ja eigenlijk schaam ik me er voor maar ik wil het tog eens aan jullie voor leggen ik ben nu 24 weken zwanger maar als we geslachtsgemeenschap hebben voel ik er bijna niks van net of mn vagina veel groter georden is en het is ook niet meer lekker hij kan niet meer op mij liggen want dat doet pijn aan mijn buik maar eenandere houding kunnen we maar niet vinden en ik vind het voor mijzelf niet zo erg maar ik heb het gevoel dat ik vaal voor hem hebben meer van jullie deze ervaring? alvast bedankt
Herkenbaar. Niet zozeer het type klacht maar wel dat sexen lastiger gaat. Wij hebben het er gewoon heel goed over gehad dat dit er ook bij hoort. Inmiddels hebben we afgesproken dat we andere leuke dingen in bed doen... Je kunt elkaar heel goed op andere maniere bevredigen.. wordt je nog creatief van ook!
Ik heb gewoon geen zin meer... Verstandelijk wel, maar het gevoel wil gewoon niet mee. En sinds de 30 weken is het helemaal drama, want bij de minste verkeerde houding of druk tegen m'n buik, komt m'n blaas in de verdrukking en heb ik het idee dat ik moet plassen... Ik baal er verschrikkelijk van, want op zich mis ik het wel, maar het is niet anders. We houden het nu maar bij dingen die voor beiden prettig zijn... ook al zou ik graag anders willen
hier gebreurt nu ook niet veel zeg maar gerust niks. voel me er niet lekker bij en moet er niet aan denken nu
Wij hebben nog regelmatig sex. En dat je vagina groter lijkt dat ken ik wel...idee heb ik ook. Hoewel mijn vriend zegt dat het niet zo is en anders niet voelbaar Standjes gaan wel wat moeilijker en ik ben snel buiten adem. Maar we doen ook meer dan het echte penetreren zelf. Ik vind friemelen (zoals wij dat noemen ) veel prettiger
Hier is het ook "anders". Met name de frequentie is geminderd, en ook het moment waarop ik zin heb. In de avond kun je mij vaak bij elkaar vegen, en ik "maak" dus geen zin. Dat wil mijn vriend ook niet. Inmiddels vind ik het ook niet meer fijn als hij op mijn buik leunt, maar ik vind het dan wel fijn als hij achterover leunt (ik lig dan onder zeg maar). Dan voel ik hem ook beter omdat hij dieper kan komen. Goed blijven praten met elkaar, doen wij ook. Ik zeg eerlijk wat ik wel en niet lekker vindt. En ik voel me ook wel eens "schuldig" omdat het anders/minder is dan eerst, maar we accepteren allebei dat het bij de zwangerschap hoort.
Hallo! Fijn dat er eens een topic over dit onderwerp geopend wordt, het blijft toch een beetje een taboe heb ik het idee. Anyway, bij ons is er ook veel veranderd. Ik heb minder zin en niet alle standjes zijn meer even prettig. Wat wij allebei wel prettig vinden is achterlangs, op z'n hondjes dus. Ik heb dan geen last van mijn buik en hij kan iets dieper waardoor ik er ook meer van voel. Verder hebben we laatst een loveswing gekocht (een avondje langs de sexshop is trouwens ook een aanrader hoor, ideetjes genoeg). In die loveswing kan je lekker hangen en hij kan er bijvoorbeeld voor komen staan. Zo blijft je buik vrij en kan je elkaar toch aankijken. Veel plezier!
Die loveswing moet je wel de ruimte voor hebben, of hang je dat boven je bed? En is ook wel erg prijzig :O Wij doen het wel op z'n hondjes is goedkoper
Voor de loveswing moet je inderdaad ruimte en centjes hebben. Wij hebben hem aan het voeteneinde hangen gewoon boven de grond. Ik moet zeggen dat ik het af en toe wel eng vind hoor, het idee dat dat ding naar beneden valt.... ieehhh....
is het niet zo dat je gewoon veel meer "vocht " produceert en het daardoor groter voelt van binnen ...omdat het makkelijker gaat ...? ik zelf heb totaal geen moeite met de sex ...... ik wil wel het liefst zo vaak mogelijk maar mijn man durft niet ......en dat is ook absoluut niet prettig .....
