Ik heb juist t tegenovergestelde heerlijk dat ik t niet meer hoef te doorstaan! Heb wel geprobeerd om er tijdens de zwangerschap wel zoveel als mogelijk van te genieten, maar nu is t goed zo. Maar dat verschilt dus per vrouw, kan heel goed dat jij dat anders voelt.
ja, heb t er ook behoorlijk “zwaar” mee... hoewel het nu direct nog niet eens van toepassing is haha. een vierde zou evt komen als jongste iig minstens op psz zit of zelfs basis school. Dus heb nog 2 jaar om en nabij om aan mijn lichaam te werken etc. Ondertussen blijf ik bij de bekkenfysio lopen en wat informeren naar mogelijkheden enz. Een pessarium schijnt evt te kunne helpen, en anders idd iets operaties, maar hoor daar niet altijd positieve verhalen over. En dát beangstigt mij misschien nog wel het meeste! Niet het tijdelijke met klachten rondlopen na evt zwangerschap, maar te horen krijgen dat ze niets kunnne doen of niets helpt etc! naja we zullen t wel zien... ik probeer het voorlopig beetje los te laten en te genieten van wie we nu al bij en om ons heen hebben.
Ik herken het wel. Hier twee weken geleden bevallen van onze tweeling, tijdens de geplande keizersnee ook meteen gesteriliseerd. Voor mij zijn 4 kinderen echt genoeg maar ergens voelt het wel gek dat ik nooit meer zwanger zal zijn en of een kind zal baren, een beetje gevoel tegen verstand.
Heel herkenbaar. Ineens is alles de laatste keer. Heb een tijdlang de wens gehad voor een 3e maar mijn man wil echt niet. Nu zijn er wat dingen gebeurd en voor mij is het nu ook klaar, wel met wat verdriet. Tegelijk opluchting dat ik het nu mag en kan gaan afsluiten. Ik ben moe.