Hallo allemaal, Ik heb altijd stoer geroepen door te werken tot 36 weken, maar ik moet zeggen dat het me zwaarder valt dan ik gehoopt had. Ik wil niet klagen, want eigenlijk verloopt mijn zwangerschap heel voorspoedig, ik heb een baan waarbij ik veel kan zitten, ik werk maar 32 uur en heb nog geen andere kinderen die aandacht vragen. Maar toch merk ik dat ik heel erg moe ben, slecht slaap, en me regelmatig gewoon niet zo lekker voel. Alsof mijn lichaam snakt naar rust. Huishouden, sociale contacten, klussen in huis (afrondende fase van verbouwing) lopen allemaal gewoon door en dat vind ik nu best zwaar. Ik tel de dagen af tot mijn verlof, dat ik alles op mijn tempo kan doen en mag toegeven aan de vermoeidheid. Herkenbaar voor iemand? En tips om de laatste weken door te komen? Ik probeer in de avonden niet teveel te plannen, op tijd te gaan slapen en in het weekend overdag ook even te gaan liggen. Liefs, Lara
Ik heb zelf geen werk ivm persoonlijke problemen maar volg wel een cursus 1 dag in de week. Totaal niet vergelijkbaar met jou natuurlijk maar ik merk wel dat ik die dag ook helemaal op en kapot ben. Zoiezo als ik geen middagdutje kan doen, val ik bij het avondeten letterlijk in slaap. Dus ja, ik kan het me voorstellen! Het volgende heeft bij mij best veel geholpen, wij zitten nog in de afrondende fase van verhuizen dus is wel vergelijkbaar; Ga eens met je man/vriend zitten en bespreek het met hem. Hij mag best wel wat meer klusjes op zich nemen, ookal heeft hij het ook druk. Jij moet op jezelf en de baby letten. Laat de klussen van de verbouwing aan hem over, maak des noods een lijstje voor hem als je bang bent dat het anders niet gebeurd. Zet je sociale contacten op een wat lager pitje. Goede familie en vrienden zullen heus begrijpen dat je ook wat tijd voor jezelf nodig hebt. Verdeel ook de taken van het huishouden, je kan nu eenmaal niet zoveel meer aan ookal wil je misschien wel.
Hoi, ik had het zo kunnen schrijven!Ook wij zijn bijna klaar met verbouwen en nu moet er dus goed schoongemaakt geworden.Ik wil de babykamer zo graag gaan indelen maar iedere keer zat er weer iets tegen en nu merk ik dat ik heel snel moe ben.En veel uit handen moet geven door harde buiken die ik krijg als ik teveel doe. Ook ik werk door tot week 36 vanwege zittend werk.Dacht ook dat gaat wel lukken maar begint soms nu echt al zwaar te worden.Ik slaap ook super slecht en ben vorige week naar huis gegaan van mn werk omdat ik pijn en kramp kreeg in me buik. Maar heb daarom eigen dagen ingeleverd dus ga ik nu met 5 weken van te voren met verlof.En ik kan niet wachten tot het zover is! Groetjes van een meelevend lotgenootje
Grappig echtniet27, dat komt inderdaad aardig overeen! En fijn om te horen dat ik niet de enige ben. Ik vraag me vaak af of ik me aanstel of juist onvoldoende naar mijn lichaam luister. Heb wel altijd gezegd dat ik alleen blijf werken als het verantwoord is, maarja, wie bepaalt dat? Daar is geen handleiding voor Justme, je hebt gelijk, ik wil vl teveel ontzien ondanks dat hij me graag wil helpen. Ook moeder en schoonmoeder bieden hulp aan, daar moet ik misschien toch wat meer gebruik van maken. Maar ik merk dat vooral de lange werkdagen zwaar vallen en die kan natuurlijk niemand overnemen. Maar alles daarbuiten is natuurlijk al meegenomen.
