hoi allemaal, hier een best wel groot probleem. ik heb de laatste tijd ontzettend vaak last van stemmingswisselingen. waardoor ik plotsklaps ineens heel raar uit de hoek kan komen. nou heb ik het probleem dat mijn vriend me totaal niet begrijpt. hij gaat dan namelijk heel raar terug doen waardoor het bij mij alleen maar erger word. ik word er zelf ook niet vrolijk van maar van hem helemaal niet... en het ergste van alles is dat ie me al vaak voor de voeten heeft gegooid dat ik dan maar moet ooprotten als het zo moet gaan.. pfff hoe breng ik hem aan het verstand dat het erbij hoort. en dat ik dan steun van hem wil ipv dat ie zo terug gaat doen... ik bied hem vaak als de bui over is mijn excuses. alleen veronderschuldig ik me ergens voor waar je in je zwangere periode gewoon niks aan kunt doen... hoe kan ik dit oplossen zodat hij me wel begrijpt en me dan ook steunt... want word hier echt niet vrolijk van... Is dit bij jullie ook? of ben ik de enige met zon vriend... groetjes marijke
hoi meid ik heb dat ook hoor, en mijn vriend reageert soms ook niet fear, maar je moet je wel bedenken, dat je vriend zelf nix kan voelen (nog niet) en er nog niet zo mee bezig is... straks al hij de beeb zelf kan voelen en zien....door dat je buik heen en weer gaat ect, dan zal hij vast wel dimmen, en zoniet.....tja, moeilijk!
ik heb het niet met mijn man gelukkig. Maar kan me voorstellen dat het vervelend is. Misschien een idee om een boek over de zwangerschap te kopen? Zodat ie kan lezen wat het vrouwelijk lichaam voor veranderingen doorstaat?Misschien begrijpt ie je dan beter. En we moeten natuurlijk niet vergeten dat het voor de man ook een hele verandering is! Dus misschien moet ie gewoon even wennen aan dat jij anders bent! Hihi die hormone ook!
Heel herkenbaar! Ik ben momenteel ook niet te genieten en manlief is de dupe hiervan..Ook hij reageert niet altijd even leuk...Ook ik bied dagelijks mijn verontschuldigingen aan Ik voel me eigenlijk soms ook schuldig naar hem toe dat ik zo emotioneel en heftig reageer...
In "Help ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt" van Kluun staan gelijk aan het begin de 2 basisregels voor mannen.... Komt er op neer dat het een kwestie is van meeveren (gelijk geven) en plat liggen tot het over is. Mijn man gaat als ik hormonaal doe al heel overdreven meeveerbewegingen maken waar ik meestal om moet lachen. Misschien is dat een tip? Al die gewone zwangerschapsboeken voor vrouwen hebben over het algemeen een hoog muts-gehalte en zijn echt niet boeiend voor de meeste mannen. Aan de andere kant, meestal merk je zelf ook dat je onredelijk doet. Dus je kunt op zo´n moment ook zelf even uit de situatie gaan. En ik vind het wel netjes, maar ook heel terecht dat je je excuses aanbiedt, want of je er nou wel of niet iets aan kunt doen: naar gedrag is niet leuk
Tja, dat is inderdaad lastig. Al eens geprobeerd om zelf even tot 10 te tellen als je zo'n bui voelt opkomen? Tuurlijk is het niet altijd even eerlijk als hij heel bot terug reageert, maar het is ook niet eerlijk dat hij zomaar uit het niets een plens boze bui over zich heen krijgt! Is heel moeilijk, ik weet er alles van! Zal je ook vast en zeker niet altijd lukken (weet ik uit ervaring ) maar het kan wel een ruzietje of 5 schelen... Succes!
Ik heb er gelukkig helemaal geen last van maar laat hem het boek van Kluun lezen over: help ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt. Is een boek echt in mannentaal geschreven, heel erg grappig om te lezen maar veel dingen die erin staan zijn wel waar.
Mijn man was de eerste paar maanden ook zo. Toen rond de 4 maanden mijn hormonen een beetje kelderden was ik zelf helder genoeg om in te zien hoe vervelend ik was geweest En sinds die openbaring kon ik, tijdens mijn eigen veelvuldige onredelijke scheldpartijen, tóch tegen hem zeggen (al scheldend haha) dat ik begreep dat ie mij vervelend vond, dat ik mezelf ook vervelend vond omdat ik ook vervelend was, maar dat ik er écht écht niks aan kon doen , dat het de schuld was van die stomme hormonen. Bij mijn man viel het muntje toen ik zei dat als ie vervelend terug zou doen hij het des te zwaarder zou krijgen, want "ÍK BEN ZWANGER! IK DRAAG JÓUW KIND! ÍK HEB LAST VAN DE HORMONEN EN ALS JIJ EEN DISCUSSIE MET MIJ WILT FÍJN! ÉN DÁPPER WANT EEN DISCUSSIE MET MIJ WÍN JE NIET!" ... toen moest ie toch wel lachen opeens terwijl ie een minuut ervoor nog heel irritant deed. En sindsdien was ie wat bedeesder. Je kan je man er dan meteen bij vertellen, dat ie zijn borst maar nat moet maken, want eenmaal bevallen is het nog lang niet over =; ook ik wens je succes met jullie beide hihihi @San79: =D> jouw man! hahahahahahahahahaha.
