewend was qua sporten, dan kun je nu (op een normale manier ) ook gewoon die sporten doen. Verder zou ik ook wat Arual zegt in het achterhoofd houden, als je snel doorslaat met sporten wees er dan voorzichtig mee. Je zou wellicht met een verloskundige kunnen overleggen wat normaal is en wat wel en niet kan.
Lieve Marjolein, Als ik jou verhaal lees heb ik veel bewondering voor je dat je de knop hebt omgezet en nu bent gaan eten voor je kleintje. Toch lees ik heel duidelijk tussen de regels door dat je niet van je eetstoornis af bent. Dat is echt een heel proces, het is echt een gevecht met jezelf. Wat mensen er ook van denken dat je weer aankomt blijf aan je kindje denken, en laat ze maar. (waarschijnlijk denken ze er helemaal niets van maar heb je zelf het gevoel) Ik denk dat je er heel verstandig aan zal doen om hulp te zoeken. Dit kan via de verloskundige maar waarschijnlijk kun je het beter via de huisarts doen. Omdat je dan op de juiste plaats komt. Ik wil je heel veel sterkte wensen! Geloof in jezelf!! Mayke ps sporten mag! Maar doe het rustig aan en denk er vooral aan dat als je sport je echt meer energie binnen moet krijgen! Ga niet sporten om het afvallen (op gewicht blijven) maar omdat je het fijn vindt om te bewegen!
pb me anders even wil namelijk niet zomaar me hele verhaal op internet kwijt waar iedereen het kan lezen ben trouwens een (ex) ana patient
hey ik heb ook jaren lang een eetstoornis gehad... en op sommige momenten in mijn leven is eten nog niet echt mijn grootste vriend. ik ben nu voor de 3e keer zwanger eerste zwangerschap at ik echt voor mijn kindje maar vond mijn buik echt zo erg lelijk en vet. niemand wist iets van mijn eetstoornis af dus kon daar ook niet met iemand over praten. 3,5 jaar later was mijn eetstoornis op zijn diepte punt. het was of een opnamen of heel hard gezegd dood gaan. 2e zwangerschap was ik zo vreselijk blij en trots op mijn buik helemaal gelukkig 2 jaar geleden een terug val gehad met eten en daar boven op gekomen. nu mijn 3e zwangerschap ben nu 11 weken is nog niet zo veel te zien al zie ik het zelf wel soms twijfel ik of ik het echt zie of dat ik weer een verkeerd zelfbeeld heb... maar geen problemen met eten of me rot voelen Dat jij zomaar de knop om hebt gezet super knap en heel goed. maar en misschien kom ik nu niet aardig over of heel hard. je geeft zelf aan dat je je rot voelt omdat je 10 kg bent aangekomen dat je je druk maakt om wat andere mensen denken.. je bent dus nog steeds bezig met gewicht en eten. je kan dan de knop om hebben gezet je eetstoornis is er nog steeds! door normaal te eten los je een eetstoornis niet op! elke eetstoornis heeft een oorzaak en zolang jij de oorzaak niet aanpakt zal je eetstoornis je leven bepalen of een tijd lang op de achtergrond blijven en echt dat wil je niet! je hebt nu de eerste stap gezet om normaal te eten dat is een stap waar je vreselijk trots om mag zijn! ga met iemand praten niet alleen met je vk. ik hoop dat je echt van je zwangerschap kan gaan genieten. En maak je niet druk om wat de mensen over je denken. als ze er iets over zeggen dan kan jij altijd denken dat jij het mooiste kindje van de wereld in je buikje draagt en dat je super trots mag zijn dat jij zo onwijs goed voor jezelf en je kindje zorgt!!! als je behoefte hebt om te praten.. je mag me altijd een pm sturen andere natuurlijk ook! groetjes tasha