Twee weken geleden is onze dochter geboren. Na een zware bevalling (acute HELLP met uiteindelijk een keizersnede) is de borstvoeding de eerste dagen moeilijk op gang gekomen. Omdat zij niet genoeg kracht had om zelf te drinken en niet genoeg voeding binnen kreeg (ze viel snel af), ben ik in het ziekenhuis gaan kolven en krijgt zij de moedermelk middels een fles. Steeds heb ik haar weer aangelegd, maar de voeding haalt ze er niet uit. We hebben dit getest middels meerdere malen wegen direct voor en na borstvoeding/aanleggen. In het ziekenhuis hebben we met behulp van een lactatiedeskundige van alles geprobeerd, zoals een tepelhoedje (hielp wel iets voor het aanhappen, maar echt drinken deed/doet ze niet). Ondertussen snapt ze het aanhappen ongeveer wel, maar haalt ze nog steeds geen enkele voeding uit de borst. Het lijkt dan ook echt alsof ze goed drinkt, tot dat ze na een tijdje gefrustreerd raakt omdat ze de melk er niet voldoend uit krijgt. Het komt er nu dus op neer dat ik bijna alle voeding afkolf en zij slechts minimaal uit de borst drinkt. De productie is ruim voldoende, ik kolf het dubbele van wat ze op een dag drinkt. Er ligt dus zelfs al een voorraad in de vriezer. Is er nog een manier om mijn dochter alsnog zelf aan de borst te laten drinken of is het vergeefs? Ik wil graag moedermelk blijven geven, maar op deze manier hou ik het geen lange tijd vol...
Hier oudste dochter met hetzelfde "probleem". Geboren met 36 weken, nog niet de kracht om effectief te drinken. Wat mij opvalt, je geeft een fles. Dat heb ik niet gedaan. Zij kreeg voeding via fingerfeeding.Dit om de kans op verwarring zo klein mogelijk te houden. Je schrijft dat ze geen voeding uit de borst haalt. Is er echt geen verschil qua weegmoment? Is het tongbandje/lipbandje van je dochter goed nagekeken? Hier duurde het een week of 4/5, toen durfde ik de stap te nemen om het kolven los te laten, en dochter volledig uit de borst te laten drinken. Ik heb echter wel hulp gehad van een IBCLC geschoolde LK. Die kwam bij ons langs toen ik 2 weken uit het ziekenhuis was. Niets ten nadele van de LK in het ziekenhuis, maar haar hulp was echt stukken effectiever. Hetzelfde heb ik bij jongste dochter ervaren. Het is waarschijnlijk een kwestie van geduld, en goede hulp krijgen. Super pittig, aanleggen, kolven, voeding nageven. Maar ik ben blij dat ik toch heb doorgezet, het was het waard!
In het ziekenhuis is een fles gegeven, ik zelf was toen door de HELLP niet in staat om hier verder over na te denken en partner ook niet. Belangrijkste was op dat moment dat ze voeding binnen kreeg. Er was letterlijk geen gram verschil tussen voor en na de voeding, vandaar ook de noodzaak tot voeding op een andere manier. Tongriempje is nagekeken, die is perfect op orde. Ze kan haar tong ook heel ver uitsteken De wens om moedermelk te blijven geven is heel sterk, maar mede door de HELLP verwacht ik niet dit lang vol te kunnen houden. Dit is echt een aanslag geweest op mijn lichaam en geest en moet hier echt flink van herstellen... Qua energie kan ik deze combinatie niet heel lang meer volhouden.
Wow, heftig hoor! Begrijpelijk dat je nu op dit punt bent gekomen. Ik zou zelf toch voor de LK gaan. Mocht dit positief uitpakken: top! Zo niet,kan ze je ook nog helpen met afbouwen. Je hebt blijkbaar genoeg melk,dus dan is voorzichtigheid geboden. Succes en zorg goed voor jezelf!
Mijn jongste wist na de geboorte niet wat ze met een borst aanmoest. Ik heb de eerste 10 weken voor haar gekolfd. Wel steeds oefenen met aanleggen, maar haar voeding kreeg ze doordat ik kolfde en dat met vingervoeding gaf. Na 10 weken kon ze het zelf. En dat scheelde mij heel veel energie. Bel een lactatiekundige, want het is echt wel te doen om je kind aan de borst te krijgen, en zeker als je gezondheid een factor speelt heb je er veel aan om gewoon borst te geven i.p.v. fles, omdat dat op de lange termijn echt veel minder werk is en meer rust geeft.
Blijf doorzetten, mijn dochter had pas na 4 weken de kracht om goed uit de borst te drinken. Ze was te klein en had daardoor geen kracht om goed te drinken en haar kaakje was ook te klein. Zij kreeg ook een flesje en nu drinkt ze volop uit de borst. Ik weet hoe zwaar het is in het begin, voor jou zelfs nog zwaarder, ik heb vaak op het punt gestaan om op te geven. Maar als jouw wil ook zo sterk is, gaat het lukken!
Probeer inderdaad nog even vol te houden. Het is extra zwaar als je eigen gezondheid niet optimaal is, daar kon ik bij beide meisjes ook een beetje van meespreken (bij de oudste was ik fysiek én mentaal een wrak na een helse zwangerschap, bij de tweede kreeg ik kort na de bevalling galkolieken en die diagnose plus kleine ingreep kwam pas na 4 weken). Toch was en ben ik heel blij dat ik doorgezet heb. Bij de oudste betekende dat o.a. ook 3 weken kolven en van dan af oefenen aan de borst. Flesjes probeerden we ook hier zoveel mogelijk te vermijden omdat ze dan niet zou leren werken voor haar voeding. Ik kan nu zeggen: het was het absoluut waard!
Dames, bedankt voor jullie motiverende woorden! Ik begon al te denken dat het een kansloze missie zou worden en fulltime kolven zou ik niet vol gaan houden. Super fijn dus om te horen dat er genoeg kleintjes alsnog aan de borst zijn gegaan! Ga zo bellen met een lactatiekundige voor een consult!
Heel vervelend, een borstonsteking! 1 ding: afbouwen kan je pas gaan doen als de b.o. volledig is genezen! Het belangrijkste is nu dat de geblokkeerde melkkanaaltjes weer open zijn. Dat betekent dus kolven kolven kolven. Als je gaat afbouwen krijg je precies het tegenovergestelde:melk die zich ophoopt, en stuwing. En dan ben je nog verder van huis...