Hallo dames, Ik ben sinds 30 juni mama van een prachtige zoon, van dus bijna 6 maanden. In 2010 werd er bij mij Pcos vastgesteld nadat mijn menstruatie een jaar uitbleef. De keren dat ik geen pil slikte zat ik gelijk onder de acne, zware overbeharing en geen drupje bloed te zien. Toen man en ik in 2016 besloten om te stoppen met de pil vond ik dit vreselijk spannend. Ik had me er stiekem op ingesteld dat het wel eens lastig zou kunnen worden. Wel wilde ik mijn lichaam een kans geven en spraken we af dat we het zelf zouden proberen en als er echt niets gebeurde dan aan de bel zouden trekken. Groot was dan ook de verrassing toen ik in oktober in verwachting was. Ik was echt in shock, ik was hier gewoon niet op ingesteld. Ik voelde en voel me nog steeds zó gezegend! Man en ik zeiden al vrij vlot dat we graag niet te lang wilden wachten met een 2e kindje, man is 10 jaar ouder en de Pcos blijft in mijn gedachten spoken. Juist door mijn achtergrond en dit prachtige geschenk (zoonlief) besef ik dat het krijgen van een kindje niet vanzelfsprekend is. Nog meer dan bij de eerste is de angst dat het niet zo makkelijk zal gaan. Dat mijn lijf dit keer niet zo zal mee werken en de MMM toch een realiteit word. Sowieso wil ik fatsoenlijk ontzwangeren, dus we willen pas actief voor een 2e kindje gaan als zoonlief de 9 maanden voorbij is. Wel ben ik aan het overwegen om in het nieuwe jaar als met de pil (Yasmine) te stoppen om te zien wat mijn lichaam doet. Heel lang verhaal, excuus! Maar wie herkent deze angst? Bij wie ging de 1e makkelijk en bij de 2e wat minder en hoe verliep het toen? Is mijn angst voor de MMM zo irrieel als het soms voelt? Liefs, Een genietende maar bezorgde mama
Een geruststellend antwoord kan ik je niet geven. Ik heb ook pcos en wonder boven wonder kwam onze eerste heel snel en spontaan. De tweede bleef echter uit en daardoor uiteindelijk idd in de mmm beland en doormiddel van ivf toch zwanger geworden. Maar het is natuurlijk niet gezegd dat dat moet gebeuren. Hopelijk gaat het jullie nog een keer lukken om spontaan zwanger te worden.
Dankjewel voor je reactie Inge! Een gerustellend antwoord vragen is ook heel lastig want ik denk dat dat er simpelweg niet is. Ik denk wel dat her- en erkenning wel al veel doet. Misschien maak ik het ook groter dan het is, maar soms bekruipt het me gewoon. Wat een pittig traject zijn jullie voor de 2e doorheen moeten gaan zeg! Maar wat fijn dat het gelukt is en jullie in verwachting zijn van een brusje! Als je het niet erg vind dat ik doorvraag (en zoja gewoon zeggen hoor) hadden de vruchtbaarheidsbehandelingen met alleen ovulatie stimulatie dus geen effect, kwam dit puur door de Pcos? In ieder geval gefeliciteerd en nogmaals dank voor je antwoord
Geheel off topic; maar we hebben gekletst in het temperatuurtopic. Ik ben 1,5 maand geleden bevallen. Wat leuk dat jij al weer aan een tweede denkt . Mijn vriend en ik hebben ook al uitgesproken dat we niet al te lang zouden willen wachten met nr. 2 vooral omdat ons meisje even op zich heeft laten wachten. Hopelijk lukt het gewoon snel als jullie besluiten ervoor te gaan en blijft de medische molen jullie bespaard!
Heey manaolana! Jeetje ja, ik moest even nadenken maar dat klopt!! Wat ontzettend leuk en fijn dat het bij jullie ook gelukt is, nog niet eens zo lang geleden zie ik. Van harte gefeliciteerd! Ja het kriebelde bij mij al heel snel Haha, ik vind het zo geweldig, het zwanger zijn, bevallen en moeder zijn. En mijn man is ook helemaal in zijn element. We zijn nu in afwachting van de oplevering van ons nieuwbouwhuis. Als we daar gesetteld zijn, zijn de 9 maanden ook om en ik hoop dat we dan een mooie 2e kindje mogen maken. Dankjewel voor je steun, ik hoop ook dat het zonder MMM kan en mag. Het zou geen regelrechte ramp zijn als we wat hulp nodig zouden hebben maar het idee beangstigd me wel.
Geen probleem hoor . Wel een lastige om te beantwoorden. In principe heb ik alleen de diagnose pcos gekregen. Bij de ivf leek er echter wel wat meer aan de hand te zijn. Weinig eitjes ten opzichte van de hoeveelheid follikels en vervolgens ook weinig bevruchtingen. Maar omdat de poging uiteindelijk gelukt is, is vervolg onderzoek niet aan de orde geweest. Maar of er dus echt meer mis was/is zullen we nooit meer weten. Kan ook heel goed toch door de pcos veroorzaakt zijn.
