Hoi! Ik moet even mijn hart luchten! Ons zoontje is bijna 4 maanden en heeft sinds z'n geboorte bij ons op de kamer gelegen, in de kinderwagenbak aan mijn kant van het bed. Sinds twee weken doet hij de slaapjes overdag op zijn eigen kamer in zijn ledikant. Maar na z'n fles rond 20.00u, leggen we hem in de kinderwagenbak op onze kamer. Hij heeft ook nog steeds een nachtvoeding en ik stop regering z'n speentje half slaperig weer terug in z'n mondje als hij wakker wordt. Heerlijk vind ik het om hem naast me te hebben 's nachts, zijn geluidjes horen, het vredige in -en uitademen als hij in diepe slaap is en fijn om hem af en toe te laten merken dat ik dichtbij ben door m'n hand op zijn buik of hoofdje te leggen. Maar hij begint flink te groeien en de kinderwagenbak (zijn wiegje dus eigenlijk) wordt steeds krapper. Hij kan zijm armpjes niet meer strekken en slaat met zijn vuistjes tegen de zijkanten aan. Dus hij zal zeer binnenkort dan echt ook 's nachts op zijn eigen kamer in het ledikant moeten gaan slapen!! Maar ik heb daar zoveel moeite mee, snik! Ik vind het zo fijn dat hij naast me ligt. Ook omdat hij nog steeds wakker wordt 'S nachts en hij dan een flesje krijgt (150+5), vind ik het ook wel makkelijk zo omdat ik dan snel naar beneden kan lopen op zijn fles te makem voordat hij gaat huilen. Ik lig nu in bed, met mijn zoontje naast me, waarschijnlijk de laatste keer want we hebben net besloten dat hij morgen naar zijn eigen kamer gaat! Ik moest gewoon huilen! Herkennen jullie dit gevoel? En hoe ging de overgang 's nachts van jullie kamer naar eigen babykamer? En hoe gaat dat met de nachtvoeding? Zucht.... Moest het gewoon even kwijt!!
Ja dat had ik ook. Al hebben wij hem al eerder naar zijn eigen kamer gedaan. Maar ik herken je gevoel. Maar ik word al emotioneel bij alles wat ten einde loopt haha. Laatste x maatje 50, laatste keer borstvoeding... Haha van alles. Mijn ervaring is dat je genoeg hoort ondanks hij in zijn eigen kamer ligt. Misschien moeders oren Ik haal hem in het weekend wel na zijn ochtendfles lekker bij ons in bed. Gezellig met zijn drietjes en hij valt dan altijd bij ons in slaap nog. Heerlijk!
Mijn dochter is met 3 maanden naar haar kamertje verhuisd, het leek me zo leuk, op haar eigen kamertje..... Mwaaah heb savonds laat nog het matras van het logeerbed getrokken en ben naast haar gaan liggen... Wat een spijt had ik.... Maar goed het went hoor.. Ons zoontje ligt nu nog bij ons, wel in een ledikant dus wat dat betreft kan het nog heel lang. Maar mijn vriend vroeg laatst al hoe lang hij nog bij ons bleef slapen, ik zei toen wanneer hij de nacht doorslaapt... Dat is al een tijdje zo maar ik ben er nog echt niet aan toe om hem op zn eigen kamertje te laten slapen... Dus ik zeg lekker niks... Daar komt bij dat wij beneden slapen en onze kinderen boven dus dat is meteen zo ver weg! Ik begrijp je gevoel dus zeker!
Ik heb dat ook, emotioneel bij alles want de tijd gaat zo snel!! En in het weekend nog even bij ons nemen na z'n ochtendfles is misschien wel een goed idee!
Hier is ze met 7 maanden naar haar eigen kamer gegan en eerste nachten was het echt ff wennen maar nu ook wel weer leker niet meer opletten met licht en kan weer ff lezen voor t slapen. Heerlijk. Afgelopen week bij mnouders weer een nachtje samen geslapen en dat was toch ook wel weer heerlijk.
Hier ging hij met 4.5 week eigenlijk wou ik langer maar op een gegeven moment ging hij heel hard huilen als hij zijn wiegje in moest. In zijn eigen bed ging hij gelijk slapen,dus de keuze heeft hij zelf gemaakt.
Onze dochter heeft zo'n 4 a 5 maanden in de reiswieg op onze kamer geslapen, eerder hadden we ook geprobeerd haar in haar eigen kamer te laten slapen maar dit wilde ze nog niet. Bij 4 maanden overdag gaan proberen in haar eigen bed, dit ging eigenlijk heel snel goed. De nachten vond ik zelf ook moeilijk dus daar hebben we iets langer mee gewacht. De eerste nachten zonder haar op onze kamer vond ik wel eng, zat steeds op de babyfoon te kijken en werd ook in de nacht wakker om even te kijken of ze nog wel ademde etc. Maar uiteindelijk is het fijn om niet zo stil te hoeven doen (wij gaan ook redelijk vaak laat naar bed) en gewoon het licht aan te kunnen doen of even iets pakken. Voor de nachtvoedingen maakte het me weinig uit eigenlijk, of ik nu een fles op onze kamer gaf of in die van haar. Moest er toch uit om een fles te maken dusja.. Bij de 2de denk ik dat we het hetzelfde gaan doen, mits zij dat zelf ook accepteert dat weet je van tevoren natuurlijk niet. Zal wel weer even wennen zijn dat we weer heel stil moeten doen maar ook prettig om zo'n kleintje dichtbij te hebben.