Hier ook herkenbaar. Niet bezig met een verbouwing, maar pff wat ben ik toe aan verlof! Ik heb dan nog wel een peuter rondlopen en daarnaast werk ik 28 uur per week (kantoorbaan). Het huishouden begint ML steeds meer van mij over te nemen omdat ik er gewoon te moe voor ben. Ik ben afgelopen weekend dus wel terug geroepen door mijn lichaam. Nachtje in het zkh doorgebracht met pijnlijke harde buiken, kwamen om de 2-3 min met een best hoge intensiteit en dat was dus echt een teken van rustig doen nu. Deze week mocht ik ook niet meer werken van de gyn en volgende week zou ik het weer mogen opbouwen als mijn buik rustig is. En dan hoef ik nog maar 2 weken want ik ga met 34 weken.
meid ik zou lekker met 34 weken met verlof gaan. volgend mij ben je er helemaal aan toe. en hou er rekening mee dat je kindje ook met 37 weken kan komen. het hoeft niet zo te zijn dat je tot 40 weken doorloopt
Inderdaad, gewoon aangeven dat je je er op verkeken hebt, het toch wel zwaar vind en liever 6 weken van te voren stopt.. Ik stop ook 6 weken van te voren, werk 32 uur maar vind het nu al heel zwaar, ik moet de hele dag lopen en staan en bukken en ik ben het nu met 29 weken al aardig zat haha
Ik ben ook ontzettend toe aan verlof.. Zit voor 50% thuis en werk nu 16 uur per week, wel in de zorg dus best pittig. Het is niet alleen het werk dat me nu zwaar valt maar eigenlijk alles: huishouden, boodschappen, sociale contacten, heb gewoon nergens zin in en hou het liefst lekker een pyjamadag..... Iedere dag. .
Dag MamaLaura, Wat je schrijft is heel herkenbaar voor mij... Ook ik werk fulltime (in theorie 38 uur, maar in de praktijk wordt verwacht dat ik ook 's avonds en in het weekend werk), en vind het moeilijker en moeilijker om werk-huishouden-baby-voorbereidingen te combineren. Komt daarbij dat ik in het buitenland woon, waardoor ml en ik op weinig hulp kunnen rekenen. Ik heb altijd geroepen dat ik tot 39 weken zou doorwerken (is standaard praktijk waar ik werk in Engeland...), maar ik weet niet of ik dat haal... En ben een beetje bang op de reacties als ik vroeger zou stoppen, want ik weet dat ik hierdoor andere mensen (maar ook mezelf) in de problemen zou brengen... Ik probeer nu alvast 1 tot 2 dagen per week thuis te werken en het die dagen wat rustiger aan te doen en ook even te gaan liggen overdag... Maar alle tips zijn welkom .
Ik heb tot afgelopen vrijdag gewerkt (3dgn per week, thuis al een kindje van 3 en we zijn ook nog bezig drie slaapkamers in orde te maken.) Met name de laatste 2 weken vielen me erg waar. Terwijl ik twee weken daarvoor nog dacht "Ach, lukt makkelijk." Maar ineens ging het snel! Voor mij was het wel belangrijk om het echt tot het einde toe vol te houden, omdat mijn verlof dan heel gunstig start gelijk na een vakantie en eindigt vlak ervoor. Die vakanties leveren me 3 extra weken op die aansluiten op mijn verlof. Als ik eerder was gestopt, was ik dat kwijt geweest. Ik ben dus 'gewoon' doorgegaan. Zelf vind ik het ook altijd wel moeilijk om hulp te aanvaarden. Maar ik heb het nu noodgedwongen toch wel gedaan. En het scheelt natuurlijk wel als je na een vermoeiende werkdag gewoon neer kunt ploffen en op je vrije dagen niet al te veel meer hoeft.
Ik werk 'maar' 32 uur.... Dat is best veel hoor! Ik werk in de zorg en heb tot en met week 34 gewerkt en idd 32 uur. Dat is pittig... Weet niet wat voor werk je doet? Misschien de laatste weekjes halve dagen of ander soort werk?