ik voel me er ook niet lekker bij hoor! we doen het nu 1x per week en dat vind ik eerlijk gezegd wel genoeg. mijn hoofd staat er niet naar en als de baby gaat schoppen is mijn zin al helemaal weg. ik durf ook minder te doen omdat ik bang ben dat ik mezelf of de baby pijn doe. ik vind het wel jammer voor mijn man, maar zolang we het 1x in de week blijven doen heeft hij er niet zoveel moeite mee. ik heb hem ook al belooft zodra ik bevallen ben en alles weer mag, we weer tekeer gaan als beesten daar kijkt hij nu al naar uit
Bij ons gebeurt er ook niks. Ben nu 37 weken zwanger. Eigenlijk hebben we bijna geen seks meer gehad sinds de positieve test. In het begin was het een stukje angst (had al een keer een miskraam gehad en verstandelijk weet je wel dat seks geen kwaad kan, maar toch...) maar daarna deed het pijn. Hoe het komt weet ik niet, maar het leek wel alsof het niet meer paste ofzo... Toen nog een paar keer wat bloedverlies gehad waardoor het ook even niet mocht. Daarna hebben we nog een keer een poging gedaan maar was het voor mij (en dus ook voor m'n man) echt niet prettig. Sindsdien laten we het maar zo. Het komt vast wel weer. Ook staat m'n hoofd niet echt naar seks. Vind het zo tegenstrijdig als ik dan de baby voel bewegen. Knuffelen is ook fijn.
@april sommige dames zijn vlak na de bevalling al weer sexueel actief .....alhoewel ik het me niet kan voorstellen ...... hier is het juist andersom ...ik wil wel heel erg graag .....maar mannetje durft nog steeds niet ........gelukkig ben ik nu ook uit het veld geslagen door een schimmeltje ....maar anders is het vaak brullen hier ...maar goed je kan elkaar niet dwingen ....
Dat klinkt hoopvol, dank je! Nu maar hopen op een goede bevalling en een snel herstel. Maar ja, dat zal misschien wat teveel gevraagd zijn. Misschien moet ik hem vanavond maar grijpen, nu het nog kan.
@april je hoort wel eens dat het opwekt .....dus misschien komt je beebje er wel gelijk achter aan ...haha dan is tie zeker getraumatiseerd
Ik wil ook niet echt meer. Soms...HEEL soms nog eens. Maar na 3 x stoten zeg maar..vind ik t al niks meer. Als mn borsten aangeraakt worden dan staan ze meteen met melk klaar ( ik herken het gevoel ervan van de vorige keren bv) en dan krijg ik een ENORME dorst (dat hoort er ook bij als je bv geeft) En dan hoeft t ook al niet meer Mn mannetje zegt er wel eens iets over. Maar hij weet ook goed weg met zn hand lol: ) Dus komt wel goed als ik bevallen en hersteld ben. Mn hoofd staat er gewoon totaal niet naar en als t sporadisch wel zo is dan is het zo over door allerlei dingen.
Dat van die borsten, daar was ik al bang voor. Die zijn bij mij juist hét plekje van ultiem genot, hoe klein ze ook zijn (waren). Met borstvoeding geven, zal dat inderdaad wel problemen gaan opleveren? Ik heb geen zin om mijn vriend ook van melk te gaan voorzien. Dus moeten we maar een nieuw plekje gaan zoeken. Haha. Ik ben wel een nek-mens. Een streling of kus in mijn nek en ik ben er klaar voor!
Hihi, leuk topic! Hier ook niet echt een super sexleven meer. Vriendje heeft ook niet echt behoefte, vooral in t begin vond ie het eng. Nu is het bij mij zo dat ik niet meer klaarkom. Zo ernstig is dat niet, maar denk dat dat toch met een gedeelte spanning te maken heeft. Als wij "het" nog eens in de twee weken doen, is het prima voor ons. Sowieso heeft vriendje erg veel stress en drukte op het bedrijf, wat vaak tot ´s avonds laat is. Ben erg blij als hij in bed ligt zodat hij zoveel mogelijk slaap krijgt.