Hier met 10 maanden naar haar eigen kamer. Was heel plotseling omdat ze 's middags uit de wieg klom. Dus toen maar besloten om haar in haar ledikant op haar eigen kamer te leggen. We hadden het ledikant wel naast ons bed kunnen zetten maar dan zou ze nog heeeeel lang op onze kamer slapen. Je gevoel begrijp ik. Heb zelf heel wat traantjes gelaten. Dl sliep direct prima in haar ledikant dus dat maakte het wel wat wat makkelijker. Ik besefte vooral dat het allemaal zo hard gaat...
Zo herkenbaar! Dochterlief heeft tot een paar dagen terug tussen ons in geslapen. Omdat het gevaarlijk werd doordat ze woelt, besloten dat ze, net als overdag, in haar eigen bedje op haar eigen kamertje gaat slapen. Op zich gaat het redelijk, maar ze komt vaak voor een speentje en slaapt biet meer zo lang achter elkaar. Al met al, wij hebben besloten onze kamer zo te verbouwen dat we gezellig met zijn drieën gaan slapen. Lig ik niet meer met mijn oor op de babyfoon en slaapt dl hopelijk weer min. 5 uur aanee gesloten. Tot wanneer? We zien wel!
Hier sliep de oudste tot 7 jaar bij ons op de kamer hij was zo bang en nu is die van zelfs nasr eigen kamer gegaan samen met zijn zusje van 6 jaar ze hebben beide eigen kamer maar slapen liever samen heb twee beddem voor Ze Toen ze bij mij sliepen op kamer had ik een extra bedje bij ons staan en matrasje op de,grond. Alhoewel die zeker tot 4 jaar bij oms im bed sliep Dochter eigenlijk altijd eigen bedje gehad bij ons op kamer Me jongste van,4 gaat avond naar eigen kamer slaapt met zusje en broer samem em halverwege nacht kom die bij ons liggen vind dat helemaal niet erg. Zijn ook ma chten dat die wel heel nacht in eigen bedje Slaapt Je moet doen wat jij prettig vimd Hier altijd goede slapers nooit heel vroeg wakker ondanks dat bij ons sliepen
Aiden ging toen hij 6 maanden was naar zijn eigen kamer. Hij werd toen namelijk telkens wakker van het enorme gesnurk en andere geluiden die mijn vriend maakt in zijn slaap. Dus het ging niet meer. Vond het ook jammer, maar de overgang verliep prima. Hij sliep gelijk stukken beter en wij dus ook. Finley heeft het 8 maanden volgehouden. Hij is ook zonder problemen naar zijn eigen kamer gegaan. Met hem "verhuizen" had ik meer moeite, wetende dat hij onze laatste is en er nooit meer een kleintje bij ons op de slaapkamer zal liggen............
Wat rot voor je. Mijn dochter sliep tot een maand of 5 bij ons... Ik vond het ook vreselijk toen ze weg moest. Gelukkig hielp het dat ze op d'r eigen kamer heel goed sliep en ik ook wat beter sliep hihi succes
Hier is F sinds vrijdagavond naar zijn eigen kamertje, ruim een half jaar naast mijn kant van het bed in zijn wiegje. Wiegje werd aan de krappe kant, en omdat meneer nu eerder naar bed gaan sinds een aantal weken , werd het steeds onhandiger voor ons mbt naar bed gaan en zachtjes doen. Werd er natuurlijk ook wel even emo van, maar het ging gelijk perfect. Wel heeft hij nu een slaapzak aan, want vond hem twee ochtenden achter elkaar, achters te vore op zijn buik terug in bed. Nachtvoeding hebben wij nooit gehad, dus daar heb ik geen ervaring mee. Liefs,
Onze kleine man is met 5 maanden ook 's nachts gaan slapen op zijn eigen kamertje. Ik heb het zo lang mogelijk geprobeerd te rekken maar de wieg werd toch echt te klein. De eerste nacht zat ik rechtop in mijn bed. Ik was zo gewend hem te horen ademen 's nachts als ik wakker werd en nu hoorde ik niets....duurde echt even voordat ik besefte dat hij natuurlijk op zijn eigen kamer lag. Dus ik heb echt even moeten wennen en mis het echt. In het weekend nemen we hem 's ochtends lekker bij ons in bed, want ook mijn vriend mist het. Nu moet ik toegeven dat het wel weer lekker is om onze kamer voor onszelf te hebben hoor, maar het had nog wel wat later gemogen wat ons betreft!
Als het voor jou niet goed voelt, waarom dan verplaatsen?? je zou er ook voor kunnen kiezen een combisleeper aan te schaffen of zijn ledikantje bij jou op de kamer te plaatsen. of gewoon bij je in bed leggen met een bedrekje. DL heeft tot 8 maandne in het wiegje gelegen, toen was ze eruit gegroeid en sindsdien slaapt ze het eerste deel van de avond/nacht in dr eigen kamertje en vanaf de eerste nachtvoeding bij ons in bed
Onze zoon heeft een maand of 3-4 bij ons geslapen. Daarna naar zijn eigen kamertje gegaan. Mijn man mocht er niet over beginnen hoor haha. In een dappere bui heb ik overdag het ledikant naar zijn eigen kamer gesleept om 's avond compleet overstuur te zijn omdat hij daar zo alleen lag. Toen ik via de babyfoon zag hoe lekker hij lag te slapen en hoe goed hij de eerste nacht gelijk sliep was het helemaal goed en had ik er geen moeite meer mee. Had wel met mijzelf de afspraak dat als het niet perfect ging dat ik het bedje weer op onze kamer zou zetten
Bedankt voor jullie reacties! We gaan hem vanavond dan toch maar ook 's nachts op zijn eigen kamer leggen omdat de kinderwagenbak echt te krap wordt en ik het ook niet meer zo veilig vind met die dichte rand! Zucht, het blijft moeilijk! Het voelt als een soort van afscheid/ afsluiting van deze eerste periode De tijd gaat zo snel!