Ik voel mij ook zo! Wij (in België) zijn maar verplicht om 1 week voor de vermoedelijke bevallingsdatum te stoppen met werken. In het totaal hebben we 15 weken. 1week ervoor en 14 erna! Dus natuurlijk probeer je dat te doen, zodat je extra lang bij je kindje kan zijn. Ik ben uitgerekend op 14/12 en stop met werken op 1/12. Ik de 1ste week van december verlof en vanaf de tweede week loopt mijn moederschapsrust.... Ik dacht... moet heus wel kunnen. Heb zittend werk en doe 40 uren per week... maar ik ben OP! op 30/10 moet ik opnieuw op controle en zal dan vragen of de gyn mij kan op 'rust' plaatsen. Thuiskomen van je werk, eten klaarmaken, poetsen,... wij zijn nog volop aan het verbouwen en iedere avond is mijn woning VUIL door de aannemers! Het is lastig hé, maar we moeten erdoor denk ik dan!
Ik herken het, Nu 33 weken en zou dus volgende week al met verlof hadden kunnen gaan, maar gekozen door te werken tot de 36. Nu is het bij mij pas de laatste week dat het me echt zwaar valt ivm extra taken die afgerond moeten worden. Maar had rond de 25 weken ook al een keer een dip. Vanaf welke week kregen jullie "last" dat het te zwaar werd.
Maak je al gebruik van de pauzeregeling (arbo-wetgeving)??? Je hebt recht op een uur extra pauze per dag. Misschien dat dat je wat meer rust/ruimte geeft? Je hoeft dan nog niet in de ziektewet en dus ook niet perse eerder met verlof.
Dat is lees dat ik dus echt niet de enige ben doet al goed. En de wil om vol te houden is zo groot omdat je daarna erna langer verlof hebt. 10 weken is zo kort... Maar ik ga wel eerlijk tegen mijn vk zeggen hoe ik me voel en met haar beslissen of ik zou stoppen of niet. Die extra pauze is een goede tip! Daar ga ik eens naar kijken. Ik ben psycholoog en zit veel, maar als je geconcentreerd ben span je je toch in en dat begin ik voelen qua vermoeidheid en spanning in rug en buik. Bij mij begon het zwaar te worden met 31 weken, maar ik merk dat het stilaan erger wordt.
klinkt heel herkenbaar!! Ook ik heb tot 36 weken door gewerkt (in het middelbaar onderwijs), maar jee... die laatste 2 weken waren een hel!! Daarom heb ik er toen voor gekozen om halve dagen te werken. gelukkig kon dat... maar de volgende keer ga ik er wel 6 weken van te voren uit. Nu heerlijk aan het genieten van mn verlof. beetje rommelen in huis, wat schoonmaken, dingen voorbereiden voor de kleine, lekker met de hond een stukje wandelen. heerlijk!! en als ik niks wil doen, plof ik op de bank met een goed boek of ga ik lekker een filmpje kijken! bevalt me prima!
Hier precies hetzelfe. Waar ik woon magje doorwerken tot week 38 en dat wilde ik ook doen. Ik heb ook een baan waar ik veel kan zitten maar ik trek het eht niet meer. Ik moet nu nog twee dagen werken en dan heb ik verlof. Luister goed naar je lichaam als die echt aangeeft dat je op bent eerder stoppen.
Hier nog een 'Belgische gek' die probeert te werken tot week 39 Ik vond dit een goed idee, maar nu de kwaaltjes zich terug melden, sta ik al wat minder achter deze beslissing!
Ik werk normaal fulltime, zittend beroep met reistijd van 1uur enkele reis, ben wegens oververmoeidheid door de bedrijfsarts teruggezet naar 5x5 uur en moest dus 6 weken te voren stoppen. Maar heb er nog een week aan vastgeplakt met eigen verlofdagen. Gewoon omdat mn lijf er om schreeuwde. Zitten achter een bureau is toch anders dan ff bankhangen, beetje keutelen, ff tukkie doen.