Dat is inderdaad lastig. Lief dat je toch de vraag beantwoord Maar het is gelukt en jullie verwachten een mooi kindje! Ik ben momenteel met manlief in gesprek, hij vind het spannend als ik met de pil zou stoppen. Ik ben mentaal ietwat kwetsbaar en heb tijdens de zwangerschap en na de bevalling vrij heftig op de hormonen gereageerd. Inmiddels weet ik exact waar de schoen wringt en kan het goed opvangen, hij is echter een beetje huiverig dat ik wat instabieler word als ik met de pil stop. Vooral omdat het nogal hectisch word met de verhuizing. Dat is denk ik ook mijn angst voor de MMM. Niet eens zo zeer de MMM, maar hoe trek ik het traject mentaal en hoe reageer ik op de hormonen. Voor nu afgesproken dat we duidelijke afspraken maken, en eerlijk naar elkaar zijn en blijven.
Ik heb wellicht wel een positief en geruststellend antwoord. Bij mij werd ook PCOS vastgesteld na een jaar proberen. Met heel veel geluk raakte ik zwanger na de eerste poging met chlomid. Wij waren er nog niet uit welke anticonceptie ik zou haan gebruiken, dus kozen wij voor het condoom. Een enkele keer hadden we geen zin om het erbij te pakken en aangezien de kans toch heel klein was (en ik op dat moment al over de dag 60 van mijn cyclus was) besloten we het zonder te doen. " als het zo is...dan is het zo"... 8 maand was ons zoontje toen ik spontaan zwanger raakte van de tweede. We deden geen poging en waren er niet mee bezig... maar nu ligt er een klein meisje van bijna 7 weken in mijn armen
@sejh1988 Begrijpelijk dat je niet te lang wilt wachten met een tweede ook Door het leeftijdsverschil wat ik helemaal begrijp Mijn vriend is 12 jaar ouder we hebben een zoontje van 2 na zelf proberen mislukte pogingen was het via ziekenhuis mbv clomid na 1 x raak nu 2 jaar later zijn we 6 clomid pogingen verder nog geen positieve test vanaf januari stoppen we dan ook met clomid en starten we met injecties Ons 2e kindje gaat dus ook een stuk moeilijker als de eerste maar we houden hoop. jij ook heel veel succes wanneer je start Groetjes
@SJ86 Jeetje wat een mooi verhaal! Ik kan me volledig voorstellen dat je het totaal niet verwachtte! Bij onze kleine man zat ik uiteindelijk ook op een cyclus van 48 dagen toen het raak was, ik dacht dat het een eisprongloze ronde ging worden, niet dus! Van harte gefeliciteerd met jullie kleine meid, alles goed met jullie? Dankjewel voor het delen van je ervaring! @Ninaatjuh Wat lief dat je je ervaring deelt! Zo'n leeftijdsverschil laat je er soms wel anders in staat, niet dat mijn man nu mega oud is haha. Maar hij wil wel echt gewoon optimaal van de kinderen kunnen genieten. Wat vreselijk dat de clomid nu niet aan slaat, ik hoor dat wel vaker Ben je resistent geworden of werkt het niet voldoende? Hopelijk hebben jullie meer geluk met de injecties! Hoe ervaar jij het traject? Sorry voor al mijn vragen
@sejh1988 Geeft niet hoor De clomid liet mijn eitjes wel groeien maar vervolgens gebeurde er niks.. Dus na 6 pogingen zijn we rond de tafel gegaan en hebben we besloten het met injecties te proberen... Ik ervaar het traject geestelijk vooral zwaar ik had Door de clomid veel last van opvliegers en hoofdpijn. Geen pretje ook niet voor mijn partner Dus ik hoop nu minder last te hebben en anders is het toch doorbijten Zo is het met mijn partner ook die wil ook wel gewoon fit papa kunnen zijn zijn moeder heeft hem ook gekregen toen zij 37 was dus hij weet hoe het is en hij is enig kind ik kom uit een gezin met 8 kinderen dus ik weet hoe fijn het is om broers en zussen te hebben en hij heeft dat nu ook mogen ervaren Dus we willen er zeker alles voor doen Heel verhaal haha
Graag gedaan. Ik kan het soms nog bijna niet geloven..maar ze zijn er echt. Hihi. Dankjewel voor de felicitatie.het gaat goed met ons.. Mijn eisprong was overigens op dag 69 geloof ik
Poeh dan verwacht je het echt niet meer nee Haha. Fijn dat alles goed gaat, lijkt me zo wonderlijk! Geniet ervan
Nee haha.... was ook zeer verrassend. Hihi.. was wel even slikken omdat ons zoontje zeer bewerkelijk was. Dus hadden wij nog niet de drang om op dat moment voor een tweede gegaan. Inderdaad... heel wonderlijk! 2 cadeautjes zijn het!
Hoi, Hier in 2008 een dochter gekregen, ook ik kreeg in 2010 de diagnose PCOs helaas. In 2013 een miskraam gekregen bij 9weken. En hebben heel al lang geprobeerd om zwanger te worden maar tot nu toe helaas zonder resultaat Ik ben nu bijna een jaar verder en nog niet zwanger. Wel deze afgelopen week een vreemd gevoel met klachten. Maar als volgend jaar nog zo is ga ook ik aan de bel trekken en de mmm in. Want mijn wens voor een 2e nou ja eigenlijk al 3e kindje is al heel groot en heb ik al heel lang.
Ik heb ook PCOS en 2 keer dmv clomid zwanger geworden. De 1e keer was intensief en duurde bijna een jaar. Ik zag dan ook enorm op tegen "ronde" 2. Ik was echter in de 2e maand zwanger van dit kindje!! Ik denk niet dat er iets over te zeggen valt. Maar voor mij voelt t wel of mn lijf beter weet hoe t werkt nu ofzo. Wellicht word jij w gewoon nog een x spontaan zwanger, ikduim voor je!