maar jah , je moet je ook indenken dat voor de man het niet makkelijk is idd, als je vrouw / vriendin inene heel raar gaat doen het lijkt mij moeilijk om het de ene oor in en de ene oor weer uit te laten gaan, als man zijne.... daar moet hij ook in groeien denk ik, en je mag hem best op zijn plaats zetten als hij heel erg tekeer gaat tegen jouw...en praat er met zijn tweetjes over. en idd tijdschriften, boeken ect over de zwangerschap is ook goed om hem dat onder de neus te schuiven... ik zeg wel eens, als je nu al zo tekeer gaat tegen mij, wat moet dat dan wel niet worden tijdens de bevalling....
oei, das niet zo fijn.... Maar inderdaad, tot 10 (proberen!) tellen is misschien nog wel het beste, al is dat misschien niet wat je wilt horen. Maar het is voor een man ook nog zo onwerkelijk. Ik heb er gelukkig niet veel last van, niet van die buien en ook niet van mijn man Maar die heeft dan ook een engelengeduld.... Veel succes en sterkte!
Ja zeker halen dat boek van Kluun! ik heb hem ook gekocht voor mijn vriend en ik merk heel goed dat hij er wat aan heeft gehad, wat weer te merken was voor mij
Je bent zeker niet de enige met zo'n vriend. Ik heb m ook haha.. Wij hebben een HELE HELE HELE dikke ruzie gehad en daarna was het zo goed als over.. Heb hem ook zo'n boekje gegeven in "mannentaal". Bij ons was het zo ver dat ik geen zin had om zo verder te gaan... Maar toen besefte hij toch wat ie had en kreeg en doet ie er heel veel moeite voor
tip : koop het boek van HELP IK HEB MIJN VROUW ZWANGER GEMAAKT.. en geef die dan maar aan je vriend... (leuk boek trouwens , heb hem zelf ook gelezen..echt gillen)
Mij vriend vind het ook echt niet leuk als ik zo een bui heb en kan ook heel lelijk trug doen tegen mij! Wat ik eigelijk best snap hij hoeft niet alles te pikken ook al ben ik zwanger. Maar tis vaak al snel weer goed en dan lachen we er weer om.
Ik had ook last van hormonen hoor.....maar ik vind dat niet alles op hormonen gegooid kan worden, ik was soms echt onredelijk en dat besefte ik dan ook en dan deed ik wat dimmen ipv hij..... Je moet zo bedenken, jouw lichaam verandert en hij kan dat niet voelen en ik snap best dat mannen het niet leuk vinden als ze onredelijke verwijten krijgen.
Hormonen *zucht* práát me er niet van.... Wordt er helemaal hondsdol van. Ik kan om de kleinste dingen helemaal opvliegen. Ik heb vanochtend nog een tijdschrift naar vriendlief gegooid, omdat hij me niet begreep om iets onbenulligs. Ik voel dan echt een woedeaanval opkomen, en moet dan even weglopen om tot rust te komen. Gelukkig begrijpt mijn vriend het wel. Eerst gaat hij terugschelden, en daarna laat hij mij uitrazen en laat hij mij met rust als ik even op een andere kamer ga zitten. Na 10 minuten komt hij met een kopje thee, en zet die heel stil neer en loopt snel weer weg (haha hij is zeker bang dat er weer een bom ontploft). En dat vind ik dan zo schattig dat ik moet lachen en gelijk afgekoeld ben. Ik ga hem dan lekker knuffelen en zeg sorry. Die arme jongen maakt wat mee met mij . Vind het wel echt rot voor hem. Maar goed, ik kan er écht niets aan doen. Ik ga maandag gelijk het boek van Kluun halen voor hem! Alleen leest hij echt nooit boeken, is dat een probleem? Ik bedoel, is dit boek zo goed dat er meer mannen hier hun boekenfobie opzij zetten voor dit boek?
Haha wat goed waxientje! Nou, ik haal het boek gewoon en dan zie ik wel of hij het leest of niet haha.